ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ...

Τι είναι η Πανσέληνος, 

η Νουμηνία-Νέα Σελήνη;

Ένα πολύ διαφωτιστικό άρθρο του πλέον ειδικού κ. Διονύση Π. Σιμόπουλου
Οι Φάσεις της Σελήνης
Όπως είναι γνωστό η φωτισμένη μορφή της Σελήνης αλλάζει καθημερινά καθώς περιφέρεται γύρω από τη Γη μας μια φορά περίπου κάθε μήνα. Έτσι όταν η Σελήνη βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με τον Ήλιο στρέφει προς εμάς το μη φωτιζόμενο ημισφαίριό της, οπότε λέμε ότι έχουμε Νέα Σελήνη ή Νουμηνία. Με την πάροδο των ημερών η Σελήνη μετατοπίζεται στην τροχιά της και έτσι από τη Γη αρχίζουμε να βλέπουμε όλο και μεγαλύτερο μέρος του φωτιζόμενου ημισφαιρίου της. Όταν η αποχή της από τον Ήλιο είναι 90 μοίρες, φαίνεται να είναι φωτισμένη κατά το 1/2, και η φάση αυτή ονομάζεται πρώτο τέταρτο.

Η κίνηση συνεχίζεται μέχρις ότου η Σελήνη βρίσκεται σε αντίθεση ως προς τη θέση του Ήλιου, βρίσκεται δηλαδή απέναντι από τον Ήλιο με την Γη στη μέση, οπότε εμείς βλέπουμε από τη Γη ολόκληρο το φωτιζόμενο ημισφαίριό της και λέμε ότι έχουμε Πανσέληνο. Τότε η Σελήνη ανατέλλει όταν ο Ήλιος δύει.

Ο χρόνος όμως κυλάει και η Σελήνη συνεχίζει την κίνησή της γύρω από τη Γη μέχρις ότου βρεθεί στη φάση του τελευταίου τέταρτου. Τέλος, η Σελήνη ξανάρχεται σε σύνοδο με τον Ήλιο, οπότε έχουμε και πάλι Νουμηνία ή Νέα Σελήνη.

Από τη μια σύνοδο ως την επομένη, για τη συμπλήρωση δηλαδή όλων των φάσεων της Σελήνης, χρειάζονται περίπου 29,5 ημέρες, και για την ακρίβεια 29 ημέρες 12 ώρες, 44 λεπτά και 2,86 δευτερόλεπτα. Ο χρόνος αυτός ονομάζεται «συνοδικός μήνας» και είναι η χρονική περίοδος μεταξύ δύο διαδοχικών πανσελήνων ή δύο διαδοχικών φάσεων Νέας Σελήνης, από την οποία γεννήθηκε ο ημερολογιακός μας μήνας. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που τα πρώτα ημερολόγια βασίζονταν σε έναν κύκλο σεληνιακών μηνών.

Υπάρχει όμως και ένας άλλος «μήνας» που ονομάζεται «αστρικός μήνας», και είναι ο πραγματικός χρόνος μιας πλήρους περιφοράς της Σελήνης γύρω από τη Γη αφού μετράει την χρονική περίοδο μεταξύ δύο διαδοχικών περασμάτων της Σελήνης μπροστά από ένα δεδομένο άστρο. Η κίνηση αυτή γίνεται εμφανής καθώς η θέση της Σελήνης ανάμεσα στα άστρα αλλάζει από νύχτα σε νύχτα. Ο χρόνος αυτός είναι περίπου 27 ημέρες, και για την ακρίβεια 27 ημέρες 7 ώρες, 43 λεπτά και 11,5 δευτερόλεπτα.

Η αιτία της μεγαλύτερης διάρκειας του συνοδικού μήνα σε σχέση με τον αστρικό μήνα είναι αρκετά απλή: Κατά τη διάρκεια ενός μήνα, το ντουέτο Γη και Σελήνη έχει διασχίσει μια αρκετά μεγάλη απόσταση γύρω από τον Ήλιο. Έτσι όταν η Σελήνη έχει ολοκληρώσει μία πλήρη περιφορά της γύρω από τη Γη, πρέπει να ταξιδέψει επιπλέον πάνω από δύο ακόμη ημέρες για να ξαναγυρίσει στην ίδια γραμμική σχέση που είχε με την Γη και τον Ήλιο ώστε να δημιουργηθούν οι ίδιες πάλι προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για να έχει την ίδια φάση με αυτή με την οποία άρχισε την τροχιά της γύρω από τη Γη.

Διονύσης Π. Σιμόπουλος

Ένοχη σιωπή 

απ’ όλους
για την εξάρθρωση Διώτη.!!!


Ένοχη σιωπή από όλα τα κόμματα για τον αποκεφαλισμό του μοναδικού ανθρώπου που έβαλε χειροπέδες σε ένα κομμάτι της σαπισμένης εγχώριας διαπλοκής.
Ο μόνος που επιχείρησε να σπάσει αυτό το απόστημα της "αριστοκρατίας των μαυραγοριτών" φοροφυγάδων. Και αίφνης ο Διώτης πήγε σπίτι του με απαξιωτικό τρόπο-το έμαθε από τα χαζοκάναλα.

 “Δεν μας ενδιαφέρει η παρουσία του Ιωάννη Διώτη στο ΣΔΟΕ μπορείτε να τοποθετήσετε όποιον εσείς θέλετε…”
Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε στενός συνεργάτης του Ευάγγελου Βενιζέλου σε πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης του Αντώνη Σαμαρά.

Προφανώς τα κορυφαία κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ επεδίωκαν από καιρό να απαλλαγούν από τον "ενοχλητικό" κύριο Διώτη παρά την επιτυχημένη του πορεία τόσο στο ΣΔΟΕ όσο και σε άλλες νευραλγικές θέσεις.
 Αιτία ήταν η φιλία του κ. Διώτη με τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη τον οποίο θεωρούν επικίνδυνο αντίπαλο του αρχηγού στην Ιπποκράτους και οι καλές σχέσεις του με τον Γιώργο…

Ο δημοσιογράφος του ΒΗΜΑτος Νίκος Χασαπόπουλος, με ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ κατέγραψε τις απόψεις του καρατομηθέντος διώκτη της φοροδιαφυγής αλλά και αυτό πέρασε -καθόλου περιέργως- πέρασε στα χαμηλά από το ιθαγενές μηντιακό σύμπαν.!
Σύντομα έρχεται μια νέα αποκάλυψη να προστεθεί στην συνομωσία σιωπής γύρω από την εξάρθρωση του Ιωάννη Διώτη….

Κέιπ Τάουν:

Ο Γιώργος Παπανδρέου

επανεξελέγη παμψηφεί πρόεδρος

της Σοσιαλιστικής Διεθνούς… 


Παμψηφεί και δι' ανατάσεως των χειρών επανεξελέγη πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ο Γιώργος Παπανδρέου, στο 24ο Συνέδριο της οργάνωσης που διεξάγεται στο Κέιπ Τάουν, στη Ν. Αφρική. 

Η διαδικασία της εκλογής αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί με ανάταση των χεριών, καθώς ο κ. Παπανδρέου ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για την προεδρία.

Νωρίτερα, κατά την παρέμβασή του στο συνέδριο, ο Γ. Παπανδρέου υπογράμμισε –μιλώντας εκ προσωπικής πείρας, όπως είπε- ότι η πολιτική βούληση απουσιάζει τόσο από την Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, για να προχωρήσει σε προοδευτικές αλλαγές.

Πρόσθεσε ότι ο ίδιος πάλεψε για αλλαγή και πως η αδράνεια συνεχίζει να σακατεύει την παγκόσμια οικονομία.

«Είδα τον ιδεολογικό δογματισμό, τις λανθασμένες υποθέσεις και τα ειδικά συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν οι συντηρητικές δυνάμεις», ανέφερε και σημείωσε ότι «μια ολιγαρχία μερικών τραπεζιτών είναι σήμερα πιο ισχυρή από εκλεγμένες κυβερνήσεις, πρωθυπουργούς ή ακόμα και κράτη-έθνη», είπε.

Όπως επισήμανε, τα τελευταία χρόνια, σε μια υπερσυντηρητική Ευρώπη, βρήκε συμπαράσταση από τις προοδευτικές, σοσιαλιστικές και δημοκρατικές δυνάμεις ανά τον κόσμο, οι οποίες κατανόησαν ότι ο αγώνας του ως πρωθυπουργού δεν ήταν για να επιβάλει την ύφεση ως σκοπό, αλλά ότι αυτή ήταν περισσότερο «μια δύσκολη αναγκαιότητα, σε ένα εχθρικό περιβάλλον, ώστε να δοθεί χρόνος και ελπίδα προκειμένου η Ελλάδα να κάνει βαθύτερες, αναγκαίες αλλαγές».

«Καθώς μια εθνική τραγωδία ξεπρόβαλε, πάλεψα για το λαό μου, μαζί με αυτόν.

Απέναντι σε όλες τις αντιξοότητες, παραμείναμε ζωντανοί και περήφανοι», σημείωσε και υποστήριξε ότι οι αξίες που πρεσβεύει η Σοσιαλιστική Διεθνής μπορούν να επικρατήσουν και ότι με αυτές μπορούν να δημιουργηθούν, όχι μόνο στην Ελλάδα, βιώσιμες και δίκαιες κοινωνίες».

Παράλληλα, υπογράμμισε ότι το παιχνίδι «απόδοσης ευθυνών» του ενός προς τον άλλο στην Ευρώπη είναι επικίνδυνο, υπονομεύει τη δημοκρατία, καλλιεργώντας εθνικισμό και φασισμό και πως ενώ ο καθένας ευθύνεται για την κατάσταση στη χώρα του, η προκατάληψη αποκρύπτει τα πραγματικά ζητήματα.

Σε ό,τι αφορά την διακυβέρνηση της Ελλάδας από τον ίδιο, είπε ότι εφαρμόστηκαν σε τρία χρόνια περισσότερες μεταρρυθμίσεις από οποιαδήποτε άλλη εξελιγμένη χώρα και πως «εμείς οι σοσιαλιστές στην Ελλάδα κληρονομήσαμε τεράστιο έλλειμμα και χρέος από τη Δεξιά».

Ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι ο λόγος που η προοδευτική εναλλακτική πρόταση δεν έχει καταφέρει να επικρατήσει παγκόσμια παρά τη σκληρότερη κρίση του καπιταλισμού από τη Μεγάλη Ύφεση, είναι ότι πολύ πιο δύσκολα εφαρμόζονται αυτές οι αλλαγές σε εθνικό επίπεδο σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και συνεπώς, πρότεινε συνεργασία και συντονισμό. «Το πραγματικό ερώτημα είναι ποιος φτιάχνει τους κανόνες της αγοράς και ποιοι επωφελούνται από αυτούς», είπε.

Η φοροδιαφυγή και η μετακίνηση κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους αποτελεί ληστεία εις βάρος των πολιτών, επεσήμανε ακόμη και τόνισε ότι η Ελλάδα υποφέρει από αυτή την πρακτική και πως εάν αυτό μόνο είχε αντιμετωπιστεί δεν θα χρειαζόταν πακέτο διάσωσης.

Πρόσθεσε δε ότι παρά τις εκκλήσεις του προς την Ευρώπη, του G8, τους G20 και το τραπεζικό σύστημα, δεν έχουν κάνει τίποτα για να το αλλάξουν.
«Χρειαζόμαστε σωστές ρυθμίσεις της αγοράς και παγκόσμια διακυβέρνηση που θα προωθήσει νέο μοντέλο βιώσιμης, υγιούς ανάπτυξης», ανέφερε ο κ. Παπανδρέου, παραπέμποντας στις προτάσεις που έχει παρουσιάσει κατά καιρούς η Οργάνωση, ενώ υπογράμμισε ότι η σημερινή δημοκρατική πρόκληση είναι η ενδυνάμωση των πολιτών μέσω αναδιανομής δύναμης, γνώσης και δυνατοτήτων. 

Newsroom ΔΟΛ, ΑΠΕ-ΜΠΕ 

Ο Νίκος Καραχάλιος γ. γ. του ΕΟΤ

Ο Καραμανλικότερος του Καραμανλή Νίκος Καραχάλιος επιστρέφει στη βιτρίνα της πολιτικής ζωής της χώρας καθώς η Όλγα Κεφαλογιάννη εκτίμησε όχι μόνο τα κομματικά του ένσημα αλλά τόσο την υπαλληλική του ιδιότητα με τον Κόκκαλη, καθώς και τις στενές του σχέσεις με την κ. Καϊλή, και τον διόρισε γενικό γραμματέα του ΕΟΤ.

Δίχως αμφιβολία, η Δημόσια Διοίκηση εξακολουθεί να στελεχώνεται αξιοκρατικά. Μήπως περισσεύει κάτι και για τον Ζαχόπουλο; Καιρός είναι να το δούμε κι' αυτό...

Η ΟΜΟΡΦΗ ΟΛΓΑ 

Βολεύει στον ΕΟΤ τα γαλάζια παιδιά 

ΤΟΥ ΚΩΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΩΛΗΝΑ 

Η κ.Σοφία Λουκέρη είναι οδοντίατρος. Μπορεί και να είναι η καλύτερη οδοντίατρος του κόσμου. Τι έχει όμως να προσφέρει στον ΕΟΤ; Τι εκτίμησε η κ.Κεφαλογιάννη διορίζοντας την; Τις γνώσεις της στα οστεο-ενσωματούμενα εμφυτεύματα;

Η κ.Σοφία Λουκέρη βολεύτηκε για έναν και μόνο λόγο, γιατί είναι μέλος του γαλάζιου κοπαδιού έχοντας θέσει παλαιότερα την υποψηφιότητα της για τη Βουλή με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.

 Η όμορφη Όλγα της Αξιοκρατίας δεν σταμάτησε εκεί. Θέση στο διοικητικό συμβούλιο του ΕΟΤ βρήκε και η δικηγόρος Ανδριανή (Νούλη) Παπανδριανού η οποία ήταν υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος στον Κεντρικό Τομέα Αθηνών με το συνδυασμό: «Αττική-Νέα Προοπτική» του Βασίλη Κικίλια.

Στο Δ.Σ χώρεσε και ο ιατροδικαστής (!) Γρηγόρης Λέων, ο οποίος ήταν υποψήφιος σύμβουλος με την παράταξη του Νικήτα Κακλαμάνη στον κεντρικό τομέα της Αθήνας. 

Η κ. Όλγα Κεφαλογιάννη αναθέτει τις τύχες του Ελληνικού Τουρισμού σε γαλάζιους πολιτευτές που δεν έχουν καμία σχέση με τον χώρο αλλά εντελώς τυχαία πολιτεύονται στην Αθήνα. Θυμίζω ότι η κ. Κεφαλογιάννη βγήκε πρώτη σε σταυρούς στην Α' Αθηνών, κερδίζοντας μέχρι και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο... 

Δεν στελεχώνεται έτσι η Δημόσια Διοίκηση από μια κυβέρνηση ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Δεν θα βοηθήσουν τον ελληνικό τουρισμό κάθε λογής άσχετα παιδιά του κομματικού ...σωλήνα κ. Όλγα μας .!

Προσέξτε τί εύχεστε κ. Κουράκη 

(για τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας) 

Τρικυμία εν …φρεσκοβαμμένω κρανίω.! 

Διαβάζουμε ότι ο συντονιστής Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και βουλευτής Τάσος Κουράκης έκανε την εξής δήλωση για τον μητροπολίτη Κονίτσης:

«Το μισαλλόδοξο κήρυγμα του μητροπολίτη Κονίτσης στις γιορτές μίσους στη Βούρμπιανη και η επίθεση ονομαστικά στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, δείχνει ακόμη μια φορά την αναγκαιότητα διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Η ανάμειξη στην ενεργό πολιτική των ιερέων χειραγωγώντας τους πιστούς, δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Ο Κονίτσης όμως ξεπέρασε όλα τα όρια. Ο διχαστικός λόγος του επιτάσσει στον Υπουργό Παιδείας, για όσον καιρό ακόμη θα είναι και Θρησκευμάτων να παρέμβει στον παπά που επιζητά να είναι και ζευγάς.»
Στο παρόν σχόλιο δεν μας ενδιαφέρει να διαπιστώσουμε το δίκαιο ή το άδικο του βασικού ισχυρισμού του ή το τί είπε και πώς το είπε ο μητροπολίτης Κονίτσης. Θέλουμε απλώς να επισημάνουμε στον Δρ. και ποιητή της ηδονής Τάσο Κουράκη να προσέχει τί εύχεται, διότι μπορεί κάποια στιγμή αυτό να γίνει πραγματικότητα. Διότι αυτό που λέει δεν έχει καμία μα καμία λογική συνοχή.

Ποιά είναι η λογική του ισχυρισμού του κ. Κουράκη; Ότι ο κληρικός -και ο συγκεκριμένος και γενικώς- πολιτικολογεί ως απόρροια της σχέσης και διαπλοκής ρόλων Εκκλησίας-Κράτους, και ότι αυτό το πρόβλημα λύεται με τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους.

Μα, το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: σε περίπτωση πλήρους αποδέσμευσης της Εκκλησίας από το Κράτος, εκλείπει ο οποιοσδήποτε (κοσμικός) λόγος και επιχείρημα για να μην πολιτικολογεί ή και κομματικολογεί χωρίς όρια ο κάθε ιερωμένος ή η διοικούσα Εκκλησία ως σύνολο. Το επιχείρημα έχει βάση μόνον αν η Εκκλησία μπορεί να θεωρηθεί τρόπον τινά κομμάτι του κράτους, στο οποίο λογοδοτεί, οπότε και δεν μπορεί να πολιτικομματικολογεί ασυστόλως. Σε αντίθετη περίπτωση, σε περίπτωση χωρισμού, θα μπορούσε ανενόχλητα και άμεμπτα να συγκροτήσει πολιτικό «μπλοκ» με τρόπο που δεν έχουμε αντικρύσει μέχρι σήμερα: «μπλοκ» με δικούς του βουλευτές ή και υπουργούς, με απτή πολιτική εξουσία που ούτε καν διανοούνται όσοι ξορκίζουν ρητορικά την σημερινή «ιρανική θεοκρατία της Ελλάδας» (παρεμπιπτόντως, αν θεοκρατία σημαίνει την ταύτιση πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας, η πρώτη που μού’ρχεται είναι η… Μεγάλη Βρεττανία, όπου η Βασίλισσα αποτελεί εν ταυτώ και κεφαλή της αγγλικανικής εκκλησίας. Και όχι μόνον).

Αν το αίτημα είναι να κλειστεί και να περιοριστεί η Εκκλησία στην ιδιωτική σφαίρα και στα «πνευματικά θέματα», αυτό αφ’ ενός αποτελεί ένα ζήτημα ριζικά ανεξάρτητο από τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, και αφ’ ετέρου μπορεί να λάβει μονάχα την μορφή της… παράκλησης προς την διοικούσα Εκκλησία: δεν αποτελεί πολιτικό αιτούμενο που μπορεί να συζητείται στην Βουλή, όπως δεν είναι πολιτικό ζητούμενο το αίτημα να διαλογίζονται οι ινδουιστές σε συγκεκριμένη στάση ή να στρέφονται οι μουσουλμάνοι στον λόφο του Στρέφη αντί για την Μέκκα. Αν σε άλλους πάλι απλώς δεν αρέσουν τα ράσα, δεν είναι του γούστου τους και έχουν μιαν εκκρεμότητα, πάλι αυτό δεν είναι πολιτικό ζητούμενο Χωρισμού: εκτός αν προτείνουν ρητά τον διωγμό.

Επίσης, ζητά ο Ποιητής να παρέμβει στον «παπά» ο Υπουργός Παιδείας «για όσον καιρό ακόμη θα είναι και Θρησκευμάτων».

Σε έναν ενδεχόμενο χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, ο οποιοσδήποτε υπουργός δεν θα έχει απολύτως κανένα έρεισμα για να «παρέμβει» όταν θα πολιτικολογεί ή και θα κομματικολογεί η ποιμαίνουσα Εκκλησία ή κάποιος από αυτήν. Ενδεχόμενο «παρέμβασης» υπάρχει μόνον όσο ο Υπουργός είναι «και Θρησκευμάτων» και ο ιερωμένος τυγχάνει, καλώς ή κακώς, κρατικός λειτουργός. Άμα ο κ. Κουράκης θέλει να «παρεμβαίνει» ο Υπουργός, συνεπάγεται πως υποστηρίζει την περαιτέρω διαπλοκή Εκκλησίας-Κράτους. …Ράβδος υπό γωνίαν άρα βρέχει, δηλαδή…

Αν το κυρίως πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ με την Εκκλησία είναι το ενδεχόμενο πολιτικού της ρόλου, τότε η στάση που ενδείκνυται είναι η… φανατική υποστήριξη της περαιτέρω διαπλοκής Εκκλησίας-Κράτους: δηλαδή, το μόνο ενδεχόμενο να υπάρχει ο οποιοσδήποτε περιορισμός -ηθικός, νομικός, έμπρακτος ή και τα τρία- στην ενδεχόμενη προσπάθεια της ποιμαίνουσας Εκκλησίας ή μελών της να παίξουν πολιτικό ρόλο και να υιοθετήσουν πολιτικό λόγο. Το χειρότερο ενδεχόμενο ως προς την ενδεχόμενη πολιτικολογία της Εκκλησίας είναι ο Χωρισμός: δηλαδή, το κόψιμο οποιουδήποτε περιοριστικού λώρου για πολιτικούς ρόλους από το Κράτος προς την Εκκλησία. Το τί συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις το βλέπουμε εν σπέρματι μόνο στην Αμερική, όπου οι θρησκευτικές οργανώσεις κερδίζουν την μερίδα του λέοντος όταν διεκδικούν πολιτικό ρόλο – και καμιά τους δεν έχει συγκρίσιμη επιφάνεια στους Αμερικανούς πολίτες όση έχει η ορθόδοξη Εκκλησία στους Έλληνες. Ο εδώ χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους, είτε επιθυμητός είτε μη, θα σημάνει την απόδοση της δυνατότητας στην Εκκλησία να ανεβοκατεβάζει βουλευτές, υπουργούς και ενδεχομένως κυβερνήσεις με τρόπο πρωτόγνωρο μέχρι τώρα, όπου τουλάχιστον υπήρχε και ο… φόβος των Ιουδαίων.

Ηθικό δίδαγμα: όταν πας από το 4% στο 27%, οφείλεις να πολιτεύεσαι με την υπευθυνότητα λόγου που αντιστοιχεί στο 27% και όχι στο 4%. Πόσω μάλλον αν είσαι και… αξιωματική αντιπολίτευση (τρομάρα σου).

Σ.Μ.

ΥΓ: Ο γράφων τυχαίνει να συμφωνεί με ένα είδος χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους, όπως π.χ. με το μοντέλο της Κύπρου, όπου υπάρχει πλήρης νομικός χωρισμός των ρόλων της Εκκλησίας και του Κράτους. Όμως και παραλλήλως, δεν μπορεί να ακούει βλακείες!

This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.

Από αναστολέας των μεταρρυθμίσεων ο Σαμαράς έγινε μεταρρυθμιστής ή απλώς ένας καιροσκόπος;;;

ΟΣΟΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ λίγη λογική μπορούν να καταλάβουν τα παιχνίδια που παίζει ο Τύπος, όχι μονάχα εδώ στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Κι αυτό το λέω με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας Handelsblatt, με τίτλο «Η μεταμόρφωση του κυρίου Σαμαρά», στο οποίο υπογραμμίζεται ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει εξελιχθεί, από πολιτικό της αντιπολίτευσης που ήταν αντίθετος στις μεταρρυθμίσεις, σε μεταρρυθμιστή της χώρας, για την οποία αυξάνονται τώρα οι πιθανότητες παραμονής της στην ευρωζώνη. «Η μεταμόρφωση από αναστολέα των μεταρρυθμίσεων σε μεταρρυθμιστή είναι πραγματικά εκπληκτική», δήλωσε στην Handelsblatt υψηλόβαθμος διπλωμάτης της ευρωζώνης.

ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ με τον επικεφαλής της ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα, ο έλληνας πρωθυπουργός «προκάλεσε θαυμάσια εντύπωση». Ο Σαμαράς, με την πειθώ που διαθέτει, έχει συμβάλει απολύτως στην αλλαγή πολιτικής τάσης. Στο ΔΝΤ τα πράγματα έχουν αλλάξει επίσης. «Η νέα ελληνική κυβέρνηση δείχνει πραγματικά σοβαρότητα όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», δήλωσε εμπειρογνώμονας του ΔΝΤ στην Handelsblatt.

ΓΡΑΦΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ για τα παιχνίδια που «παίζει» ο Τύπος. Είναι αυτονόητο ότι δεν εννοώ αποκλειστικά και μόνο τον Τύπο, αλλά και τα οικονομικά και διακρατικά συμφέροντα που κρύβονται από πίσω. Στην ελληνική περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι αυτά που λέει σήμερα ο Σαμαράς δεν διαφέρουν σε τίποτα από εκείνα που έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου στη φράση «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε…» συμπύκνωνε ακριβώς τους κινδύνους που παραμόνευαν εάν η χώρα δεν προχωρούσε στις μεταρρυθμίσεις και εάν ο λαός δεν συμμεριζόταν την τότε κυβέρνηση στην εφαρμογή ενός επώδυνου προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης. Τον περιγελούσαν βεβαίως και τα μέσα ενημέρωσης αλλά και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης.

ΚΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ήταν ένας από τους φανατικούς πολέμιους της τακτικής του. Σε όλα έλεγε «όχι», διατυμπανίζοντας ένα «νέο μείγμα οικονομικής πολιτικής», το οποίο κανείς μέχρι σήμερα δεν είδε, δεν άκουσε και δεν βλέπει στον ορίζοντα! Αυτό που όλοι αισθανόμαστε είναι ο βρόχος στο λαιμό μας. Δυστυχώς ο Σαμαράς δεν είχε κρυμμένο «άσο» στο μανίκι. Το «νέο μείγμα οικονομικής πολιτικής» ήταν απλώς μια προεκλογική εξαγγελία για να εγκλωβίσει τους ψηφοφόρους, όπως επίσης και η συνεχής άρνηση συναίνεσης στα μέτρα που επιδίωκε να λάβει ο Παπανδρέου. Διότι ήταν και είναι φανερό ότι σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς συναίνεση.

ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ο Σαμαράς ότι εκμεταλλεύεται ανερυθρίαστα την κρισιμότητα των στιγμών και παριστάνει τον μεταρρυθμιστή. Αλλά μόνον μεταρρυθμιστής δεν είναι. Η Δεξιά ποτέ δεν είχε ιδέες και στρογγυλοκαθόταν εκεί που την βόλευε. Δεν ξέρουμε αν τους έπεισε ο πρωθυπουργός, – σημειώνεται στο κύριο άρθρο του «Βήματος» – αν η μέθοδος Σαμαρά, «τα λίγα και απλά λόγια», απέδωσε ή απλώς οι ευρωπαίοι το πήραν απόφαση ότι το ρίσκο μιας ελληνικής εξόδου είναι δυσθεώρητο και ότι κοινή είναι μοίρα μας στην ευρωζώνη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ κανείς ηλίθιος για να πιστέψει ότι ο Σαμαράς μπόρεσε ν’ αλλάξει τις διαθέσεις των Ευρωπαίων. Απλούστατα, οι Ευρωπαίοι είδαν τον φοβισμένο Σαμαρά αλλά κατάλαβαν ότι πιο πολύ συμφέρει η παραμονή παρά η εκδίωξη της χώρας μας από την Ευρωζώνη κι επιπλέον προτιμότερος ένας περιδεής πρωθυπουργός από έναν που θα μπορούσε να υψώσει τη φωνή του. Ο σημερινός πρωθυπουργός δυστυχώς έχει αποδειχτεί ότι είναι ένας απλός καιροσκόπος.

Νίκος Λαγκαδινός

Εκπλήξεις Πεπόνη:

Λούκα, Βάσω, Γεράσιμος οι πρώτοι μάρτυρες.!!!

Ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Πεπόνης εμπιστεύτηκε τα λεγόμενα του αμφιλεγόμενου κ. Ρουμελιώτη κι’ ερευνά δικαστικά την αποτελεσματικότητα της προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ. Αυτό και μόνο αρκεί για να καταλάβει κανείς την αξιοπιστία του ανδρός.

Χθες, έγινε γνωστή η λίστα των πρώτων μαρτύρων που έκρινε, ο κ. Πεπόνης, κατάλληλους να καταθέσουν. Ποιοι είναι αυτοί; Οι πιο γνωστοί αντιμνημονιακοί πολέμιοι του Γιώργου Παπανδρέου.!

Ο κ. Πεπόνης κάλεσε την περίφημη Λούκα Κατσέλη η οποία ως υπουργός δεν συμμετείχε σε καμία από τις αρχικές διαπραγματεύσεις ενώ στη συνέχεια χάραξε την δική της πορεία, φθάνοντας μέχρι την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ακόμα καλύτερο; Ο κ. Πεπόνης κάλεσε και τον Γεράσιμο Αρσένη (!) ο οποίος έχει εγκαταλείψει την ενεργό πολιτική και προτάθηκε μόλις πρόσφατα από τον Αλέξη Τσίπρα για τη θέση του ...πρωθυπουργού.!

Φυσικά, ο κ. Πεπόνης δεν παρέλειψε να καλέσει και τη Βάσω Παπανδρέου η οποία από την πρώτη στιγμή έδωσε τον δικό της αγώνα κατά του Μνημονίου, υπερασπιζόμενη με πάθος την ανάγκη να μην γίνει καμία μεταρρύθμιση σε αυτή τη χώρα.

Τηρώντας τα προσχήματα, ο οικονομικός εισαγγελέας κάλεσε τουλάχιστον τον Γιώργο Ζανιά, πρώην πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και από τον ΟΔΔΗΧ, τον πρώην επικεφαλής κ. Πέτρο Χριστοδούλου.

Μένει να δούμε ποιοι θα είναι οι επόμενοι. Ο Γιώργος Τράγκας και ο Πάνος Καμμένος; Πολύ πιθανό…

Στις 3 του Σεπτέμβρη, ημέρα ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει εκδήλωση η οποία περιγράφεται ως εκδήλωση της "Δημοκρατικής Παράταξης" κι έχει ως συνθήματα την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική απελευθέρωση. 

Τι απομένει; Να επισκεφθεί ο Τσίπρας το Χέρφιλντ, έστω και για ένα απλό κρυολόγημα, ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ τη Μιμή…

Υ. Γ. Δεν είναι μόνο η ξετσίπωτη αντιγραφή των αρχικών συνθημάτων του ΠΑΣΟΚ. Είναι και η συμμετοχή του κ. Γκίβαλου, βασικού στελέχους της διαφώτισης του παλιού ΠΑΣΟΚ, αρθρογράφου της Εξόρμησης επί χρόνια (και κατόπιν του ΔΟΛ), και βασικού εκπροσώπου της γενιάς των "βολεμένων της Παντείου", όπου ξαφνικά σε μια νύχτα έγιναν μέλη του διδακτικού προσωπικού διάφοροι κομματικοβίωτοι, αγνώστων προσόντων, κατάρτισης και επιστημονικής υπόστασης. Τώρα ο κύριος αυτός νομίζει πως ζούμε ακόμα στην εποχή του ΄70 και των αρχών του ΄80, και περιδιαβαίνει τις πλατείες, παριστάνοντας τον επαναστάτη και τον κληρονόμο της περιουσίας του Κινήματος, θεωρώντας πως θα ξαναγυρίσουμε στην κρατικοδίαιτη ραστώνη που εξέθρεψε αυτόν και τους ομοίους του επί χρόνια.

Τα …αντανακλαστικά της κ. Γεννηματά.!

Δυο μέρες πριν, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου υποστήριξε ότι η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά ήταν αυτή που έλυσε το πρόβλημα με τις μαϊμού συντάξεις, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Από το ΠΑΣΟΚ δεν σημειώθηκε καμία αντίδραση καθώς πιθανότατα το τμήμα ...επικοινωνίας τελεί υπό διάλυση. Χθες, η Παραπολιτική έγραψε κάτι σχετικό και λίγες ώρες μετά το ΠΑΣΟΚ ...ξύπνησε και η Φώφη Γεννηματά εξέδωσε σχετική ανακοίνωση την οποία και παραθέτω:

«Με τις σημερινές του δηλώσεις ότι “σε δυο μήνες η κυβέρνηση αντιμετώπισε το πρόβλημα των συντάξεων μαϊμού”, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ή αγνοεί την πραγματικότητα ή την αποκρύπτει σκόπιμα υποβαθμίζοντας τις θυσίες που κατέβαλαν οι Έλληνες κατά τα δυο τελευταία χρόνια.

Για να αποκαταστηθεί η αλήθεια, η διαδικασία ελέγχου των δικαιούχων σύνταξης ξεκίνησε από το 2010 και απέδωσε συγκεκριμένα αποτελέσματα κάτι που αναγνωρίζουν οι σημερινές ηγεσίες των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών. Έχει μάλιστα προσφέρει ο έλεγχος αυτός σημαντικά δημοσιονομικά αποτελέσματα.

Συγκεκριμένα με τη διενέργεια της απογραφής όλων των συνταξιούχων και επιδοματούχων, που ξεκίνησε το 2010 και ολοκληρώθηκε σε όλα τα ταμεία καθώς και με τη συνεχή διασταύρωση των στοιχείων, το ετήσιο οικονομικό όφελος που είχε προκύψει μέχρι τον Απρίλιο του 2012 ήταν 600 εκ. ευρώ περίπου. Η διαδικασία βέβαια του ελέγχου είναι διαρκής όπως και η υποχρέωση της πολιτείας να θωρακίζει τις διαδικασίες χορήγησης παροχών, για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο των συντάξεων “μαϊμού”.

Οφείλει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να γνωρίζει και να αναγνωρίζει το μεγάλο έργο που έχει παραχθεί στον τομέα αυτό τα δύο προηγούμενα χρόνια. Ένα έργο που οδήγησε για πρώτη φορά στην περικοπή δεκάδων χιλιάδων μαϊμού συντάξεων και επιδομάτων που χορηγούντο παράνομα για πολλά χρόνια, στην αναζήτηση αναδρομικά των καταβληθέντων ποσών και τη δικαστική διερεύνηση ευθυνών προς κάθε κατεύθυνση.

Με την ευκαιρία να θυμίσουμε ότι αν στη διετία 2010-2011 δεν είχε επιτευχθεί η μείωση της σπατάλης στο φάρμακο και στις δαπάνες υγείας κατά 2,5 δισεκατομμύρια τα ταμεία θα είχαν καταρρεύσει.

Η απαξίωση αυτών των προσπαθειών ενισχύει μια λανθασμένη ρητορική που παράγεται στη χώρα και αναπαράγεται στο εξωτερικό ότι αυτά τα δυο χρόνια δεν έγιναν διαρθρωτικές προσαρμογές. Έτσι, υπονομεύεται η διεθνής εικόνα της χώρας και η διαπραγματευτική μας θέση προκειμένου να πείσουμε ότι η χώρα έχει κάνει μια μεγάλη δημοσιονομική προσπάθεια στο δυο χρόνια με βαρύ τίμημα και χρειάζεται να της δοθεί χώρος και χρόνος για να πάρει μια ανάσα.»

Ήταν τέτοια η βιασύνη της κ.Γεννηματά να μαζέψει τα ασυμμάζευτα που δεν πρόσεξε καν ότι στην ανάρτηση μας αναφερόταν ρητά ότι οι δηλώσεις του κ.Κεδίκογλου δεν ήταν "σημερινές" αλλά "χθεσινές". Έχει τη συμπάθειά μας πάντως, όπως όλοι οι ερασιτέχνες...

Τα ...καλά μέτρα των εντυπόσεων.!

Την ώρα που ετοιμάζουν το τελειωτικό ρεσάλτο στα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων, ποδοπατώντας κάθε έννοια δικαίου, κάθε όριο αντοχής και, βέβαια, κάθε προεκλογική τους διακήρυξη και δέσμευση, οι κυβερνώντες της συμφοράς, προσπαθούν αναίσχυντα και παραπλανητικά, να ρίξουν, σαν σουπιές, μελάνη στα γεγονότα.

Ο Αντωνάκης ξεβρακωμένος στη Μέρκελ και αποφασισμένος να τα κάνει ΟΛΑ, σε βάρος του ελληνικού λαού, επιδίδεται παράλληλα και σ΄ ένα βρωμερό παιχνίδι εντυπώσεων, χωρίς καμιά ουσία, χωρίς καμιά σημασία. Μία απαγορεύει, τάχα, τους διορισμούς συγγενών των πολιτικών στη Βουλή, μία τα βάζει με τις ΜΚΟ και τη χρηματοδότησή τους, μία, τώρα, πουλάει τα 2 από τα 3 κυβερνητικά αεροσκάφη.

Οι κατευθυνόμενοι κονδυλοφόροι, όντας stand by, αρχίζουν, αμέσως, τα λιβανιστήρια και τα παινέματα : "επιτέλους κάποιος βάζει φρένο...", ¨ο Σαμαράς τα πάει καλά !...", "η ευχάριστη έκπληξη του Σαμαρά..." κλπ. κλπ. κλπ.

Σε λίγο, όταν ανακοινωθεί το πακέτο της λαϊκής αφαίμαξης κι αρχίσουν οι αντιδράσεις, οι κινητοποιήσεις, τα κυνηγητά και, γενικά, η ...περιποίηση των πολιτικών της καταλήστευσης του λαού, όλοι αυτοί, "αφεντικά και δούλοι τους" να επιχειρήσουν ν΄ αντικρούσουν τη λαίλαπα, αναφερόμενοι και στα καλά της πολιτικής τους, τους ...διορισμούς στη Βουλή, τις ...ΜΚΟ και τα ...κυβερνητικά αεροπλάνα ! Εκεί και τότε θα δουν τη βαρύτητα των "καλών" μέτρων τους !...
ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ

ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Οι καταθέσεις Σαμαρά 

μέχρι τις αρχές του 2012.!!!

Το περασμένο Σάββατο η Παραπολιτική έθεσε ένα απλό ερώτημα στον Αντώνη Σαμαρά και στο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός διατηρεί τις καταθέσεις του σε ελληνικές τράπεζες ή τις διατηρεί στην ασφάλεια μιας τράπεζας του Βελγίου; Αναλυτικά έγραφε:

«Με την ιδιότητα του πρωθυπουργού της Ελλάδας, οΑντώνης Σαμαράς περιφέρεται ανά την Ευρώπη ζητώντας σωστά από τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές μας να εμπιστευτούν την Ελλάδα και τις προσπάθειες των πολιτών της.
Αναρωτιέμαι αν ο ίδιος ο κ. Σαμαράς έχει δώσει πρώτος το σωστό παράδειγμα. Τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν και δημοσιοποιήθηκαν οι δηλώσεις πόθεν έσχες των Ελλήνων βουλευτών για το έτος 2009, αποκαλύφθηκε ότι ο τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διατηρούσε 285.000 ευρώ σε τράπεζα του Βελγίου, ποσό που αποτελεί περίπου τα 4/5 των προσωπικών του καταθέσεων.
Εκείνη την εποχή, η Νέα Δημοκρατία απέφυγε το οποιοδήποτε σχόλιο, επενδύοντας στην κοντή μνήμη που διαχρονικά χαρακτηρίζει την ελληνική κοινή γνώμη. Σήμερα όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά και πρέπει να γνωρίζουμε αν ο Έλληνας πρωθυπουργός εμπιστεύεται τις καταθέσεις του στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Έχει επαναπατρίσει τα χρήματα του ο Αντώνης Σαμαράς; Θα χρειαστούμε μια επίσημη απάντηση.»
Η ανάρτηση αναπαράχθηκε από αρκετούς χρήστες του Facebook και του Twitter, μεταξύ των οποίων και ο εκπρόσωπος Τύπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ.Χρήστος Ζώης. Λίγο αργότερα, ήρθε μια απάντηση από τον κ.Γιώργο Μουρούτη, διευθυντή του γραφείου Τύπου του Μεγάρου Μαξίμου σε ύφος που θα ζήλευε και ο Νίκος Αλέφαντος:

Μέσα στο αγενές παραλήρημά του, ο κ. Μουρούτης παραπέμπει σε ένα link ενός blog αμφιλεγόμενης ποιότητας, όπου κι αναφέρεται:

«Η αλήθεια είναι ότι όταν όλοι έβγαζαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, ο Σαμαράς...τα έφερνε μέσα. Και δεν έχει ούτε ένα σέντ στο εξωτερικό.

Όταν ο Σαμαράς ήταν Ευρωβουλευτής, το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο άνοιξε λογαριασμό ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους Ευρωβουλευτές σε συγκεκριμένη τράπεζα που βρισκόταν εντός του Ευρωκοινοβουλίου, όπου κατέβαλε τις αποζημιώσεις τους.

Αυτό προκύπτει και από το ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ του 2009 που είδε το φώς της δημοσιότητας.Όμως ο Αντώνης Σαμαράς, σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς, ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΕΞΑΓΩΓΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ διότι αυτά τα χρήματα ποτέ δεν υπήρξαν στην Ελλάδα. Είναι η αποζημίωσή του ως Ευρωβουλευτής που καταβλήθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΚΑΝΕ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ, όταν στην πιο δύσκολη καμπή της κρίσης, στην αρχή του 2012 τα μετέφερε στον λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας στη Βουλή. Αυτά για τους όψιμους πατριώτες, που είναι πλέον μόνιμοι και άθλιοι λασπολόγοι!!! Όμως έτσι έμαθαν από τον εαυτό τους κατά την περίοδο του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου. Και να ξέρουν ότι ο Σαμαράς δεν είναι σαν τα μούτρα τους!!!»
Με λίγα λόγια, ο κ. Μουρούτης επιβεβαιώνει ότι οι καταθέσεις του Αντώνη Σαμαρά παρέμειναν στο εξωτερικό μέχρι και τις αρχές του 2012, όταν κι αναγκάστηκε να τις φέρει πίσω καθώς ήδη τότε ήταν μπροστά στις δημοσκοπήσεις και συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Να συγχαρούμε λοιπόν τον Αντώνη Σαμαρά που τον καιρό της σκληρής αντιμνημονιακής κριτικής του διατηρούσε τα χρήματα του έξω. Έτσι κάνουν οι σωστοί πατριώτες οι οποίες διορίζουν και σε θέσεις αιχμής ανθρώπους με το επίπεδο του κ. Μουρούτη.
Αν πάντως σήμερα επισκεφθείτε τον λογαριασμό του στο Twitter, θα διαπιστώσετε ότι είναι πλέον κλειδωμένος και μη προσβάσιμος από τον καθένα. Προφανώς, κατάλαβε τη γκάφα του...

ΣΕ ΜΕΣΣΗΝΙΟΥΣ...

Παρέδωσε την Εθνική Τράπεζα, 

το ΣΔΟΕ και την ΕΥΠ...

Ο Α. ΣΑΜΑΡΑΣ

Μια απίστευτη για την εποχή λύσσα κατάληψης του κράτους-λάφυρου χαρακτηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος χωρίς ταμπού παρέδωσε τις πιο καίριες κρατικές θέσεις σε κολλητούς τους και μάλιστα Μεσσήνιους.

Πριν καν προλάβουν οι υπουργοί να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον, ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε τον έλεγχο της Εθνικής Τράπεζας αναθέτοντας τα σκήπτρα της στον Αλέξανδρο Τουρκολιά, κολλητό του φίλο, γεννημένο στην Κυπαρισσία.

Ακόμα πιο άγαρμπος ο τρόπος αντικατάστασης του Ιωάννη Διώτη από την ηγεσία του ΣΔΟΕ την οποία ο Αντώνης Σαμαράς παρέδωσε σε κάποιον κύριο Στασινόπουλο, πρώην έφορο Μεσσήνης και κολλητό του φίλο.

Τέλος, με απόφαση του πρωθυπουργού Διοικητής της ΕΥΠ ορίστηκε ο 40χρονος μηχανολόγος-μηχανικός(!) Θεόδωρος Δραβίλας ο οποίος ήταν Γ.Γ του Υπ.Πολιτισμού επί των ημερών του. Μιας και όμως ο συγκεκριμένος κατάγεται από την Αρκαδία κι όχι από τη Μεσσηνία, υποδιοικητές ορίστηκαν ο Καλαματιανός δικηγόρος Παναγιώτης Κοντούλης και Γεώργιος Καμαρινόπουλος, απόστρατος στρατιωτικός ,Μεσσήνιος στην καταγωγή επίσης!

Προσωπικά, δεν θυμάμαι ξανά να έχουν οριστεί τόσο εξόφθαλμα αναξιοκρατικά άνθρωποι ενός πρωθυπουργού σε τέτοιες θέσεις ενώ τουλάχιστον οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί φρόντιζαν να είναι πιο διακριτικοί και να μην φανερώνουν την διάθεση τους να ελέγχουν άμεσα τις τρεις πιο ισχυρές κρατικές υπηρεσίες.

Που ήταν άραγε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης όταν ο Σαμαράς καταλάμβανε το Κράτος σαν τον τελευταίο άπληστο βλαχοδήμαρχο;

Ξεφτίλισαν τον Σαμαρά...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Προσωπικό πολιτικό διασυρμό ασυνήθιστων διαστάσεων υπέστη στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς. Τον «ξέσκισαν» πολιτικά οι Γερμανοί παρόλο που ο ίδιος προσήλθε στη συνάντηση με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ σε πνεύμα απόλυτης δουλοφροσύνης. Δεν τόλμησε να μεταβεί στη γερμανική πρωτεύουσα ούτε καν σαν επαίτης. Το μόνο που ήθελε ήταν να δηλώσει δια ζώσης την απόλυτη υποταγή του στο Τέταρτο Ράιχ. Να πείσει την καγκελάριο ότι έχει διαγράψει για πάντα το αντιμνημονιακό παρελθόν του και ότι τώρα διακατέχεται από τυφλή εθελοδουλία προς τις εντολές του Βερολίνου. Δεν ζήτησε απολύτως τίποτα, δεν του έδωσαν φυσικά τίποτα.

Αυτό δεν τον γλίτωσε, βεβαίως, από τον πολιτικό εξευτελισμό. Οι Γερμανοί τους δούλους τους λιώνουν σαν σκουλήκια για να τους δείξουν τη θέση τους, δεν τους χτυπούν προστατευτικά στην πλάτη μόλις δηλώσουν υποταγή. Αξέχαστο θα του μείνει το χουνέρι που του έκανε η ακροδεξιά και χυδαία, κατωτάτης υποστάθμης γερμανική εφημερίδα Μπιλντ, στην οποία μόλις 48 ώρες νωρίτερα ο Σαμαράς είχε δώσει συνέντευξη. «Υπόσχομαι ότι θα αποπληρώσουμε τα χρέη μας» είχε πει ο Σαμαράς στη συνέντευξη αυτή. «ΑΥΤΟ το θέλουμε γραπτώς!» έγραψε η Μπιλντ και ετοίμασε το σχετικό… έγγραφο! Ένα κείμενο «Εγγύησης-Δήλωσης», γραμμένο με αρχαιοελληνικά γράμματα στα γερμανικά, περικλειόμενο από μαιάνδρους, με στόχο να ξεφτιλίσει τον Σαμαρά στα εκατομμύρια αναγνώστες της. Κάθε μέρα η Μπιλντ πουλάει 2.800.000 φύλλα και υπολογίζεται ότι τη διαβάζουν τουλάχιστον έξι εκατομμύρια Γερμανοί. Το κείμενο του απαξιωτικού εγγράφου υπηρετεί αποτελεσματικά το στόχο για τον οποίο κατασκευάστηκε:

«Δια της παρούσης εγώ, ο Αντώνης Σαμαράς, γεννηθείς την 23ην Μαρτίου 1951 στην Αθήνα, κατοικών στο ίδιο μέρος, εν ονόματι του ελληνικού λαού και δυνάμει το αξιώματός μου ως πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας, κάνω επισήμως την ακόλουθη δήλωση. Τελών εν γνώσει των μεγάλων ανησυχιών της κοινότητας των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, τελών εν γνώσει των ιδιαίτερων απαιτήσεων των γερμανών φορολογουμένων στην οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα, τελών εν γνώσει του υψηλού μέτρου ευθύνης που φέρει η ελληνική πολιτική για την παρούσα, βαριά κρίση της χώρας μου, υπόσχομαι προσωπικά ότι: 1. Δεν θα προκύψει καμιά ζημιά για τον Γερμανό φορολογούμενο από την οικονομική βοήθεια για τη χώρα μου. 2 Η Ελλάδα θα κάνει γι’ αυτό όλα τα απαραίτητα βήματα, συμπεριλαμβανομένης εν ανάγκη της πώλησης ακατοίκητων νησιών. 3. Η Ελλάδα θα αποπληρώσει όλα τα χρέη της στα προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα με τόκους και πρόσθετες επιβαρύνσεις. Αντώνης Σαμαράς, Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας» αναφέρει επί λέξει το ταπεινωτικό κείμενο της γερμανικής εφημερίδας, το οποίο εμφανίζει το θλιβερό Σαμαρά ως… πωλητή των ελληνικών νησιών! Ένα κείμενο που δεν θα είχε πιθανότητα ποτέ να γραφτεί αν ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έσπευδε να εγγυηθεί… προσωπικά (!) στους Γερμανούς την αποπληρωμή των χρημάτων που έχουν δώσει τα τελευταία χρόνια προς την Ελλάδα.



Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι κάθε άλλο παρά πρέπει να αποδώσουμε στην κακοήθεια της Μπιλντ την πρόθεση του Σαμαρά να πουλήσει ελληνικά νησιά σε ξένους. Το ρόλο του πλασιέ ξεπουλήματος των ελληνικών νησιών τον ανέλαβε επισήμως ο ίδιος με συνέντευξή του στη γαλλική Μοντ, η οποία δημοσιεύθηκε μάλιστα την ημέρα που βρισκόταν στο Βερολίνο. «Η Αθήνα είναι έτοιμη να πουλήσει “ακατοίκητα νησάκια”» διαφήμιζε με ειδικό τίτλο η γαλλική εφημερίδα το σχετικό τμήμα της συνέντευξης Σαμαρά. «Είστε έτοιμος να πουλήσετε νησιά; Αρκετά είναι ήδη ιδιωτικά» ρώτησε τον αξιοθρήνητο πρωθυπουργό ο ανταποκριτής της Μοντ στην Αθήνα. «Δεν υπάρχουν ιδιωτικά νησιά, εκτός από μερικά νησάκια» απάντησε ο Σαμαράς και μπήκε στο ψητό: Τα περισσότερα από αυτά τα νησάκια είναι ακατοίκητα στη μέση του αρχιπελάγους. Αρκετά από αυτά τα νησάκια μπορούν να έχουν μια εμπορική χρήση, υπό τον όρο αυτό δεν θέτει προβλήματα εθνικής ασφάλειας. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να τα ξεπουλήσουμε (σ.σ. τα νησιά), αλλά να μεταμορφώσουμε ένα έδαφος αχρησιμοποίητο σε κεφάλαιο που μπορεί να παράγει εισοδήματα, με μια κατάλληλη τιμή» δήλωσε ο Σαμαράς, κλείνοντας το μάτι στα αρπακτικά. Ωραίος ο όρος για το ξεπούλημα των μικρών νησιών σε ξένους από τον «υπερπατριώτη» Σαμαρά: Μεταμόρφωση αχρησιμοποίητων εδαφών σε κεφάλαιο παράγον εισόδηματα, με κατάλληλη τιμή»!

Έχουν απίθανη γλωσσοπλαστική ικανότητα οι αστοί, όταν θέλουν να συσκοτίσουν τις βρώμικες πράξεις τους και τις καταστήσουν εξαιρετικά δυσνόητες στο ευρύ κοινό. Και να φανταστεί κανείς ότι αυτός ο απίθανος… «μεταμορφωτής αχρησιμοποίητων εδαφών», ο Σαμαράς, υποτίθεται ότι ήταν… «ανήμερο θηρίο» στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων!

Αιδώς, Αργείοι…

Έστω εκ των υστέρων...!!!

ΉΡΘΕ Η ΣΥΓΓΝΩΜΗ 

ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ…

Στα σιωπηλά από τους μιντιοκράτες της διαπλοκής, πέρασε η ουσιαστική συγγνώμη που ζήτησε ο Σαμαράς από τον ΓΑΠ, ενώπιον της Μέρκελ...!!!
  Όταν ρωτήθηκε γιατί ως αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ πολέμησε τα μέτρα και με την συνδρομή της αριστεράς και των φασιστοειδών της ακροδεξιάς (αλλά και κάποιων μέσα στο ΠΑΣΟΚ... συμπληρώνω εγώ...!!!) 

τα κατέστησε ανενεργά, απάντησε:
"ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ".!!!
Κάτι είναι και αυτό.!!!
  Έστω εκ των υστέρων.!!!
Το ακούσατε φασιστοειδή παπαγαλάκια, Αυτιάδες και Ευαγγελάτοι, "Δημοκρατίες" και Κουρήδες και λοιπές δυνάμεις της διαπλοκής και της ...δραχμής;;;

Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, 

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΙ' 

Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ !...

Και για όποιον δεν κατάλαβε ο Αντωνάκης Σαμαράς, με τη σύμφωνη γνώμη του Βενιζέλου και του κυρ Φώτη, ασπάστηκε, πλήρως, την κεντρική στρατηγική της τρόϊκας, δηλαδή της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει, πως εφαρμόζει, πλήρως, την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, κατά 55-60%, προκειμένου (άκουσον – άκουσον), όχι να ξεκαθαρίσει η παραμονή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη, αλλά να εξεταστεί, κάποτε, θετικά το ομόθυμο αίτημα της χώρας !
Για να το πετύχει αυτό ο ανερμάτιστος εραστής της πρωθυπουργικής καρέκλας, χρειάστηκε να ξεβρακωθεί, τελείως και ν΄ αποκηρύξει, όχι, μόνο, τις πρόσφατες προεκλογικές του δεσμεύσεις, (όχι άλλες οριζόντιες μειώσεις μισθών και εισοδημάτων, επανεξέταση του κατώτερου μισθού και των εργασιακών κλπ), αλλά να γλύψει, στα τέσσερα, εκεί που έφτυνε, δύο ολόκληρα χρόνια, πολεμώντας τις πολιτικές του Γιώργου Παπανδρέου, με την ελεεινότερη συμπεριφορά και δράση.

 Για ν΄ αποκτήσει αξιοπιστία, απέναντι στη Μέρκελ, ο Αντωνάκης θυσίασε και τα τελευταία απομεινάρια της αξιοπρέπειάς του και γυρνάει στην Αθήνα, έτοιμος, να καταβαραθρώσει και την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού !
Γι αυτούς που θα επιχειρήσουν να κάνουν συγκρίσεις και ν΄ αφορίσουν στο στυλ «τι γκρινιάζετε, την πολιτική του Παπανδρέου, συνεχίζει κι αυτός και οι σύμμαχοί του…», να τους ξεκαθαρίσουμε, πως το τσουβάλιασμα, το κουκούλωμα και το κρυφτό πίσω από τον ανατραπέντα, πρώην πρωθυπουργό, δεν περνάει πια !

 Ο Παπανδρέου πήρε κάποια περιοριστικά μέτρα των εισοδημάτων, για να δείξει, ότι ασπάζεται την άποψη, πως για την κρίση φταίνε και η Ελλάδα και οι έλληνες, ο κεντρικός, όμως, πυρήνας της πολιτικής του ήταν η θέση, ότι η κρίση δεν ξεκίνησε από την Ελλάδα, αλλά έχει τις ρίζες και τις αφετηρίες της στα καπιταλιστικά κέντρα και στις εκφυλιστικές λειτουργίες τους.

 «Το πρόβλημα της Ελλάδας, είναι πρόβλημα της Ευρώπης», κραύγαζε ο πρώην πρωθυπουργός και «χρειάζονται μέτρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, για ν΄ αντιμετωπισθεί…», επεσήμανε σ΄ όλους τους τόνους, σε κάθε ευκαιρία και ταξίδι του, πλην όμως, οι δεξιούρες της Ευρωζώνης επέμεναν στον τυφλοσούρτη της εσωτερικής υποτίμησης και μάλιστα, σε ποσοστά κατακρεούργησης !
΄Όταν, κάποιες από τις προτάσεις του Παπανδρέου έγιναν εκ των ουκ άνευ, όπως το κούρεμα των ομολόγων, οι ηγετίσκοι του Βορρά επανέφεραν ωμά και κάθετα το ζήτημα της σφαγιαστικής εσωτερικής υποτίμησης, στα αρχικά μέτρα και παρήγγειλαν το δεύτερο μνημόνιο.

 Ο Παπανδρέου ανατράπηκε επειδή τόλμησε να ζητήσει την παρέμβαση του ελληνικού λαού στις εξελίξεις, μέσω του δημοψηφίσματος και τα μακριά χέρια της Μέρκελ και του Σαρκοζί, στην επιχείρηση ανατροπής του, ήταν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος.
 Ο στόχος διττός : γκρέμισμα του Γ. Παπανδρέου και διάλυση του ΠΑΣΟΚ ! Τα κατάφεραν και τα δυο !...
Ετσι άνοιξε ο δρόμος, για την υλοποίηση της σφαγιαστικής πολιτικής ενάντια στον καταταλαιπωρημένο εργαζόμενο λαό, τους συνταξιούχους, τους αγρότες κι όλα τα μη προνομιούχα στρώματα.
Η πολιτική της πτώχευσης των ελλήνων, για να μην πτωχεύσει, τάχα, η Ελλάδα, είναι το διαβατήριο για ν΄ αποκτήσει ο Αντωνάκης και οι κολαούζοι του, την εμπιστοσύνη της Μέρκελ. Για να βρεθεί, δε, σ΄ αυτή τη θέση, του dealer, δηλαδή, των πιο άγριων και καταστροφικών σχεδίων της τρόϊκας, ο Αντωνάκης έδωσε, επί τρία χρόνια, ένα αξεπέραστο ρεσιτάλ ψευτιάς και παραπλανητικής συμπεριφοράς, τόσο κατά του Γ. Παπανδρέου και των κυβερνήσεών του, όσο και απέναντι στον ελληνικό λαό, με τα κούφια λόγια του και τις αισχρές προεκλογικές του μπούρδες !...

Και τώρα, δεν χάνει ευκαιρία που να μην επαναλαμβάνει, πως θα κρατήσει όλες τις υποσχέσεις προς τους δανειστές, παίρνοντας ΟΛΑ τα σφαγιαστικά μέτρα. Για τις υποσχέσεις προς τον ελληνικό λαό, τσιμουδιά !
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλει ο καθένας να δει και να εκτιμήσει τις τρέχουσες, αλλά και τις επερχόμενες εξελίξεις…

Υ.Γ. Για όσους εξυπνάκηδες αποπειραθούν να βάλουν ζήτημα αξιοπιστίας και του Παπανδρέου, αναμασώντας το "λεφτά υπάρχουν", κυκλοφορούν όλες οι μελέτες και τα δημοσιεύματα, για το ύφος της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα. Ας τα λουστούν !...

ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ

Πέθανε ο Νιλ Άρμστρονγκ

Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι...

Ένα μικρό ανθρώπινο βήμα για τον Άρμστρογκ,

Ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα...

Όπως μεταδίδουν αμερικανικά δίκτυα, έφυγε από τη ζωή ο αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ σε ηλικία 82 ετών. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ως κυβερνήτης του Απόλλο 11, πάτησε το πόδι του στη Σελήνη, στις 20 Ιουλίου 1969.

Όπως μεταδίδει το Reuters, o Άρμστρονγκ είχε υποβληθεί στις αρχές Αυγούστου σε επέμβαση μπάϊ πας...

Ένα βίντεο ντοκουμέντο, από την στιγμή που ο Νηλ Αρμστρονγκ πατάει στην επιφάνεια της Σελήνης, είχε στην κατοχή του ο Αυστραλός αστρονόμος και ιστορικός της αστρονομίας Τζον Σαρκίσιαν!

Οι ιστορικές μπομπίνες ήταν χαμένες εδώ και χρόνια και σύμφωνα με τον αστρονόμο, πριν από λίγους μήνες τις εντόπισε σε μία αποθήκη στο Σίδνεϋ, τις αποκατέστησε και τις προέβαλλε για πρώτη φορά δημόσια στο τηλεοπτικό κοινό της Αυστραλίας και από εκεί σε όλον τον κόσμο!

Ο Νιλ Άρμστρονγκ, με την ιστορική φράση "Ένα μικρό βήμα για έναν άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα", ήταν ο πρώτος που πάτησε το έδαφος της Σελήνης πριν από σαράντα ένα χρόνια, συνοδευόμενος από τον Μπαζ Όλντριν.Όπως εξήγησε Τζον Σαρκίσιαν στο AFP, όταν στις 20 Ιουλίου 1969 η αποστολή Apollo 11 έφτανε στο αποκορύφωμα της, τα ραδιοτηλεσκόπια της Αυστραλίας είχαν οπτική επαφή με τη Σελήνη αλλά κυρίως είχαν την δυνατότητα για καλύτερη λήψη τηλεοπτικού σήματος από ό,τι οι ΗΠΑ.

 "Είναι πια γνωστό ότι η H NASA χρησιμοποιούσε το σήμα του σταθμού Γκόλντστοουν που βρίσκεται στην Καλιφόρνια, ο οποίος είχε λανθασμένες ρυθμίσεις. Αντιθέτως το σήμα που λάμβαναν οι αυστραλιανοί σταθμοί κατάφερε να καταγράψει πολύ καθαρά το "μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα" του Άρμστρονγκ", υποστήριξε.
Είδαμε για πρώτη φορά ξεκάθαρα τον Αρμστρονγκ να κατεβαίνει τη σκάλα της σεληνάκατου και να πατάει το πόδι του στην επιφάνεια της Σελήνης!
Τα ιστορικά ασπρόμαυρων στιγμιότυπα, έχουν ήδη ψηφιοποιηθεί και θα παρουσιαστούν την επόμενη Τετάρτη κατά την απονομή των βραβείων του περιοδικού Australian Geographic. Στην εκδήλωση θα παραστεί ο Μπαζ Ολντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη μετά τον Νιλ Αρμστρονγκ.

Για δεκαετίες, αμφισβητήθηκε έντονα αν πράγματι κατάφερε η αποστολή Apollo 11 να πατήσει στη Σελήνη ή όλα όσα είδαμε τότε, ήταν προϊόν μοντάζ!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ

Τουριστικές βίζες εργασίας 

Ελλάδας-Αυστραλίας...

Άρθρο της πρέσβεως της Αυστραλίας στην Ελλάδα Τζένη (Πολυξένη) Μπλούμφιλντ.
Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η κινητικότητα των νέων αποτελεί μια φυσιολογική τάση και επιδρά ευεργετικά στην ανάπτυξη γνώσεων και εμπειριών σε ατομικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο. Οι θετικές εμπειρίες, γνώσεις και δεξιότητες που αποκομίζουν, καθώς και οι... 
διασυνδέσεις που δημιουργούν με ανθρώπους από άλλες χώρες, μακροπρόθεσμα επιφέρουν σημαντικά οικονομικά, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά, διπλωματικά και άλλα οφέλη στην ίδια τους την κοινωνία.

Το πρόγραμμα βίζας διακοπών με παράλληλη εργασία της Αυστραλίας αποτελεί ένα σημαντικό πρόγραμμα πολιτιστικής ανταλλαγής που στοχεύει στην ενίσχυση των διασυνδέσεων ανάμεσα στους νέους της Αυστραλίας και τους νέους άλλων χωρών. Στηρίζει τη κινητικότητα των νέων, που επωφελούνται από την διαπολιτισμική τους εμπειρία. Γνωρίζοντας από κοντά τη φύση, τους ανθρώπους, την ιστορία και τον πολιτισμό, αλλά και τις αντιλήψεις και τη νοοτροπία μιας άλλης χώρας, κατανοούν καλύτερα τον κόσμο εντός και εκτός των συνόρων της χώρας τους.

Με την έναρξη των συνομιλιών για τη σύναψη αμοιβαίας συμφωνίας μεταξύ Αυστραλίας και Ελλάδας για διακοπές με παράλληλη εργασία για νέους, που ανακοινώθηκε πρόσφατα από την Αυστραλιανή Κυβέρνηση, γίνεται ένα σημαντικό βήμα για την περαιτέρω ενίσχυση των διμερών σχέσεων και την προώθηση των τουριστικών και πολιτιστικών ανταλλαγών ανάμεσα στους νέους των δύο χωρών.

Όταν ολοκληρωθεί, η συμφωνία θα δώσει τη δυνατότητα σε 500 νέους Αυστραλούς και Έλληνες ετησίως, ηλικίας 18 έως 30 χρονών, να κάνουν διακοπές μακράς διάρκειας (μέχρι 12 μήνες) στη μία ή στην άλλη χώρα, ενώ παράλληλα θα μπορούν να καλύπτουν μέρος των εξόδων διαμονής τους με περιστασιακή η ευκαιριακή απασχόληση. Το πρόγραμμα βίζας διακοπών με παράλληλη εργασία δεν αποτελεί μέρος του μεταναστευτικού προγράμματος της Αυστραλίας.

Ήδη η Ελλάδα αποτελεί ένα δημοφιλή τουριστικό προορισμό για τους Αυστραλούς με πάνω από 100.000 επισκέπτες ετησίως, ενώ πάνω από 7.000 Έλληνες τουρίστες επισκέπτονται την Αυστραλία κάθε χρόνο. Οι κοινές αξίες, η κοινή ιστορία και οι ισχυροί δεσμοί των δύο λαών μας αποτελούν σημαντικές βάσεις πάνω στις οποίες η καινούργια συμφωνία θα χτίσει νέες γέφυρες. Ο κάθε νέος που θα αποκομίζει μια θετική εμπειρία από τη διαμονή του στη μία ή στην άλλη χώρα θα γίνεται και ένας νέος πρεσβευτής, ευνοϊκά διακείμενος προς αυτήν. Αυτή είναι η προσδοκώμενη επιτυχία αυτής της συμφωνίας.

Σε αυτή την ραγδαία μεταβαλλόμενη εποχή, η κοινή πρόκληση για την Αυστραλία αλλά και για την Ελλάδα είναι να εφοδιάσουμε τους νέους μας με τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τις αξίες, την αισιοδοξία και την εξωστρέφεια που θα τους βοηθήσουν να συμβάλλουν στην διαμόρφωση της αυριανής μέρας για τη χώρα τους αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Σαμαράς κυβερνά μια χώρα 

αναξιόπιστων (πολιτών) ! ...

Και μετά λένε για τον Παπανδρέου, που μίλησε για διαφθορά στην Ελλάδα -και το κύκλωμα των Ντερμπεντέρηδων το μετέφρασε σε "χώρα διεφθαρμένων" .
Τι διαφορετικό είπε ο Σαμαράς σήμερα στον Ολάντ; "Η χώρα έχει πρόβλημα αξιοπιστίας, που είναι μεγαλύτερο από εκείνο του ελλείμματος" !
Ποια λοιπόν είναι η διαφορά; Η αλλαγή των λέξεων; Η "διαφθορά" , που έγινε "αξιοπιστία" ; ...

Εισαγγελέας ερευνά το Ινστιτούτο 

του Αλεξ. Σαµαρά!...

Το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, µε πρόεδρο τον πρωθυπουργικό αδελφό (αυτό που πήρε επιδότηση 12 εκατ. € για να κάνει κτίρια, 22 µέρες µετά την ορκωµοσία του Αντώνη Σαµαρά), τελεί υπό εισαγγελική έρευνα µαζί µε τους άλλους φορείς που εµπλέκονται µε το κόκκινο σκαθάρι
Ενα ...
ανεκτίµητο µνηµείο φυσικής κληρονομιάς, το φοινικόδασος του Βάι στην Κρήτη, κινδύνεψε να αφανιστεί από το κόκκινο σκαθάρι. Επί μήνες, δασολόγοι προειδοποιούσαν την πολιτεία και τους φορείς της, µεταξύ των οποίων το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο (ΜΦΙ), όπου προεδρεύει ο πρωθυπουργικός αδελφός, Αλέξανδρος Σαµαράς. Οπως οι ίδιοι καταγγέλλουν, πολιτεία, φορείς και ΜΦΙ ολιγώρησαν επικίνδυνα.

Αλλά και όταν αποφάσισαν να αναλάβουν δράση, η λύση στην οποία κατέληξαν ήταν να κόβουν και να καίνε κάθε φοίνικα που προσβαλλόταν από το κόκκινο σκαθάρι! Λεπτομέρεια … οι φοίνικες δεν καίγονται. Οι ίδιοι δασολόγοι-καταγγέλοντες υποστηρίζουν ότι το κόκκινο σκαθάρι αντιµετωπίζεται µε ευρέως διαδεδοµένα εντοµοκτόνα και κόστος 0,3 ευρώ ανά φοίνικα (η µέθοδος του ΜΦΙ που εφαρµόζεται σήμερα µας κοστίζει 500 ευρώ ανά φοίνικα).

Οταν Το ΧΩΝΙ ρώτησε τους δασολόγους γιατί θεωρούν ότι δεν προκρίνεται η δική τους λύση, µίλησαν για «άγνοια», «τεµπελιά» και «ανοµολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς» ορισµένων εκ των πρωτεργατών της υπόθεσης. Το ΜΦΙ τους απαντά, µιλώντας για «επικίνδυνα χηµικά». Πάντως, οι δασολόγοι πήγαν στον εισαγγελέα, ο οποίος πλέον ερευνά την υπόθεση. Και το Μπενάκειο. Τα ξέρει, άραγε, όλα αυτά ο πρωθυπουργός Αντώνης και ο πρόεδρος του ΜΦΙ Αλέξανδρος Σαµαράς;...!

Με αφιέρωμα στον Θ. Αγγελόπουλο

ξεκινά το 36ο φεστιβάλ Διεθνούς Κινηματογράφου του Μόντρεαλ

Στον μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο είναι αφιερωμένο το 36ο Φεστιβάλ Διεθνούς Κινηματογράφου του Μόντρεαλ, το οποίο... άνοιξε χθες αυλαία με την κινέζικη ταινία «Ένας κροκόδειλος του εκατομμυρίου» εν μέσω ηθοποιών, κινηματογραφιστών και καλλιτεχνών του κόσμου.

Ο Σέρζ Λοζίκ, πρόεδρος του φεστιβάλ μιλώντας στο ΑΜΠΕ δήλωσε ότι ο αείμνηστος Θεόδωρος Αγγελόπουλος υπήρξε «μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες στο κινηματογραφικό στερέωμα του 20ου αιώνα», ενώ αποκάλυψε ότι μαζί σχεδίαζαν να φτιάξουν μια ταινία συμπαραγωγής μεταξύ Καναδά και Ελλάδας.

Στο εν λόγω φεστιβάλ θα προβληθούν οι ελληνικές ταινίες «10η Μέρα» του Βασίλη Μαζωμένου, «Η Πόλη των Παιδιών» του Γιώργου Γκικαπέππα και η ιταλοελληνική παραγωγή «Διαμέρισμα στην Αθήνα» του Ρουτζέρο Ντιπάολα.

Στην έναρξη του φεστιβάλ παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων η δημοτική σύμβουλος του Δήμου του Μόντρεαλ, υπεύθυνη για τον Πολιτισμό Ελεν Φωτόπουλος, ο διευθυντής καλλιτεχνικής φωτογραφίας Γιώργος Γιαννέλης, ο δημοφιλής ηθοποιός του Κεμπέκ Μισέλ Κοτέ και πλήθος κινηματογραφιστών και ηθοποιών από τις χώρες των ταινιών, που θα προβληθούν στο πολυδιάστατο 36ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ.

Το φεστιβάλ περιλαμβάνει: ταινίες για το διεθνές διαγωνιστικό μέρος, διαγωνισμό πρωτοεμφανιζόμενων ταινιών, ταινίες εκτός διαγωνισμού, ταινίες και ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο, αφιερώματα, σινεμά κάτω απ΄τα αστέρια, μίνι φεστιβάλ κινηματογράφου των Καναδών φοιτητών.
ΑΜΠΕ

Έπαθλα...

 Τι είναι ο μέσος πολιτικός στην Ελλάδα; Ενας τοπάρχης. Συνήθως ετερόφωτος, ευνοημένος δηλαδή από κάποια συγκυρία, στο πλάι κάποιου έως τότε περισσότερο ευνοημένου απ' αυτόν. Χωρίς πνευματικότητα ή, πιο συχνά, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση.
Συνήθως χειρίζεται και εξαργυρώνει σύμβολα - κομματικά ή εθνικά σύμβολα - και τη ρητορική τους αντιστοίχως, π.χ. την κοινωνική δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, τον πόλεμο στη μάστιγα της ανεργίας ή το μεγαλείο του έθνους, την ανάσταση της πατρίδας κ.τ.τ. Και όταν το επιτρέπει η συγκυρία, χειρίζεται την κομματική πελατεία: μαζεύει ψήφους με έπαθλο τμήματα του κράτους.
«Δίπλα στον πολίτη! Με εμπιστοσύνη! Με αρχές! Με αξίες!». Αυτό είναι το σύνθημα του α' αντιπροέδρου της Βουλής, βουλευτή στη Β' Περιφέρεια Πειραιά με τη ΝΔ, Γιώργου Τραγάκη - μιας από τις παλιότερες καραβάνες της Μεταπολίτευσης, αφού εκλέγεται από το 1974. Σαράντα χρόνια (παρά κάτι ψιλά) φούρναρης, κάνει ό,τι έκαναν όλοι. Δεν υπολόγισε μόνο μία παράμετρο: ότι ο Βύρων Πολύδωρας, πρόσωπο ασφαλώς υψιπετές που κάνει τη δική του συνθηματολογία να ωχριά, ντροπιάστηκε βαθύτατα εξαιτίας μιας πράξης που θεωρήθηκε ανεπίτρεπτη: του διορισμού της κόρης του, ως μετακλητής υπαλλήλου, στο γραφείο του της Βουλής.
Ή, πάλι, ίσως και να υπολόγισε καλά τι έκανε, αλλά να θεώρησε ότι αυτός δεν θα αποκαλυφθεί ποτέ. Ενδεχομένως να πίστευε ότι, επειδή η δική του ρητορική δεν έχει την πνευματικότητα και την επινοητικότητα ενός Πολύδωρα, αυτό θα ήταν αρκετό να κρατήσει μακριά από τη δημοσιότητα και τις πράξεις του. Γι' αυτό, εκτός από συγγενικά του πρόσωπα που είχε διορίσει παλαιότερα, μετά τις τελευταίες εκλογές διόρισε και την αδελφή του γαμπρού του. Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί …πάρτης.
Ο κ. Τραγάκης, βεβαίως, δεν παρανόμησε (ούτε και όσοι τον έχουν μιμηθεί - προφανώς είναι κι άλλοι). Από τη στιγμή που υπάρχουν νόμοι οι οποίοι επιτρέπουν σε συγκεκριμένους βουλευτές και πρώην βουλευτές να έχουν μετακλητούς υπαλλήλους, έπραξε σύμφωνα με το γράμμα του νόμου. Κι είναι αλήθεια ότι ασφαλές αξιολογικό σύστημα για διορισμούς τέτοιου τύπου δεν υπάρχει. Προς τι λοιπόν η κατακραυγή για την πράξη του;
Διότι το θέμα δεν είναι αν πρόκειται για πράξη «νόμιμη και ηθική». Το θέμα είναι πως πρόκειται για πράξη προσβλητική των υπολοίπων. Οσο πιο πολλοί ζουν τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης, τόσο περισσότερο προσβλητική.
Γι' αυτό, άλλωστε, η αρμόζουσα τιμωρία των πολιτικών που χρησιμοποιούν την ιδιότητά τους για να ευνοήσουν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους αποκλειστικά αξίζει να είναι ευρύτερη των κομματικών ή των πολιτικών κυρώσεων. Και δεν μπορεί να υπάρχει άλλη τιμωρία από τη γελοιοποίηση...

 Ηλίας Κανέλλης (ΝΕΑ)

Ελένη Μενεγάκη,

 ...το κορίτσι της διπλανής πόρτας,

η κόρη σας μαντάμ.!

Με... το γάντι σφάζει την Ελένη Μενεγάκη η δημοσιογράφος του Βήματος, Αφροδίτη Γραμμέλη. Η κ. Γραμμέλη ασκεί κριτική στην παρουσιάστρια για την προβολή των καλοκαιρινών αποδράσεών της και αναρωτιέται σε ποιο κοινό απευθύνεται.

Συγκεκριμένα, έγραψε:
Η εν λόγω προσπάθεια ενισχύεται, σύμφωνα με ρεπορτάζ εβδομαδιαίου lifestyle περιοδικού, με φωτογραφίες της παρουσιάστριας , που δημοσιεύονται κάθε εβδομάδα άλλωστε, από νησιά του Αιγαίου, από επισκέψεις σε μπουζούκια και από shopping. 

Είναι δικαίωμα της κυρίας Μενεγάκη να επιλέγει τον τρόπο ζωής, μετακίνησης και διακοπών της. Εργάζεται και αμείβεται . Ωστόσο για έναν άνθρωπο που βασίζει όλη την καριέρα του στην εικόνα, για μία γυναίκα η οποία παρουσιάζει μία εκπομπή που απευθύνεται στη μέση Ελληνίδα, είναι τουλάχιστον προκλητικό το θέαμα.   
Την στιγμή που ο κόσμος στον οποίο απευθύνεσαι, ως κορίτσι της διπλανής πόρτας, πνίγεται στα χρέη, χάνει την δουλειά του, δεν μπορείς εσύ να μοστράρεις την χλιδή σου. Οταν μάλιστα γνωρίζεις πως οι παπαράτσι σε καταδιώκουν φροντίζεις να χαμηλώσεις τους τόνους. 

Η «εθνική» παρουσιάστρια σε καιρούς χαλεπούς εμφανίζεται αμετανόητη. Αν θες όμως να ταυτίζεσαι με ένα τηλεοπτικό κοινό που υποφέρει, δεν αρκεί να μαγειρεύεις χόρτα και μελιτζάνες αντί για αστακούς και φιλέτα. Δεν περιμένει κανείς να μπεις σε λεωφορείο, αλλά μπορείς τουλάχιστον να καταπιεστείς λίγο και να πάρεις το πλοίο της γραμμής...".
Και ποιά φταίει περισσότερο;
Η Ελένη που ξέρει να ζεί και το δείχνει κι έχει αφιερωθεί στις υλιστικές απολαύσεις, στα γούστα και στην ηδονή, ή η ηλίθια πάμφτωχη νοικοκυρούλα, που της τηλεφωνεί -με κλήση ακριβής χρέωσης- για ένα "δωράκι" και στάζει μέλι για το "κορίτσι μας, ο Θεός να σε έχει καλά, σε αγαπάμε πολύ" ;

(σ. Π. Αν είχε μυαλό δεν θα το ‘δειχνε νομίζετε; Ο άνθρωπος ό, τι έχει δείχνει…)

ΤΡΑΓΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Ο …προφέσορας του ρουσφετιού…

Έπρεπε να τον κουβαλήσει μαζί του ο Σαμαράς στο Βερολίνο και να τον περιφέρει στις συναντήσεις με την Μέρκελ και τους άλλους αξιωματούχους, όπως ο συγχωρεμένος ο Έβερτ τον Αζάνκα.

Και καθώς θα τον συνιστούσε να ζητάει συγνώμη για το γεγονός ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στην πολιτική ζωή του τόπου τέτοιοι ανεκδιήγητοι πολιτικοί. Σαν τον ήρωά μας τον Τραγάκη που έβγαλε λάδι-ως πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά τον Άκη και τους άλλους.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που διόρισε το σόι του στη βουλή, επειδή δεν υπήρχε νόμος που να το απαγορεύει, όπως δήλωσε με ανακοίνωσή του.

Σαν κι αυτόν υπάρχουν πολλοί στο ναό του ρουσφετιού και της μόλυνσης της Δημοκρατίας που βρίσκεται στη πλατεία Συντάγματος.

Πάρτε παράδειγμα τον μπούγκα-μπούγκα Μειμαράκη ο οποίος αρνείται να κλείσει το Κανάλι της Βουλής με το έτσι θέλω. Ή τον Πολύδωρα, το ξακουστό, τον παρ΄ολίγο πρωθυπουργό Πετσάλνικο και πάει λέγοντας.

Ας γνωρίσουμε όμως τον σημερινό ήρωά μας Τραγάκη μέσα από ένα πορτραίτο που του είχε σμιλεύσει ο Λάμπρος Σταυρόπουλος τον Μάρτιο του 2007 στο «ΒΗΜΑ».

Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΤΟΝ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άφησε το επάγγελμά του - είναι τοπογράφος μηχανικός - για να μπει στην πολιτική με τη βοήθεια του πεθερού του, ο οποίος ήταν αξιωματικός της Χωροφυλακής και μέλος της φρουράς του Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου, στενού συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή επί ΕΡΕ και επί ΝΔ και κατόπιν προέδρου της πρώτης μεταδικτατορικής Βουλής (1974-1977).

Εξελέγη στον Πειραιά για πρώτη φορά στις εκλογές του '74, σε ηλικία 29 ετών, μαζί με μια νέα φουρνιά βουλευτών: τους Αν. Νεράντζη, Ηλ. Βουγιουκλάκη, Παντ. Καλογιάννη και Ταρσή Μπουγά.

Εκτοτε εκλεγόταν μόνο όταν η ΝΔ όδευε προς την κυβερνητική εξουσία - το 1977, το 1989 και το 1990 -, ενώ επανήλθε στη Βουλή ύστερα από 14 ολόκληρα χρόνια, στις τελευταίες εκλογές του 2004, στη δεύτερη θέση (με 19.950 ψήφους), με πρώτο τον νυν υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Νεράντζη - τον μεγάλο ανταγωνιστή του (με 26.790 ψήφους).

Τον άνθρωπο που δεν θα του συγχωρήσει ποτέ ότι εξαιτίας του τον παράτησε τη δεκαετία του '90 ο επί σειρά ετών διευθυντής του πολιτικού γραφείου του και πήγε σε αυτόν, παίρνοντας μάλιστα μαζί του και τα αρχεία!

Έκτοτε οι σχέσεις τους διαπνέονται από «εμφυλιοπολεμικές» διαθέσεις και στις εκδηλώσεις στις οποίες συνυπάρχουν δεν λείπουν ενίοτε τα αλληλοκαρφώματα.

ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΖΗΤΟΥΣΕ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ.!

Όταν ήταν τρίτος αντιπρόεδρος της Βουλής, απαιτούσε από τους τοπικούς κομματάρχες να τον προσφωνούν πριν από τους υπουργούς και υφυπουργούς στις εκδηλώσεις!

Θεωρείται ασυναγώνιστος, καθώς δεν χάνει λιτανεία, κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας, χορό και κάθε είδους εκδήλωση που να μην παρίσταται, «καπελώνοντας» τους υπόλοιπους.

Άνθρωπος λαϊκός, παραδοσιακός «δεξιός», έχει αφήσει εποχή στην περιφέρειά του για την πολυσχιδή δράση του. Άσπονδοι φίλοι του τον αποκαλούν αδίκως «Μαυρογιαλούρο» - ο πάντοτε επίκαιρος κινηματογραφικός ήρωας, τον οποίο ενσάρκωσε μοναδικά ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, όταν αντιλαμβάνεται το μέγεθος των πράξεών του παραιτείται, κάτι που για όσους τον ξέρουν δεν θα έκανε ποτέ ο κ. Τραγάκης.

Το μνημειώδες περιστατικό που κυκλοφορεί στον Πειραιά για τον «δαιμόνιο» βουλευτή είναι ότι στο παρελθόν εφάρμοζε στο πολιτικό γραφείο του τη μέθοδο του «κομμένου τηλεφώνου»:συνομιλούσε δήθεν με υπουργούς προωθώντας τα ρουσφέτια των ψηφοφόρων του, ενώ η γραμμή ήταν κομμένη, ώσπου κάποτε ο πρόεδρος μιας τοπικής οργάνωσης της ΝΔ τον «έπιασε στα πράσα».

Πολιτικός που απολαμβάνει τον ρόλο του και δεν το κρύβει, ο κ. Τραγάκης δέχεται πλήθος κόσμου στο γραφείο του στη Νίκαια.

Η εκλογική πελατεία του σχηματίζει πολλές φορές ουρά και εκείνος πάντοτε ανοιχτός «προωθεί» τα κάθε λογής αιτήματα - άλλοτε διορίζοντας και άλλοτε τάζοντας.

Ενίοτε κυκλοφορεί στην περιφέρειά του και με ευτραφείς ακολούθους, όπως λένε, ενώ πάντοτε πρωτοτυπεί στις προεκλογικές του καμπάνιες. Ολοι θυμούνται το τεράστιο μπαλόνι, σαν αερόστατο, που υψωνόταν πάνω από το εκλογικό του κέντρο και έγραφε με τεράστια γράμματα «ΤΡΑΓΑΚΗΣ».

Του το έριξε όμως με αεροβόλο ένας γνωστός βασιλόφρων λιμενικός που οι «ροζ» κινηματογραφικές επιδόσεις του («Το παλαμάρι του βαρκάρη» και άλλα έργα) έμελλε αργότερα να φθάσουν ως και τη Βουλή, με αφορμή την «τακτοποίηση» που του επεφύλαξε η «νέα διακυβέρνηση» στο Λιμενικό Σώμα επαναφέροντάς τον.

Μια άλλη φορά μάζεψε περί τα 15 παιδιά - μαζί και τα δικά του - με πλακάτ κρεμασμένα στον λαιμό που έγραφαν «Ψηφίστε Τραγάκη».

Παρ' ότι πρωτοτυπεί, δεν κρύβει την αγωνία του για δημοσιότητα και προβολή. «Τι πρέπει να κάνουμε τέλος πάντων, να σκοτώσουμε άνθρωπο για να μας παίξουν τα κανάλια;» είχε διερωτηθεί στους διαδρόμους της Βουλής.

Πιστός κομματικός «λεγεωνάριος», ο κ. Τραγάκης πέρασε από διάφορα κομματικά πόστα: μέλος της ΚΕ της ΝΔ, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής, υπεύθυνος του Γραφείου Τεκμηρίωσης κ.ά.

ΠΕΡΙΓΕΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΜΕΝΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ

Προήδρευσε της Εξεταστικής Επιτροπής που διερευνούσε το σκάνδαλο της ΑΓΕΤ, ενώ στην παρούσα Βουλή ήταν επικεφαλής της Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Μια υπόθεση που κατέληξε σε «φιάσκο» για την κυβέρνηση, καθώς δεν αποδείχθηκε τίποτε όσον αφορά τυχόν ευθύνες των πολιτικών προσώπων που εμπλέκονταν σε αυτήν.

Δεν πτοήθηκε όμως ούτε από το πρωτοφανές αλαλούμ που προκλήθηκε στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος με προεδρεύοντα τον ίδιο κατά την ψηφοφορία για το άρθρο 24 (περί προστασίας των δασών), όπου «ψήφιζαν και τα δέντρα».

Η ανάμειξη του γενικού γραμματέα της ΚΟ της ΝΔ κ. Απ. Σταύρου στην υπόθεση - σήκωνε το χέρι του για να ψηφίσει ενώ δεν ήταν μέλος της Επιτροπής -, σε συνδυασμό με την επιλεκτική όραση του κ. Τραγάκη, προκάλεσε πολιτικό σκάνδαλο, με αποτέλεσμα την αποχώρηση του ΠαΣοΚ από την αναθεωρητική διαδικασία και την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, τινάζοντας έτσι στον αέρα τους σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου.

Ο κ. Τραγάκης επιμένει ακόμη και τώρα ότι όλα έγιναν άψογα από πλευράς του και ότι ούτε λίγο ούτε πολύ έφταιγαν όσοι κυκλοφορούσαν εντός της αιθούσης, μεταξύ των οποίων και οι... 17 κοινοβουλευτικοί συντάκτες, οι οποίοι όμως στην πραγματικότητα δεν ξεπερνούσαν τους επτά!

ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΣ.!

Αυτό που δεν αμφισβητείται από κανέναν είναι το πάθος του για τον αθλητισμό. Ωστόσο η ανάμειξή του με την ομάδα μπάσκετ των βουλευτών - αυτοχρίστηκε προπονητής της - οδήγησε στην «κόντρα» με τον «κόουτς» κ. Ι. Ιωαννίδη, ο οποίος αναρωτιόταν «πού έμαθε μπάσκετ ο Τραγάκης, από την τηλεόραση;». «Εγώ φταίω που σε γλίτωσα από την τεχνική ποινή όταν άρχισες να βρίζεις τον διαιτητή» του είχε πει εκείνος στο καφενείο της Βουλής.

Όσον αφορά τον Ολυμπιακό, η δηλωμένη προσδοκία του να απαλλαγεί από τον (πρώην) προπονητή του Τροντ Σόλιντ έπιασε τόπο. «Είναι άσχετος και πρέπει να φύγει» έλεγε, ώσπου «τον έφαγε», όπως σχολίαζαν συνάδελφοί του χαριτολογώντας.

Όσον αφορά τους προωθημένους ποδοσφαιρικούς προβληματισμούς του για τους λατινοαμερικάνους παίκτες - πως αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το χορτάρι των ευρωπαϊκών γηπέδων διότι είναι πιο κοντό από ό,τι στις χώρες τους -, ακόμη δεν έχουν ληφθεί υπ' όψιν από τους αρμοδίους.

Αν και παθιασμένος «γαύρος», διατηρεί διαύλους επικοινωνίας και με τους αντίπαλους «βάζελους». Μάλιστα ο πρόεδρος της Ένωσης Φιλάθλων Παναθηναϊκού Νίκαιας - Κορυδαλλού είναι κουμπάρος του, ενώ στις εκλογές του '90 κατάφερε το ακατόρθωτο: να έχει στην κεντρική ομιλία του στην πλατεία Δαβάκη από τη μία τον θρυλικό «Ατίλιο» με την τρομπέτα του ως επικεφαλής των ολυμπιακών και από την άλλη τους παναθηναϊκούς!