Παράδοξο 1 και 2

Παράδοξο πρώτο:

• «Το παράδοξο των εκλογών: οι πιο πολλοί ψηφίσαμε άτομα και από τους δυο συνδυασμούς γιατί κανένας τους δεν είχε 36 υποψηφίους. Ακόμα κι αν συμπαθούσαμε περισσότερο τον ένα από τους δυο, ψηφίσαμε και αρκετούς από τον άλλο συνδυασμό. Ήτοι δώσαμε το σήμα: συνεργαστείτε για να σωθεί η Κοινότητα. Δυστυχώς μόνο αυτό δε βλέπουμε.»

(σ. π. Πόσο σοβαρά να πάρουμε το παραπάνω; Αφού μόνοι σας απαντάτε ότι ψηφίσατε άτομα και από τους δυο συνδυασμούς, γιατί κανένας δεν είχε 36 υποψηφίους.! Δηλαδή, εαν ένας συνδυασμός είχε 36, προφανώς, θα τους ψηφίζατε. Εξ’ άλλου η συνεργασία προϋποθέτει και προγραμματική σύγκλιση. Σωστά;)

Παράδοξο δεύτερο:

• «Το παράδοξο των αλλαγών: Πριν από τις εκλογές ο Γιώργος Γκέκας ήταν τέλειος για τον ένα συνδυασμό και εντελώς άχρηστος για τον άλλον. Τώρα βλέπουμε τον συνδυασμό με τον οποίον εκλέχτηκαν οι σύμβουλοί του να τον αποπέμπει και τον αντίπαλο συνδυασμό να τον θεοποιεί. Άντε αν υπάρχει μεγαλύτερη παραξενιά.»

(σ. π. Το παράδοξο των αλλαγών, μόνο παράδοξο ΔΕΝ είναι. Η ομάδα (παιδική χαρά) του κ. Γκέκα ως, μέχρι τα ...μπούνια, μενεγακική, είχε τον αρχηγό, καθ. Γκέκα ΔΕΔΟΜΈΝΟΝ μενεγακικό.!!! ΩΣ εκ τούτου, η ...αντίπαλη ομάδα, τον θεωρούσε επίσης σίγουρο μενεγακικό.! ΟΜΩΣ ο Γκέκας μόνο μενεγακικός δεν αποδείχτηκε ότι ήταν. Ήταν απλά ένας συμπάροικος ο οποίος αγαπούσε και αγαπάει την Κοινότητα. Βλέποντας η ομάδα του ότι ο αρχηγός τους δεν είναι του χεριού τους, έπραξαν ό,τι έπραξαν και τον υποχρέωσαν σε φυγή... ΤΙ ποιο φυσικό για την ομάδα Ζουμπανιώτη, βλέποντας την σωστή θέση του κ. Γκέκα να τον αγκαλιάσουν ως συνδυασμός και στη συνέχεια να συμπλέει μαζί του; Χρειάζεται πολύ μυαλό για το αυτονόητο; Σοβαροί να είμαστε...που λέει και ο «αμαξάς».

Υ. Γ. ΔΕΝ νομίζουμε ότι χρειάζεται ανάλυση γιατί πρέπει κάποιος να είναι αντιμενεγακικός, εντάξει;