Νικητής η δημοκρατία #‎indyref‬

Ξεκάθαρο «Όχι» στην ανεξαρτητοποίησή της από το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισε η Σκωτία, με τους σκωτσέζους να αποφασίζουν την παράταση της 307ετούς ένωσής τους με την Αγγλία. Μιλώντας λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον προανήγγειλε ένα πιο αποκεντρωμένο σύστημα διακυβέρνησης για το Ηνωμένο Βασίλειο...

Σύμφωνα με την τελική καταμέτρηση των ψήφων σε 31 από τις 32 εκλογικές περιφέρειες, το «Όχι» επικρατεί με 55,42%, ενώ το «Ναι» λαμβάνει το 44,58% της λαϊκής ψήφου. Ο πρόεδρος της εθνικής εφορευτικής επιτροπής έχει ήδη ανακηρύξει το «Όχι» νικητή του δημοψηφίσματος.

Την ήττα του «Ναι» παραδέχτηκε ο πρώτος υπουργός της Σκωτίας, και ηγέτης των εθνικιστών, Άλεξ Σάλμοντ, σημειώνοντας πως αποδέχεται «την ετυμηγορία του λαού» και καλώντας τους υποστηρικτές του να πράξουν το ίδιο.

Κάλεσε ωστόσο το Λονδίνο να τηρήσει την υπόσχεσή του και να παραχωρήσει το ταχύτερο δυνατό αυξημένες εξουσίες στη Σκωτία.

«Θα πάμε μπροστά ως ένα έθνος», δήλωσε στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Σάλμοντ.

Συντριπτική ήταν η επικράτηση των ενωτικών στο Εδιμβούργο, όπου το «Όχι» απέσπασε το 61,1%. Αντίθετα, «Ναι» στην ανεξαρτησία ψήφισε η μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, η Γλασκώβη, με 53% έναντι 47%, αποτέλεσμα που αποδείχτηκε ωστόσο πύρρειος νίκη για τους εθνικιστές.

Πέραν της Γλασκώβης, το «Ναι» έχει επικρατήσει μόνο σε άλλες τρεις περιφέρειες. Η συμμετοχή υπολογίζεται στο εντυπωσιακό 84,4%. [skai]


Epikairo: H σημερινή μέρα είναι σημαντική για τη δημοκρατία. Σημαντικότερη, όμως, είναι η ημέρα της απόφασης για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Παρακολουθώντας τον τελευταίο μήνα τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη ο διάλογος στη Μεγάλη Βρετανία, μείναμε εντυπωσιασμένοι από την κουλτούρα, την αντιπαράθεση με επιχειρήματα, τον πολιτικό πολιτισμό. Κρατάμε σίγουρα τις τελευταίες ομιλίες των Κάμερον  οι οποίες ήταν σημαδιακές και έγειραν την πλάστιγγα υπέρ του Όχι.

Το αποτέλεσμα; Για μένα ήταν το επιθυμητό. Για κάποιους άλλους όχι. Αλλά αυτό είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας.

Το όφελος; Έγινε μία πολιτική συζήτηση σε βάθος για τα υπέρ και τα κατά της απόσχισης. Οι αναλύσεις αυτές αφορούν και σε άλλες περιπτώσεις ανεξαρτησίας και συνιστούν πιλότο, όπως επίσης αναδεικνύουν και τα μειονεκτήματα, εάν θέλεις να είσαι μέλος μιας Ένωσης (βλ. ΕΕ) ή μόνος σου στις προκλήσεις της εποχής. Όμως ακόμη πιο σημαντικό ήταν ότι στην αναμέτρηση του παρελθόντος (η ιστορία όρισε την εχθρική σχέση των 2 λαών λόγω της αγγλικής επικυριαρχίας με κάθε μέσο) με το μέλλον που αφορά στη συμφιλίωση, την ειρήνη, τη συνεργασία, την ευημερία, τελικά νίκησε το μέλλον, το ενωμένο αύριο των 2 λαών. Και το μέγιστο όφελος ήταν ότι αυτό συνοδεύτηκε από την επούλωση των πληγών διαμέσου της επιλογής να ορίσει ο σκωτσέζικος λαός τη μελλοντική σχέση του με τους Άγγλους.

Δε μπορώ να αποφύγω τη σύγκριση με τη δική μας περίπτωση δημοψηφίσματος το 2011 και τον καταλυτικό τρόπο με τον οποίο τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης ακύρωσαν τη διεξαγωγή του, όπως και το ρόλο των Μπαρόζο-Σαμαρά-Βενιζέλου που συμμετείχαν στην ανατροπή ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού.

Tότε, οι Μέρκελ-Σαρκοζί κατάφεραν να «σκοτώσουν» τη βούληση Παπανδρέου να αποφασίσει ο ελληνικός λαός για το PSI. Αν δε, συγκρίνουμε τα 2 δημοψηφίσματα, είναι σχεδόν αυτονόητο ότι ο ελληνικός λαός, κατόπιν διεξοδικής συζήτησης, θα αποφάσιζε υπέρ του κουρέματος, έχοντας ως εναλλακτική το «ταρατατζούμ». Σε ένα δημοψήφισμα μεταξύ παρελθόντος-μέλλοντος συνήθως κερδίζει το μέλλον. Σε ένα δημοψήφισμα μεταξή πρότασης και μη πρότασης, κερδίζει πάντα η πρόταση. Τότε, νίκησαν οι κραυγές Σαμαρά περί απώλεια εθνικής κυριαρχίας, την οποία «απώλεια», κατόπιν, έκανε σημαία και οικειοποιήθηκε το PSI ως κατόρθωμα της κυβέρνησής του.

Όμως, το όφελος ενός δημοψηφίσματος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από ένα ναι στο κούρεμα. Θα ήταν ένα θετικό επιστέγασμα στις σχέσεις Ελλάδας-Ευρώπης, θα ήταν μία απόφαση που θα νομιμοποιείτο από το λαό, θα ήταν μία νίκης της δημοκρατίας. Αντ´ αυτού, σήμερα χαιρόμαστε για τη δημοκρατία των άλλων. Και μάλιστα, έχοντας χαράξει, ως λαός, το δημοψήφισμα του 2011 αρνητικά στη συνείδησή μας, έχοντας δηλαδή αρνηθεί να αποφασίσουμε εμείς για εμάς και ορίζοντας ως αντιπρόσωπους τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Τσίπρα, τον Πρετεντέρη, την Τρέμη και τον κάθε οπίνιον λίντερ που δεν πίστεψε στην κρίση του ελληνικού λαού και φυσικά στη δημοκρατία.

Επιστρέφοντας στο δημοψήφισμα της Σκωτίας, το οποίο δεν έθεσε σε κίνδυνο ούτε τις αγορές, ούτε τα χρηματιστήρια και ούτε την παγκόσμια οικονομία, θέλουμε και μεις, από το δικό μας διαδικτυακό χωραφάκι, να αποδώσουμε τα εύσημα ως προς την απόφαση της διεξαγωγής και το σεβασμό μας ως προς το αποτέλεσμα.

 http://www.epikairo.gr