29 Σεπ 2013

Μετά τον …εισαγγελέα κ. Βαρουφάκη και το βαρίγδουπο άρθρο του, για τη σύλληψη της Χρυσής Αυγής, νάσου ένας ακόμα …γίγαντας της νομικής, ο κ. Τριανταφυλλόπουλος, με ένα επίσης  …σημαντικό νομικής φύσεως άρθρο του. Απολαύστε το…

"Είσαστε σίγουροι;"
 (Αρθρο του Μ.Τριανταφυλλόπουλου για τις συλλήψεις της Χρυσής Αυγής)

Είσαστε σίγουροι; Αναρωτιέστε εάν είναι βιαστικά όλα όσα συνέβησαν. Εάν έγιναν ανεξήγητα γρήγορα. Ε, λοιπόν, ναι, φοβάμαι πως έτσι είναι!...

Άλλο πράγμα η σύλληψη ενός πολίτη, άλλο εκείνη του βουλευτή και εντελώς διαφορετικό η σύλληψη αρχηγού κόμματος.

Στη συνείδηση μερίδας του απλού κόσμου δεν έχει παγιωθεί η πεποίθηση ότι συγκεκριμένοι
Βρισκόμαστε σε ένα επικίνδυνο σημείο!
του Νίκου Μαντρόχαλου


Φίλοι σύντροφοι και γνωστοί,
οι βουλευτές της ΧΑ δεν συνελήφθησαν επειδή ήταν αντισυστημικοί, ή επειδή τους φοβήθηκε το σύστημα, αλλά επειδή ήταν εγκληματίες (δολοφόνοι, εκβιαστές, μπράβοι της νύχτας, ξέπλυμα χρήματος κ.α) και είχαν συστήσει εγκληματική συμμορία με συγκεκριμένη δομή για να έχουν καλύτερα αποτελέσματα!
Ασφαλώς αυτό που μας απασχολεί περισσότερο είναι (και θα πρέπει να είναι) τα σχέδια ποιών συγκεκριμένων "εντολοδόχων" εκτελούσαν! Για ποιούς ξέπλεναν χρήμα, ποιούς προστάτευαν, ποιοί τους χρηματοδοτούσαν!

Αγαπητοί νεοσυριζαίοι, είναι σαφές πως δεν έχετε ούτε πολιτική παιδεία, μα ούτε και ηθική! Θα πρέπει να καταλάβετε όμως, πως σήμερα συζητάμε για τον νεοναζισμό και πόσο αυτός έχει περάσει στις επόμενες γενιές! Δεν μας απασχολεί μικροπολιτικά το ζήτημα, όπως το προσεγγίζετε εσείς!
Ακόμα κι αν δεν το δέχεστε αυτό (επειδή ποτέ δεν σκεφτήκατε πολιτικά και πέρα από τον χρονικό ορίζοντα μιας τετραετίας το πολύ), μακροπρόθεσμα, σας συμφέρει περισσότερο να επιδοκιμάσετε την προσπάθεια εκδημοκρατισμού της κοινωνίας και των μέσων μαζικής καταστολής, παρά να θέτετε ηθικοπολιτικές δικαιολογίες για να αιτιολογήστε την δυσαρέσκειά σας για το γεγονός
των συλλήψεων!

Είναι σίγουρο πως οι ψηφοφόροι που έφυγαν από την Χρυσή Αυγή, θα πάνε αυτομάτως στην μαμά δεξιά ΝΔ, αλλά το κέρδος που θα προκύψει από την ενέργεια αυτή θα το αντιληφθούμε σε βάθος χρόνου εαν κι εφόσον λειτουργήσουμε συντονισμένα!
Πρέπει να γίνει σαφές στην κοινωνία, πως η ΝΔ καθώς κι οι προβεβλημένοι σωτήρες της, είχαν υπάρξει στο παρελθόν (και φυσικά νέοι από αυτούς τους κύκλους θα υπάρξουν και στο μέλλον) "χρυσαυγίτες" της εποχής! Ρέιντζερς, Κένταυροι, ΛΑΟΣ, ΝΕΟΣ, Καλαμπόκες ... κ.α ήταν τα ονόματά τους ανά καιρούς, αλλά η δράση τους η ίδια!

Πρέπει να γίνει σαφές στον κόσμο, πως η ΝΔ δεν κίνησε τις διαδικασίες για την σύλληψη των μελιών, αλλά μάζεψε τα σκυλιά της για να συσπειρωθεί αφενός και πάνω απ' όλα εξαιτίας της παρέμβασης της ΕΕ που απείλησε με την προεδρεία (εν. όψει κι ευρωεκλογών)!

Τέλος, η αστεία επίθεση της ΧΑ στο ΠΑΣΟΚ, δηλώνει περίτρανα, πως ο εχθρός της δεξιάς, θα παραμένει ένας και μοναδικός, ακόμα κι αν διασπάται σε εκατομμύρια κομματάκια...
Αντί λοιπόν να προβάλλετε διλήμματα, φωνάξτε δυνατά πως οι φασίστες και οι νεοναζιστές δεν έχουν καμία δουλειά στην πολιτική σκηνή μα κυρίως στην κοινωνία μας και πως οι φρουροί της είμαστε εμείς κι όχι ... ο Δένδιας!!!



O Γιάνης Βαρουφάκης δεν έχει μόνο οικονομικές και γενικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις αλλά και νομικές καθώς σε νέο άρθρο-παρέμβαση στο protagon κάνει επισημάνσεις στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κο Βουρλιώτη να κάνει σωστά τη δουλειά του. Παραθέτω το άρθρο και σχολιάζω καθότι ο πειρασμός είναι ισχυρός:
Όταν διάβασα πως εν ενεργεία βουλευτές συνελήφθησαν, δαγκώθηκα. Αν δεν κάνω λάθος η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν την 21η Απριλίου του 1967.

Βέβαια αν οι αρχές καταφέρουν να συνδέσουν τους συλληφθέντες άμεσα, στα δικαστήρια, και με νομικά άψογο τρόπο, με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, του πακιστανού μετανάστη στα Πετράλωνα, τις απόπειρες δολοφονίας στην Μεταμόρφωση και στην Ιχθυόσκαλα κλπ, τότε θα αποδειχθεί ότι είχα άδικο να «δαγκώνομαι» σήμερα.

Αν όμως (όπως φοβάμαι ότι θα γίνει) η κατηγορία βασιστεί στα περί «δόμησης εγκληματικής οργάνωσης με αυστηρή ιεραρχία» ελλείψει όμως πειστικών αποδεικτικών στοιχείων για τα συγκεκριμένα εγκλήματα των ηγετών και στελεχών της οργάνωσης, τότε το δημοκρατικό πολίτευμα θα έχει ηττηθεί κατά κράτος.

Ως άτομο έχω το δικαίωμα να κρίνω πως η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική, απεχθής, μισανθρωπική συμμορία που όλοι μαζί έχουμε υποχρέωση να βάλουμε στο περιθώριο. Ως πολίτης όμως απαιτώ από το κράτος μας να μην προβαίνει σε χαρακτηρισμούς ατόμων ή οργανώσεων προ της απόφασης δικαστηρίων. Απλά να συλλαμβάνει όταν υπάρχουν αποδείξεις για εγκληματικές πράξεις και να αφήνει την δικαιοσύνη να αποφανθεί.

Συλλήψεις βουλευτών επειδή συνέστησαν κόμμα που σιχαινόμαστε, χωρίς αποδείξεις που να μπορούν να σταθούν στο δικαστήριο για ενοχή όσον αφορά συγκεκριμένες εγκληματικές πράξεις, συνιστούν Ολοκληρωτική Ήττα της Δημοκρατίας.

Ελπίζω, και εύχομαι, οι αρχές να έχουν αυτές τις αποδείξεις στο τσεπάκι. Αλλιώς σκεφτείτε το όνειδος την ώρα που ο Μιχαλολιάκος θα εξέρχεται θριαμβευτικά από το δικαστήριο μετά από μια αθώωση...

Εpikairo: Ενώ έτρωγα το μουσακά με την άφλουδη μελιτζάνα στο πατρικό μου, η μάνα μου επέστρεψε παρέα με τη διαβητική γειτόνισσα να της αλλάξω τη θεραπεία. Ενώ έγραφα τη συνταγή, ξάφνου, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο Γιάνης ο Βαρουφάκης. Αφού μου συστήθηκε, μου εξήγησε όλες τις παρανέργειες του φαρμάκου που σκόπευα να βάλω στην αγωγή και μου επισήμανε παράλληλα ότι η φλούδα της μελιτζάνας προσθέτει γεύση στο μουσακά. Κλείσαμε το τηλέφωνο, πήρα το κινητό τηλέφωνο της μάνας μου και τον απομνημόνευσα σε ταχεία κλήση. Έσβησα πάραυτα το τηλέφωνο του λογιστή και του δικηγόρου της, κράτησα το δικό μου, όχι ως ιατρού αλλά ως υιού του πρωτότοκου και πέταξα το βιβλίο της Βέφας στα σκουπίδια.

Ο άνθρωπος είναι το εμπορικό κέντρο της γνώσης, όλα μαζεμένα σε ένα, τέλος!

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι
 το Mall της γνώσης -τέλος!

28 Σεπ 2013


O Führerprinzip και το βαρύ κατηγορητήριο για τους νεοναζί
 Με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα βρίσκονται αντιμέτωποι οι 21 συλληφθέντες, βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και ένταξης σε αυτήν καθώς και για παράνομη οπλοκατοχή ανά περίπτωση.
Οι κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν να απολογηθούν στον αρμόδιο ανακριτή για θέματα διαφθοράς, ο οποίος θα προσωποποιήσει τις κατηγορίες και θα επισπεύσει τις νομικές διαδικασίες. Οι συλληφθέντες αναμένεται να ζητήσουν προθεσμία για να απολογηθούν (έχουν δικαίωμα πέντε ημερών) και ως εκ τούτου θα μεταχθούν εκ νέου στο κτήριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής.
Oι εξελίξεις μετά τις συλλήψεις ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, είναι καταιγιστικές. Έπειτα..
από περίπου εννέα ώρες παραμονής στον 12ο όροφο της Γ.Α.Δ.Α., οι Νίκος Μιχαλολιάκος, Ηλίας Κασιδιάρης, Ηλίας Παναγιώταρος, Γιάννης Λαγός και Νίκος Μίχος προσήχθησαν λίγο μετά τις 19.00 στο κτήριο 16 της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών με τα τζιπ της Αντιτρομοκρατικής. Λίγο μετά τις 21.00 ακολούθησε η προσαγωγή των άλλων 14 στελεχών της οργάνωσης (μεταξύ αυτών και ο αρχηγός της τοπικής οργάνωσης της Νίκαιας Γιώργος Πατέλης), καθώς και του ειδικού φρουρού και της ανθυπαστυνόμου που φέρονται να εμπλέκονται σε αξιόποινες πράξεις της Χρυσής Αυγής.
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος, θεωρείται πολύ πιθανό να συγκληθεί η Ολομέλεια Εφετών της Αθήνας, προκειμένου η ανάκριση να διενεργηθεί από εφέτη ανακριτή.

Το πόρισμα του εισαγγελέα
Εννέα σελίδες είναι το πόρισμα του εισαγγελέα με βάση το οποίο εκδόθηκαν τα εντάλματα σύλληψης για τα στελέχη και τους βουλευτές της Χ.Α. αλλά και του αρχηγού της Νίκου Μιχαλολιάκου.
Το πόρισμα περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την οργάνωση, τη δομή και την ιεραρχία του κόμματος, δίνοντας διεισδυτικό ρόλο στον Νίκο Μιχαλολιάκο.
Σύμφωνα με το πόρισμα του κ. Βουρλιώτη, η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση η οποία δρούσε από το 1987. Στο πόρισμα, ο Νίκος Μιχαλολιάκος αναφέρεται ως «Führerprinzip», προκειμένου να αναδειχθεί ως αρχηγός, ενώ ο υπαρχηγός εμφανίζεται ο Χρήστος Παππάς.
Καταλυτικό ρόλο στην έρευνα έπαιξαν οι συνομιλίες μεταξύ μελών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι φέρονται να συνομιλούν μεταξύ τους και να γνωρίζουν για τις παράνομες πράξεις της οργάνωσης.
Ενδεικτικά, αναφέρονται περιπτώσεις ανθρωποκτονιών, αλλά και απόπειρες ανθρωποκτονίας, από μέλη της Χ.Α..
Οι συνομιλίες που καταγράφηκαν, προέκυψαν από δέκα δικογραφίες που αφορούν κακουργήματα και συγκεκριμένα ανθρωποκτονίες και βαριά περιστατικά.
Από τους δέκα φακέλους, οι σημαντικότερες υποθέσεις είναι αυτές της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και ενός Πακιστανού στα Πετράλωνα.
Η υποκρισία και το θράσος της κυβέρνησης
 για το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής

Ξαφνικά μετά την πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα – αποκορύφωμα της εγκληματικής δράσης των νεοναζί στη χώρα μας – άρχισε να παίζεται ένα προκλητικό πολιτικό παιχνίδι. Με στόχο το πώς όλοι όσοι φέρουν καίριες πολιτικές ευθύνες για την έξαρση του φαινομένου της Χρυσής Αυγής με την ρατσιστική, νεοναζιστική και φασιστική δράση θα αποκομίσουν και πολιτικά κέρδη από πάνω.Ξαφνικά μετά την πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα – αποκορύφωμα της εγκληματικής δράσης των νεοναζί στη χώρα μας – άρχισε να παίζεται ένα προκλητικό πολιτικό παιχνίδι. Με στόχο το πώς όλοι όσοι φέρουν καίριες πολιτικές ευθύνες για την έξαρση του φαινομένου της Χρυσής Αυγής με την ρατσιστική, νεοναζιστική και φασιστική δράση θα αποκομίσουν και πολιτικά κέρδη από πάνω.

Στην αρχή πλασαρίστηκε η παρανοϊκή θεωρία των δύο άκρων. Εμπνευστές της κυρίως ακροδεξιοί κύκλοι της ΝΔ. Που πήγαν να βάλουν στην ίδια ζυγαριά την αξιωματική αντιπολίτευση με μία
Από τότε που διαδόθηκε η ανώτατη παιδεία, 
ο κόσμος γέμισε επηρμένους ανθρώπους!!!

Αφορμή ήταν... το ψαράκι!!!!

Αν και ζούμε σ΄ένα κλίμα γενικού εκβιασμού, δεν θεωρώ ότι ο πίνακας, που προτείνω, είναι ζοφερός. Η Hannah έγραψε ότι η ζωή θέλει χρώμα, κι εγώ από εκεί αρπάχτηκα και της έγραψα ότι ναι η ζωή θέλει χρώμα!! Ας το πάρουμε ως σύνθημα της μέρας και της εβδομάδας που έρχεται... Κι εκείνη μου απάντησε ότι "μας έχουν κλέψει ακόμη και την παλέττα"!!! Υπερβολές... Ίσως η εποχή μας να προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες στους αγύρτες και να βλέπουμε ότι πολλαπλασιάζονται τα μέσα της νοθείας και της απάτης. Δεν έχω όρεξη να συντάσσω ιερεμιάδες γιατί είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Ρεαλιστής...

Θα σας έλεγα ότι στη ζωή μου έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους και άλλωστε και σήμερα θα τους βλέπετε, που νομίζουν ότι ο ίσκιος τους είναι δυο νομάτοι!! Με το άκουσμα της φωνής τους και τ' ανοιχτά στόματα των ανίδεων από κάτω, τους κάνουν να πέφτουν σ' έκσταση αυτοθαυμασμού. Τα προσφορότερα παραδείγματα αντλούνται κυρίως από το χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της πολιτικής, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν σε αφθονία και σε άλλους κοινωνικούς ή επαγγελματικούς χώρους.

Έχω γνωρίσει ανθρώπους που πέρασαν τη ζωή τους εμβρόντητοι μπροστά στον εαυτό τους. Και το τραγικό είναι πως όταν κοιτάζονται στον καθρέφτη δεν βλέπουν ή δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη λεοντή!!!! Κι εδώ ξανασκέφτομαι εκείνο το συμπέρασμα στο οποίο συνήθως καταλήγουμε όλοι ότι χρειάζεται... παιδεία! Γελάω και τώρα. Μακάρι να ήταν μονάχα η έλλειψη παιδείας. Γιατί είναι και η γενικότερη αγωγή που έχουν πάρει οι άνθρωποι. Δεν μπορεί να είναι μονάχα η έλλειψη παιδείας υπεύθυνη για την βρομιά, τη δυσωδία, τη νοθεία και την απάτη που κυκλοφορούν στο αίμα της κοινωνίας μας. Αναρωτιέμαι αν το σημερινό αδιέξοδο έχει δημιουργηθεί από τους σπουδαγμένους ή από τους απλούς ανθρώπους!!! Κι όταν ακούω τη σαχλαμάρα πως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, τρελαίνομαι, αλλά μετά σκάω στα γέλια.

Μπορεί, λοιπόν, να έχουν θεσμοθετηθεί εκπαιδευτικές ειδικότητες απίθανες, εκείνο όμως που δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε είναι μια παιδεία προικισμένη με κοινωνική αγωγή, μια παιδεία που να παράγει ανθρώπους. Αυτό εύκολα συνάγεται από το γεγονός ότι στην κοινωνία μας παρουσιάζουν έξαρση η μισαλλοδοξία, η απάτη, η αντιζηλία, η εγκληματικότητα, η υποκρισία, και πολλά άλλα που μας οικοδομούν μια εικόνα που ξεπερνάει τις γνωστικές μας ικανότητες για να εξηγήσουμε την κατάσταση. Πρέπει να εντοπίσουμε και ν' απομονώσουμε τα πρότυπα της αυθαιρεσίας και να βοηθήσουμε ώστε να υπάρξει δικαιοσύνη στην κοινωνία μας.

Νίκος Λαγκαδινός

σ. Π. Και φυσικά από τους "σπουδαγμένους" της ανώτατης...

26 Σεπ 2013

Βαξεβάνης: 
Θέμο, εγώ τις βαλίτσες μου τις έχω για ρούχα

Με το δικό του τρόπο ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, μέσα από ανάρτηση στο Κουτί της Πανδώρας, έδωσε απάντηση στην πρόθεση της εφημερίδας Πρώτο Θέμα να καταθέσει μήνυση ενάντια στον ίδιο και το περιοδικό Hot Doc .

"Αγαπητέ Θέμο,
Η εφημερίδα σου ανακοίνωσε πως με μηνύει για «όσα συκοφαντικά δημοσιεύει» το HOT DOC. Έχεις δικαίωμα όπως και κάθε πολίτης να καταθέτεις μηνύσεις και αγωγές και να επιλέγεις όποιο νόμιμο μέσο θέλεις. Αλλά όπως συνηθίζω να λέω, τα δημόσια πρόσωπα πριν καταφύγουν σε ένδικα μέσα, επειδή είναι δημόσια, οφείλουν να δίνουν και δημόσιες απαντήσεις.

Θα ξεκινήσω λοιπόν με τα πραγματικά γεγονότα και θα προχωρήσω μετά στις αξιολογικές κρίσεις. Αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό, τότε ρώτα την αδελφή σου η οποία αντιμετωπίζει σωρεία μηνύσεων και αγωγών κατά της εφημερίδας σου κάθε μέρα στα δικαστήρια.

Πραγματικά γεγονότα λοιπόν: Το HOT DOC κυκλοφορεί με την αποκάλυψη πως ο εκδότης της εφημερίδας Πρώτο Θέμα, έχει κατηγορηθεί από Βρετανό αξιωματικό και πρώην συνέταιρό του, πως με το πρόσχημα της συλλογής όπλων κάνει εισαγωγή όπλων στην Ελλάδα. Η κατάθεσή του υπάρχει στις Εισαγγελικές Αρχές. Αυτό λοιπόν είναι ένα πραγματικό γεγονός και όχι συκοφαντία.

Πραγματικό γεγονός είναι επίσης ότι στις 18 Ιανουαρίου 2011, η εφημερίδα σου ανακοίνωσε πως ο εφοπλιστής Αναστάσιος Πάλλης είναι μέτοχος της εφημερίδας και πως η κίνηση αυτή εξασφαλίζει την ανεξαρτησία της εφημερίδας. Η ανακοίνωση είναι αυτή: «Η εταιρεία Πρώτο Θέμα ΑΕ ανακοινώνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στην οποία συμμετέχει ο εφοπλιστής κ. Αναστάσιος Πάλλης ο οποίος δραστηριοποιείται στο χώρο της ναυτιλίας μεταξύ άλλων και σε συνεργασία με τον όμιλο Ρέστη. Από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Πρώτο Θέμα Α.Ε. προκύπτει συμμετοχή των νέων μετόχων κατά 40% στο ποσοστό της εταιρείας. Η αύξηση αυτή γίνεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης και διεύρυνσης των δραστηριοτήτων της εφημερίδος, ενώ έτσι συνεχίζει να διατηρείται η απόλυτη δημοσιογραφική ανεξαρτησία. Το 60% κατέχουν οι δημοσιογράφοι Θέμος Αναστασιάδης και Τάσος Καραμήτσος».

Ως εδώ λοιπόν καμία συκοφαντία. Ο Πάλλης, ο εφοπλιστής Πάλλης, με τυμπανοκρουσίες γίνεται μέτοχος της εφημερίδας για να παραμείνει ανεξάρτητη. Τα επόμενα πραγματικά γεγονότα θα σε λυπήσουν. Ο εφοπλιστής Πάλλης δεν ήταν εφοπλιστής. Είχε δηλώσει ένα πλοίο το "Lotus" το οποίο ανήκε τελικώς όπως αποκάλυψαν οι αρχές σε κάποιον Γιαπωνέζο. Ο κύριος Πάλλης ήταν ένας σμηνίας πενταετούς θητείας, ο οποίος έγινε μέτοχος της εφημερίδας σου. Πριν από αυτό είχε εμφανιστεί ως δικηγόρος, και ως σύμβουλος του Εφραίμ, και ως αντιπρόσωπος άλλης εταιρείας που ενεπλάκη με το σκάνδαλο της Μονής Τοπλού. Αυτά όλα τα γράψαμε αλλά δεν απάντησες, ούτε για να υπερασπίσεις την εφημερίδα σου, ούτε την ανεξαρτησία της.

Ο μέτοχος της εφημερίδας σας ήταν επίσης υπόδικος για απάτη η οποία είχε καταγγελθεί από τον ΟΤΕ και η δικογραφία αυτή έξι χρόνια περιφέρεται σε ανακριτικά γραφεία. Επίσης ήταν και ιδιοκτήτης ενός πολεμικού Μουσείου το οποίο επισκέφθηκαν υπουργοί αλλά και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας,αλλά δεν ήλεγξε ποτέ κανένας, ώσπου κάναμε το δημοσίευμα βάζοντας θέμα για όλα αυτά τα όπλα.

Ο μέτοχος της εφημερίδας σου είναι σήμερα καταζητούμενος για υπόθεση μαύρου χρήματος, ενώ ο συνεργάτης του μετόχου της εφημερίδας σου Βίκτωρας Ρέστης είναι προφυλακισμένος. Ο κύριος Πάλλης αντιμετωπίζει επίσης κατηγορίες για απαγωγή ξένου υπηκόου.

Ως δημόσιο πρόσωπο και εκδότης ποτέ δεν απάντησες σε αυτά. Αντιθέτως ήσουν πολύ περήφανος για τον νέο μέτοχο και έγραφες μάλιστα πως σε πολεμούν γιατί εξασφάλισες αυτή τον συνεταιρισμό.Έγραφες λοιπόν να σου θυμίσω «Για μια ακόμη φορά μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεκδότες και άλλα συμφέροντα που λυμαίνονται τον τόπο προσπάθησαν να μας εμποδίσουν να ενισχύσουμε την εφημερίδα μας και να κατοχυρώσουμε την ανεξαρτησία της. Για τον σκοπό αυτό επιστρατεύθηκαν οι συνήθεις πολιτικοί που παραδοσιακά αναλαμβάνουν σχετικές «εργολαβίες».»

Απ΄ ό,τι είναι ορατό στο κοινό, αντιλαμβανόμαστε με διαφορετικό τρόπο και τα συμφέροντα και την ανεξαρτησία και προφανώς την δημοσιογραφία.

Πάμε τώρα στις αξιολογικές κρίσεις: Μια από αυτές κατατάσσει την εφημερίδα σου στο κομμάτι εκείνο του Τύπου, που εξωράισαν την Χρυσή Αυγή. Που αντί να δείχνουν το εγκληματικό της έργο, χαριτολογούσαν καλλιεργώντας ένα νέο lifestyle που έδρασε απενοχοποιητικά. Επίσης η εφημερίδα σου είναι αυτή που προεκλογικά (είναι τυχαίο φαντάζομαι) εμφάνισε με ρεπορτάζ την Χρυσή Αυγή σε ρόλο προσκόπου. Να συνοδεύει γριούλες σε Τράπεζες για να κάνουν αναλήψεις. Μόνο που η γριούλα δεν ήταν άλλη από την μάνα του Χρυσαυγίτη υποψήφιου βουλευτή Πλωμαρίτη. Όταν αποκαλύφθηκε δεν ζήτησες συγνώμη, ούτε έδωσες εξήγηση.

Μπορώ να προσθέσω πολλές ακόμη αξιολογικές κρίσεις αλλά δεν θα προσθέσω κάτι. Τώρα σε ό,τι αφορά όσα λες για το πέρασμα από την εφημερίδα σου και άλλα σχετικά, είμαστε γνωστοί και οι δυό στην πιάτσα και στην κοινωνία. Ξέρεις και ξέρει και ο κόσμος πως δεν πλατσουρίζω σε μπανιέρες ούτε με ροδοπέταλα ούτε με σκατά. Δεν κουβαλάω βαλίτσες με εκατομμύρια και δεν έχω πληρώσει 1,5 εκατομμύριο παραδεχόμενος την φοροκλοπή που έκανα. Αν θυμάσαι καλά, έχει γραφτεί και δεν το διέψευσες πως «Πριν από λίγες ημέρες ο εκδότης μέσω της αδελφής του (η οποία είναι δικηγόρος) επικαλούμενος το άρθρο 70Α του νόμου 2238 του '94 υπέγραψε πρακτικό συμβιβασμού για περίπου 1,5 εκατ. ευρώ. Ο συμβιβασμός αυτός υποχρεώνει τον κ. Αναστασιάδη να καταβάλει (κάτι το οποίο ήδη έκανε) το 1/5 του ποσού του συμβιβασμού δηλαδή 300.000€ και το υπόλοιπο ποσό να καταβληθεί σε 48 μηνιαίες δόσεις... Με αυτόν τον τρόπο (και αφού τον καλέσει ο ανακριτής) θα ξεκινήσει η νομική διαδικασία ώστε να παύσει η ποινική δίωξη για το αδίκημα της κακουργηματικής φοροδιαφυγής».

Στα πρωτοσέλιδα δεν βγάζω προσωπικές στιγμές ανθρώπων, δεν διαπραγματεύομαι με το Μαξίμου DVD και δεν κομίζω ούτε κάτι άλλο στην εξουσία. Αποκαλύπτω σκάνδαλα των Τραπεζών όταν εσύ παίρνεις διαφήμιση.

Σέβομαι τους ανθρώπους, ακόμη και αυτούς που χτυπάω στο περιοδικό και σίγουρα δεν είμαι ρατσιστής. Δεν έχω γράψει για 6 εκατομμύρια εβραίων που κάηκαν από τους ναζί στα κρεματόρια ότι είναι «γυμνά φούρνου» και δεν με έχουν γιαουρτώσει γυναίκες για σεξιστική συμπεριφορά. Επίσης δεν φυλάσσομαι από 15 μπράβους. Α, και για να μην ξεχάσω, όταν κάνω χειραψία με τους συνανθρώπους μου, τους σφίγγω δυνατά το χέρι, το οποίο δεν φοβάμαι να πιάσω, καημένε... Όπως δεν φοβάμαι και πολλά άλλα, όπως έχω αποδείξει. Εγώ τις βαλίτσες μου, τις έχω για ρούχα. Και είναι το μόνο βρόμικο που έχω.

Καλά ξεμπερδέματα"

25 Σεπ 2013

ΗΠΑ: Τρεις βετεράνοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα τιμηθούν στο πλαίσιο του εορτασιμού της Ημέρας του Όχι

Τρεις βετεράνοι του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ένας Αμερικάνος, ένας Έλληνας και ένας Ελληνοαμερικανός, θα τιμηθούν στο πλαίσιο του τρίτου εορτασμού της Ημέρας του Όχι, στις 24 Οκτωβρίου, στην Ουάσινγκτον.

Το "παρών" στην εκδήλωση, αναμένεται να δώσουν ηγέτες της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, διπλωμάτες και βετεράνοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Όπως ανακοίνωσε το "Ίδρυμα της Ημέρας του Όχι", θα τιμηθούν ο Αμερικάνος γερουσιαστής, Τζον Ντίνγκελ, ο Ελληνομαερικάνος Κρίστοφερ Μεχιέλ (μετά θάνατον) και ο Κωσταντίνος Κόρκας, εκ μέρους των Ελλήνων βετεράνων.

Ο Τζον Ντίνγκελ, ο οποίος κατέχει το ρεκόρ του μακροβιότερου γερουσιαστή, κατετάγη στον αμερικανικό στρατό το 1944, σε ηλικία 18 ετών και πήρε μέρος στην εισβολή στην Ιαπωνία, τον Νοέμβριο του 1945. Εξελέγη στη Γερουσία το 1955.

Ο στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας υπηρέτησε τον ελληνικό στρατό, κερδίζοντας πολλά παράσημα. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πήρε μέρος στη Μάχη της Κρήτης, το 1941. Ως μέλος του Ιερού Λόχου, συμμετείχε σε επιχειρήσεις στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τα νησιά του Αιγαίου και τραυματίστηκε δύο φορές

Ο Κρίστοφερ Μεχιέλ, ο οποίος πέθανε το 2002 σε ηλικία 82 ετών, υπηρέτησε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως πιλότος στη Μέση Ανατολή. Μετά το τέλος του πολέμου και μέχρι τη συνταξιοδότηση του το 1972 υπηρέτησε στην υπηρεσία πληροφοριών.

Το βραβείο θα δοθεί στην γυναίκα του Σελέστ και τον γιο του Ντένις.

Γ. Χ © ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ.

22 Σεπ 2013



Διάβαζα τα ρεπορτάζ, τις έρευνες, τις αναλύσεις, τις απόψεις διαφόρων περισπούδαστων τύπων στις σημερινές εφημερίδες [όχι σε όλες αλλά σε τρεις εφημερίδες: Καθημερινή, Βήμα, Εθνος]. Είμαι δημοσιογράφος και ενημερώνομαι... Τα πράγματα είναι απλά και δεν χρειάζεται πολλή φιλοσοφία. Τόσα ονόματα πλέον διακινούνται, διάλογοι δημοσιεύονται, κάποιοι χρυσαυγίτες που μετανόησαν... αποκαλύπτουν!!! Και ο κόσμος κλείνεται στον εαυτό του. Οι πολίτες τρέμουν ενδεχόμενα χτυπήματα... Οι ρεπόρτερ της τηλεόρασης είναι εξαιρετικά παραστατικοί. Οι φωτογραφίες από τη δραστηριότητα των χρυσαυγιτών έχουν πλημμυρίσει τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια τις αναπαράγουν... Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.

Είναι γνωστό σε όσους έχουν μνήμη και γνώσεις ότι η Δεξιά ήταν πάντοτε αδίστακτη και ο τρόπος που λειτουργούσε στην πολιτική μας ζωή θυμίζει κάπως τη φιλοσοφία των Ιησουιτών που χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο, για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Και θ' αναρωτηθεί, μα όλοι είναι ενορχηστρωμένοι στην τακτική της Δεξιάς και παίζουν το παιχνίδι της;;; Ρωτήστε τους... Εγώ δεν μπορώ ν' απαντώ για λογαριασμό όλων εκείνων που τρέχουν ως προσκεκλημένοι να διαλαλήσουν τις απόψεις τους είτε ως απρόσκλητοι να πλασάρουν την πραμάτεια τους, σκορπίζοντάς την στο παζάρι της πιο ειδεχθούς συναλλαγής. Και όλοι μιλάνε με απόλυτη βεβαιότητα...

Ξέρει πολύ καλά η Δεξιά πως ο φόβος κάνει τον πολίτη αδύναμο και δεν του επιτρέπει αυτός ο φόβος να σκεφτεί πέρα από τον επιούσιο και την ασφάλειά του. Γιατί η ανασφάλεια είναι για τους πολίτες το μέγα θέμα στους καιρούς μας. Έρχεται τώρα το κράτος, το κράτος της Δεξιάς, και μας καλεί να συνασπιστούμε μαζί για να χτυπήσουμε τη Χρυσή Αυγή, το φασισμό, το νεοναζισμό και διάφορες άλλες εκδοχές του. Εχω πει κι εγώ ότι η ΧΑ είναι εγκληματική οργάνωση, αλλά όλα αυτά τα παραμύθια με τη διάταξή της, μου θυμίζουν... προσκόπους!!! Όλο αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα μιας πολιτικής αντιλαϊκής και οι άνθρωποι της ΧΑ ουσιαστικά είναι αποπαίδια της Δεξιάς, η οποία Δεξιά έχει μια ποικιλία που διακλαδίζεται παντού.

Το έγκλημα στη Νίκαια δεν έγινε εν κρυπτώ. Ο δράστης είναι τώρα στη φυλακή. Εμείς πρέπει να ησυχάσουμε; Αυτό μας λέει το κράτος: Να μαζευτούμε στα 24!!!! Γιατί απλώς τους βολεύει. Αυτές οι αντιφασιστικές εκδηλώσεις καλώς γίνονται, αλλά σε ποιον απευθύνονται; Στους φασίστες για να κάτσουν ήσυχοι ή να πάψουν να είναι φασίστες ή ότι θα τους κατανικήσουμε;;; Σε παλιότερες εποχές θα έλεγα ότι το έγκλημα ήταν οργανωμένο από κάποιες υπηρεσίες, επίσημες ή ανεπίσημες, από παρακρατικούς, που εργάζονται ερήμην και του πρωθυπουργού, αλλά και υπέρ του πρωθυπουργού. Τώρα, δεν μπορώ να το πω γιατί δεν έχω αποδείξεις και εάν το υποστηρίξω θα με εγκαλέσουν.

Μη βλέπετε που όλοι καθημερινά παλεύουν απεγνωσμένα να στοιχειοθετήσουν την ενοχή της ΧΑ... Για μένα θα έπρεπε να έχει αποβληθεί άπαξ δια παντός και από το κοινοβούλιο, αλλά την κρατούν και φωνάζουν ότι το Σύνταγμα δεν επιτρέπει να τεθεί εκτός νόμου ένα κόμμα ή εκτός βουλής ή κάτι τέτοιο. Το καταλάβαμε, το νιώσαμε, το ξέρουμε εδώ και πολύ καιρό ότι στη ΧΑ έχουν μαζευτεί αποβράσματα της κοινωνίας κι ότι ΕΛΕΥΘΕΡΑ έκαναν ό,τι έκαναν μέχρι σήμερα, με τους σημερινούς κεκράκτες της νομιμότητας και της δημοκρατίας απλώς να ψελλίζουν κι όχι κάθετα να την παλεύουν. Μετά το περιστατικό αυτό πιθανολογώ ότι η Δεξιά θα επικαθήσει με περισσότερη σιγουριά στον τράχηλο του ελληνικού λαού...

Νίκος Λαγκαδινός

21 Σεπ 2013


Ναι Θέμο, δεν ξεχνάμε τον φασισμό και τους υποστηρικτές του ...

Οι... υμνητές των ναζί τώρα "πουλάνε" τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα...
left.gr

Το "Πρώτο Θέμα" του Θ. Αναστασιάδη, γνωστού κομιστή DVD, κατάφερε να τερματίσει τον κανιβαλισμό: Προφανώς αγόρασε φωτογραφία τραβηγμένη από κινητό, που δείχνει ...
τον Παύλο Φύσσα να ξεψυχά στα χερια της κοπέλας του. Και την έκανε πρωτοσέλιδο (κάτω από τα κουπόνια και τις προσφορές του) με λεζάντα: Δεν ξεχνώ το φασισμό. Φυσικά, αρνούμαστε να αναδημοσιεύσουμε το εξώφυλλο.

Το ξέρουμε πολύ καλά, το "Πρώτο Θέμα" δεν ξεχνά το φασισμό. Τον αναπαράγει, τον απενοχοποιεί, τον κάνει lifestyle επιλογή. Όταν στέλνει συντάκτες του να καλύψουν γάμους βουλευτών της Χρυσής Αβγής. Όταν ασχολείται με τις ερωτικές συντρόφους του Κασιδιάρη. Όταν παίζει τη θεωρία των δύο άκρων με τρόπο χυδαίο, όταν παίρνει συνεντεύξεις, όταν φιλοξενεί αρθογραφία. Αυτό έκανε τόσο καιρό και η "εφημερίδα" και ο ίδιο ο Θέμος Αναστασιάδης από την εκπομπή του. Έβαζαν στο πλυντήριο τους ναζί και τους έβγαζαν άσπιλους. Τους έχτισαν το προφίλ του μάτσο άντρα, του καλού παλικαριού που μοιράζει τρόφιμα, που θα καθαρίσει τον τρόπο.

Τώρα, με τον πιο χυδαίο, απάνθρωπο τρόπο, ξεπέρασαν τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, τα όρια της ίδιας της ανθρωπιάς. Η φωτογραφία του νεκρού Παύλου Φύσσα γεμίζει τα ήδη ματωμένα χέρια του "Πρώτου Θέματος" με περισσότερο αίμα. Ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από χέρι χρυσαβγίτη, ενός από αυτούς που έκαναν "σύμβολο".

Σε δήλωσή του ο Δημήτρης Τρίμης, πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, τόνισε: «Αυτοί που έστησαν με τα δημοσιεύματά τους το προφίλ των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, τώρα, σε μια τραγική στιγμή, "πουλάνε" αναίσχυντα το αίμα του νεκρού». 

20 Σεπ 2013


Η Δημοκρατία και οι μεγαλόσχημοι μεταπράτες

ΜΕΤΑ από πολλά χρόνια κομματικής εμπειρίας, ομολογώ ότι έχω κάνει τρομερή προσπάθεια ν' απαλλαγώ από τα σχήματα, τις παραστάσεις, τις προκαταλήψεις, τις δογματικές χειροπέδες και τις παροπλισμένες αφέλειες που μειώνουν την ιδέα περί Δημοκρατίας, την κάνουν υποκείμενη σε κάθε πεζή, αγοραία απεικόνιση, ας είναι και της φαντασίας. Αν σήμερα η ιδέα περί Δημοκρατίας περνάει μια κρίση, είναι βέβαιο ότι φταίει για τούτο η έστω και καλοπροαίρετη ρευστοποίηση που της έγινε από τους μεγαλόσχημους μεταπράτες της στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Οι οποίοι τι έκαναν;;

ΑΠΛΩΣ έχουν τοποθετήσει ανάμεσα στον πολίτη και την ιδέα περί Δημοκρατίας έναν παραμορφωτικό κρύσταλλο. Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο πολίτης έχει την ευχέρεια να κάνει στη σωστή ώρα την σωστή επιλογή. Και βέβαια η Δημοκρατία είναι πίσω από το σταθμητό σύστημα των νόμων της ύλης. Είναι η απόλυτη αξία, το ιδανικό, και δεν υπάρχει άλλο σύστημα αναφοράς για τη δικαίωση του πολίτη. Ας πάψουμε επιτέλους να κάνουμε τους αφελείς και τους πανικόβλητους επειδή κάποιοι επαγγελματίες της πολιτικής έτσι μας θέλουν κι επειδή είναι ταμπουρωμένοι πίσω από το δόγμα της αυθεντίας, που μπορεί να είναι αναπαυτικό, αλλά είναι συνάμα και εξανδραποδιστικό...

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ περιστατικό με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι γεγονός ότι μπορεί και ν' αγγίζει την εκδοχή πως πρόκειται για μια καθαρά πολιτική δολοφονία που οργανώθηκε από το παρακράτος της Δεξιάς. Δεν είμαι σε θέση ν' αποδείξω ότι έτσι είναι, αλλά οι ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση οδηγούν. Και γιατί η "ανεκτική" μέχρι σήμερα στάση της κυβέρνησης άφηνε ανοιχτές τις πόρτες της Νέας Δημοκρατίας για να επανακάμψουν οι ψηφοφόροι που πλαισίωσαν τη Χρυσή Αυγή στην ανάπτυξή της. Εξάλλου, αυτή η κατάσταση σήμερα την βολεύει πάρα πολύ, αφού η προσοχή πλέον έχει στραφεί αλλού κι έτσι μπορεί να κάνει ήσυχη την νομοθετική και όποια άλλη δουλειά της.

ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ κανείς γιατί δεν υπήρξε έγκαιρη αντίδραση στη Χρυσή Αυγή;;; Έπρεπε να φτάσουν εδώ που έφτασαν τα πράγματα;;; Αλλά η στάση όλων απέναντι σ' αυτή την οργάνωση από τότε που εμφανίστηκε, μαρτυρεί απλώς τη δυσκαμψία της δημοκρατικής συνείδησης. Και δεν νομίζω ότι μπορεί να μας καθησυχάζει το γεγονός ότι συγκροτούνται συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες διαμαρτυρίας και αγανάκτησης για τη δράση της. Ωστόσο δεν μπορώ να παραβλέψω ότι κάπου εκεί στους δημοκρατικούς αλαλαγμούς "κρύβονται" και αναρμοδιότητες και ιδιοτέλειες και ρυπαρότητες. Άντε όμως να τις επισημάνεις, να τις απομονώσεις και να ξεκαθαρίσεις το τοπίο...

ΤΩΡΑ όλοι βολεύονται με την κατάσταση. Η ρύπανση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής μας αποτελεί ανασχετικό παράγοντα στο ξεκαθάρισμα της ατμόσφαιρας, αλλά στο τέλος πιστεύω ότι θα υπάρξει η υγιής αντίδραση του πλήθους κι ο κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του, διότι κάποια στιγμή ο λαός θα καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να έχει ως οδηγούς θλιβερούς ανίδεους και μικροπωλητές πολιτικάντηδες.

Νίκος Λαγκαδινός

19 Σεπ 2013

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ "ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ" Είναι ΤΑ "ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ" ...
του Γιώργου Πεταλωτή

.Βλέπω παλιές εφημερίδες και ψάχνω να βρω μια καταγγελία, μια δήλωση, έναν υπαινιγμό έστω καταδίκης ακόμη και από τους "δικούς μας ανθρώπους",

- όταν οι τότε "αντιμνημονιακοί" (Σαμαράς, Τσίπρας κλπ) χειραγωγούσαν την πλατεία, επενδύοντας όχι στη διαμαρτυρία κατά της πολιτικής της κυβέρνησης , αλλά ντοπάροντας με κάθε τρόπο την

18 Σεπ 2013


Η πανούκλα των άκρων διαλύει την ελληνική κοινωνία

Θλίψη για τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου από έναν εγκληματία, ο οποίος όπως ανακοινώθηκε ανήκει στη Χρυσή Αυγή. Θλίψη και πάλι θλίψη. Κι επειδή ξέρω ότι θ' αρχίσουν ξανά οι ανακοινώσεις των κομμάτων του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, διαφόρων προσωπικοτήτων, που θα καταδικάζουν και θα καλούν σε εκδηλώσεις εναντίον του φασισμού και τα γνωστά, ενώ τα μέσα ενημέρωσης και οι τηλε-εισαγγελείς θα το έχουν ψωμοτύρι για αρκετές μέρες, αρχίζω να μη νιώθω καλά.

Είναι φανερό πλέον ότι η πανούκλα έχει απλωθεί σε όλη τη χώρα και κατατρώγει την ελληνική κοινωνία. Έχει θεριέψει, κι έχει πάρει τη μορφή επιδημίας και σιγά-σιγά, αλλά σταθερά παραλύει τη ζωή της χώρας. Τα εγκληματικά στοιχεία που μαχαιρώνουν ή εκείνα που βάζουν φωτιές και

17 Σεπ 2013


ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ!!!

Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ημερήσια διάταξη της ζωής μας, καθορίζεται από εμάς τους ίδιους ή πρέπει να καθορίζεται από εμάς!!! Μπορεί να έχουμε πέσει στην εποχή των κατσαρίδων που τις συχαίνεται όλος ο κόσμος, αλλά καλό είναι να σχεδιάζουμε την εξαφάνισή τους. Μην αφήνετε το μαζικό να εκμηδενίζει το προσωπικό. Ίσως περνάνε μια δοκιμασία όλοι οι θεσμοί και το ζήτημα είναι ποιος τους προασπίζει!!!

Πάντως είναι αλήθεια ότι ζητάμε μια ελπίδα για λύση των περίπλοκων προβλημάτων που μας βασανίζουν σήμερα και που είναι κυρίως οικονομικά, πολιτικά, αλλά και γενικότερα κοινωνικά. Σε δύσκολες εποχές ανθίζουν οι αστρολόγοι και οι καφετζούδες, όπως επίσης και πολλαπλασιάζεται η ενασχόληση των ανθρώπων με τα τυχερά παιχνίδια, τα λαχεία, τον ιππόδρομο, τα ποδοσφαιρικά στοιχήματα [κι εδώ αναρωτιέται κανείς πώς δόθηκε ο ΟΠΑΠ, που είναι ένα χρυσωρυχείο...].

Φαντάζομαι θα έχει γίνει κατανοητό ότι όσα γράφονται εδώ είναι διατυπώσεις ενός λογισμού που παραμένει ελεύθερος σκοπευτής, που πάει να πει ότι δεν διεκδικώ τίτλους αυθεντίας, δεν έχω δεσμεύσεις... Απλώς, σκέφτομαι!! Το μυαλό είναι βέβαιο ότι πάει αμέσως στο γνωστό ρηθέν από τον Καρτέσιο [γι' αυτό δικαιούται να αναρτήσουμε το πορτρέτο του] ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ [λατινιστί: cogito ergo sum].

Μπορεί αυτή η σκέψη να διαλύσει κάθε άλλη που εμπεριέχει αρνητικούς τόνους;;; Ζούμε σε μια κόλαση, όπως ας πούμε την ψυχανεμίστηκε ο Κάφκα ή όπως την εννοεί [αλήθεια, πώς την εννοεί;;;] ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ;;; Πεθαίνουν καθημερινά άνθρωποι, χάνονται συνειδήσεις, εξαφανίζονται ηθικές αξίες... Απασχολεί κανέναν αν θα χαθούν συνάνθρωποι λόγω της κρίσης;; Αυτοί οι καθ' ύλην αρμόδιοι, οι κυβερνώντες, με την τακτική που ακολουθούν, αφού σκέφτονται μονάχα πώς θα κερδίσουν τις μάχες... επί χάρτου, πιστεύω ότι θα είχαν υπόψη τους εκείνο που είχε πει ο Μέγας Ναπολέων όταν αντίκρισε ένα πεδίο μάχης σπαρμένο με χιλιάδες νεκρούς, δηλαδή πτώματα στρατιωτών: "Μια νύχτα του Παρισιού θα το επανορθώσει όλο αυτό..."!!!!
 Νίκος Λαγκαδινός

ΓΝΩΜΗ...

Μερικές σκέψεις για το παρελθόν και το μέλλον της Ελλάδας με αφορμή την ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου


Του Τ.Ζ.

Άκουσα προσεχτικά τον Γιώργο Παπανδρέου στην εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ.

Άκουσα έναν άνθρωπο, που όπως είπε κάποια στιγμή παλαιότερα και ο ίδιος, μέσα σε δυο χρόνια πρωθυπουργίας «τα είδε και τα έζησε όλα».
Σίγουρα αλλιώς περίμενε τα πράγματα κι αλλιώς του ήρθαν.
Θα περίμενε ότι όσο χάλια και να ήταν, που ήταν, η ελληνική οικονομία, θα μπορούσε να την ανατάξει, χωρίς να τραυματίσει αυτούς που δεν φταίνε.
Θα περίμενε ότι θα μπορούσε να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους ότι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τα δημοσιονομικά ελλείμματα και οι νόμοι.
Αλλά το έλλειμμα ευνομίας και η εφαρμογή των νόμων από ένα διαλυμένο κράτος.
Θα περίμενε ότι θα μπορούσε να κερδίσει χρόνο, πείθοντας την Ευρώπη να προστατεύσει την Ελλάδα έγκαιρα, καθαρά και σταράτα απέναντι στις κερδοσκοπικές επιθέσεις.
Σίγουρα θα περίμενε πολύ περισσότερα από αρκετά στελέχη του κόμματός του.
Θα περίμενε τα επιχειρήματα των πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ να μην βγαίνουν με την ίδια ευκολία από στόματα στελεχών του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Να υπήρχε σε όλους ένα ελάχιστο ένστικτο αυτοσυντήρησης, όταν μάλιστα όλοι γνώριζαν ότι η

16 Σεπ 2013


Στην Κρήτη για διδακτορικό η κόρη του Γιώργου Παπανδρέου 


Την Κρήτη επέλεξε για το διδακτορικό της στη Βιολογία η κόρη του πρώην πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, Μαργαρίτα.

Η κόρη του πρώην πρωθυπουργού επελέγη μετά από εξετάσεις, από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας και ειδικότερα το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας, στο Ηράκλειο, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα στο είδος του στην Ευρώπη, με σκοπό να κάνει εκεί το διδακτορικό της στην Βιολογία. Μάλιστα, φέρεται να έχει ήδη έρθει σε επαφή με καθηγητές και ερευνητές για να ρυθμίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της φοίτησής της εκεί.

Φαίνεται πάντως, πως η Κρήτη τείνει να γίνει «παράδοση» για την οικογένεια Παπανδρέου, αφού τα Χανιά και το πρότυπο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο, είχε επιλέξει και ο γιος του πρώην πρωθυπουργού, Αντρίκος, για να ολοκληρώσει εκεί τις σπουδές του.

matrix24.gr

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ΣΤΟ ΠΕΝΑΛΤΥ !...


Kαι ενώ ο αγώνας είναι αμφίρροπος, ο διαιτητής σφυρίζει την «εσχάτη των ποινών». Oι οπαδοί στις κερκίδες παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τον «εκτελεστή». Aπό το εύστοχο χτύπημα κρίνεται το left dream. O αλυτρωτισμός του πρωταθλητισμού για μια ομάδα που, παρά τη σπουδαία αγωνιστική της παρουσία, ποτέ δεν κατάκτησε το τρόπαιο της εξουσίας.

O «εκτελεστής» έχει στήσει την μπάλα στο σημείο του πέναλτι και η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη. Παίρνει φόρα, ετοιμάζεται. Πολλοί θεατές κλείνουν τα μάτια, δεν αντέχουν τη συγκίνηση. Aκούγεται το σφύριγμα του διαιτητή. Kαι μετά... νεκρική σιγή.

O «εντολοδόχος» για το χτύπημα του πέναλτι κάνει μεταβολή. Mε αργά βήματα κατευθύνεται στον

10 Σεπ 2013


Δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά μια επανάσταση;;;

Επειδή εκ προοιμίου ξέρω ότι αν καταπιαστώ με συνδικαλιστικά ζητήματα θα ηττηθώ, γι' αυτό και προτιμώ να θεωρητικολογώ και όχι από μεγαλαυχία ή σχολαστικότητα, αλλά από μια διάθεση γενίκευσης. Επίσης θέλω να σημειώσω ότι η αλαφιασμένη εποχή μας όλα τα κωδικοποιεί, τα ταξινομεί κι αν εσύ ο υποτιθέμενος ανίδεος δεν συμφωνείς, σου κόβουν το ποδάρι, όπως έκανε στην Κακιά Σκάλα ο μυθικός Προκρούστης στους περαστικούς ταξιδιώτες. Πρέπει απαραιτήτως να συνοδοιπορείς, να συμφωνείς, να υπερθεματίζεις. Κι αν τύχει και διαφωνήσεις, ή υψώσεις φωνή διαφορετική, θα σε ενοχλήσουν, όπως κάποτε διάφοροι άμουσοι που έβγαιναν στο μπαλκόνι ή στο παράθυρο και ή έβριζαν ή κατάβρεχαν τους κανταδόρους. Και ποιοι συνήθως κατάβρεχαν τους κανταδόρους;;; Εκείνοι που η γειτονιά τούς θεωρούσε αναποδιασμένους. Όταν προκαταβολικά

9 Σεπ 2013

Σαμαράς: «Μακάρι να είχαμε μια αντιπολίτευση που στήριζε την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση» !!!



Παραθέτουμε απόσπασμα από την ομιλία του Σαμαρά στη ΔΕΘ:

[...] Την επιτυχημένη στροφή της Ελλάδας κανείς δεν την αμφισβητεί πλέον! Κανείς; Όχι ακριβώς! Υπάρχουν κάποιοι μέσα στην Ελλάδα που προσπαθούν να την αποδομήσουν. Γιατί αμφισβητούν την επιτυχία όλης αυτής της προσπάθειας; Γιατί προσπαθούν να αποδομήσουν την ελληνική επιτυχία;Γιατί την ειρωνεύονται καθημερινά;...

Γιατί επικαλούνται ψεύτικα στοιχεία, διαψεύδονται συνεχώς, και παρ' όλα αυτά επιμένουν; Την άνοιξη μιλούσαν για το δημόσιο χρέος που είχε, λέει, ξεφύγει και βρισκόταν σε αστρονομικά επίπεδα. Μιλούσαν για 520 δισεκατομμύρια, για 480 δισεκατομμύρια. Τελικά αποδείχθηκε ότι είναι 321 δισεκατομμύρια, και σε καθαρή θέση 305 δισεκατομμύρια. Ύστερα αμφισβητούσαν το πρωτογενές

Ποια μοναξιά, σας πλάκωσε και σας γεμίζει πόνο;;;

ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΑΝΑΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ!!
Αλλά δεν είναι μονάχα οι καπνοί της μοναξιάς που αναδίνονται, αλλά είναι και η χρωματισμένη ουτοπία που κάποιοι την έχουν κάνει παντιέρα και την ανεμίζουν καθημερινά. Από παλιά νόμιζα κι έλεγα ότι εμείς οι Μεσογειακοί άνθρωποι δεν θα έχουμε ποτέ τέτοια προβλήματα. Αλλά πρέπει να εξηγήσω ότι η μοναξιά δεν είναι μονάχα ΜΙΑ και γι' αυτήν μιλάμε όλοι!!! Υπάρχει μοναξιά και μοναξιά. Κι ο κάθε ποιητής τραγούδησε τη δική του μοναξιά. Κι ο κάθε καλλιτέχνης εκφράστηκε με τον δικό του τρόπο γι' αυτήν.

Θα περίμενε κανείς να μην υπάρχει μοναξιά στην εποχή μας όπου οι πόλεις έχουν γιγαντωθεί. Αλλά
Αυτός ο παράξενος Παπανδρέου

Τι να λέμε τώρα. Εκείνος που εξελέγη πανίσχυρος Πρωθυπουργός και με τις άοκνες προσπάθειες του ενέταξε τη χώρα στον μηχανισμό στήριξης για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως κοινωνικός σχηματισμός στην ευρωπαϊκή οικογένεια, παρέδωσε την εξουσία για το καλό του τόπου.

Απέδειξε με την ανιδιοτέλεια και το δημοκρατικό ήθος που τον διακρίνει, ότι βάζει πάντοτε, πάνω από θέσεις και αξιώματα, το εθνικό συμφέρον. Πέταξε στα μούτρα του παλαιοκομματισμού την παραίτηση του, αδιαφορώντας για το προσωπικό και μικροκομματικό συμφέρον.

Θα μπορούσε βεβαίως, να προσφύγει στην λαϊκή ετυμηγορία, καταγγέλλοντας με διάγγελμα τους

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ


η ...κατάντια μας !!!

Η φετινή ομιλία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης είναι αληθινά ιστορική.

Θα μου επιτρέψετε να πιστεύω ότι θα έρθει μια μέρα που θα αποτελεί κομμάτι της διδακτέας ύλης σε σχολές πολιτικών επιστημών ως το απόλυτο παράδειγμα ηγετικού λόγου χωρίς αρχές, χωρίς κανενός είδους αναστολές, χωρίς κανένα σεβασμό στα υπόλοιπα υποκείμενα ή αντικείμενα του πολιτικού παιχνιδιού.

Ο Αντώνης Σαμαράς στη ΔΕΘ ήταν ξανά σαφής: επέστρεψε από το περιθώριο στην κεντρική πολιτική σκηνή, έκανε ό,τι χρειάστηκε για να γίνει πρωθυπουργός και δεν έχει σκοπό να πάει

8 Σεπ 2013


ΠΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ; ΤΙΠΟΤΑ !...


Διάβασα μια καταπληκτική συνέντευξη του κου λαφαζάνη και ένα unfollow άρθρο του κου μπογιόπουλου όπου αναφέρει ότι «ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 772,9 δισ. ευρώ!» και έμεινα μαλάκας fightclub TYLER DURDEN για τα λαλάκια που έχουμε βγάλει από τις τσέπες μας να πληρώσουμε το χρέος! Μπα! Ποιας χώρας εννοεί; Γιατί για το ελληνικό χρέος δεν έχουμε δώσει ούτε μια δεκάρα!

Επειδή τρία χρόνια μετά το καστελόριζο ακόμη συζητάμε για επαχθές χρέος και λοιπά, αποφάσισα να αφοσιώσω 773 δισ. λέξεις στην ανωτάτη συριζο-μπακαλιστική της οικονομίας. Αλλά και πάλι εγώ εκεί κατέληξα, στα δικά μου. Όσο και να μου ανοίγει το μυαλό ο λαφαζάνης και ο αλέξης και ο συγγραφέας του «ηλίθιου», εγώ εκεί να σκέφτομαι το έλλειμμα, και όχι το χρέος. Αν μπορείτε να

7 Σεπ 2013


ΞΑΝΑΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΤΟ 
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥΣ !...



Ούτε ο Παυλόπουλος με ξάφνιασε ούτε ο Αντώναρος. Και δεν νομίζω να υπάρχει στοιχειωδώς ενημερωμένος πολίτης που να μην ανέμενε ότι αυτοί οι δύο κυρίως θα αναλάμβαναν να εξωραΐσουν και πάλι την εικόνα του κάποτε «καταλληλότερου». Αλλωστε είναι η μοναδική δραστηριότητα για την οποία διακρίθηκαν στην πολιτική και επιμελώς επιδίδονται σε αυτήν οσάκις η ανάγκη το επιβάλλει.

Αυτήν τη φορά αιτία ήταν η εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ και, κυρίως, οι ομιλίες των Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου που ενόχλησαν. Αναμενόμενο για ανθρώπους που ποτέ δεν στάθηκαν αυτοκριτικά απέναντι στις πολιτικές αδυναμίες και αποτυχίες τους, και φυσικά δεν ανέχονται να τους τις επισημαίνουν άλλοι. Κι αυτή είναι μία από τις βασικές διαφορές ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι Πασόκοι την κάνουν την αυτοκριτική τους. Κι αν κάποιοι διστάζουν μπροστά στην αυτοκριτική, δεν γλιτώνουν τελικά την κριτική μέσα από το κόμμα τους.

Οι Νεοδημοκράτες δεν φταίνε ποτέ και για τίποτα. Από τον Φεβρουάριο του 2009 είχαν υποδείξει οι Βρυξέλλες στον Καραμανλή να πάρει μέτρα, αλλά εκείνος έκανε το κορόιδο. Από τον Ιούνιο του 2008 είχε προειδοποιήσει ο Αλογοσκούφης ότι τα έσοδα έχουν πιάσει πάτο, αλλά ο Καραμανλής αδιαφορούσε. Και μόλις λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές του 2009 ψευδόταν ξεδιάντροπα ο «καταλληλότερος» στο προεκλογικό ντιμπέιτ για το ύψος του ελλείμματος.

Κι ας έρθουμε και στο σήμερα. Καμαρώνει ο Σαμαράς ότι το πρόγραμμα θα βγει, αλλά δεν λέει ότι αυτό το πρόγραμμα το διαπραγματεύτηκε και το εξασφάλισε ο Γ. Παπανδρέου. Οπως δεν λέει ότι στο πρόγραμμα αυτό δεν κατάφερε να προσθέσει ούτε ένα «και» από τα πολλά που υποσχόταν στα διάφορα «Ζάππειά» του. Ποιος δεν θυμάται ότι στο πρώτο «Ζάππειο» είχαν περιληφθεί αστειότητες, όπως η αντιμετώπιση της κρίσης μέσω της οικοδομής;

Η χώρα έφτασε στα σημερινά χάλια επειδή το πολιτικό σύστημα και πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν κατάφεραν να οργανώσουν ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό και νοικοκυρεμένο κράτος. Το ΠΑΣΟΚ τόλμησε περισσότερα, αλλά ήταν λίγα και ανεπαρκή. Και τελικά η χειροβομβίδα έσκασε στα χέρια του, μια και η ΝΔ είχε φροντίσει να του την πασάρει απασφαλισμένη.

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος

6 Σεπ 2013

Η εκκωφαντική σιωπή του Κώστα Καραμανλή


O Νίκος Κωνσταντάρας δημοσίευσε στηνΚαθημερινή ένα άρθρο για τις ευθύνες της διακυβέρνησης Καραμανλή.
" Ο κ. Καραμανλής το χρωστάει στους Ελληνες να εξηγήσει γιατί η κυβέρνησή του δεν πήρε τα μέτρα που θα απέτρεπαν το ναυάγιο", γράφει και εστιάζει στις ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού για την κατάρρευση της Ελλάδας.

Οσο κατανοητή είναι η οργή του Κώστα Καραμανλή και των «κύκλων» του όποτε κάποιος θίξει θέματα της διακυβέρνησής του, τόσο εξωφρενικό είναι το γεγονός ότι προσπαθούν να επηρεάσουν το μέλλον χωρίς να λένε το παραμικρό για τις ευθύνες τους στο παρελθόν. Ενδεικτική είναι η πίεση που ο πρώην πρωθυπουργός και άλλοι ασκούν στον Αντώνη Σαμαρά να απαντήσει στις επικρίσεις των πρώην πρωθυπουργών Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου, χωρίς να βγαίνει ο ίδιος ο Καραμανλής να υπερασπιστεί το έργο και τα πέντε χρόνια πρωθυπουργίας του.
Ο Κώστας Καραμανλής κυβέρνησε την Ελλάδα από την άνοιξη του 2004, όταν η χώρα βρισκόταν στην τελική ευθεία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έως το φθινόπωρο του 2009, όταν ήταν φανερό ότι η οικονομία της δεν άντεχε τα συσσωρευμένα χρέη. Οσα προβλήματα και αν κληρονόμησε από την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη και όλων των προκατόχων του, γεγονός είναι ότι η ονομαστική αξία του χρέους στο τέλος του 2004 ήταν 183 δισ. ευρώ και στο τέλος του 2009 ήταν 300 δισ. Ως ποσοστό του ΑΕΠ εκτοξεύθηκε από το 98,9% στο 129,7% μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια. Γνωρίζουμε ότι από το 2006 περιλαμβάνονται και δημόσιες επιχειρήσεις στο χρέος, επιβαρύνοντάς το ακόμη περισσότερο, και ότι η κυβέρνηση Καραμανλή δεν ευθύνεται για τη γενική εικόνα της οικονομίας όπως αυτή διαμορφώθηκε στη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών. Επειδή, όμως, από το 2007 ήταν φανερό τοις πάσι –εντός Ελλάδος και στις Βρυξέλλες– ότι το χρέος δεν ήταν διαχειρίσιμο, ο κ. Καραμανλής το χρωστάει στους Ελληνες να εξηγήσει γιατί η κυβέρνησή του δεν πήρε τα μέτρα που θα απέτρεπαν το ναυάγιο. Δεν αρκεί το ατελείωτο βουητό των πρώην υπουργών του σε τηλεοπτικές συζητήσεις. Ο άνθρωπος που κρατούσε τα ηνία της χώρας από τις στιγμές της δόξας και έως το τέλος σχεδόν μιλούσε για «θωρακισμένη» οικονομία οφείλει να μας μιλήσει ο ίδιος.
Γνωρίζουμε ότι από το φθινόπωρο του 2008 ο κ. Καραμανλής ήταν ενήμερος για τα προβλήματα και ζητούσε από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, τον Γ. Παπανδρέου, να στηρίξει μέτρα που θα συμμάζευαν κάπως την οικονομία και ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα να βοηθήσει. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι υπουργοί συνέχισαν να φορτώνουν βάρη στο κράτος και να αποφεύγουν οτιδήποτε δυσάρεστο. Οσο και αν φωνάζουν κάποιοι ότι η χώρα (συνεπώς και η κυβέρνηση Καραμανλή) έπεσε θύμα διεθνούς πλεκτάνης, όλοι θυμόμαστε ότι ενώ ο κ. Καραμανλής μιλούσε για μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, το χρέος συνέχισε να διογκώνεται.
Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά τις εκλογές του 2009, ο κ. Καραμανλής κινείται ακόμη σαν να μην είχε καμία ευθύνη για το τι συνέβη. Οι άνθρωποί του, όμως, κάνουν την παρουσία τους αισθητή όποτε κάποιος (συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα) τους επιρρίψει ευθύνες. Καιρός είναι να καταλάβουν ότι η χώρα και ο λαός βρίσκονται πολύ μακριά από τα χρόνια της εθελοτυφλίας, ότι αν θέλουν να προσφέρουν κάτι επιτέλους, ας βγει ο κ. Καραμανλής να πει ο ίδιος γιατί δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή. Να μας πει ποιοι τον εμπόδισαν και πώς· να τους τιμωρήσουμε. Εως τότε, η σιωπή είναι φυγή για έναν πρώην πρωθυπουργό; διερωτάται ο αρθρογράφος.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

4 Σεπ 2013

ΓΙΑ ΤΗΝ 3Η ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Η Ομιλία - σταθμός του Γιώργου Παπανδρέου



Φίλες και φίλοι


Χαίρομαι πραγματικά να βρίσκομαι ανάμεσα σε παλιούς φίλους και αγωνιστές.

Ένα συνηθισμένο ερώτημα που ακούω και σίγουρα ακούμε συχνά είναι: «ποιους εκφράζει και θέλει να εκφράζει το ΠΑΣΟΚ».

Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε οριστικά κάθε επαφή με τόσους πολίτες που παραδοσιακά το υποστήριζαν.

Kαι όμως καθημερινά συναντούμε πολίτες που ξεκάθαρα μας λένε:

«Θέλω Ελλάδα παραγωγική, χωρίς δανειστές πάνω από το κεφάλι μου αλλά και χωρίς να ζούμε με δανεικά

Θέλω να είμαι ελεύθερα εκφραζόμενος πολίτης, δεν έχω καμία σχέση με ακροδεξιούς τραμπούκους και κουκουλοφόρους

Είμαι υπέρ των συλλογικοτήτων που λειτουργούν δημοκρατικά σε κάθε επίπεδο, όχι με τους επαγγελματίες συνδικαλιστές του χθες.

Είμαι υπέρ της εξασφάλισης από το κράτος της παροχής των αναγκαίων κοινωνικών αγαθών χωρίς μονοπωλιακές αντιλήψεις και με ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα , δεν είμαι υπέρ της ιδιωτικοποίησης των πάντων αλλά δεν είμαι υπέρ των κρατικών μονοπωλίων

Θέλω αλλαγές στο κράτος και στην κοινωνία με σχέδιο, διαύγεια, διαφάνεια και μετρίσιμα αποτελέσματα, δεν θέλω αλλαγές καθ’υπαγόρευση ή για επικοινωνιακές σκοπιμότητες.

Θέλω ένα δημόσιο συμπαραστάτη του κάθε πολίτη – δεν θέλω υποκατάσταση της διοίκησης από εταιρείες, ούτε θέλω και τους πολίτες ομήρους της ανεπάρκειας του δημοσίου

Είμαι υπέρ της επιχειρηματικής προσπάθειας με κανόνες και διαφάνεια, αλλά είμαι απένατι στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες


Είμαι υπέρ ενός τραπεζικού συστήματος με ουσιαστική εποπτεία για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και τήρηση ίδιων κανόνων για κάθε επιχείρηση, δεν θέλω τραπεζίτες που λειτουργούν με αδιαφάνεια και για την πάρτη τους.

Θέλω οι μετανάστες να νιώθουν την Ελλάδα πατρίδα τους και η Ελλάδα να τους συμπεριφέρεται ως πολίτες της, δεν θέλω ούτε να εξαφανιστούν, αλλά ούτε η χώρα μου να είναι ξέφραγο αμπέλι.

Θέλω να είμαι ευρωπαίος, δημοκράτης, σοσιαλιστής – δεν ανήκω στη συντηρητική δεξιά, δεν ανήκω στη ψευτοριζοσπαστική αριστερά». Είναι πολλοί που μας τα λένε αυτά.

Και αυτοί οι πολίτες, φίλες και φίλοι, είναι η ψυχή του ΠΑΣΟΚ.

Άσχετα με το τι ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές.

Είναι όλοι αυτοί που παρότι ματώσαμε, θυσιαστήκαμε πολιτικά και ψυχολογικά δίνοντάς τα όλα γι’αυτούς και την πατρίδα, δεν ολοκληρώσαμε ένα έργο που θα τους δικαίωνε.

Γιατί έχουν δίκιο -όσο κι αν είναι σκληρό για μας- ότι η δικαίωση περνά μέσα από το αποτέλεσμα.

Και το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό για το οποίο προσπαθήσαμε.

Είχαμε πρώτα από όλα να σώσουμε την Ελλάδα από την δημοσιονομική ασφυξία. Από τις αγορές που χορηγούσαν δανεικά με όρους τοκογλυφικούς.

Η ουσιαστική όμως εντολή του Ελληνικού λαού το 2009, ήταν να αλλάξουμε τις δομές.

Να αλλάξουμε τη φιλοσοφία, τις πρακτικές και να συγκρουστούμε με τα κατεστημένα που διαφέντευαν τη χώρα από συστάσεως του ελληνικού κράτους.

Πετύχαμε σίγουρα τη χορήγηση οξυγόνου για να μην καταστραφεί η χώρα. Σημαντικό; Απόλυτα.

Αλλά δεν ήταν αυτός ο κύριος στόχος μας.

Στόχος μας ήταν να δώσουμε λύση μια για πάντα στα δημοσιονομικά μας και να τα αλλάξουμε όλα τα κακώς κείμενα στη χώρα.

Αναπτυξιακό μοντέλο, διοίκηση, κοινωνικό κράτος, πολιτικό σύστημα, τα πάντα.

Σήμερα, μπορεί να μοιάζει ουτοπικό, αλλά αυτό προσπαθήσαμε και φτάσαμε κοντά.

Και σ’αυτόν τον κύριο στόχο μας, μπορεί να κάναμε όσα δεν έκανε καμία άλλη κυβέρνηση σε δύο χρόνια, 222 νομοσχέδια ψηφίστηκαν, και πάλι δεν προλάβαμε.

Δεν αλλάξαμε τα κακώς κείμενα στη χώρα χώρα, όσο θέλαμε να τα αλλάξουμε.

Όμως η παράδοση της αριστεράς λέει ότι κανένας μεγάλος αγώνας δεν δικαιώνεται αμέσως.

Κανένας στρατηγικός στόχος δεν επιτυγχάνεται αν δεν μεσολαβήσουν ήττες, πισωγυρίσματα, λοιδωρίες, λιποψυχίες, προδοσίες.

Γιατί ο αγώνας για ανεξαρτησία, δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική απελευθέρωση δεν τελειώνει ποτέ.

Κι εμείς οφείλουμε να βρίσκουμε τη δύναμη να εμπεδώνουμε αυτά που μάθαμε και πετύχαμε και να συνεχίζουμε πάντα τον αγώνα, στην ίδια πάντα κατεύθυνση: Την πραγμάτωση των αρχών του Κινήματος, που ενώ πολλοί τις θεωρούν αναχρονιστικές, στην πραγματικότητα έχουν γίνει πιο επίκαιρες παρά ποτέ:

Αν το 1974 το διακύβευμα ήταν η απεξάρτηση από ξένες δυνάμεις, σήμερα το διακύβευμα είναι η απεξάρτηση από μια πελατειακή πρακτική και λογική του ελληνικού κράτους που αποτέλεσε την ρίζα μια νέας εξάρτησης σε δανειστές και δανεικά και σε πελατειακά κατεστημένα

Το διακύβευμα είναι η Δημοκρατία.

