Όλα στο κόκκινο, τα τείχη πέφτουν...

Όταν μας λένε ότι μπορεί μία πεταλούδα να πετάξει στην εξοχή της Κίνας και να προκαλέσει την πτώση μιας κυβέρνησης στην Αθήνα, είναι απορίας άξιον πώς οι φωστήρες των Αθηνών δεν σκέφτηκαν τι μπορεί να συμβεί στην ίδια μας την πόλη αν αμολήσουν ένα τάγμα ελεφάντων να τρέχει αφηνιασμένο στους δρόμους.

Ή έστω να περιφέρεται ασκόπως μία συστοιχία σοφών συμβουλών του Χρύσανθου.
Το τσουνάμι των αρνητικών ειδήσεων έχει ταυτότητα.
Λέγεται "πολιτική αβεβαιότητα στον κήπο με τις κρυμμένες νάρκες"…

Μα καλά, τι νόμιζαν; Ότι θα γύρναγαν από πόλη σε πόλη της Ευρώπης, και θα έλεγαν αυτά τα
ανόητα που λένε και εντός συνόρων περί μνημονίων και ότι οι αγορές θα χειροκροτούσαν πνιγμένες στη συγκίνηση;

Καιρό τώρα είμαστε μάρτυρες μιας παράλογης εκστρατείας της κυβέρνησης να συναγωνιστεί σε λαϊκισμό την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό.
Αντίθετα με ό,τι σας λένε, στην Ευρώπη είναι εκνευρισμένοι με την ανεύθυνη στάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Τόσο η βιασύνη της κυβέρνησης να εγκαταλείψει το μνημόνιο, όσο και η αδημονία της αντιπολίτευσης να κουρέψει τις απαιτήσεις των ευρωπαίων φορολογουμένων από την ελληνική Πολιτεία, είναι θέματα που ανεβάζουν επικίνδυνα το θερμόμετρο.
Κάποιοι στην Ελλάδα επιμένουν να βλέπουν τα πράγματα μονοσήμαντα και αρνούνται να κατανοήσουν ότι δεν ζούμε το 1950…
Οι ξένες αγορές προσγειώνουν τους αιθεροβάμονες των Αθηνών στη γη και τους θυμίζουν ότι στον κόσμο αυτόν δεν είμαστε μόνοι μας.
Μία δήλωση, μία κακή κίνηση μπορεί να μας οδηγήσει σε ατύχημα και να κάνει τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα να μοιάζουν συγκριτικά με περίπατο στο δάσος.
Το Χρηματιστήριο Αθηνών έσπασε καθοδικά και με ορμή το ψυχολογικό όριο των 1.000 μονάδων και τα δεκαετή ομόλογα έφτασαν να αποδίδουν 7%. Και να σκεφτεί κανείς ότι είμαστε ακόμη στην αρχή της προεκλογικής περιόδου.
Ότι μένουν ακόμη αρκετοί μήνες μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο με την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Άραγε, είναι αρκετό αυτό το διάστημα για να μη μείνει το παραμικρό όρθιο σε αυτή την χώρα;
Πόσες ακόμη δόσεις αυτοκαταστροφής φυλάμε στις αποθήκες μας;
Βιαζόμαστε να τις καταναλώσουμε μην τυχόν και λήξουν;
Δεν μπορεί, πρέπει να καταναλώσαμε ήδη μεγάλες δόσεις από ληγμένα φάρμακα. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Μετά από τόσους μήνες σκληρών προσπαθειών απειλούμε να τα τινάξουμε όλα στον αέρα.
Είναι απίστευτο αλλά σέρνουμε με το ζόρι το άλογο με το κάρο στην κατάσταση που επικρατούσε το καλοκαίρι του 2012.
Όσο για την αντιπολίτευση; Ας μην χαίρονται.
Πολλές φορές το χειρότερο είναι αυτά που εύχεσαι να γίνονται πραγματικότητα. Δεν ξαφνιάζουν τα ξεσπάσματα μίσους.
Θα πρέπει να έχουν υπερβολική σιγουριά στις δυνατότητές τους είτε εξίσου υπερβολικά μεγάλη άγνοια κινδύνου για να μην αντιλαμβάνονται πόση ζημιά προξενούν οι εχθροπραξίες εντός της ίδιας μας της πόλης.
Μία κακή κυβέρνηση και μία κακή αντιπολίτευση έχουν ως αποτέλεσμα αυτό που βλέπετε στις οθόνες: Όλα κόκκινα...

Θανάσης Μαυρίδης
Capital.gr