Παπανδρέου - Ενωση Κέντρου,
Παπανδρέου - και τώρα;;;
Από το 1952 με τον Παπάγο και από το 1955 με την ΕΡΕ του Καραμανλή, υπήρξε μια περίοδος με τρομακτικά γεγονότα που δηλητηρίασαν την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Επιβίωνε το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, τα κυνηγητά δεν είχαν σταματήσει, τα έκτακτα μέτρα, οι πολιτικοί κρατούμενοι, η Ασφάλεια που καραδοκούσε και είχε μάτια παντού, οι χαφιέδες, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, ο αποκλεισμός των δημοκρατικών πολιτών από το δημόσιο, η μετανάστευση στο εξωτερικό όπου οδηγήθηκαν τα νιάτα του τόπου, τα απίστευτα οικονομικά σκάνδαλα τα οποία ποτέ δεν διαλευκάνθηκαν και κανείς ποτέ δεν πλήρωσε, οι εκλογές της βίας και νοθείας του 1961, η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη (22 Μαΐου 1963, στη Θεσσαλονίκη), η φυγή του Καραμανλή στο Παρίσι με ψεύτικο όνομα...
«H Eνωσις Kέντρου καταγγέλλει και ενώπιον του έθνους και ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης τον αρχηγόν της EPE κ. Kαραμανλή ως ηθικόν αυτουργόν της πολιτικής δολοφονίας του βουλευτού Γρ. Λαμπράκη», δηλώνει ο Γ. Παπανδρέου προκαλώντας πολιτική θύελλα.
Κι έρχεται μετά από πενήντα χρόνια η Αλέκα Παπαρήγα να "αθωώσει" τον Καραμανλή από το βήμα της Βουλής, χωρίς ίχνος ντροπής!!!
Η εμφάνιση της Ένωσης Κέντρου, με επικεφαλής τον ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, που κατήγαγε μια περιφανή νίκη στις 3 Νοεμβρίου του 1963, έδινε μια ανάσα στον δημοκρατικό λαό, που έβαζε τέλος στην παντοκρατορία της Δεξιάς. Ήταν πράγματι η αφετηρία για τη δημοκρατική αναγέννηση του τόπου, για μια Ελλάδα απελευθερωμένη απ' όλα όσα την κρατούσαν εγκλωβισμένη στα δεσμά μιας παρανοϊκής και καθυστερημένης Δεξιάς.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου με τον ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΑΓΩΝΑ έδωσε ώθηση στην προσπάθεια του λαού να πάρει τα ηνία της εξουσίας στα χέρια του. Ακολούθησαν θλιβερά γεγονότα, με τιςανακτορικές παρεμβάσεις, με την Αποστασία, την τρισάθλια τακτική του μισητού Μητσοτάκηπου θεωρήθηκε εκείνος που εκτέλεσε τα σχέδια της αποστασίας. Ο Γ. Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει εγκέφαλο της αυλικής συνωμοσίας που ανέτρεψε την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου (στην οποία ο Μητσοτάκης μετείχε ως υπουργός των Οικονομικών).
Ήταν και η δολοφονία του φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα (21 Iουλίου 1965)... «H κυβέρνησις [του αποστάτη Νόβα] δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοτών. Eγινεν, επίσης και κυβέρνησις του αίματος. Πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου γης και να λογοδοτήσει διά τα εγκλήματά της», δήλωσε τότε ο Γ. Παπανδρέου.
Η ελληνική κοινωνία έγινε η αρένα με αλλεπάλληλες πολιτικές αναμετρήσεις, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το κράτος, να διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός και ν' ακολουθήσει η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967. Ωστόσο, ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε βάλει φωτιά και ο λαός δεν κρατιόταν. Μπορεί η χούντα να άνοιξε πάλι τις φυλακές και τα ξερονήσια, όμως υπήρξε η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν η λευτεριά και η δημοκρατία.
Και ήρθε η μεταπολίτευση και ξαναγύρισε εκείνος που είχε απλώσει τις φτερούγες του στο παρακράτος της προδικτατορικής Δεξιάς για να κυριαρχεί. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλήςπου ακόμη τον ευλογούν και οι κομμουνιστές διότι τάχα τους νομιμοποίησε (ανόητοι, η νομιμοποίηση ήταν απαίτηση της ΕΟΚ για την είσοδο της χώρας μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια), δεν ζήτησε ποτέ ούτε με μια απλή λέξη ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον ελληνικό λαό για όσα τράβηξε με δική του ευθύνη στη διάρκεια της καραμανλικής οκταετίας.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου έφυγε (3 Nοεμβρίου 1968) πικραμένος στη διάρκεια της δικτατορίας και οι εκατοντάδες χιλιάδες λαού τον κατευόδωσαν καταπώς του άξιζε, αλλά εκείνο το κατευόδιο αποτέλεσε ουσιαστικά και την πρώτη μεγάλη λαϊκή αντίδραση στη δικτατορία.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που είχε συνδέσει την πολιτική του δράση με τα όνειρα του ελληνικού λαού για τη δημοκρατία και την απαλλαγή από εξαρτήσεις, θα ιδρύσει το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας στις σελίδες της ιστορίας την Ένωση Κέντρου. Την προσφορά και του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ την γνωρίζει ο ελληνικός λαός, παρά την συνεχιζόμενη και σήμερα επιχείρηση απαξίωσης. Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ πέρασε κι αυτό με τη σειρά από τα Καυδιανά δίκρανα κι έπεσε στα χέρια κάποιου Βενιζέλου, που με τη συνεργασία κάποιων ολιγόψυχων, παραμέρισαν τον Γιώργο Παπανδρέου, και οδήγησαν το Κίνημα στην αγκαλιά της Δεξιάς και στα σκουπίδια.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει μια ευκαιρία τώρα. Θα την αρπάξει ή θα συνεχίσει να σιωπά;;;
Παπανδρέου - και τώρα;;;Από το 1952 με τον Παπάγο και από το 1955 με την ΕΡΕ του Καραμανλή, υπήρξε μια περίοδος με τρομακτικά γεγονότα που δηλητηρίασαν την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Επιβίωνε το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, τα κυνηγητά δεν είχαν σταματήσει, τα έκτακτα μέτρα, οι πολιτικοί κρατούμενοι, η Ασφάλεια που καραδοκούσε και είχε μάτια παντού, οι χαφιέδες, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, ο αποκλεισμός των δημοκρατικών πολιτών από το δημόσιο, η μετανάστευση στο εξωτερικό όπου οδηγήθηκαν τα νιάτα του τόπου, τα απίστευτα οικονομικά σκάνδαλα τα οποία ποτέ δεν διαλευκάνθηκαν και κανείς ποτέ δεν πλήρωσε, οι εκλογές της βίας και νοθείας του 1961, η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη (22 Μαΐου 1963, στη Θεσσαλονίκη), η φυγή του Καραμανλή στο Παρίσι με ψεύτικο όνομα...
«H Eνωσις Kέντρου καταγγέλλει και ενώπιον του έθνους και ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης τον αρχηγόν της EPE κ. Kαραμανλή ως ηθικόν αυτουργόν της πολιτικής δολοφονίας του βουλευτού Γρ. Λαμπράκη», δηλώνει ο Γ. Παπανδρέου προκαλώντας πολιτική θύελλα.
Κι έρχεται μετά από πενήντα χρόνια η Αλέκα Παπαρήγα να "αθωώσει" τον Καραμανλή από το βήμα της Βουλής, χωρίς ίχνος ντροπής!!!