Είναι μια δημοκρατική επανάσταση στους θεσμούς της χώρας.

Φίλες και φίλοι,

Αναλάβαμε το 2009, τις ευθύνες διακυβέρνησης της χώρας.

Όπως απεδείχθη αργότερα, μαζί παραλάβαμε και μια βόμβα, που απειλούσε την ύπαρξη της χώρας και το μέλλον του Ελληνισμού.

Γιατί το βασικό πρόβλημα της χώρας δεν ήταν το Πρόγραμμα Προσαρμογής, ούτε η «συνταγή» του 2010.

Το βασικό της πρόβλημα, η πραγματικά θανάσιμη συνταγή, ήταν το πελατειακό πάρτι μέχρι το 2009.

Ένα πάρτι που είχε οδηγήσει τη χώρα να έχει ταυτόχρονα,

Και ύφεση στο -3%,

Και δημόσια διοίκηση διαλυμένη,

Και χρέος στα 320 δισ. και ιλιγγιωδώς αυξανόμενο,

Και νέο έλλειμμα στα 36,5 δισ. όπως μάθαμε αργότερα,

Και αβυσσαλέο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στο 14%,

Και, το κυριότερο, θανάσιμο έλλειμμα αξιοπιστίας, μετά τα όσα είχαν δει οι εταίροι μας και οι αγορές την πενταετία 2004-2009.

Από την ψευδεπίγραφη απογραφή του 2004 ως την αποστολή χωρίς καμία αιδώ ψευδών στοιχείων στην Ένωση ακόμα και δύο μέρες πριν τις εκλογές του 2009.

Τέτοιο εκρηκτικό κοκτέιλ αρνητικών παραγόντων ταύτοχρονα, δεν αντιμετώπισε κανένα άλλο Κράτος – Μέλος της Ένωσης. Και μάλιστα, σε μια συντηρητική Ενωση – με μεγάλες ευθύνες για την έλλειψη εποπτείας της Κυβέρνησης Καραμανλή – που όμως μας παρακολουθούσε με αμηχανία, καχυποψία, αδρανούσα, χωρίς γνώση ή εμπειρία προηγούμενη για το τι μέλλει γενέσθαι.

Άλλοι, λοιπόν, ήταν οι εμπρηστές.

Και όμως το μόνο θέμα συζήτησης είναι πόσα και ποια λάθη έκαναν οι πυροσβέστες.

Ως Πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβα την ευθύνη για ό,τι δεν έγινε σωστά τα δύο χρόνια της διακυβέρνησής μου. Για κάθε καθυστέρηση, λάθος ή παράλειψη.

Ξέρω όμως ότι τη διετία 2009-2011, μέσα στις χειρότερες δυνατές συνθήκες, έγινε μια αρχή προς τη σωστή κατεύθυνση, παντού.

Σε κάθε τομέα.

Αρχή, που αν είχε γίνει έστω λίγα χρόνια πριν, δεν θα χρειαζόμασταν ποτέ Μνημόνια.

Σήμερα, δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα που να μην οφείλεται σε ενέργειες που εμείς ξεκινήσαμε. Από τη μείωση των ελλειμμάτων, τη φοροδιαφυγή και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, μέχρι την αύξηση του τουριστικού ρεύματος.

Ξέρω επίσης ότι, με στοιχειώδη ουσιαστική πολιτική συναίνεση το 2010, όταν η χώρα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα ή έστω αμέσως μετά τη Συμφωνία των Βρυξελλών τον Οκτώβριο του 2011, η χώρα θα βρισκόταν σήμερα σε πολύ καλύτερη μοίρα.

Θα είχε γλυτώσει πολλά.

Θα είχε περάσει σήμερα, ήδη, τον κάβο.

Κανονικά, σε συνθήκες στοιχειώδους πολιτικής ομαλότητας, σε λίγες εβδομάδες θα κρινόταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το έργο μίας τετραετίας.

Θα ήταν, είμαι σίγουρος, οι εκλογές της επόμενης ημέρας για την Ελλάδα.

Οι εκλογές της νέας σελίδας στην ιστορία της χώρας.

Δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Γιατί την ώρα της ύψιστης εθνικής ευθύνης, κάποιοι σκεφτόντουσαν μόνο πώς θα αναρριχηθούν γρηγορότερα στην εξουσία.

Και κάποιοι άλλοι πώς θα τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα με μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση.

Ο καθένας από αυτούς είχε τους δικούς του λόγους.


Αποτέλεσμα;

Έπληξαν τη χώρα και το δημόσιο συμφέρον.

Το σίγουρο είναι ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως χώρα διεθνώς, σε σχέση με την κατάσταη που αντιμετωπίσαμε το 2010, διαφέρουν όπως η μέρα με τη νύχτα.

Η Ελλάδα έχει διανύσει ασύλληπτο δρόμο από τότε.

Τότε βυθιζόμασταν με πρωτογενές έλλειμμα 24 δις το χρόνο.

Τώρα είμαστε κοντά σε πρωτογενές πλεόνασμα.

Τότε, το χρέος δεν ήταν απλά μη βιώσιμο.

Το χρέος θα μας εξαφάνιζε σε διάστημα κάποιων εβδομάδων.

Τώρα είναι στο χέρι μας να το κάνουμε οριστικά βιώσιμο.

Τότε δεν υπήρχε κανένας ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης, δεν υπήρχε καν ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο απέναντι στην κρίση.

Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι εταίροι μας παραμυθιάζονταν ότι δεν χρειάζονται αυτά, ότι δεν τους αφορούσε, ότι το πρόβλημα είναι μονό ελληνικό. Ότι οι αγορές θα λειτουργούσαν “ορθολογικά’.

Τώρα και μηχανισμός στήριξης υπάρχει, και θεσμικό πλαίσιο, αν και ακόμα ανεπαρκές, και οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, και τους αφόρα άμεσα.

Τότε, ήταν αδύνατο να πειστεί η συντηρητική Ευρώπη ότι η εξοντωτική λιτότητα σε όλη την Ένωση σε καθεστώς ύφεσης δεν θα ήταν βιώσιμη λύση.

Ότι το κλειδί είναι οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις – σε συνδυασμό με την απαραίτητη δημοσιονομική υπευθυνότητα.

Αποτέλεσμα: ναι, το Πρόγραμμα Στήριξης γλύτωσε την Ελλάδα από μια εθνική τραγωδία βίαιης χρεοκοπίας, αλλά στη συνέχεια εμποδισε την ταχεια ανακαμψη της και επιβάρυνε υπέρμετρα τον έλληνα πολίτη.

Τότε, στις 5 Μαρτίου του 2010, αρνήθηκαν η Γερμανία και η ΕΚΤ να κινηθούν δυναμικά στηρίζοντας το πρόγραμμά μας, ώστε να τιθασεύσουν τις αγορές. Δεν θα χρειαζόμασταν να μπούμε σε κανένα μνημόνιο εάν είχαν κινηθεί όπως αργότερα κινήθηκαν για την Ιταλία και την Ισπανία.

Τώρα, οι περισσότεροι τουλάχιστον έχουν έρθει στα λόγα μας.

Τότε, η πολιτική συναίνεση για τους περισσότερους ακόμη και σε αυτονόητα πράγματα μπροστά στον κίνδυνο εθνικής καταστροφής, ήταν αδιανόητη.

Ήταν πιο εύκολο για πολλούς να φτιάχνουν θεωρίες συνωμοσίας παρά να στηρίξουν.

Άλλοι επέλεξαν το ρόλο του «προπονητή της εξέδρας».

Τους άρεσε για παράδειγμα, εκ των υστέρων βέβαια, το δεύτερο Μνημόνιο, αλλά όχι το πρώτο.

Λένε ότι δεν ήθελαν το πρώτο Μνημόνιο, αλλά πανηγυρίζουν για την πρωτοφανή μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος που οφείλεται στο πρώτο Μνημόνιο.

Λες και τα ελλείμματα θα εξαφανίζονταν με κάποιο μαγικό τρόπο.

Λες και τα πλεονάσματα γίνονται από μόνα τους, χωρίς κόπο, χωρίς πόνο.

Τι ακούσαμε όλα αυτά τα χρόνια…

Πόσες μαγικές συνταγές που εξαφανίστηκαν κάπου γύρω στο Ζάππειο.

Το βασικό τώρα είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις συνεργάζονται.

Και οι στρατηγικές μας επιλογές υιοθετούνται και από αυτούς που τις κατήγγειλαν.

Ακόμα κι αν δεν έχουν το θάρρος να το πουν αποτελεί παρακαταθήκη για τον τόπο.

Αυτό που προέχει σήμερα είναι να κατανοήσουμε είναι δύο πράγματα:

Πρώτο, ότι μέσα στις πιο εφιαλτικές συνθήκες, μείναμε όρθιοι.

Το καταφέραμε.

Και δεύτερο, ότι με την Αυτοπεποίθηση πως ξεπεράσαμε τα απείρως χειρότερα,
με την Αυτοπεποίθηση ότι καταφέραμε όσα κανείς στο εξωτερικό δεν περίμενε,
είναι η ώρα να διαμορφώσουμε μια νέα πορεία.

Νέα πορεία για την Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και στη διεθνή σκακιέρα.

Τι σημαίνει όμως αυτό για τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου;

Ξεκινώ από την Ελλάδα.

Το ΠΑΣΟΚ που χρειάζονται η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν μπορεί παρά να πρωταγωνιστεί στην πρόοδο και την αλλαγή της χώρας.

Πρωτοστατεί στο σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας για κυβερνητική σταθερότητα, αλλά με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο.

Όχι λευκές επιταγές.

Ενώνει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, απέναντι στη δεξιά και την αριστερή συντήρηση

Δεν διαιρεί.

Στόχος μας – οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις με ανρώπινο πρόσωπο.

Δεν δικαιούμαστε να είμαστε παρακολούθημα κανενός. Καμίας δεξιάς ή αριστερής συντήρησης

Άλλωστε, φίλες και φίλοι, όλοι τους, τον δικό μας πολιτικό λόγο, των τελευταίων ετών, προσπαθούν να αντιγράψουν.

Επιλέγουν αυτά που τους βολεύουν, τα παρουσιάζουν όπως θέλουν, αλλά χάνουν όπως είναι φυσικό, την ουσία.

Γιατί δεν πιστεύουν στην πεμπτουσία της διαχρονικής πρότασης του ΠΑΣΟΚ:

Την ανάγκη δημοκρατικών, προοδευτικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της λειτουργίας της Πολιτείας. Στην πράξη εκφράζουν έναν ιδιόμορφο δεξιό και αριστερό κρατισμό, που διαιωνίζει τα κάθε λογής καταστημένα, μέσα από τις πιο πελατειακές, γραφειοκρατικές, αναξιοκρατικές και αδιαφανείς πρακτικές που αποτελούν την ρίζα της σημερινής – διαχρονικής θα έλεγα – εξάρτησής μας.

Αυτά λοιπόν που ξεκινήσαμε ως Κίνημα και ειδικά οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις της τελευταίας διετίας διακυβέρνησής μας πρέπει επιτέλους να βγουν από το τέλμα!

Από το Open.gov μέχρι την αυτοδιοίκηση.

Αυτό έπρεπε και πρέπει να εγγυηθεί το ΠΑΣΟΚ – κόκκινη γραμμή στην συνεργασία του με άλλες παρατάξεις.

Γιατί φίλες και φίλοι η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η πραγματική αναγέννηση του τόπου έχει τον κόπο και τον πόνο μιας γέννας.

Μπορεί να γίνει μόνο αν στηρίξουμε κάθε της βήμα πάνω στα δύσκολα θεμέλια αξιών, αρχών και της αλήθειας.

Όχι στα σαθρά της μυθοπλασίας.

Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα κατρακυλάει στον ανορθολογισμό της μυθοπλασίας.

Το τι έχει ακουστεί, δεν περιγράφεται.

Να θυμηθούμε μερικά;

Ότι μας χάριζαν δήθεν δισεκατομμύρια και εμείς τα αρνηθήκαμε. Τι έχουν να πουν όσοι τα έλεγαν αυτά μετά τα όσα βίωσε η Κύπρος;

Ότι «φουσκώσαμε» λέει επίτηδες το έλλειμμα, όταν με τρόμο ανακαλύπταμε κάθε μέρα νέους σκελετούς στην ντουλάπα και σήμερα, κανείς δεν αμφισβητεί το τρομακτικό έλλειμμα 15,6% του 2009.

Ότι συνωμοτήσαμε για να μπούμε στον μηχανισμό! Όταν λιώσαμε στην κυριολεξία και να αποφύγουμε να ζητήσουμε βοήθεια από τους εταίρους αλλά και να πείσουμε τους Ευρωπαίους να μας στηρίξουν με ένα πρωτοφανές πακέτο διάσωσης στην ιστορία όταν μας απέκλεισαν οι αγορές.


Ότι αργήσαμε δήθεν να πάρουμε για 2-3 μήνες μέτρα, όταν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, χώρες που είχαν εφαρμόσει προγράμματα προσαρμογής πολύ πιο πριν, εντάχθηκαν κι αυτές στο Μηχανισμό, θύματα κι αυτές μίας Ευρωπαϊκής Ένωσης που αδυνατούσε να διαχειριστεί την κρίση.

Ότι αρνηθήκαμε δήθεν προτάσεις για διαφορετική διαχείριση χρέους εξαρχής, όταν όλοι ξέρουν ότι ήμασταν εξαρχής σε διαρκή διαπραγμάτευση είτε για «κούρεμα» είτε για ανάληψη του ελληνικού χρέους από την ΕΕ, όλοι όμως οι εταίροι μας έλεγαν ότι θα συζητηθεί μόνο όταν δειξουμε αξιοπιστία στην προσαρμογή και πορευτούμε κοντά σε πρωτογενή πλεονάσματα;

Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα και τώρα;

Όλη η μυθοπλασία, όλες οι θεωρίες συνομωσίας, ακόμη και των πιο κακόπιστων, γελοιοποιήθηκαν η μία μετά την άλλη από τις εξελίξεις.

Η μυθοπλασία δεν είναι τίποτα άλλο από το ναρκωτικό του φοβισμένου.

Το φοβισμένο κατεστημένο δημιουργούσε μύθους στον φοβισμένο πολίτη.

Για να του πει ότι δεν υπήρχε και κάποιο σοβαρό πρόβλημα στη χώρα το 2009. Δεν υπήρχαν κακώς κείμενα.

Και έτσι να τον αποπροσανατολίσει από το πραγματικό διακύβευμα της εποχής που είναι η διαμόρφωση μίας ισχυρής δημοκρατικής πολιτείας.

Μιας πολιετείας που δεν υπάρχει για να εξασφαλιλζει προνόμια για λίγους, αλλά συγκρούεται με κατεστημένα, ακόμα και με τον ίδιο μας τον κακό εαυτό, για να διασφαλίζει δικαιώματα για όλους.

Και εμείς, δεν μπορέσαμε να οχυρώσουμε τον πολίτη με την δύναμη μια νέας προοπτικής.

Όμως σήμερα η ιστορία και η αλήθεια ήδη δικαιώνουν όλα τα στελέχη μας, όλους τους φίλους και τις φίλες, που δέχθηκαν την χλεύη της ισοπέδωσης στο χώρο εργασίας τους, στις παρέες τους, στα καφενεία.

Το ΠΑΣΟΚ, οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν να ενώσουν τις προσπάθειές τους, να βάλουν τέλος σε αυτό το θανάσιμα διχαστικό για την κοινωνία μας ανορθολογισμό, και να διαμορφώσουμε ένα σταθερό σχέδιο αλλαγών για την χώρα που δεν θα ανατρέπεται με την κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Διαιρέθηκαν οι Έλληνες, επειδή έτσι το θέλησαν οι μυθοπλάστες, σε μνημονιακούς και σε αντιμνημονιακούς.

Λες και αυτό ήταν το ζήτημα – το μεγάλο δίλημμα.

Λες και υπάρχει κανένας που να θέλει σώνει και καλά Μνημόνια.

Δεν απαντούν ούτε στο γιατί χρειάστηκαν, ούτε στο ποιές αξιόπιστες εναλλακτικές υπήρχαν.

Μόνο μύθοι.

Όσοι από την κριτική τους αγνοούν δήθεν, ότι η παρουσία μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη αποτελεί στρατηγική επιλογή για τη χώρα, το πράττουν σκοπίμως. Εκτός και αν δεν πιστεύουν σε αυτήν. Οπότε ας το πουν καθαρά.

Όπως σκοπίμως πράττουν, όσοι αγνοούν δήθεν τους σκληρούς συντηρητικούς συσχετισμούς με τους οποίους παλέψαμε.

Καλώ όλους όσους μιλούσαν εύκολα για χρεοκοπία ή έξοδο από το ΕΥΡΩ, να κοιτάξουν λίγο γύρω από την Ελλάδα.

Στη Μέση Ανατολή.

Στον γειτονιά μας στον Αραβικό κόσμο.

Και να φανταστούν πια θα ήταν η θέση μας σήμερα, αν είχαμε αφήσει τη χώρα στην τύχη της.

Πεταμένη έξω από το ΕΥΡΩ.

Ποιά θα ήταν η θέση της στην περιοχή.

Και μην ξεχνάει κανείς ότι στα χρόνια της πρόσφατης κρίσης καταφέραμε να μην έχουμε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα στην γειτονιά.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά ενισχύσαμε τις σχέσεις μας με όλες τις γειτονικές χώρες.

Το Αιγαίο και τα νησιά μας σήμερα πλημμυρίζουν από Τούρκους φιλήσυχους τουρίστες.

Διατηρήσαμε τις παραδοσιακές μας σχέσεις με τους άραβες και ανοίξαμε νέους δρόμους με το Ισραήλ.

Προωθήσαμε την Ελλάδα στον ενεργειακό χάρτη.

Μετά από δεκαετίες όλοι ομνύουν στο πιθανό φυσικό αέριο που θα βρούμε.

Δικές μας κινήσεις και αποφάσεις – που, πιστέψτε με, και γεωπολιτικά δεν ήσαν απλές.

Τι από αυτά θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε ζήσει μια εθνική τραγωδία βίαιης χρεοκοπίας;

Τι από αυτά θα είχε γίνει με την Ελλάδα απόβλητο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Φίλες και φίλοι,

Πέρα από τη δική μας αποφασιστικότητα να χαράξουμε μία νέα πορεία για τον τόπο συνεχίζοντας τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε τέλμα, πολλά θα κριθούν στο ευρωπαϊκό επίπεδο.

Μία νέα πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απαραίτητη.

Πρώτα στην οριστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους για όλες τις χώρες της περιφέρειας.

Αυτό που έχω ονομάσει «η Μεγάλη Συμφωνία».

Με λίγα λόγια: πιθανό κούρεμα, καλύτερη διαχείριση του χρέους και ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή, αφού φτάσουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα, με αντάλλαγμα αυστηρές προδιαγραφές που δεν θα είχαν να κάνουν με μέτρα οριζόντιας μορφής, αλλά μόνο με ουσιαστικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις, που απαντάνε στα πραγματικά προβλήματα της χώρας.

Μια παραλλαγή δηλαδή της αρχικής ελληνικής πρότασης του 2009. Βασισμένο σε όσα είχα πει το 2009, ότι ναι, λεφτά υπάρχουν εάν γίνουν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις – μια πολύ παρεξηγημένη φράση.

Πέρα από τη «Μεγάλη Συμφωνία», η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται νέα πορεία σε οικονομικό, κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο.

Στο οικονομικό επίπεδο, η καλύτερη δημοσιονομική εποπτεία καλώς ζητείται και εν πολλοίς έχει γίνει.

Όμως:

1) Δεν γίνεται να συνεχίσουμε με ΕΥΡΩ ή τραπεζικό σύστημα πολλών ταχυτήτων στην Ευρωζώνη.

Άρα αναγκαία η Τραπεζική Ένωση. Το ευρώ, οι καταθέσεις, του έλληνα, ισπανού και του γερμανού, πρέπει να έχουν την ίδια αξία

2) Δεν γίνεται να συνεχιστούν οι μεγάλες διαφορές στα επιτόκια δανεισμού μεταξύ των Κρατών Μελών.

Άρα αναγκαίο και δίκαιο το ευρωομόλογο.

3) Δεν γίνεται να ανακάμψει συνολικά η Ευρώπη χωρίς ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανάπτυξης.

Τα ευρωομόλογα για έργα στις μεταφορές, στην πράσινη ενέργεια, στα διαδίκτυα, στην εκπαίδευση, είναι απαραίτητα και για την αντιμετώπιση της ύφεσης αλλά και για την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης με τις αναδυόμενες αγορές. Και είναι δικιά μας επιτυχία ότι γίνονται πράξη με πρώτο παράδειγμα την Ισπανία. Εμείς τι κάνουμε;

Σε κοινωνικό επίπεδο θα πρέπει να υπάρξει κεντρικός συντονισμός αλλά και σοβαρή χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Πέρσι στο Βερολίνο είχα κάνει την πρόταση και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστική Διεθνούς, για ένα προγραμμα ERASMUS αλλά για τους ανέργους.

Δηλαδή, την χρηματοδότησή του ανέργου από την Ένωση για μετεκπαίδευση στον τομέα και το κράτος μέλος της αρεσκείας του.

Αυτή η πρόταση τελικά υιοθετήθηκε από τον Πρόεδρο Ολάντ προ μηνών στο Παρίσι και έγινε και συνάντηση των αρμόδιων ευρωπαίων υπουργών.

Όμως, απέχει πολύ από τις πραγματικές ανάγκες της Ευρώπης και των νέων.

Σε θεσμικό επίπεδο η Ένωση χρειάζεται να γίνει έργο πολιτών.

Όχι πλέον μιας ελίτ.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Η ψήφιση ενός προέδρου της ΕΕ από τους πολίτες, τα πανευρωπαϊκά δημοψηφίσματα, οι πολυεθνοτικές επιτροπές πολιτών για διαβούλευση, ακόμα και η δημιουργία του θεσμού του ευρωπαίου πολίτη, να αποδίδεται δηλαδή η ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτη ξεκινώντας από τους μετανάστες από τρίτες χώρες, αποτελούν μερικές μόνο προοδευτικές προτάσεις.

Ο πυρήνας της σκέψης μου, από την εμπειρία μου φίλες και φίλοι, είναι ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι.

Πιστεύω δε ότι ή θα έχουμε μια Προοδευτική Σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη ή η Ευρώπη θα διαιρεθεί ξανά μέσα από εθνικισμούς και ρατσισμούς.

Η δημαγωγία που παρατηρούμε στην Ελλάδα υπάρχει και στην ΕΕ.

Ιδιαίτερα από τις συντηρητικές δυνάμεις.

Καλλιέργησαν ένα υπόκωφο ρατσισμό και στερεότυπα αντί να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα.

Ένα παράδειγμα.

Η πρόσφατη αναφορά της Μέρκελ για την Ελλάδα. Ότι δεν έπρεπε να μπει στο Ευρώ.

Αποτυπώνει αυτό ακριβώς που βολεύει την συντήρηση στην ΕΕ.

Να παρουσιάζουν το πρόβλημα όχι ως ευρωπαϊκό,

όχι ως κακή αρχιτεκτονική της ευρωζώνης,

όχι ως πρόβλημα που χρειάζεται συλλογική αντιμετώπιση όλων στην ΕΕ,

όχι ως πρόβλημα της ισχύος των διεθνών αγορών,

όχι ως πρόβλημα της μεγάλης παγκόσμιας φοροδιαφυγής – μέσω των φορολογικών παραδείσων,

όχι ως πρόβλημα της μεγάλης αδιαφάνειας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα,

όχι ως πρόβλημα δημοκρατίας όπου το κεφάλαιο, οι οίκοι αξιολόγησης και οι αγορές αιχμαλωτίζουν ή και εκβιάζουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις,

όχι ως πρόβλημα των συστημικών ανισορροπιών μεταξύ Βορρά και Νότου,

όχι ως πρόβλημα της επιλογής της σκληρής λιτότητας αντί των μεταρρυθμίσεων, αλλά αποκλειστικά ως πρόβλημα ελληνικό.

Ναι, βολεύει το πρόβλημα της ευρωζώνης να είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, οι δήθεν «τεμπέληδες» Νότιοι.

Και ας τιμωρηθούν αυτοί.

Συνειδητά ή υποσυνείδητα αυτό καλλιεργεί η συντήρηση στην ΕΕ.

Αυτό διαιρεί την Ευρώπη.

Κατεδαφίζει τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ιδέας.

Συντελεί ώστε να μην ορθώσουμε συλλογικά οι λαοί της ΕΕ το ανάστημά μας απέναντι στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και διεθνές κεφάλαιο . Και δεν λύνει τα προβλήματα

Τα στερεότυπα, ο ιδιότυπος ρατσισμός διαιρεί τους λαούς και βοηθά το δίκαιο του ισχυρού.

Η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας στην ΕΕ αυτό απηχεί. Τον κατακερματισμό των λαών με εθνικιστικά, ρατσιστικά συνθήματα.

Αυτό καταπολεμούμε μέσα από την Σοσιαλιστική Διεθνή.

Παλεύουμε για μια προοδευτική Ευρώπη που θα ενώσει τους πολίτες, τους νέους, τις φωνές των λαών για μια δίκαιη, πράσινη δημοκρατική ευρώπη.

Και ο βασικός τρόπος για να το καταφέρουμε είναι η συμμετοχή, η ουσιαστική συμμετοχή του πολίτη στα όσα τον αφορούν.Η σημασία του δημοψηφίσματος

Όταν ζήτησα να γίνει δημοψήφισμα είχα και αυτό κατά νου.

Ένα δημοψήφισμα βέβαια δεν αποτελεί πανάκεια για τα προβλήματα μιας χώρας.

Θα αποτελούσε όμως μία συνειδητή, συλλογική νέα αφετηρία.

Θα απαντούσε στην ανάγκη να μιλήσει επιτέλους ξεκάθαρα ο κάθε πολίτης, χωρίς μεσάζοντες, για την ιστορική Συμφωνία που είχαμε εξασφαλίσει στις Βρυξέλλες.

Να πάρουν όλοι θέση.

Να ακουστεί η συλλογική, ξεκάθαρη φωνή της Ελλάδας πάνω στο μείζον. Να πάψει η αμφισβήτηση της συμμετοχής της Ελλάδας στο ΕΥΡΩ.

Η πρόταση για δημοψήφισμα όταν ανακοινώθηκε, ήταν η μόνη απάντηση στη παντελή έλλειψη πολιτικής σωφροσύνης και στην κορύφωση της δημαγωγίας.

Για αυτό και ξεγύμνωσε τους πάντες.

Πολέμιοι της συμφωνίας των Βρυξελλών άρχισαν να επαινούν τις αρετές της.

Εχθροί του ευρώ άρχισαν να ανησυχούν ότι θα γυρίσουμε στη δραχμή.

Κήρυκες της επανάστασης κατά των αγορών, κραύγαζαν ότι αναστατώσαμε τις αγορές.

Μεγάλοι στα λόγια πατριώτες που κατηγορούσαν εμάς ως προσκυνημένους, άρχισαν να ρωτάνε αν πήραμε την άδεια πρώτα της Μέρκελ.

Μπορεί η εθνική προσπάθεια να συνεχίστηκε, και προσωπικά επεδίωξα κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά η δημοκρατική αυτή πρωτοβουλία δεν προχώρησε.

Αυτό πιστεύω ότι αποτέλεσε, όχι το Μνημόνιο, στρατηγική ήττα για το ΠΑΣΟΚ.

Ότι δεν πιστέψαμε σε αυτή την κρίσιμη στιγμή ότι μπορούμε να κάνουμε τον πολίτη συμμέτοχο στην μεγάλη προσπάθεια της χώρας για ουσιαστικές αλλαγές.

Και αυτό αποτελεί το διακύβευμα για όλες τις προοδευτικές δυνάμεις σήμερα.

Όχι να μιλήσουμε εν ονόματι του πολίτη. Αλλά να δώσουμε τον λόγο στον ίδιο τον πολίτη, τον νέο, την γυναίκα, τον συνταξιούχο.

Αυτή είναι σήμερα η δημοκρατική πρόκληση. Να γίνει ο πολίτης συγγραφέας των μεγάλων και απαραίτητων αλλαγών στην χώρα.

Φίλες και φίλοι, λειτουργήσαμε ως πατριώτες, αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν αναλογούσαν στην Κυβέρνηση του 2009.

Όχι από βίτσιο, ούτε για να το παίξουμε ήρωες.

Aλλά γιατί δεν υπήρχε ουσιαστικά κανείς να βάλει πλάτη.

Και αυτό ήταν συνειδητή τους επιλογή.

Το αποδεικνύουν με δηλώσεις τους ακόμη και σήμερα.

Ήξερα ότι η μάχη θα’ναι δύσκολη και σκληρή.

Κερδίσαμε την μάχη της επιβίωσης.

Με θυσίες και με δοκιμασίες.

Ξεκινήσαμε αλλά δεν κερδίσαμε την μάχη της μεγάλης δημοκρατικής μεταρρύθμισης.

