Ο Πανούσης δικαιώνει τους αντιπάλους της Αριστεράς για τις σχέσεις με κουκουλοφόρους
Μετά την πρωτοσέλιδη(!) επιστολή του στα ΝΕΑ, ο Γιάννης Πανούσης συνεχίζει να επικοινωνεί με τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης του μέσω του Τύπου, αυτή τη φορά επιλέγοντας τη Realnews.
Στη σημερινή του συνέντευξη δηλώνει ότι «ήρθε η ώρα του Αλέξη Τσίπρα» και εξηγεί ότι «μόνο ο ίδιος ο πρωθυπουργός μπορεί να λύσει το πρόβλημα ολοκληρώνοντας και επιβάλλοντας μια οριστική πολιτική γραμμή στο θέμα. Θα παίξει με το 4% των έξαλλων ή με το υπόλοιπο 32% που τον ψήφισε, τους σοβαρούς συντηρητικούς και προοδευτικούς πολίτες; Με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει είναι το θέμα».
Απευθύνει μάλιστα και νέα δραματική προειδοποίηση περιγράφοντας με μελανά χρώματα την κατάσταση στην περιοχή των Εξαρχείων και εκτιμά ότι «οι κουκουλοφόροι θέλουν νεκρό για να επιχειρήσουν έναν νέο Δεκέμβρη του 2008 όσο και αν η υπόθεση Γρηγορόπουλου ήταν τελείως διαφορετική. Τα αιτήματα των καταληψιών δεν είναι τα συνήθη, είναι πολιτικά και η πολιτεία δεν μπορεί να διαπραγματεύεται με τρομοκράτες».
Πέρα από το κωμικό του πράγματος, το να απευθύνει δηλαδή προειδοποιήσεις ο αρμόδιος υπουργός αντί να ασκεί τα καθήκοντα του αντιμετωπίζοντας τους σχετικούς κινδύνους, ο Γιάννης Πανούσης προκαλεί μια ανυπολόγιστη ζημιά στην Αριστερά και μάλιστα με όρους ιστορικά οριστικούς.
Για χρόνια, οι πολιτικοί αντίπαλοι της Αριστεράς της καταλόγιζαν στενές και προνομιακές σχέσεις με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και τώρα, στο πλαίσιο του «πρώτη φορά Αριστερά», ο υπουργός της Αριστεράς παραδέχεται ότι απαιτείται ξεκάθαρη πολιτική βούληση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ώστε να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση των κουκουλοφόρων, υπονοώντας ξεκάθαρα ότι υπάρχουν δυνάμεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ενοχλούνται και ιδιαίτερα από τη δράση τους.
Νομίζω ότι τα πιο ουτοπικά όνειρα του κάθε Βοριδη και του κάθε Πολύδωρα λαμβάνουν σάρκα και οστά καθώς για χρόνια δεν ήταν εύκολο να παραθέσει κανείς αδιάσειστα στοιχεία για να τεκμηριώσει τη σχέση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και μαύρου όχλου. Τώρα όμως όλα μοιάζουν διαφορετικά και ίσως τα κομμάτια ενός ευρύτερου παζλ συμπληρώνονται.
Προσωπικά, δεν μπορώ καν να διανοηθώ ότι μπορεί σε οποιαδήποτε χώρα να απαιτείται πολιτική βούληση σε επίπεδο πρωθυπουργού για να παταχθούν εγκληματικές ενέργειες στον δημόσιο χώρο από οργανωμένες ομάδες κρούσης. Αν συνεχιστεί το φεστιβάλ αναρχίας επί ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς το επόμενο που με μαθηματική ακρίβεια θα έρθει, θα είναι μια σκληρή και αυταρχική Δεξιά με τους πολίτες εύλογα να απαιτούν «νόμο και τάξη» μετά το φιάσκο του «η ελπίδα ξεκίνησε».
Στη σημερινή του συνέντευξη δηλώνει ότι «ήρθε η ώρα του Αλέξη Τσίπρα» και εξηγεί ότι «μόνο ο ίδιος ο πρωθυπουργός μπορεί να λύσει το πρόβλημα ολοκληρώνοντας και επιβάλλοντας μια οριστική πολιτική γραμμή στο θέμα. Θα παίξει με το 4% των έξαλλων ή με το υπόλοιπο 32% που τον ψήφισε, τους σοβαρούς συντηρητικούς και προοδευτικούς πολίτες; Με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει είναι το θέμα».
Απευθύνει μάλιστα και νέα δραματική προειδοποίηση περιγράφοντας με μελανά χρώματα την κατάσταση στην περιοχή των Εξαρχείων και εκτιμά ότι «οι κουκουλοφόροι θέλουν νεκρό για να επιχειρήσουν έναν νέο Δεκέμβρη του 2008 όσο και αν η υπόθεση Γρηγορόπουλου ήταν τελείως διαφορετική. Τα αιτήματα των καταληψιών δεν είναι τα συνήθη, είναι πολιτικά και η πολιτεία δεν μπορεί να διαπραγματεύεται με τρομοκράτες».
Πέρα από το κωμικό του πράγματος, το να απευθύνει δηλαδή προειδοποιήσεις ο αρμόδιος υπουργός αντί να ασκεί τα καθήκοντα του αντιμετωπίζοντας τους σχετικούς κινδύνους, ο Γιάννης Πανούσης προκαλεί μια ανυπολόγιστη ζημιά στην Αριστερά και μάλιστα με όρους ιστορικά οριστικούς.
Για χρόνια, οι πολιτικοί αντίπαλοι της Αριστεράς της καταλόγιζαν στενές και προνομιακές σχέσεις με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και τώρα, στο πλαίσιο του «πρώτη φορά Αριστερά», ο υπουργός της Αριστεράς παραδέχεται ότι απαιτείται ξεκάθαρη πολιτική βούληση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ώστε να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση των κουκουλοφόρων, υπονοώντας ξεκάθαρα ότι υπάρχουν δυνάμεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ενοχλούνται και ιδιαίτερα από τη δράση τους.
Νομίζω ότι τα πιο ουτοπικά όνειρα του κάθε Βοριδη και του κάθε Πολύδωρα λαμβάνουν σάρκα και οστά καθώς για χρόνια δεν ήταν εύκολο να παραθέσει κανείς αδιάσειστα στοιχεία για να τεκμηριώσει τη σχέση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και μαύρου όχλου. Τώρα όμως όλα μοιάζουν διαφορετικά και ίσως τα κομμάτια ενός ευρύτερου παζλ συμπληρώνονται.
Προσωπικά, δεν μπορώ καν να διανοηθώ ότι μπορεί σε οποιαδήποτε χώρα να απαιτείται πολιτική βούληση σε επίπεδο πρωθυπουργού για να παταχθούν εγκληματικές ενέργειες στον δημόσιο χώρο από οργανωμένες ομάδες κρούσης. Αν συνεχιστεί το φεστιβάλ αναρχίας επί ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς το επόμενο που με μαθηματική ακρίβεια θα έρθει, θα είναι μια σκληρή και αυταρχική Δεξιά με τους πολίτες εύλογα να απαιτούν «νόμο και τάξη» μετά το φιάσκο του «η ελπίδα ξεκίνησε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου