Τόσοι πολλοί, μετά από τόσο πόλεμο;

Ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς μαζί του ή όχι, όλοι παραδέχονται ότι ελάχιστοι πολιτικοί έχουν υποστεί την ποιότητα, την ποσότητα και τη συχνότητα των επιθέσεων που έχει υποστεί εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον ο Γιώργος Παπανδρέου.

Ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία, αδυνατεί κανείς να βρει κάτι που να μην του έχουν προσάψει. Κόμματα, κανάλια, δημοσιογράφοι, όλοι.

Κι όμως.

Ο κόσμος ήταν εκεί τη Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου. Και ήταν πολλοί.
Πάρα πολλοί.

Διπλάσιοι από την επόμενη εκδήλωση, της Τετάρτης.

Κι αυτό, δεν διέλαθε της προσοχής κανενός – παρευρισκομένου ή μη.

Για αυτό και ουδείς απετόλμησε δημοσίως σύγκριση των δύο εκδηλώσεων.

«Από τη μία κόσμος και πάθος, από την άλλη κράτος και…Τσουκάτος», όπως μουρμουρούσαν πολλοί την προηγούμενη Τετάρτη.

Όλοι παραδέχονται πλέον, αρκετοί με βαριά καρδιά, ότι ουδείς πολιτικός μπορεί να κινητοποιήσει και να συγκινήσει τόσο κόσμο, όσο ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μετά από τόσο πόλεμο.

Ο συλλήβδην χαρακτηρισμός τους ως «κλακαδόροι» ήταν η πρώτη αμήχανη αντίδραση του συστήματος μπροστά στο φαινόμενο των χιλιάδων συνειδητοποιημένων πολιτών που συνέρρευσαν στο Ζάππειο την 1η του Σεπτέμβρη.

Όχι γιατί προσδοκούν οποιοδήποτε αντάλλαγμα, όχι γιατί υποφέρουν από προσωπολατρεία, αλλά για να ακούσουν έναν από τους ελάχιστους πολιτικούς σήμερα στην Ελλάδα που αρθρώνουν ακόμα πολιτικό λόγο με βάση συγκεκριμένες προοδευτικές και δημοκρατικές αξίες, ενάντια στο ρουσφέτι, την πελατειακή λογική, τα μεγάλα και μικρά συμφέροντα που υπονομεύουν το δημόσιο συμφέρον.

Τόσοι πολλοί, μετά από τόσο πόλεμο.

Και είναι ακόμα περισσότεροι.


http://www.smartpost.gr