ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Του Σταύρου Στραβόλαιμου

Τόσο καιρό λέμε και ξαναλέμε ότι το κλεπτοκρατικό σύστημα των μεγάλων συμφερόντων της διαπλοκής, εμποδίζει την πληροφόρηση, κρύβει την πραγματικότητα και απαξιώνει τονΠαπανδρέου.
Ότι κι αν κάνει, ότι και αν λέει ο πρώην πρωθυπουργός, τα ΜΜΕ δεν το προβάλλουν, απαξιούν να ασχοληθούν μαζί του, τον έχουν παραγκωνίσει τελείως και όταν ασχολούνται με αυτόν, είναι μόνο για να πουν κάτι αρνητικό.

Στα πλαίσια αυτά, οι πολίτες λαμβάνουν ενημέρωση ελεγχόμενη, διαστρεβλωμένη, κολοβή. Σημαντικές δραστηριότητες Παπανδρέου, περνάνε απαρατήρητες, οι θέσεις που διατυπώνει δεν γίνονται γνωστές στις πλατειές λαϊκές μάζες, το παραμύθι με το «λεφτά υπάρχουν» καλά κρατεί, είναι ολοφάνερα αποκλεισμένος από την κοινωνία.

Αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο και ο αγώνας που κάνουν μερικές χιλιάδες υποστηρικτές του εκεί, τίποτα δεν θα έβγαινε προς τα έξω, ούτε που θα μάθαινε κανείς κάτι γι’ αυτόν.

Αποφάσισε λοιπόν ο Νίκος Παπανδρέου να αρθρογραφεί σε μια εφημερίδα του Χατζηνικολάου με τον τίτλο ‘’ΑΓΟΡΑ’’ και άκουσε τα εξ αμάξης από ανθρώπους που είναι κοντά στον Γιώργο. Βρέθηκε η δυνατότητα να ενημερώνει ο Νίκος ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, που δεν ασχολούνται με το διαδίκτυο κι εμείς έχουμε την πολυτέλεια να διαμαρτυρόμαστε διότι συνεργάζεται, λέει, με ένα μέσον της διαπλοκής.

Παραγνωρίζεται όμως το γεγονός ότι όλα τα ΜΜΕ είναι διαπλεκόμενα. Αν ένα από αυτά, για τους δικούς του ιδιοτελείς, κερδοσκοπικούς λόγους, προσφέρει την ευκαιρία επικοινωνίας με περισσότερο κόσμο, είναι δυνατόν εμείς να μουτρώνουμε γιατί υποτίθεται η συνεργασία γίνεται με ανθρώπους που συνωμότησαν και ενήργησαν εναντίον του πρώην πρωθυπουργού;

Μπαίνει όμως το ερώτημα. Τι είναι προτιμότερο να μένεις αποκλεισμένος και να μην μπορείς να περάσεις τις θέσεις σου στην κοινωνία η να κάνεις έναν συμβιβασμό στρατηγικού χαρακτήρα, προκειμένου να βρεις πόρτα ανοιχτή στην ενημέρωση του πολίτη;

Ας είμαστε ψύχραιμοι και λογικοί. Κανάλι δεν υπάρχει που να στηρίζει την άλλη, την προοδευτική άποψη που εκφράζεται από τον Γιώργο. Ούτε εφημερίδες, ούτε περιοδικά. Μην πέφτουμε λοιπόν στην αστοχία, εν ονόματι της ιδεολογικής καθαρότητας, να μην συνομιλούμε και να μην έχουμε επαφές με τους διαπλεκόμενους για να έχουμε και την αξιοπρέπεια μας.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως αρνούμαστε να παλέψουμε στα πλαίσια ενός σάπιου και παρηκμασμένου συστήματος που το γνωρίζουμε πολύ καλά και στοχεύουμε να το αλλάξουμε. Έτσι υποτασσόμαστε στη λογική του και παραδίδουμε τα όπλα.
Άλλο λοιπόν τα μέσα που χρησιμοποιούμε και άλλο ποιες είναι άξιες και οι αρχές που πιστεύουμε.

Υ.Γ Και μόνο που κάποια ηλεκτρονικά μέσα, αλλά και έντυπα κιτρινόφυλλα άρχισαν τα αίσχη και τις ελεεινολογίες, φαίνεται καθαρά ότι η συνεργασία ενόχλησε, δεν αρέσει και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την δυναμιτίσουν.