Αυτοί οι άνθρωποι μας πάνε από ιδεοληψία ή ανικανότητα στη συμφορά.

Αλέξη, χάσαμε: Με τη βάρκα στα βράχια πού θες να πάμε;

Μένουμε Ευρώπη - όχι στη δραχμή και την καταστροφή.
Ψηφίζουμε ναι για να γίνει η συμφωνία που δεν έκανεςΧειρότερα δεν γινόταν! Ακόμα και την πρόταση... «Χαρδούβελη επί 5», που η ίδια η κυβέρνηση με υπογραφή πρωθυπουργού κατέθεσε έντρομη και καταϊδρωμένη στους δανειστές, να έπαιρνε, πάλι μια τρύπα στο νερό θα έκανε. Πόσο μάλλον αυτή την κοινή Αθηνών - θεσμών που, την περάσει δεν την περάσει από το Κοινοβούλιο, από δημοψήφισμα ή από ΣΠΑ ομορφιάς και αδυνατίσματος, δεν θα μπορέσει να την εφαρμόσει, κατ’ ομολογία και των δικών της υψηλόβαθμων στελεχών. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια απομυθοποιηθεί ακόμη και στα μάτια των πιο φανατικών υποστηρικτών του. Μπορεί να εξακολουθούν να τον στηρίζουν (αλλά όχι τόσοι όσο πριν) όμως δεν τον πιστεύουν. Η αναξιοπιστία εντός και εκτός Ελλάδος, συνέπεια πεντάμηνων είπα-ξείπα, απύθμενων ψευδών και ανόητης προπαγάνδας, είναι το
μεγαλύτερο πρόβλημά του. Απ’ το «θα χτίσουμε τη νέα Ευρώπη των λαών» κατέληξαν στο σύνηθες «ε, και τι να κάνουμε τώρα, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα... Αποφάσισε, λαέ!». Και τι ρέμα! Μια τεράστια τρύπα στο νερό που στριφογυρίζει κιόλας, μια ρουφήχτρα έτοιμη να καταπιεί μες στην Υφεση ό,τι απέμεινε απ’ τον Ελληνισμό.
Το αν διαπραγματεύτηκε, όπως ισχυρίζεται, αυτά που αποδείχτηκαν αδιαπραγμάτευτα, αν έπαιξε συνειδητά και πολιτικά με τις αγωνίες και τον πόνο ενός ολόκληρου λαού (που το γαρ πολύ της θλίψεως τον οδήγησε στο ιστορικό αποδεδειγμένα «πρώτη φορά Αριστερά όλα στραβά») ας μην το αναλύσουμε τώρα. Μέσα ΕΚΕΙ κάποιοι είναι ιδεολόγοι, άλλοι ονειροπόλοι, ορισμένοι τζογαδόροι και επαγγελματίες καριερίστες της πολιτικής, και κάποιοι χαμαιλέοντες της αρπαχτής. Τις είδαμε όλες τις 50+ αποχρώσεις του «Συριζί», δόξα τω Θεώ. Αλλωστε το θέμα μας δεν είναι να στήσουμε λαϊκά δικαστήρια -όπως κάνουν εκείνοι- και να τα βάλουμε κάτω για να δούμε πόση ζημιά προκάλεσαν τη χρονική περίοδο που νόμιζαν ότι κοροϊδεύουν τους κουτόφραγκους. Μόνοι τους έχουν θεμελιώσει την ενοχή τους για βαρύτατο εθνικό έγκλημα δηλώνοντας μόλις στις… 20 Ιουνίου επίσημα από το Μαξίμου: «ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ». Και αμέσως μετά... δημοψήφισμα! Τρελά πράγματα! Αρα τόσο καιρό τι έπαιζαν; Τις κουμπάρες; Το φέσι δεκάδων και βάλε δισεκατομμυρίων ποιος θα το πληρώσει; Το ότι η Ελλάδα ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΕΚΤΟΣ Ε.Ε., ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ GREXIT, λόγω της ηθικής, οικονομικής και πολιτικής απαξίωσης που της προκάλεσαν οι εγωπαθείς και άσχετοι Συριζαίοι εγκέφαλοι, ποιος μπορεί να το αποτιμήσει; Με ή χωρίς παρατάσεις το πρόγραμμα που μας επιβάλλουν δείχνει ότι μας έβαλαν στον δρόμο τον ΑΓΥΡΙΣΤΟ. Ισως ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας, καταπονημένος και συντετριμμένος από την τόση πίεση των άσκοπων μονομαχιών με τους ανεμόμυλους, να μην έχει καταλάβει τι ανήκεστο βλάβη προκάλεσε στη χώρα του σε αυτή την αντιδραστική, αρτηριοσκληρωτική, κεφαλαιοκρατική, όπως θέλει ας την πει, Ευρώπη των «Γερμανόπληκτων». Ναι, αλλά αυτή έχουμε και ναι μεν θέλαμε αλλά δεν μπορέσαμε να την αλλάξουμε. Το αντίθετο. Μας ΑΛΛΑΞΕ τα ΦΩΤΑ. Ολα τα άλλα είναι περιττά. ΑΛΕΞΗ, ΧΑΣΑΜΕ. Ετσι απλά. Κανονικά όποιος ανάγει μια μισοτελειωμένη προσαρμογή σε μάχη ζωής ή θανάτου, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει, όταν υπάρχει ΤΙΜΗ και ΗΘΟΣ στην πολιτική, να αναλαμβάνει το κόστος της αποτυχίας. Μόνος του το μετέτρεψε σε μάχη των 300 στις Θερμοπύλες, χωρίς τις λοιπές δυνάμεις που υποτίθεται ότι… ενέδωσαν, άρα θα πρέπει να ισχύσει το σπαρτιάτικο Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ. Μετά από τέτοια αποτυχία τα παρατάς και απευθύνεσαι στον λαό: Αυτά πέτυχα, εδώ βρισκόμαστε, δεν γινόταν αλλιώς, για να αποφύγουμε την ολοκληρωτική καταστροφή ας πάμε για εκλογές ή δημοψήφισμα. Ομως αυτά δεν τα λένε μαύρα μεσάνυχτα σπέρνοντας τον πανικό.

Αυτή είναι η οδός της ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ αλλά και του ρεαλισμού. Ομως ό,τι και να υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ε.Ε. δεν τον εμπιστεύεται, ο ίδιος δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του και ο ελληνικός λαός κανέναν από τους δύο. Καθότι και οι Ευρωπαίοι βγάζουν τόσα χρόνια τώρα τόσο ανθελληνισμό και περιφρόνηση απέναντι στους «τεμπέληδες» της εύφορης Ελλάδας, που είναι δύσκολο να μη διακρίνουμε τις απώτερες κακές προθέσεις τους. Το πρόγραμμα που επιβάλλουν οδηγεί κατευθείαν σε μεγαλύτερη ύφεση, άρα σε ό,τι πια φαίνεται να προτιμούν, το να βγούμε εκ των πραγμάτων εκτός Ε.Ε. Ομως ο άλλος ο δρόμος, του απονενοημένου «όχι» τύπου Κύπρου, οδηγεί σε χρεοκοπία. «Γιατί εκτίθεσαι τζάμπα;» θα αναρωτηθούν κάποιοι… Αφού οι Συριζαίοι θα εξακολουθήσουν να θριαμβολογούν διασυρόμενοι, οι αντίπαλοι θα μιλάνε εις ώτα μη ακουόντων (ότι «εμείς ΘΑ τα κάνουμε καλύτερα») και η φοροεπιδρομή θα πάρει διαστάσεις πογκρόμ, με ή χωρίς κάλπες. Βάζουν μπροστά σαν ασπίδα ότι δήθεν υπερασπίζονται τους συνταξιούχους (που θα χάσουν τα τριπλά από τον ΦΠΑ), για να γδάρουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους! Μα ο ίδιος ο συνταξιούχος δεν θα το ήθελε αυτό, αν το είχε καταλάβει. Αλλωστε από το υστέρημά του τρέφει τα παιδιά του και τα παιδιά των παιδιών του. Μέγιστη αθλιότητα να βάζεις μπροστά για βιτρίνα τους ηλικιωμένους και τους αδύναμους και πίσω τους να κρύβονται οι αντάρτες οπλαρχηγοί με τα φισεκλίκια στις γραφειάρες τους.

Τα τονίζουμε γιατί ήμασταν σχεδόν οι μόνοι που τα λέγαμε εξαρχής. Αυτοί οι άνθρωποι μας πάνε από ιδεοληψία ή ανικανότητα στη συμφορά. Αποδείχθηκε. Δεν το λέμε για να… δικαιωθούμε (αυτό απαγορεύεται ρητά επί Αριστεράς), αλλά μπας και τελευταία στιγμή, με δεδομένη την επικείμενη καταστροφή, κάπως συμβάλουμε κι εμείς ώστε να δουν οι κρατούντες καθαρά την πραγματικότητα: ΧΑΣΑΜΕ. Ολοι. Και δεν θα κερδίσουμε τίποτε αλληλοσπαρασσόμενοι επί ερειπίων ή καλπών. Εκτός Ευρώπης μάς πάνε, πάρτε το είδηση.

Ευτυχώς που τα χάσανε και «προδόθηκαν» ότι θέλουν όλοι τους δραχμή! Αλλά δεν θα τους περάσει!
Θέμος Αναστασιάδης