Ναι, είναι «πολιτική αλητεία» Βαγγέλη.
Ήταν πολιτική αλητεία ότι χρησιμοποίησες τις Κάννες και την πρόταση για δημοψήφισμα για να καταφέρεις το μόνο που σε ενδιέφερε σε όλη τη διάρκεια της προεδρίας Παπανδρέου – να γίνεις αρχηγός στη θέση του αρχηγού.
Ακόμα και την ώρα που η χώρα λύγιζε κάτω από το χρέος που άφησαν οι κυβερνήσεις Καραμανλή, το μόνο που σε ενδιέφερε ήταν το πώς θα επωφεληθείς εσύ. Δεν εργάστηκες ποτέ για κάτι πέρα από το προσωπικό συμφέρον.
Δεν στήριξες τίποτα, μέχρι που εκβίασες με τους πολιτικούς ογκόλιθους επιπέδου Φλωρίδη, Καϊλή, Αποστολάκη και Λιάνη, στο περιστύλιο της Βουλής. Και μετά, οδήγησες τη χώρα σε κρίση, όταν φούσκωσες τα φτερά σου σαν παγόνι και έφυγε η Τρόικα για να γυρίσει μετά τις διπλές εκλογές που προκαλέσατε μαζί με την διαπλοκή της χώρας με επιπλέον έξι δισεκατομμύρια σε μέτρα – αυτό κατάφερες με όλους αυτούς που δεν διευκόλυνε ο Παπανδρέου στα νέα θαλασσοδάνεια που ζητούσαν, αλλά εξυπηρετήσατε μόλις μπήκατε στο Μαξίμου με τον Αντώνη Σαμαρά.
Μιλάς συνέχεια για το βάρος που σήκωσες, αλλά το βάρος το σήκωσαν οι πολίτες όσο εσύ και οι όμοιοι σου ξοδεύατε τις προσπάθειες όλων μας στην ανάνηψη ό,τι πιο σάπιου υπήρχε στη χώρα· της «Ληστρικής Ολιγαρχίας«, που έγραφε ο ξένος τύπος – ποτέ ο εγχώριος. Αυτοί ποτέ «δεν είδαν – δεν άκουσαν». Ούτε κατάλαβαν πώς ρίξατε ένα εκλεγμένο Πρωθυπουργό γιατί είπε «ως εδώ» στον κάθε διαπλεκόμενο. Κι αυτό στον ξένο τύπο το διαβάσαμε, όπως και το γιατί χάσατε την είδηση της χρεοκοπίας της χώρας! Αυτό που γινόταν όσο γράφατε για την «θωρακισμένη οικονομία».
Το βάρος που σηκώσαμε εμείς, όχι εσύ, επιχειρείτε τώρα να το μεταβιβάσετε στις τράπεζες με χαριστική επαναγορά των μετοχών τους εις βάρος του ελληνικού δημοσίου. Αυτή είναι η «πολιτική αλητεία» Βαγγέλη. Σε όλες τις χώρες που υπήρξε κρατική διάσωση των τραπεζών, οι μετοχές δόθηκαν πίσω με κέρδος για το κράτος και τους πολίτες. Στην ελληνική διαπλεκόμενη πραγματικότητα θα δοθούν με ζημία, και ουδείς μοιάζει διατεθειμένος να εξηγήσει το γιατί. Ίσως γιατί είναι προφανές. Ίσως γιατί το μεροκάματο και η ζωή τους εξαρτάται από την πρόσκαιρη «αφέλεια».
Τον Φεβρουάριο του 2012, έχοντας ρίξει τον Παπανδρέου, πήγατε και ψηφίσατε το PSi με ρητή υπόσχεση για κοινές μετοχές. Μόνο που η συγκεκριμένη σελίδα στην συμφωνία ήταν ΛΕΥΚΗ – κυριολεκτικά – γιατί «δεν προλαβαίνατε». Σήμερα, επαληθεύσατε ό,τι περιμέναμε όσοι δεν ξεγελαστήκαμε από το «σώζουμε τη χώρα», όσοι δεν πετάξαμε αρχές και ιστορία για μια καρέκλα σε ένα τραπέζι που σβήνει μπροστά στην Τέταρτη Δημοκρατία.
Είναι πολιτική αλητεία ότι καταψήφισε αυτό για το οποίο τον ρίξατε, ή το ότι έμεινε πιστός στις αρχές του για δικαιοσύνη και προστασία του δημοσίου συμφέροντος και όχι των τραπεζών; Πολιτική αλητεία, Βαγγέλη, είναι η μεταβίβαση των φόρων των πολλών στους διαπλεκόμενους τραπεζικούς Λάζαρους που σας στήριξαν διαχρονικά. Έρχεται και η νέμεση. Εκλογές, κοντή γιορτή.
Δεν στήριξες τίποτα, μέχρι που εκβίασες με τους πολιτικούς ογκόλιθους επιπέδου Φλωρίδη, Καϊλή, Αποστολάκη και Λιάνη, στο περιστύλιο της Βουλής. Και μετά, οδήγησες τη χώρα σε κρίση, όταν φούσκωσες τα φτερά σου σαν παγόνι και έφυγε η Τρόικα για να γυρίσει μετά τις διπλές εκλογές που προκαλέσατε μαζί με την διαπλοκή της χώρας με επιπλέον έξι δισεκατομμύρια σε μέτρα – αυτό κατάφερες με όλους αυτούς που δεν διευκόλυνε ο Παπανδρέου στα νέα θαλασσοδάνεια που ζητούσαν, αλλά εξυπηρετήσατε μόλις μπήκατε στο Μαξίμου με τον Αντώνη Σαμαρά.
Μιλάς συνέχεια για το βάρος που σήκωσες, αλλά το βάρος το σήκωσαν οι πολίτες όσο εσύ και οι όμοιοι σου ξοδεύατε τις προσπάθειες όλων μας στην ανάνηψη ό,τι πιο σάπιου υπήρχε στη χώρα· της «Ληστρικής Ολιγαρχίας«, που έγραφε ο ξένος τύπος – ποτέ ο εγχώριος. Αυτοί ποτέ «δεν είδαν – δεν άκουσαν». Ούτε κατάλαβαν πώς ρίξατε ένα εκλεγμένο Πρωθυπουργό γιατί είπε «ως εδώ» στον κάθε διαπλεκόμενο. Κι αυτό στον ξένο τύπο το διαβάσαμε, όπως και το γιατί χάσατε την είδηση της χρεοκοπίας της χώρας! Αυτό που γινόταν όσο γράφατε για την «θωρακισμένη οικονομία».
Το βάρος που σηκώσαμε εμείς, όχι εσύ, επιχειρείτε τώρα να το μεταβιβάσετε στις τράπεζες με χαριστική επαναγορά των μετοχών τους εις βάρος του ελληνικού δημοσίου. Αυτή είναι η «πολιτική αλητεία» Βαγγέλη. Σε όλες τις χώρες που υπήρξε κρατική διάσωση των τραπεζών, οι μετοχές δόθηκαν πίσω με κέρδος για το κράτος και τους πολίτες. Στην ελληνική διαπλεκόμενη πραγματικότητα θα δοθούν με ζημία, και ουδείς μοιάζει διατεθειμένος να εξηγήσει το γιατί. Ίσως γιατί είναι προφανές. Ίσως γιατί το μεροκάματο και η ζωή τους εξαρτάται από την πρόσκαιρη «αφέλεια».
Τον Φεβρουάριο του 2012, έχοντας ρίξει τον Παπανδρέου, πήγατε και ψηφίσατε το PSi με ρητή υπόσχεση για κοινές μετοχές. Μόνο που η συγκεκριμένη σελίδα στην συμφωνία ήταν ΛΕΥΚΗ – κυριολεκτικά – γιατί «δεν προλαβαίνατε». Σήμερα, επαληθεύσατε ό,τι περιμέναμε όσοι δεν ξεγελαστήκαμε από το «σώζουμε τη χώρα», όσοι δεν πετάξαμε αρχές και ιστορία για μια καρέκλα σε ένα τραπέζι που σβήνει μπροστά στην Τέταρτη Δημοκρατία.
Είναι πολιτική αλητεία ότι καταψήφισε αυτό για το οποίο τον ρίξατε, ή το ότι έμεινε πιστός στις αρχές του για δικαιοσύνη και προστασία του δημοσίου συμφέροντος και όχι των τραπεζών; Πολιτική αλητεία, Βαγγέλη, είναι η μεταβίβαση των φόρων των πολλών στους διαπλεκόμενους τραπεζικούς Λάζαρους που σας στήριξαν διαχρονικά. Έρχεται και η νέμεση. Εκλογές, κοντή γιορτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου