Πόσο ΓΑΠ είσαι…!!!

Και ξαναερχόμαστε στον χρόνο μηδέν να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας. Να βγάλουμε δηλαδή το «παπανδρεόμετρο» και να μετρήσουμε το φρόνημα μας.

Λυπάμαι σύντροφοι που θα σας απογοητεύσω, αλλά στην διαδικασία του κανιβαλισμού δεν θέλω και δεν μπορώ να συμμετέχω. Κι όχι πως δεν μπορώ, αντιθέτως μου είναι πολύ εύκολο να κάνω τη συζήτησή μας πάνελ μεσημεριανάδικου, όμως προτιμώ να παραμείνω όπως μπήκα σε όλη αυτή τη διαδικασία. Μετριοπαθής, καλοπροαίρετος μα διατηρώντας παράλληλα μία ελαφρώς (ως αρκετά) κριτική στάση απέναντι σε πρόσωπα και (υπό-)ομάδες.

Επίσης από τη στιγμή που από όσο γνωρίζω κανένας δεν έχει αναλάβει χρέη επισήμου εκπροσώπου του ΓΑΠ κι από τη στιγμή που ο ίδιος έχει επιλέξει μία στάση αναμονής (στην καλύτερη περίπτωση), αφενός δεν δέχομαι υποδείξεις για τον τρόπο που εκφράζομαι πολιτικά κι αφετέρου επιλέγω να συνεχίζω να αγωνίζομαι στον πολιτικό μου χώρο επιδιώκοντας την επαναφορά του στις βασικές του πολιτικές κατευθύνσεις.

Θεωρώ υποκριτική τη στάση «ΝΑΙ στον ΓΑΠ, ΟΧΙ στο ΠΑΣΟΚ», γιατί έτσι αδρανοποιείται το κίνημα με συνέπεια την τόσο αντικαταστατική όσο και ανούσια δημιουργία πολιτικών μορφωμάτων – οχημάτων πολιτικής επιβίωσης αρχηγίσκων και παρατρεχάμενων- τύπου ΔΗΠΑΡ κι ΕΛΙΑ, άλλα κυρίως επειδή η τοπική οργάνωση FB δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο … φασαρία!

Και για να θυμίσω κάποια πράγματα, τη δικαιολογία «ποιο ΠΑΣΟΚ» να τη θέσετε στους συντρόφους που μποϊκόταραν το προηγούμενο συνέδριο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία τέτοιων συσχετισμών στα όργανα του ΠΑΣΟΚ που επιτρέπουν άκοπα τη δημιουργία των προαναφερθέντων μορφωμάτων! Για να το κάνω πιο λιανά, τους έστρωσαν δηλαδή τον δρόμο…

Τέλος, αξίζει να αναφερθώ σε πρόσωπα και ομάδες εντός του ΠΑΣΟΚ που ενώ εμφανίζονται ως θεματοφύλακες των αρχών του κινήματος, εκμεταλλεύονται την αγωνία των συντρόφων της βάσης προς όφελος της πολιτική τους επιβίωσης κι εν τέλει ψηφίζουν ΝΑΙ σε οτιδήποτε θέσει σε ψηφοφορία η σημερινή ηγεσία του κινήματος.

Λοιπόν για να σας λυθεί η απορία, όχι δεν ψάχνω δικαιολογία να «μεταπηδήσω» στρατόπεδο γιατί δεν έχω σκοπό να το κάνω ούτε τώρα ούτε στον αιώνα τον άπαντα, ούτε μου έταξαν διορισμό, ούτε έχω παράπονα και βγάζω πικρία επειδή δεν εκλέχθηκα στο προηγούμενο συνέδριο (όπως διαρρέεται από συγκεκριμένες ομάδες, γεγονός που δεν ισχύει γιατί δεν είχα βάλει υποψηφιότητα ποτέ), όμως δεν έχω σκοπό να μην σχολιάζω τις κατά τη γνώμη μου αστοχίες ούτε να χαϊδεύω αυτιά.

Συνεχίζω να υπερασπίζομαι την κυβέρνηση 09-11 και να θεωρώ πως η αντιδημοκρατική και τραμπουκικη «κατάλυσή» της οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος για τη σημερινή άθλια οικονομική μα κυρίως κοινωνική και πολιτική κατάσταση. Διεκδικώ κι αγωνίζομαι για την επαναφορά της ατζέντας ΓΑΠ, των προτεραιοτήτων της αλλά και του ίδιου, ως θεματοφύλακας αυτών, στην κεντρική πολιτική σκηνή. Όμως διατηρώ το δικαίωμα να διαφωνώ (ως άνθρωπος, ως πολιτική μονάδα) με τις επιλογές του ΓΑΠ σχετικά με την υπερψήφισή της δεξιότερης δεξιάς και φονταμενταλιστικότερης συγκυβέρνησης, την «απουσία» του από τον προϋπολογισμό του 2015 και την αδράνειά του σχετικά με τις εσωκομματικές διαδικασίες.

Θεωρώ πως έχω ακόμα το δημοκρατικό δικαίωμα να εκφράζομαι πολιτικά όπως θεωρώ εγώ ορθότερα.
Αυτά για την ώρα κι από Δευτέρα, στις τοπικές σας.-

Προδοσίες και προδότες να ψάξετε στους πραγματικούς ενόχους.

Του Νικόλα Μανδρόχαλου