Η αλλαγή του πολιτικού κλίματος στη διαπραγμάτευση, χθες, ήταν ανάλογη των ξαφνικών αλλαγών στις οποίες μας έχει συνηθίσει τελευταία ο καιρός. Αν όμως ο καιρός παριστάνει τον Ευρωπαίο, φοβάμαι πολύ ότι εμείς πλησιάζουμε προς το τέλος της ευρωπαϊκής μας παράστασης. Ετοιμαζόμαστε να επιστρέψουμε και επισήμως εκεί όπου ανήκουμε ως χώρα: στα Βαλκάνια, στη λάθος πλευρά της γραμμής του Χάντινγκτον.
Με την επίγνωση της σοβαρής εμπλοκής που παρουσιάστηκε αργότερα το απόγευμα στις διαπραγματεύσεις (αλλά και χωρίς αυτήν…), ήταν κωμικό να ακούς το πρωί τον κομισάριο της Κ.Ο. Νίκο Φίλη, με τη συνήθη περιφρόνησή του για τους μικροαστούς που τρώνε μακαρόνια (πιφ!..) και ανησυχούν για τα τρακόσια τους ευρουλάκια, να υποστηρίζει το προσχέδιο που ίσχυε ώς χθες το πρωί ― αυτό που υπέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο κομισάριος εξήρε το «κοινωνικό πρόσημο» των φορολογικών μέτρων, με τα οποία οραματιζόταν «αναδιανομή εισοδήματος». Το γενικό πνεύμα της προσέγγισής του ήταν, φυσικά, «να πληρώσουν οι πλούσιοι».
Η αξία των δηλώσεών του, κατά την άποψή μου, έγκειται στην αντίληψη την οποία καλλιεργεί στο ακροατήριό του για τον «πλούτο» και την οποία θα τη συναντήσουμε ξανά, όσο έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε μείνουμε εντός είτε βρεθούμε εκτός Ευρώπης. Εννοώ την αντίληψη να αντιμετωπίζεται ο πλούτος ως κάτι στατικό, αποκομμένο από τη μηχανή και τις διαδικασίες της οικονομίας, ως κάτι το οποίο κατέχουν ορισμένοι, αλλά εμείς μπορούμε να τους το πάρουμε.
Προφανώς, είναι μια αντίληψη η οποία βασίζεται στην έξαψη του φθόνου εκείνων που δεν έχουν για όσους έχουν· ωστόσο, παραμένει βλακώδης όπως κάθε τι το πρωτόγονο. Θα την υποστούμε, όμως, διότι όπου και αν καταλήξουν οι κρίσιμες μέρες που ζούμε, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει στην κυβέρνηση, για όλα θα φταίει η Ευρώπη και οι πλούσιοι ― όπου ως πλούσιοι θα νοούνται οι μικροαστοί που τόσο απεχθάνεται ο παχουλός κομισάριος...
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου