Αν έρθει ο Πούτιν για δανεικά...  

Του Πάσχου Μανδραβέλη [kathimerini]: 

Ενας από τους πρώιμους μύθους της κρίσης στην Ελλάδα είναι ότι η χώρα μας είχε το 2010 πολλές εναλλακτικές λύσεις να δανειστεί (δίχως μνημόνια κι άλλα «εξαποδώ»), αλλά οι «προδότες πολιτικοί», με πρώτο τον Γιώργο Παπανδρέου, προτίμησαν την «εθνική υποτέλεια» παρά να πάρουν τα λεφτά που μας προσέφεραν με τη σέσουλα...

Μας είχαν ζαλίσει τότε με τα «λεφτά του συντρόφου Πούτιν», ο οποίος σύμφωνα με τους θρύλους της εποχής θα μας πλήρωνε το χρέος (και θα 'δινε κάτι παραπάνω να πορευόμαστε όπως παλιά) με αντάλλαγμα μία βάση στο Αιγαίο και κατά προτίμηση στη Σύρο.

Τι κι αν ο τότε πρόεδρος της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, συνέστησε με δημόσια δήλωση στον κ. Παπανδρέου (κατά την επίσκεψη του δευτέρου στη Μόσχα) «να προσφύγει η Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Παγκόσμια Τράπεζα για οικονομική βοήθεια, προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα του ελληνικού κράτους»; Οι συνωμοσιολόγοι επέμεναν ότι «λεφτά υπάρχουν» και η Ελλάδα δεν τα παίρνει. Αλλοι ισχυρίζονταν ότι «ένας άλλος δανεισμός είναι εφικτός». Ελεγε ο κ. Αλέξης Τσίπρας, φέρνοντας ως παράδειγμα τον δανεισμό της Κύπρου από τη Ρωσία (RealFM 29.2.2012): «Η Ελλάδα είχε δυνατότητες και διαπραγμάτευσης και αναζήτησης εναλλακτικών πηγών δανεισμού. Δεν το έκανε ποτέ όμως, γιατί ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του υλοποιούσε προειλημμένες αποφάσεις. Πρόκειται για ένα προμελετημένο και προσχεδιασμένο έγκλημα, το οποίο αρνήθηκε να υλοποιήσει ο Καραμανλής και... δέχθηκε με θέρμη να το υλοποιήσει όμως ο κ. Παπανδρέου». Κάποιοι άλλοι περνούσαν αμέσως στο ψητό: «Οι προδότες στο Γουδί».

Η θεωρία περί άφθονων και τζάμπα δανείων του σ. Πούτιν δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα όταν το 2012 η Κύπρος ζήτησε δάνειο 5 δισ. ευρώ (και όχι 250 δισ. που χρειαζόταν η Ελλάδα) από τη Ρωσία. Δεν τα πήρε. Τότε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών της Sergei Storchak έλεγε ότι θεωρεί τεράστιο ρίσκο τον δανεισμό της Κύπρου. Η Ρωσία πιθανώς να συμμετείχε στο πρόγραμμα στήριξης που ετοιμάζει η Ε.Ε. (μνημόνιο δηλαδή), αλλά η Ρωσία δεν θα ήταν εκ των βασικών πιστωτών (Bloomberg 26.12.2012).

Σήμερα ο κ. Πούτιν είναι κατά κάποιο τρόπο στη θέση που βρέθηκε ο κ. Παπανδρέου την άνοιξη του 2010. Το ρωσικό Δημόσιο πρέπει να αποπληρώσει ομόλογα ύψους 80 δισ. ρουβλίων που λήγουν στις 26 Νοεμβρίου και οι αγορές είναι κλειστές για τη Ρωσία. Δίνει επιτόκιο 10,6% για έντοκα γραμμάτια έξι μηνών (!) αλλά έπειτα από αλλεπάλληλες ακυρώσεις δημοπρασιών, το ρωσικό Δημόσιο μπόρεσε να πουλήσει μόνον το 10% των εντόκων γραμματίων λήξης Μαΐου 2016. Στόχος ήταν η άντληση 5 δισ. ρουβλίων, ήτοι 85,5 εκατομμυρίων ευρώ!

Να το κάνουμε λιανά: η Ελλάδα δανείστηκε 250 δισ. με «τοκογλυφικά επιτόκια» 2,5% για περίοδο άνω των 10 ετών, ενώ η Ρωσία (που θα μας... δάνειζε) δεν μπορεί με επιτόκιο 10,6% να μαζέψει 85 εκατ. ευρώ παρά το γεγονός ότι έχει τεράστια πλουτοπαραγωγικά αποθέματα.

Φυσικά η Ρωσία δεν θα χρεοκοπήσει για 85 εκατ. ευρώ, αλλά εμείς θα χρεοκοπούσαμε για 9 δισ. που ήταν οι λήξεις ομολόγων τον Μάιο του 2010. Η αδυναμία της όμως να δανειστεί δείχνει ότι οι αγορές δεν τιμολογούν τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους μιας χώρας όσο τις πιθανότητες να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Με την πτώση της τιμής του πετρελαίου και του αερίου συν τα καουμποϊλίκια του κ. Πούτιν στην Ουκρανία το ρίσκο μεγεθύνεται σημαντικά και τιμολογείται αναλόγως. Εξ ου και η απροθυμία όλων να βάλουν τα λεφτά τους εκεί.

Οπότε, αν ο κ. Πούτιν βγει στη γύρα για δανεικά, μάλλον να του δώσουμε τα 85 εκατομμύρια που ψάχνει. Οχι επειδή είναι ορθόδοξος αδελφός, αλλά μήπως πάρουμε καμιά βάση στο Αστραχάν...