Το φταίξιμο… # 2

ΣΤΗ συνέχεια γράφει: «Δεν αμφισβητούμε την προσφορά, την αφοσίωση, τον κόπο, τον χρόνο και χρήμα που διέθεσε ο πρόεδρος για τα ιδανικά της ελληνικής Κοινότητας. Ουδείς όμως είναι αλάνθαστος. Εγκατέλειψε την Κοινότητα σε ένα κομβικό σημείο και την άφησε στα κρύα του λουτρού επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους. Το αν οι λόγοι αυτοί ευσταθούσαν ή όχι αποδεικνύονται από τη συμμετοχή του στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές»

(σ. π. Θα συμφωνήσουμε απόλυτα για τα περί εγκατάλειψης της Κοινότητας στα κρύα του …λουτρού, από τον οποιονδήποτε άγνωστο εραστή της. Το «ευτύχημα» είναι ότι βρέθηκε στο …λουτρό, μετά τον «ομαδικό βιασμό» της, από τους, άγνωστους μέχρι σήμερα, βιαστές της… Όμως συμφωνούμε και σε κάτι ακόμα με τον κ. Κρανιά. Το ότι επικαλέστηκε οικογενειακούς λόγους, στην παραίτησή του από την προεδρεία της Κοινότητας και πάνω στο χρόνο ασχολήθηκε με την κεντρική πολιτική σκηνή… Λέτε να (μας) είπε ψέματα ή απλώς δεν (μας) είπε την αλήθεια κ. Κρανιά; Ή μήπως μεσολάβησαν πράξεις οι οποίες ακύρωσαν τους λόγους της αποχώρησης; Όποια εξήγηση δεκτή, διότι σε άλλη περίπτωση μερικοί θα μείνουν με την εντύπωση ότι δεν τους είπε (όλη ή και καθόλου;) την αλήθεια…)

Παρακάτω, γράφει: «Αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι μάλλον ο λόγος ήταν ότι διαισθάνθηκε πως και να έμενε δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει το έργο. Είναι για μας το μόνο μελανό σημείο που του καταλογίζουμε και μάλιστα του το έχουμε αναφέρει και προσωπικά. Η ξαφνική φυγή του εκτός από το σοκ που προκάλεσε, έφερε άνω κάτω την Ελληνική Κοινότητα και δημιούργησε τεράστια εσωτερικά προβλήματα»…

(σ. π. Τώρα τι του λες του κ. Κρανιά; Είναι δυνατόν κύριε συντάκτα, ένας χαρισματικός ηγέτης να παραδίνει τα όπλα κατ’ αυτό τον τρόπο; Να αφήνει στα κρύα του λουτρού μια Κοινότητα εκατό χρόνων, επειδή «διαισθάνθηκε πως και να έμενε δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει το έργο»; Ήταν ακριβώς αυτός ο λόγος για τον οποίο δεν θα έπρεπε να εγκαταλείψει πρώτος το σκάφος, όπως κάνουν τα …ποντίκια.! Διότι αναγκαζόμαστε να συμπεράνουμε ότι όλο αυτό το διάστημα της δεκαΑΙΤΙΑΣ, την Κοινότητα διοικούσε ένας «ποντικός», πράγμα αδιανόητο κ. Κρανιά τόσο για μας, όσο και για σας, υποθέτουμε!!!)

ΤΕΛΟΣ γράφει: «Η Κοινότητα έχασε τον ηγέτη της, την ψυχή της, την κινητήριο δύναμη της ατμομηχανής της. Το ότι στην φυγή του τον ακολούθησαν οι μισοί τουλάχιστον σύμβουλοι δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την επιβίωσή της»…

(σ. π. Το πρόβλημα κ. Κρανιά δεν είναι αν …χάθηκε ο ηγέτης, η ατμομηχανή, ή ο …ατμός.! Ούτε ακόμα αν οι μισοί σύμβουλοι ακολούθησαν τον ηγέτη τους ή τον ατμό… Το πρόβλημα είναι το τι άφησαν πίσω τους… Και εκ του αποτελέσματος αυτού θα μπορούσε κάποιος να πει : ΕΥΤΥΧΩΣ που έφυγαν.! Διότι αν έμεναν για λίγο ακόμα, σήμερα ΔΕΝ θα είχε τα κλειδιά ο Σελιώτης και ο Νίκωνας, αλλά η Τράπεζα η οποία (λέει ότι) έχει μόνον τα …αντικλείδια.!!!

ΟΠΩΣ, λοιπόν, αντιλαμβάνεστε κύριοι, το θέμα μας δεν είναι η φυγή τους αλλά ο λόγος και ο τρόπος της ΦΥΓΗΣ… Και βασικά να μάθουμε γιατί η Κοινότητα …κατάντησε στα σημερινά της χάλια και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτά… ΔΙΚΑΙΟΎΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ, ΜΑΛΛΟΝ, ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ, ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΛΙΓΕΣ ΑΚΟΜΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΟΛΑΡΙΑ…

Αύριο η συνέχεια με …το φταίξιμο των άλλων