Συνέντευξη Γκέκα, ΜΕΡΟΣ Β!

• ΑΙΤΙΑ 7η

Στην τελευταία συνεδρίαση που προήδρευσα αναγκάστηκα να κάνω μια παρουσίαση πραγμάτων τα οποία δεν ήταν γνωστά στον πολύ κόσμο, ενάντια πάλι στη «συμβουλή» μελών του προεδρείου τα όποια δεν ήθελαν να παρουσιάσω ορισμένα θέματα. Ποια ήταν τα θέματα αυτά;

1. Θεώρησαν σωστό να μην αναφερθώ στην ελαττωματική δοκό που υπάρχει στο υπό ανέγερση κέντρο, για την προσωρινή στήριξη της οποίας, μέχρι αυτή να αντικατασταθεί, οι ελεγκτές απαίτησαν να τοποθετηθούν υποστυλώματα για τα οποία η Κοινότητα πληρώνει περίπου 3.000 δολάρια το μήνα.

Η αντικατάσταση δε της δοκού θα κοστίσει από 250.000 – 300.000 δολάρια, τα οποία ναι μεν θα τα πληρώσει η ασφάλεια του εργολάβου, αλλά εδώ και ένα χρόνο η εκκρεμότητα παραμένει. Και σίγουρα δεν γίνεται να συνεχιστούν οι εργασίες αν δεν αλλάξει το δοκάρι. Φυσικά δεν κινδυνεύει να πέσει το κτίριο, αλλά δεν είναι και σε θέση να κατοικηθεί με ασφάλεια. Θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει αυτή η διόρθωση. Αυτό το γεγονός είναι γνωστό στο προεδρείο της περασμένης διοίκησης της Κοινότητας πάνω από χρόνο, ενώ τα μέλη το μαθαίνουν τώρα. Δεν νομίζετε, ύστερα από ένα χρόνο μυστικότητας, ότι ήρθε η ώρα να το πούμε; Το δοκάρι βέβαια, έχει δημιουργήσει και κάποια άλλη εκκρεμότητα. Έχουμε κάνει αίτηση για αποζημίωση 609.000 δολάρια. Αυτό δεν πρέπει να το πούμε στο συμβούλιο, ώστε να το γνωρίζουν τα μέλη; Το διοικητικό συμβούλιο γιατί υπάρχει, μόνο να λέει ναι; Ένα δημοκρατικό συμβούλιο, το οποίο υποσχέθηκα πως θα δημιουργήσω, από την αρχή πρέπει να γνωρίζει λεπτομέρειες για το κάθε θέμα που προκύπτει. Για παράδειγμα, αν παίρναμε τις $609.000, δεν θα είχαμε το πρόβλημα που έχουμε αυτή τη στιγμή. Αυτό δεν πρέπει να το γνωρίζουν τα μέλη της Κοινότητας;

2. Ένα άλλο που ενόχλησε, ήταν το πως φανέρωσα ότι έχουμε πρόβλημα με την ασφαλιστική εταιρεία που έχει αναλάβει την ασφάλιση του κτιρίου και η οποία μας απειλεί πως θα διακόψει την ασφάλισή του. Αλλά αν δεν είναι ασφαλισμένο το κτίριο, η τράπεζα στη συνέχεια, επειδή έχει σαν υποθήκη το κτίριο, θα ζητήσει άμεσα τα χρήματά της πίσω. Συναντήθηκα με ανθρώπους της ασφαλιστικής εταιρείας οι οποίοι δεν έκρυψαν την δυσαρέσκεια τους με την προηγούμενη διοίκηση η οποία, όπως μου είπαν, έπαιζε κρυφτό μαζί τους όλο αυτό τον καιρό. Θέλανε να έρθουν να κάνουν ένα έλεγχο και από αναβολή σε αναβολή τους πήγαιναν. Τελικά ειδοποίησαν πως δεν πάει άλλο και πως θα κόψουν την ασφάλεια. Καθαρές κουβέντες και ξάστερες.

Το εκτίμησαν που εμφανίστηκα και τους είπα «βεβαίως να έρθετε να κάνετε έλεγχο». Δεν γίνεται να κρύβεσαι σε ολόκληρη τη ζωή σου ή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

3. Ένα άλλο θέμα, το οποίο και αυτό δεν ήξερε ο κόσμος, ήταν η περιβόητη διαθήκη στην οποία είχαμε εναποθέσει πολλές ελπίδες. Μια συμπάροικος πριν πεθάνει άφησε στην διαθήκη της ως κληρονόμο ενός διαμερίσματος και της ασφάλειας ζωής της την Κοινότητα. Ανακαλύψαμε στην πορεία και με δικηγορικά έξοδα της Κοινότητας, ότι μια φορά και ένα καιρό ήταν παντρεμένη και ναι μεν για πολλά χρόνια ζούσε εν διαστάσει, αλλά δεν φρόντισε ποτέ να πάρει το διαζύγιο της. Κατά συνέπεια δικαιούχος της κληρονομιάς της είναι ο πρώην σύζυγος και όχι η Κοινότητα. Αυτό ήταν άλλο ένα πλήγμα για την Κοινότητα. Δεν είναι λοιπόν μόνο ο Μητροπολίτης που μου έκλεισε την πόρτα. Και από την ασφάλεια δεν πήραμε ακόμη χρήματα και την κληρονομιά από την συγχωρεμένη συμπάροικο δεν την πήραμε και το HHF δεν βοήθησε. Δυστυχώς δεν μου βγήκε τίποτε.

4. Στην αναφορά του Πρόεδρου του Τμήματος Παιδείας κ. Λ. Γερονικολού τα δίδακτρα που προτάθηκαν δεν τα είχε δει ποτέ το συμβούλιο. Στο σχέδιο που είχα καταθέσει προέβλεπα για την Παιδεία διαφορετικά ποσά. Μετά από συνάντηση του Προέδρου της Παιδείας και του ίδιου προσώπου από το προεδρείο -να μη το ονομάσω-, άλλαξαν τα ποσά. Δηλαδή άλλαξαν ποσά που είχα προτείνει χωρίς να ερωτηθώ εγώ. Πως σας ακούγεται άραγε; Και αλλάξανε τα ποσά παραβιάζοντας ορισμένες αρχές τις οποίες είχαμε υιοθετήσει:

Στρογγυλά ποσά τους πρότεινα. Για παράδειγμα τι μπερδεύεις τον κόσμο με 313 δολ. του έλεγα, κάνε το 310 δολάρια να πάει στην ευχή. Τα νούμερα πρέπει να ξέρεις να τα δουλέψεις, αλλά να ξέρεις και να τα πουλήσεις. Να μην υπάρχουν διαχωριστικά μικρού μεγέθους. Δηλαδή ποιο το νόημα να πληρώνει ένας γονιός στο ένα σχολείο $ 280 και ένας άλλος σε ένα άλλο σχολείο $ 270. Είχα προτείνει και εδώ απλοποίηση για να μη μπερδεύεται ο κόσμος. Τα ίδια δίδακτρα σε όλα τα σχολεία $280 ή $270 ή ένα μέσο όρο $275. Ακόμη και σε αυτό το απλό δεν με κατάλαβαν και μου δημιούργησαν πρόβλημα.

• ΑΙΤΙΑ 8η

Το θέμα που προέκυψε με το ίδρυμα της Ελληνικής Κληρονομιάς HHF ήταν η κύρια αιτία για την παραίτησή μου. Ως γνωστό από το ένα εκατομμύριο που είχαν υποσχεθεί να προσφέρουν για την ανέγερση του νέου πολιτιστικού κέντρου είχαν δώσει περίπου 650.000. Τους ζήτησα να μας δώσουν τα υπόλοιπα 350.000 δολάρια τώρα που τα είχαμε πραγματικά πολύ ανάγκη. Φάνηκε πως είχαμε μια αρμονική συνεργασία τους τελευταίους τρεις μήνες με επικοινωνία προσωπική και με e-mails. Ότι πληροφορίες μου ζήτησαν σχετικά με την κατάσταση της Κοινότητα τους τις έδωσα. Ήταν οι πρώτοι που μάθανε πράγματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή κανείς δεν τα γνώριζε. Μου ζητήσανε το σχέδιο δράσης με πολλές λεπτομέρειες, το οποίο κάθησα ώρες ολόκληρες, το έφτιαξα, το έστειλα και περίμενα την απάντησή τους. Το διοικητικό συμβούλιό τους συνεδρίασε το Σάββατο 19 Ιουνίου για να αποφασίσουν τελικά αν θα μας βοηθούσαν. Περίμενα με αγωνία να ακούσω κάτι. Δεν άκουσα τίποτε μέχρι και την Τρίτη. Ρωτάω λοιπόν ένα πρόσωπο του προεδρείου το οποίο εργάζεται στην επιχείρηση του Προέδρου της Ελληνικής Κληρονομιάς αν γνωρίζει τίποτε και εκείνο μου λέει πως η απάντηση τους θα ήταν αρνητική.

Όταν άκουσα αυτό κάθομαι και γράφω ένα προσωπικό γράμμα το οποίο το έστειλα στον πρόεδρο κ. Φαναρά ηλεκτρονικά. Ναι ήταν σκληρό. Γιατί ήταν σκληρό; Ήθελα να τους ταρακουνήσω λίγο να ξανασκεφτούν την άρνηση τους και ήθελα να τους δώσω να καταλάβουν ότι τώρα τα χρειαζόμαστε τα χρήματα. Στην προκειμένη περίπτωση αντιλαμβάνομαι πως το ίδρυμα Ελληνικής Κληρονομιάς ήθελε να δώσει τα χρήματα για το κέντρο και όχι για τρέχοντες λογαριασμούς.

Δίνοντας όμως τα 350.000 για να επιζήσει η Κοινότητα έπιαναν τόπο και τα προηγούμενα 650.000 που είχαν δώσει. Εάν, ο μη γένοιτο, πάει κάτι στραβά, είναι κατανοητό πως πάνε χαμένα και τα χρήματα που είχαν δώσει. Ήθελα να καταλάβουν πως όταν κάποιος αιμορραγεί την μετάγγιση αίματος την έχει ανάγκη άμεσα. Τους είπα λοιπόν στο γράμμα μεταξύ των άλλων, πως οι φιλέλληνες το 1821 υποστήριξαν τους κλέφτες και του αρματολούς που ήταν διασπαρμένοι και άγνωστοι σε όλοι την Ελλάδα, δείχνοντάς τους εμπιστοσύνη. Αν δεν έδειχναν αυτή την εμπιστοσύνη η Ελλάδα ακόμη θα ήταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Με την άρνησή τους ένιωσα και νιώθω προδομένος. Ποια είναι η δική τους εμπιστοσύνη προς τον ιστορικό οργανισμό, μετά από επικοινωνία τριών μηνών και αφού τους έδωσα όλα τα στοιχεία που μου ζήτησαν; Δεν παίρνω κουβέντα πίσω από αυτά που τους είπα. Τώρα τους έχουμε ανάγκη και πιστεύω δεν θα έχει και λόγο ύπαρξης η Ελληνική Κληρονομιά χωρίς Ελληνική Κοινότητα στο Τορόντο.

Μετά την επιστολή που τους έστειλα έλαβα την αρνητική απάντησή τους επίσημα και γραπτώς, στην οποία μεταξύ άλλων διευκρινίζουν πως δεν τους άρεσε το ύφος μου. Και τους δικαιολογώ απόλυτα. Και εμένα ίσως δεν θα μου άρεσε το ύφος αυτό αν ήμουν στη θέση τους, αλλά ορισμένες αλήθειες πληγώνουν. Και αυτά που τους είπα ήταν πέρα ως πέρα αλήθεια. Πως αλλιώς θα μπορούσα να τους πείσω, ότι χρειαζόμαστε άμεσα τα χρήματα και πως η χρηματοδότηση αυτή είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την Κοινότητα. Αυτό που όμως με στεναχώρησε και με προβλημάτισε στην επιστολή τους είναι πως σε ένα σημείο φαίνεται να γνώριζαν, και ίσως ήταν και ο λόγος που τους έκανε να διστάσουν να πουν το ναι, ότι δηλαδή δεν έχουμε ομοφωνία και υπάρχουν διαφορές μεταξύ των μελών του προεδρείου. Είναι εμφανέστατο και ακριβέστατο πλέον, ότι είχαν πληροφορίες πέρα από την δική μου επικοινωνία, που δεν θα έπρεπε να έχουνε. Εγώ κατάπινα και υποχωρούσα στις προκλήσεις ορισμένων χωρίς να αφήνω να φανεί τίποτε και τώρα να νιώθω πως ένα μέλος του προεδρείου διοχετεύει τέτοιες πληροφορίες; Δεν το χώραγε το μυαλό μου.

Είμαι σχεδόν πεπεισμένος πως η πληροφορία αυτή δόθηκε από πρόσωπο του προεδρείου το οποίο είναι σε “conflict of interest” αφού εργάζεται στην εταιρεία του κ. Φαναρά, σημερινού προέδρου του HHF. Και του είχα πει «για το καλό το δικό σου και της Κοινότητας μείνε μακριά από την επικοινωνία και τις διαπραγματεύσεις με το HHF».

Δυστυχώς όμως, δεν είναι το μόνο που έκανε. Έφτασε στο σημείο να προτείνει ηλεκτρονικά σε μέλη του συμβουλίου, σε συνεντεύξεις, εκδηλώσεις ή όπου αλλού να αντιπροσωπεύεται η Κοινότητα από τον Γεν. Γραμματέα. Φαίνεται ξεκάθαρα λοιπόν πως δυο τρεις ήθελαν να μου κλείσουν το στόμα. Ήθελαν ένα Πρόεδρο μαριονέτα, ο οποίος να κινείται όπως του κουνάνε τα νήματα. Και ενώ τα σχόλια και οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν τόσο θετικές, δύο, τρία άτομα του προεδρείου φαίνεται να παίρνουνε σινιάλα από αλλού. Κατάλαβες τώρα γιατί παραιτήθηκα; Όχι γιατί έχασα το ηθικό μου ή δεν είχα την ενέργεια ή το κουράγιο ή τη δύναμη να αντιμετωπίσω το οικονομικό πρόβλημα.

Κάθομαι και γράφω λοιπόν ένα άλλο γράμμα προς το HHF στο οποίο τους λέω: Συγχωρέστε με για τα τυχόν σφάλματά μου και για το ύφος μου απέναντι σας όσον αφορά στην αρχική τοποθέτησή μου. Εγώ αποχωρώ από Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας, αλλά σας παρακαλώ εσείς βοηθήστε την. Και το έκανα αυτό και σαν αυτοθυσία, αν υποτεθεί πως εγώ ήμουν το πρόβλημα που δεν χρηματοδοτούσαν τον οργανισμό, αλλά και για να αποδείξω ειδικότερα σε δυο τρία μέλη του Δ.Σ. πως εγώ δεν έγινα Πρόεδρος γιατί είχα ανάγκη από αξιώματα και δημόσιες σχέσεις, αλλά για να προσφέρω στην Κοινότητα απλά τον χρόνο μου και κάποιες γνώσεις μου που πίστευα θα την βοηθούσαν να ξεπεράσει τα προβλήματά της.

• Ταυτόχρονα σχεδόν έστειλα και την επιστολή παραίτησής μου στα γραφεία της Κοινότητας.