Η εμφάνιση της Ένωσης Κέντρου, με επικεφαλής τον ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, που κατήγαγε μια περιφανή νίκη στις 3 Νοεμβρίου του 1963, έδινε μια ανάσα στον δημοκρατικό λαό, που έβαζε τέλος στην παντοκρατορία της Δεξιάς. Ήταν πράγματι η αφετηρία για τη δημοκρατική αναγέννηση του τόπου, για μια Ελλάδα απελευθερωμένη απ' όλα όσα την κρατούσαν εγκλωβισμένη στα δεσμά μιας παρανοϊκής και καθυστερημένης Δεξιάς.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου με τον ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΑΓΩΝΑ έδωσε ώθηση στην προσπάθεια του λαού να πάρει τα ηνία της εξουσίας στα χέρια του. Ακολούθησαν θλιβερά γεγονότα, με τιςανακτορικές παρεμβάσεις, με την Αποστασία, την τρισάθλια τακτική του μισητού Μητσοτάκηπου θεωρήθηκε εκείνος που εκτέλεσε τα σχέδια της αποστασίας. Ο Γ. Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει εγκέφαλο της αυλικής συνωμοσίας που ανέτρεψε την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου (στην οποία ο Μητσοτάκης μετείχε ως υπουργός των Οικονομικών).
Ήταν και η δολοφονία του φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα (21 Iουλίου 1965)... «H κυβέρνησις [του αποστάτη Νόβα] δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοτών. Eγινεν, επίσης και κυβέρνησις του αίματος. Πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου γης και να λογοδοτήσει διά τα εγκλήματά της», δήλωσε τότε ο Γ. Παπανδρέου.
Η ελληνική κοινωνία έγινε η αρένα με αλλεπάλληλες πολιτικές αναμετρήσεις, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το κράτος, να διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός και ν' ακολουθήσει η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967. Ωστόσο, ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε βάλει φωτιά και ο λαός δεν κρατιόταν. Μπορεί η χούντα να άνοιξε πάλι τις φυλακές και τα ξερονήσια, όμως υπήρξε η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν η λευτεριά και η δημοκρατία.
Και ήρθε η μεταπολίτευση και ξαναγύρισε εκείνος που είχε απλώσει τις φτερούγες του στο παρακράτος της προδικτατορικής Δεξιάς για να κυριαρχεί. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλήςπου ακόμη τον ευλογούν και οι κομμουνιστές διότι τάχα τους νομιμοποίησε (ανόητοι, η νομιμοποίηση ήταν απαίτηση της ΕΟΚ για την είσοδο της χώρας μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια), δεν ζήτησε ποτέ ούτε με μια απλή λέξη ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον ελληνικό λαό για όσα τράβηξε με δική του ευθύνη στη διάρκεια της καραμανλικής οκταετίας.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου έφυγε (3 Nοεμβρίου 1968) πικραμένος στη διάρκεια της δικτατορίας και οι εκατοντάδες χιλιάδες λαού τον κατευόδωσαν καταπώς του άξιζε, αλλά εκείνο το κατευόδιο αποτέλεσε ουσιαστικά και την πρώτη μεγάλη λαϊκή αντίδραση στη δικτατορία.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που είχε συνδέσει την πολιτική του δράση με τα όνειρα του ελληνικού λαού για τη δημοκρατία και την απαλλαγή από εξαρτήσεις, θα ιδρύσει το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας στις σελίδες της ιστορίας την Ένωση Κέντρου. Την προσφορά και του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ την γνωρίζει ο ελληνικός λαός, παρά την συνεχιζόμενη και σήμερα επιχείρηση απαξίωσης. Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ πέρασε κι αυτό με τη σειρά από τα Καυδιανά δίκρανα κι έπεσε στα χέρια κάποιου Βενιζέλου, που με τη συνεργασία κάποιων ολιγόψυχων, παραμέρισαν τον Γιώργο Παπανδρέου, και οδήγησαν το Κίνημα στην αγκαλιά της Δεξιάς και στα σκουπίδια.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει μια ευκαιρία τώρα. Θα την αρπάξει ή θα συνεχίσει να σιωπά;;;
1 σχόλιο:
.....και τωρα εσεις και η παρεα σας ξανα-σηκωνεται το φερετρο του ΠΑΣΟΚ και κανεται προσπαθειες να το αναστησεται.....Οι λαμογιες δε σας ξεπλενουν...μεχρι και την ιστορια διαστρεβλωνεται..
Δημοσίευση σχολίου