ΣΤΟ δεύτερο μέρος της αναφοράς του για το πόρισμα Δάγωνα, ο κ. Κρανιάς προσπαθεί να μας πείσει ότι θα …προσπαθήσει να είναι ειλικρινής και ότι θα παραθέσει τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως τους συμφέρει… (σ. π. Να το δούμε κι’ ας μην το πιστέψουμε, που λέει ο λόγος…).
Γράφει, λοιπόν: «Ε, λοιπόν δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο. Μερίδιο ευθύνης αναλογεί σε όλους μας. Φταίμε όλοι, όπως πολύ σωστά εξομολογήθηκε ο φίλος Γιάννης Δάγωνας. Σε τόσο μεγάλης εμβέλειας έργα, φυσικά το μερίδιο ευθύνης ξεκινάει από την κορυφή αναλογικά και καταλήγει στο τελευταίο μέλος της Ελληνικής Κοινότητας που το μόνο του σφάλμα ήταν ότι ενθουσιάστηκε πολύ γρήγορα και πίστεψε στο διοικητικό συμβούλιο και περισσότερο στην ηγεσία του»…
(σ. π. Θέλετε να μας πείτε κ. Κρανιά ότι τα μέλη του οργανισμού ενθουσιάστηκαν και «πίστεψαν» σε ένα όχι ικανό συμβούλιο και στην, ακόμη περισσότερο, όχι ικανή ηγεσία του; Θ’ άπρεπε δηλαδή να το δουν αυτό ακόμα και οι 803; Δεν φτάνει που το είδαν οι χιλιάδες των υπολοίπων μελών; Και επειδή δεν το αντιλήφθησαν θα τους φορτώσουμε και την ευθύνη της όποιας κακοδιαχείρισης; ΕΔΩ …ολόκληρος Μενεγάκης με πανεπιστημιακές σπουδές και επιχειρηματική πείρα και γνώση πολιτική, δεν κατάφερε να κρατήσει ισορροπίες σε ένα τέτοιο έργο, ή τουλάχιστον να αποφύγει τις τόσες λαθεμένες κινήσεις του ή των …παρατρεχάμενών του, κατά την κατασκευή του και σεις ζητάτε να καταλογιστούν ευθύνες σε ανθρώπους με μετρημένες ή και ανύπαρκτες γνώσεις; Διότι μη μας πείτε κ. Κρανιά, πως αν όλοι οι ομογενείς γνωρίζαμε περισσότερα, θα είχατε, πολλοί από σας, την ΤΟΛΜΗ να εκδίδετε εφημερίδα;)
ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ο κ. Κρανιάς γράφει: «Μια ηγεσία που έλαμπε και ακτινοβολούσε κάτω από έναν χαρισματικό ηγέτη στις πλάτες του οποίου στηρίχθηκαν οι περισσότεροι με απόλυτη εμπιστοσύνη και χωρίς κριτική διάθεση»…
(σ. π. Τι με λες ρε παιδί μου; Ποια ηγεσία έλαμπε και ακτινοβολούσε κάτω από ποιόν ηγέτη; Δεν ήταν ο ηγέτης η ηγεσία, αλλά κάποιος άλλος; Διότι παραπάνω λέτε ότι «πίστεψε στο διοικητικό συμβούλιο και περισσότερο στην ηγεσία του»… Μήπως το κάνετε έτσι για πλάκα, ώστε να μπερδευτούμε λιγάκι;)
Συνεχίζοντας ο αρθρογράφος μας, λέει ότι «θα ήταν η πιο φτηνή δικαιολογία για μας να σας λέγαμε ότι φταίει ο πρώην πρόεδρος και να ξεμπερδεύαμε αλλά δεν είναι στις αρχές μας»…
(σ. π. Έτσι μπράβο.! Οι αρχές σας πάνω απ’ όλα… ΠΟΤΕ στη διάρκεια της δεκαΑΙΤΙΑΣ, δεν είπατε ότι φταίει ο πρόεδρος, γιατί να το πείτε τώρα; Και μάλιστα τώρα που δεν είναι πρόεδρος αλλά εκλεκτός χιλιάδων Καναδών κι’ όχι ολίγων εκατοντάδων Ελληνοκαναδών, όπως συνέβηκε με την (…άπαξ) εκλογή του στην Κοινότητα… Πάνω απ’ όλα οι αρχές (σας), κύριε…).
ΚΑΙ λίγο παρακάτω: «Κανείς από εμάς και σήμερα ακόμα δεν αμφισβητεί τις καλές προθέσεις του προέδρου και του Δ. Συμβουλίου. Δεν αμφισβητούμε το γεγονός ότι πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις για να φέρουν το έργο εις πέρας…»
(σ. π. ΑΝ όλες τους οι δυνάμεις έφεραν σε πέρας το έργο που έχουμε σήμερα μπροστά μας, μάλλον ΔΕΝ είχαν καθόλου δυνάμεις, ή ΔΕΝ πάλεψαν ούτε για την τιμή των όπλων.! Άλλη ερμηνεία δεν βλέπουμε, όπως δεν είμαστε σίγουροι αν οι προθέσεις τους ήταν καλές ή κακές… ΔΙΟΤΙ κάποιοι ομιλούν ακόμα και για προσυμφωνημένες με τον μητροπολίτη αποφάσεις, ώστε να φτάσουμε στο σημερινό καλό ή κακό αποτέλεσμα… Και ίσως να είναι η πιο σωστή ερμηνεία αφού μας είναι αδύνατον να δεχτούμε ότι η ηγεσία μας ήταν τόσο πολύ άχρηστη… Ή μήπως ήταν κ. Κρανιά;).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου