Φτάσαμε, λοιπόν, στο τέλος της διαδρομής. Και, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, το αποτέλεσμα μόνο ευχάριστο δεν προμηνύεται. Παρότι όλες οι «κόκκινες γραμμές» παραβιάστηκαν και όλες οι «αδιαπραγμάτευτες» θέσεις εγκαταλείφθηκαν, η «πρώτη αριστερή κυβέρνηση» δεν κατάφερε να φτάσει στη συμφωνία που επεδίωκε. Κοντολογίς απέτυχε. Και τον λογαριασμό της αποτυχίας τους θα υποχρεωθεί η χώρα να τον πληρώσει. Ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης, ο Βαρουφάκης, ο Παππάς και όλη αυτή η ετερόκλητη παρέα των ερασιτεχνών, που φαντασιώνονταν πως όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και όλη η Ευρώπη τούς περιμένει για να τη σώσουν, κατάφεραν το ακατόρθωτο:
για πρώτη φορά ο τόπος ξέμεινε όχι μόνο από υποστηρικτές αλλά και φίλους.
Και τώρα τι γίνεται; Μένουμε στις επικολυρικές διακηρύξεις του πρωθυπουργού για «το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι» ή έχουμε περιθώρια άλλων επιλογών; Προσωπικά δεν τις βλέπω. Ή, για να ακριβολογώ, μία είναι όλη κι όλη, αλλά δεν νομίζω να διακατέχονται στον ΣΥΡΙΖΑ από τόσο υψηλό αίσθημα ευθύνης ώστε να την επιδιώξουν. Γιατί μόνο με δική τους πρωτοβουλία μπορεί να προχωρήσει.
Η κομματική διαχείριση του προβλήματος απέτυχε. Οι διαπραγματευτικές ικανότητες των εκπροσώπων αποδείχτηκαν ανεπαρκέστατες. Και οι διαθέσιμες κυβερνητικές κωλοτούμπες εξαντλήθηκαν. Αρα απέναντι στους εταίρους και δανειστές πρέπει να σταθούν άλλοι διαπραγματευτές. Και όχι όποιοι κι όποιοι, αλλά όλοι εκείνοι που εκφράζουν τις φιλευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας και των οποίων η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα έχουν δοκιμαστεί και έως έναν βαθμό επιβεβαιωθεί.
Τέρμα οι Βαρουφάκηδες, οι Τσακαλώτοι και οι Παππάδες, που από σπόντα μας προέκυψαν και το μόνο που εκπροσωπούν είναι την προσωπική εύνοια του Τσίπρα. Η μοναδική ελπίδα για μια δίκαιη συμφωνία είναι να τη διεκδικήσουμε, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει το 2010 και το 2012. Από κοινού όλοι όσοι πιστεύουμε στον ευρωπαϊκό δρόμο. Οι φιλοευρωπαίοι του ΣΥΡΙΖΑ κι από κοντά νεοδημοκράτες, ποταμίσιοι και πασόκοι. Ή, για να γίνω σαφέστερος, Τσίπρας, Σαμαράς, Θεοδωράκης και ο όποιος νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ (αν και κατ' εξαίρεση θα πρέπει να είναι ο Βενιζέλος ο εκπρόσωπός του).
Αλλά τέτοιες πρωτοβουλίες θέλουν κότσια. Και μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά το είδος έχει καταστεί εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
για πρώτη φορά ο τόπος ξέμεινε όχι μόνο από υποστηρικτές αλλά και φίλους.
Και τώρα τι γίνεται; Μένουμε στις επικολυρικές διακηρύξεις του πρωθυπουργού για «το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι» ή έχουμε περιθώρια άλλων επιλογών; Προσωπικά δεν τις βλέπω. Ή, για να ακριβολογώ, μία είναι όλη κι όλη, αλλά δεν νομίζω να διακατέχονται στον ΣΥΡΙΖΑ από τόσο υψηλό αίσθημα ευθύνης ώστε να την επιδιώξουν. Γιατί μόνο με δική τους πρωτοβουλία μπορεί να προχωρήσει.
Η κομματική διαχείριση του προβλήματος απέτυχε. Οι διαπραγματευτικές ικανότητες των εκπροσώπων αποδείχτηκαν ανεπαρκέστατες. Και οι διαθέσιμες κυβερνητικές κωλοτούμπες εξαντλήθηκαν. Αρα απέναντι στους εταίρους και δανειστές πρέπει να σταθούν άλλοι διαπραγματευτές. Και όχι όποιοι κι όποιοι, αλλά όλοι εκείνοι που εκφράζουν τις φιλευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας και των οποίων η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα έχουν δοκιμαστεί και έως έναν βαθμό επιβεβαιωθεί.
Τέρμα οι Βαρουφάκηδες, οι Τσακαλώτοι και οι Παππάδες, που από σπόντα μας προέκυψαν και το μόνο που εκπροσωπούν είναι την προσωπική εύνοια του Τσίπρα. Η μοναδική ελπίδα για μια δίκαιη συμφωνία είναι να τη διεκδικήσουμε, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει το 2010 και το 2012. Από κοινού όλοι όσοι πιστεύουμε στον ευρωπαϊκό δρόμο. Οι φιλοευρωπαίοι του ΣΥΡΙΖΑ κι από κοντά νεοδημοκράτες, ποταμίσιοι και πασόκοι. Ή, για να γίνω σαφέστερος, Τσίπρας, Σαμαράς, Θεοδωράκης και ο όποιος νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ (αν και κατ' εξαίρεση θα πρέπει να είναι ο Βενιζέλος ο εκπρόσωπός του).
Αλλά τέτοιες πρωτοβουλίες θέλουν κότσια. Και μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά το είδος έχει καταστεί εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
1 σχόλιο:
Μπαρτζινοπουλε, σκοπιμως αφηνεις εξω τον Παπανδρεου τον μονο συναιτο και προσγειωμενο πολιτικο και συμπεριλαμβανεις ολη την σαβουρα που με τις παραλειψεις και τα εγκληματικα τους λαθη ή ακομη και τις προσωπικες τους επιδιωξεις, εφεραν την Χωρα σε αυτο το σημειο. Δεν πειραζει, θα αναγκαστειτε, θελοντας και μη, να τον φωναξετε, να το θυμαστε ολοι σας... εμπαθεις.
Δημοσίευση σχολίου