Καλώς ήλθατε στην αντιμνημονιακή αρένα

Ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε επιτέλους τις πρώτες νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης και τις προτεραιότητές της. Ανάμεσά τους περίοπτη θέση κατέχει η συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για το Μνημόνιο. Η κυβέρνηση, αφού ήρθε σε επαφή με τον πραγματικό κόσμο κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, έστω και με τις πιρουέτες του κ. Βαρουφάκη, είδε ότι ο πολλαπλά υπεσχημένος «άρτος» δεν υπάρχει για να μοιραστεί στον λαό. Ετσι, όπως κάθε τυπική εξουσία, καταφεύγει στο «θέαμα». Το Μνημόνιο, εξάλλου, με όσα πραγματικά ή φανταστικά σημαίνει, προσφέρεται γι' αυτό.
Οι «προδότες» και «ξενόδουλοι» πολιτικοί πρέπει να πληρώσουν και να οδηγηθούν, αν όχι στο πραγματικό ικρίωμα, τουλάχιστον σε εκείνο της δημόσιας και τηλεοπτικής διαπόμπευσης, επενδυμένης μάλιστα με το κύρος της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής. Δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου πιστεύει ότι το Μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα κάποιας σκοτεινής πολιτικής και συμφεροντολογικής συνωμοσίας και όχι αδήριτη ανάγκη που επέβαλε η οικονομική πραγματικότητα. Στη διαμόρφωση αυτής της αντίληψης συνέβαλαν διάφορα μέσα ενημέρωσης και πολλοί δημαγωγοί πολιτικοί, οι οποίοι επένδυσαν στον λεγόμενο αντιμνημονιακό λόγο και έστησαν καριέρες και κόμματα. Συνέβαλε όμως και η καταφανώς ανορθολογική και αντιμαρξιστική ερμηνεία της κρίσης από την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλησε να αναλύσει υλιστικά τον τρόπο αναπαραγωγής της εγχώριας κοινωνίας. Δεν εκτίμησε τον ρόλο του εξωτερικού δανεισμού σε μια οικονομία που χαρακτηριζόταν από την εξαιρετικά αδύναμη και ολοένα μειούμενη παραγωγική βάση, από την κυριαρχία της εσωτερικής ανταλλαγής υπηρεσιών και από την υπερπληθώρα παροχών και προνομίων σε πολλές συντεχνίες και τις εκτεταμένες προσοδοθηρικές σχέσεις προσώπων και κοινωνικών ομάδων με το κράτος.
Ολα αυτά έφεραν την κρίση και την αποσάθρωση του μέχρι τώρα τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνίας. Αυτήν την κρίση επιχείρησε να αντιμετωπίσει το Μνημόνιο και επιπλέον να αναδιατάξει τις οικονομικές κοινωνικές δομές. Ανεξάρτητα δε από το εάν ήταν λανθασμένος ή όχι ο τρόπος του, εκτός από αυτό, δεν υπήρξε ούτε διατυπώθηκε κάποια άλλη πρόταση για την εγχώρια κρίση, συνοδευόμενη μάλιστα και από την αναγκαία χρηματοδότηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να προσπαθήσει να κατανοήσει την κατάσταση των πραγμάτων, επέλεξε την ευκολία της δημαγωγικής καταγγελίας, η οποία βέβαια φούσκωσε τα πανιά του και τον έφερε στην εξουσία. Τώρα, μπροστά στη διαφαινόμενη διάψευση των υπερβολικών προσδοκιών που καλλιέργησε, προσχωρεί στο πολιτικό και πολιτισμικό όραμα των ΑΝΕΛ και ρίχνει στην αρένα για αντιπερισπασμό «μνημονιακό αίμα». Ακόμα και στις αρένες όμως, ο λαός μερικές φορές αντιδρούσε διαφορετικά.

Κώστας Καρακώτιας