Τελικά, τι άλλαξε;

Αν μη τι άλλο μεταξύ της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης υπάρχει ιδεολογική (και όχι μόνο) συνέχεια αν όχι ταύτιση. Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2012, οι τότε υπουργοί Άμυνας Πάνος Παναγιωτόπουλος και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, υπέγραψαν ένα «πρωτόκολλο συνεργασίας», μεταξύ των δύο υπουργείων.

Στις 7 Φεβρουαρίου 2014, πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των οποίων και ο σημερινός υπουργός αναπληρωτής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Τάσος Κουράκης, κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή καυτηριάζοντας επί της ουσίας μία από της προβλέψεις του «πρωτοκόλλου συνεργασίας», που ανέφερε ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα μπορούν να πηγαίνουν για φαγητό στις κατά τόπους στρατιωτικές λέσχες.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ερώτησης που κατατέθηκε στη Βουλή, η τότε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων «αναγνωρίζει και αποδέχεται την αδυναμία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, οι οποίοι υπηρετούν εκτός του τόπου μόνιμης διαμονής τους, να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις ανάγκες τους -όπως η σίτιση- και προσπαθεί με ανεπαρκή μέτρα να φροντίσει για τις συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσής τους».

Της προσοχής των περισσοτέρων που ασχολήθηκαν με το θέμα ξέφυγε το τέταρτο σημείο του «πρωτοκόλλου συνεργασίας» που ανέφερε: «Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δύναται να διατίθενται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, για παράθεση διαλέξεων επί στρατολογικών ζητημάτων, επαγγελματικού προσανατολισμού, καθώς και ιστορικών θεμάτων που ανάγονται στη συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων στην πορεία του Έθνους, κατόπιν σχετικής πρόσκλησης των αρμοδίων Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Πολιτισμού».

Οι στρατιωτικοί να πηγαίνουν στα σχολεία και να δίνουν διαλέξεις για ιστορικά θέματα…

Με λίγα λόγια, αυτό που αποφασίστηκε στην περίφημη σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Άμυνας, στις 9 Μαρτίου του 2015, δηλαδή η «αδελφοποίηση» σχολείων και στρατοπέδων με αφορμή την «εκστρατεία αποκατάστασης της ιστορικής μνήμης και αντιναζιστικής-αντιφασιστικής θωράκισης της νέας γενιάς, στο πλαίσιο της προώθησης του διεθνούς ζητήματος των γερμανικών οφειλών» (Αυγή,10/03/2015), είχε σχεδιαστεί από το 2012. Όπως και η κοινή αντίληψη της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης». Πριν έδιναν άδειες στους εκπαιδευτικούς να τρώνε στις στρατιωτικές λέσχες, τώρα αρχίζουν να μοιράζουν κουπόνια!

Λαμβάνοντας υπόψη τι πρόκειται να ακολουθήσει των παρελάσεων στους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου καθώς και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, το ερώτημα είναι, τελικά, αν άλλαξε κάτι μετά τις 25 Ιανουαρίου; Και αν ναι, τι;

 Θωμάς Τσάτσης, δημοσιογράφος.