Πρέπει επειγόντως να συνεχιστεί. Ό,τι και να γίνει στην Ευρώπη, εμείς πρέπει επιτέλους να κάνουμε την μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση.

Αυτό θα έπρεπε να είναι το διακύβευμα σήμερα.

Το πρόγραμμα.

Οι βασικές μας κόκκινες γραμμές.

Η διαφορά μας με τον κάθε Σαμαρά, τον κάθε Τσίπρα.

Ο πυρήνας της ενότητας του προοδευτικού χώρου.

Προσωπικά αυτά έλεγα πάντα, αυτά επιχείρησα να κάνω και αυτά θα λέω παντού το επόμενο διάστημα.

Να μιλάω για αρχές όπως η συμμετοχή του πολίτη, η διαφάνεια, η λογοδοσία, η αλληλεγγύη, κράτος λιτό στην λειτουργία-πλούσιο σε αποτέλεσμα, βιώσιμη παραγωγή πλούτου και δίκαιη αναδιανομή του.

Αυτές είναι οι αρχές μου.

Αυτά πιστεύω ότι μπορεί η Ελλάδα.

Ήμουν, είμαι και θα είμαι εδώ να τις υπηρετώ.

Με τις όποιες επιτυχίες και τα ανθρώπινα λάθη.

Όποιες κι αν είναι οι συνέπειες εγώ θέλω να είμαι πρώτα συνεπής στις αρχές που πιστεύω.

Γιατί δεν με κρατάει κανείς.

Δεν υπήρξα ποτέ, ούτε σκοπεύω να γίνω όμηρος κανενός.

Τις ίδιες αρχές, με την ίδια παρρησία θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι στην Ευρώπη και παντού στον κόσμο.

Θα αφιερώσω όλες μου τις δυνάμεις για να δώσω και να κερδίσω μάχες για τον τόπο μου και την δημοκρατία.

Και σε αυτούς που με κατακρίνουν που ταξιδεύω, ένα έχω να πω.

Λίγοι είμαστε εκεί έξω!

Η Ελλάδα χρειάζεται φωνές.

Και πρώην Πρωθυπουργούς, και υπουργούς, και δημοσιογράφους, και κάθε επαγγελματία που με την αξία του μπορεί να αποδείξει ότι η Ελλάδα δεν είναι αυτό που κάποιοι ήθελαν να περάσουν.

Μην κρύβεστε, μην φοβάστε και μην κατακρίνετε αυτούς που δίνουν την μάχη για την Ελλάδα διεθνώς.

Παλεύουν απέναντι σε σκληρά στερεότυπα ακόμα και ρατσιστικές νοοτροπίες και είναι μια μάχη αξιοπιστίας που πρέπει άμεσα να κερδίσουμε


Σας ευχαριστώ

2 Σεπ 2013

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ 
3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1974, 
ΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΑ 2013 !...



Tο ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που έχει γενέθλια. Και τα γιορτάζει. Κάθε χρόνο. Αδιαλείπτως, εδώ και 39 χρόνια. Ουδείς ή ελάχιστοι γνωρίζουν πότε ακριβώς ιδρύθηκαν τα άλλα κόμματα. Κανένα πάντως δεν έχει ημερομηνία ανάλογη της 3ης Σεπτέμβρη. Είναι κι αυτό ένα από τα μυθολογικά στοιχεία που εισήγαγε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην πολιτική.

Συναρπαστικός άνθρωπος, βιρτουόζος πολιτικός, αλλά και άριστος διαχειριστής των συμβόλων. Κατάφερε παράλληλα με την πολιτική να φτιάξει και ημερομηνίες σταθμούς που υπενθύμιζαν, σηματοδοτούσαν και ενίσχυαν την πολιτική πορεία του ιδίου και του Κινήματος που ίδρυσε. Διακήρυξη 3ης Σεπτέμβρη, 1981-Αλλαγή, «βρώμικο ’89».

Μόνον που ο φετινός εορτασμός δεν θυμίζει ακριβώς γενέθλια, αλλά μνημόσυνο για το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα, που για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες κυριάρχησε στην πολιτική ζωή του τόπου. Για πρώτη φορά στην ιστορία του το ΠΑΣΟΚ θα οργανώσει μία εκδήλωση, για την ιστορική του διακήρυξη, που ουσιαστικά θα την ενταφιάζει.

Είναι η πρώτη φορά που αντί για πολιτική εκδήλωση θα έχουμε επιστημονικό συμπόσιο με ολίγη από πολιτική. Είναι η πρώτη φορά που αντί να διερευνά πολιτικές που θα βάζουν «τη Δεξιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας» θα δικαιολογεί τις πολιτικές συγκυβέρνησης με την Δεξιά. Είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ, αντί για δρων πολιτικό υποκείμενο της ιστορίας, θα γίνει το ίδιο αντικείμενο ιστορικής έρευνας.

Όταν κάτι γίνεται αντικείμενο ιστορικής έρευνας και την προσφορά του στον τόπο την αποτιμούν όχι οι πολίτες, αλλά οι επιστήμονες, είναι σαν να ομολογείται ότι μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Θυμίζει τα έγγραφα των υπηρεσιών που μετά από κάποιες δεκαετίες αποχαρακτηρίζονται. Ή όπως το λέει ο λαός στη γλώσσα του «να κάνουμε του μακαρίτη τα σαράντα να τον κλάψουμε».

Είναι η πρώτη φορά, από το 1974, που το ΠΑΣΟΚ έχει ποσοστό 12% (και δημοσκοπικά το ήμισυ), μικρότερο δηλαδή και από αυτό που συγκέντρωσε στις πρώτες του εκλογές. Είναι η πρώτη φορά που στην ηγεσία του βρίσκεται ένας πολιτικός που, για 15 χρόνια και μέχρι να προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν απλώς αντίθετος στην ιδρυτική του διακήρυξη, αλλά και την πολεμούσε με φανατισμό.

Είναι η πρώτη φορά που το τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση (Σοσιαλισμός)» είναι για το ΠΑΣΟΚ ένα πουκάμισο αδειανό ή καλύτερα ένα πουκάμισο του Νέσσου, ποτισμένο δηλαδή με (του Μνημονίου το) δηλητήριο που κατατρώει τις σάρκες του. Και προκαλεί θυμηδία αν όχι και οργή να υποστηρίζεται, από τους νεκροθάφτες, ότι «οι στόχοι της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, προσαρμοσμένοι στις σύγχρονες συνθήκες, παραμένουν πάντα επίκαιροι».

Είναι η πρώτη φορά που οι μικρομεσαίοι, οι μη προνομιούχοι Έλληνες, οι εργάτες και οι αγρότες, η κοινωνική του δηλαδή βάση, βρίσκεται τόσο έντονα, με θυμό και λύσσα, απέναντι. Ποιο ; Το ΠΑΣΟΚ, που η ηγεμονία του στηρίχθηκε σ’ αυτή την πλατιά κοινωνική συμμαχία.

Είναι η πρώτη φορά που δεν έχει νεολαία, οι ψηφοφόροι, αλλά και τα μέλη του είναι οι «65 άνω». Ποιο; Το ΠΑΣΟΚ, που έκανε αντιπολίτευση με τους εικοσάρηδες και κυβέρνησε με τους τριαντάρηδες.

Είναι η πρώτη φορά που δεν έχει κόμμα, αλλά ένα μηχανισμό διορισμένων-φάντασμα. Ποιο; Το ΠΑΣΟΚ, που έμεινε στην ιστορία για τους «πρασινοφρουρούς» του, τα Εκτελεστικά του Γραφεία, τις Κεντρικές του Επιτροπές, τα Συνέδριά του, τις Επιτροπές Οργανωτικού και Συνδικαλιστικού.

Είναι η πρώτη φορά που συγκυβερνά με την «επάρατο δεξιά». Ποιο; Το ΠΑΣΟΚ, που έκανε σημαία του το δικομματισμό και το διπολισμό και με βάση την αντίθεση Συντηρητικής – Προοδευτικής παράταξης μεσουράνησε στο πολιτικό στερέωμα της μεταπολίτευσης.

Είναι η πρώτη φορά που στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, τις διαμαρτυρίες, τις διαδηλώσεις, τις πορείες, τις συγκεντρώσεις, τις απεργίες δεν υπάρχει. Όχι μόνον απουσιάζει, αλλά τα (όποια εναπομείναντα κεντρικά του) στελέχη κρύβονται ή οι βουλευτές του, νυν και πρώην, επιζητούν τη φρούρηση της αστυνομίας.

Όταν δεν έχεις τίποτα από όλα αυτά, όταν από κόμμα μαζών έχεις γίνει ούτε καν κόμμα παραγόντων, αλλά κόμμα ηττημένων βουλευτών, τι γιορτή να κάνεις ;

Όταν στο ριζοσπαστισμό της «3ης Σεπτέμβρη» αντιπαραθέτεις τον «υπεύθυνο» μνημονιακό λόγο, πόσο άλλο να διαστρέψεις την ιδρυτική σου διακήρυξη ;

Όταν από φορέας αλλαγής έχεις μεταλλαχθεί σε καθεστωτική συνιστώσα, τι νόημα έχουν οι επετειακές συναθροίσεις ;

Όταν οτιδήποτε διαφορετικό ή και καινούργιο πεις για την Κεντροαριστερά, τη Σοσιαλδημοκρατία, τη μεταρρυθμιστική Αριστερά θα συγκρούεται a priori με τη συμμετοχή σου στην κυβέρνηση, είσαι χαμένος από χέρι. Είναι όπως η παρθένα με το Σατανά.

Αν, ο ερίτιμος κύριος Βενιζέλος, είναι να πει: τελειώσαμε με την «3η Σεπτέμβρη», σκίζουμε την ιδρυτική διακήρυξη, διαγράφουμε το τρίπτυχο, διαλύουμε το ΠΑΣΟΚ, τότε πάσο. Αν είναι να θύσει σπονδές στον Ανδρέα και το ηρωικό παρελθόν, για να εξαγνιστεί ο ίδιος και το σύγχρονο ΚΟΔΗΣΟ του οποίου ηγείται, τότε κάνει λάθος. Θα καταστρέψει και τον εαυτό του και οτιδήποτε επιχειρεί να φτιάξει. Ούτε να το ανασυστήσει μπορεί ούτε να το αναγεννήσει. Θα ήταν κατόρθωμα εάν μπορούσε να το μετεξελίξει σε σοβαρό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με κεντρικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα και τη διακυβέρνηση της χώρας. Κάτι που όμως δεν γίνεται απλώς με λόγια, όσο όμορφα κι αν είναι ή λέγονται με ρητορικό στόμφο.

Ούτε φυσικά επιτυγχάνεται με την παρουσία των «τοτέμ» του Κινήματος στα «Βενιζέλεια 2013» που οργανώνει. Ό,τι και να πει ο Βενιζέλος, ο Σημίτης, ο Γ. Παπανδρέου, η Βάσω, ο Ρέππας, ο Κακλαμάνης, ο Σκανδαλίδης θα είναι κούφια λόγια αφ’ ης στιγμής δεν υπάρχει κοινωνική αντιστοίχηση. Πολιτικές ομιλίες στο όνομα δήθεν του λαού με το λαό να απουσιάζει ή ακόμη χειρότερα με το λαό απέναντι είναι σαν τους επικήδειους λόγους που εκφωνούν οι ομότιμοι καθηγητές πανεπιστημίων στη μνήμη των αποδημησάντων συναδέλφων τους.

Χρειάζεται εθνικό όραμα, πολιτικό σχέδιο, κοινωνικές και πολιτικές αναφορές και δυνάμεις στήριξης, ρήξεις, αγώνες και εμπνευσμένη ηγεσία. Και τέτοια δεν υπάρχουν. Το μόνο που υπάρχει είναι η νεοφιλελεύθερη (συγ)κυβερνητική διαχείριση και τίποτε άλλο.

Μόνος και αποκλειστικός στόχος των «Βενιζελείων 2013» είναι να δοθεί η (ψευδής) εντύπωση της ενότητας υπό την ηγεσία Βενιζέλου. Θεωρούν ότι αυτή η εικόνα μπορεί να συγκρατήσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις και στις εκλογές (που παρά τα αντιθέτως λεγόμενα προτιμούν να γίνουν γρήγορα) να λάβουν ένα ποσοστό 8-9% που θα τους εξασφαλίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα 20-25 ατόμων και θα τους διατηρήσει στο παιχνίδι των κυβερνητικών συνεργασιών.

Είναι μια κυνική στρατηγική συμμετοχής στην κυβέρνηση για διαχείριση και νομή της κρατικής εξουσίας. Γι’ αυτό και θα αποδειχθεί ατελέσφορη και αδιέξοδη. Το ΠΑΣΟΚ σαν Κίνημα, σαν κυρίαρχη έκφραση της Δημοκρατικής Παράταξης, σαν ηγεμονικός πόλος της Κεντροαριστεράς, σαν Φορέας σοσιαλιστικών ιδεών, σαν «Κίνημα λαού» τελείωσε. Μπορεί να κρατάει το όνομα, αλλά δεν έχει τη χάρη.

Εφεξής, και με την καθοδήγηση του Ευάγγελου Βενιζέλου, μπορεί να είναι ένα κόμμα κεντρώων παραγόντων, μια κοινοβουλευτική συνιστώσα συνεργατικής αστικής διακυβέρνησης, ένα κόμμα «υπευθύνων ανδρών» στη διαχείριση της κρίσης που διέρχεται η χώρα. Μέχρι εκεί. Και καλά είναι - όσο συμπεριφέρεται υπεύθυνα και ανταποκρίνεται με επάρκεια στο ρόλο που διάλεξε.

Το ΠΑΣΟΚ τελείωσε, αλλά δεν τελείωσαν η Δημοκρατική Παράταξη, η Κεντροαριστερά και το Προοδευτικό Κίνημα. Και βεβαίως δεν τελείωσαν οι αγώνες για της ανάγκες της κοινωνίας. Αυτοί οι αγώνες, κοινωνικοί και πολιτικοί, θα αναδείξουν (πιθανώς και μέσα από το ΠΑΣΟΚ) τις νέες ιδέες, τα νέα υποκείμενα και τις νέες ηγεσίες.

Και κάποια στιγμή θα αποτυπωθούν σε μια Νέα Διακήρυξη, όπως αυτή που παρουσίασε ο Ανδρέας Παπανδρέου στις 3 Σεπτέμβρη του 1974, και της οποίας το μνημόσυνο θα τελέσει σε μερικές μέρες, παρουσία τεθλιμμένων συγγενών, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Δεν ευθύνεται ο ίδιος, ούτε είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το γεγονός.
Του έλαχε ο κλήρος ;  Ας το πούμε κι έτσι…
Φελνικος - Matrix24