Economist: Κέρβερος η τρόικα που κρατάει

 τις χώρες στον Αδη...
«Στην ελληνική μυθολογία ο Κέρβερος ήταν ένας σκύλος με τρία κεφάλια που φύλαγε τις πύλες του Aδη. Στη σύγχρονη πολιτική η τρόικα είναι το τέρας με τα τρία κεφάλια που παγιδεύει τη χώρα σε έναν οικονομικό κάτω κόσμο. Στο υπουργείο Οικονομικών, ακόμη και οι καθαρίστριες φωνάζουν "δολοφόνοι" όταν οι επικεφαλής της τρόικας επισκέπτονται την Αθήνα. Στη Λισαβόνα αντιστοίχως πανό διαδηλωτών αναφέρουν υβριστικά συνθήματα. Υπάρχει τώρα ένας πορτογαλικός νεολογισμός, "entroikado" που σημαίνει κάποιος που έχει υποστεί οικονομικό σοδομισμό».

Το περιοδικό Economist σε ένα αλληγορικό άρθρο του που συνοδεύεται από ένα εντυπωσιακό σκίτσο

Αργεντινή...

ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΞΟΔΟ !...
Στην πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα η Αργεντινή ήταν μια πλούσια χώρα, μια «ευρωπαϊκή χώρα έξω από την Ευρώπη». Στο δεύτερο μισό του ίδιου αιώνα η πολιτική αστάθεια και οι δογματικοί οικονομικοί πειραματισμοί προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση εγκλώβισαν τη χώρα σε μόνιμη οικονομική κρίση.

Σήμερα η χώρα εγκλωβίζεται εκ νέου στην ύφεση, βαδίζει προς μια κρίση του ισοζυγίου πληρωμών με τις διεθνείς ισοτιμίες του εθνικού νομίσματος σε συνεχή πτωτική τάση. Οσοι βιάσθηκαν επιπόλαια να την αναδείξουν ως παράδειγμα της θεωρίας ότι υπάρχει ζωή μετά τη χρεοκοπία μάλλον βιάστηκαν.

Αμέσως μετά την άνοδό του στην εξουσία στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1940, ο δικτάτορας Χουάν Περόν έδωσε πανίσχυρο ρόλο συνδιαχείρισης στα συνδικάτα κατά το μοντέλο του

Το χρέος...
Και τα μαθηματικά του Χότζα...

Ήταν, λένε, τα παλιά χρόνια κάποιος που είχε δανειστεί 100 γρόσια, με τη δέσμευση να επιστρέψει στον δανειστή του 110 σε ένα χρόνο. Επειδή την ημέρα της αποπληρωμής ήταν πάλι άφραγκος, δανείστηκε από κάποιον άλλο τα 110 γρόσια, δεσμευόμενος να επιστρέψει 120 τον επόμενο χρόνο. Έτσι εξοφλήθηκε η αρχική οφειλή των 110 γροσίων. Δυστυχώς,
όμως, στο τέλος του δεύτερου χρόνου βρέθηκε πάλι άφραγκος, οπότε κατέφυγε σε κάποιον τρίτο, από τον οποίο δανείστηκε τα 120 με την υπόσχεση να του καταβάλει 130 τον επόμενο χρόνο. Έτσι διαγράφηκε και η οφειλή των 120. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε στο τέλος του τρίτου χρόνου,

Οι φούφουτοι…

Ελιά (από μολόχες)...

Νομίζω ότι η κίνηση των 58 αποκτάει σθένος και πάει για κίνημα. Που όμως δεν θα απευθύνεται σε φούφουτους, όπως ευγενέστατα χαρακτήρισε ο κ. Ψαριανός τους κ.κ. Λοβέρδο και Καστανίδη, αλλά σε... σοβαρούς παράγοντες της πολιτικής ζωής όπως ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και ο κ. Παντελής Καψής, αμφότεροι υπουργοί του κ. Σαμαρά. Ο οποίος δεν συμμετέχει (ακόμα) στην κίνηση των 58, για να μην τους κάνει απότομα 59 και προκαλέσει κρίση ρευστότητας στο αντιπροσωπευτικό μας σύστημα.

Το ενθαρρυντικό είναι ότι η κίνηση των 58 αποκτάει σιγά-σιγά λαϊκό έρεισμα. Οπου ομιλούν τρεις απ’ αυτούς, τους παρακολουθούν μετά προσοχής όλοι οι υπόλοιποι 55. Εντυπωσιακή μάλιστα είναι

Ο Πρετεντέρης έχει μπερδέψει τον

 «πρωϊνό καφέ» με τη δημοσιογραφία...


Παραθέτουμε αποσπάσματα από το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη με τίτλο "Ανεκδιήγητοι", που δημοσιεύτηκε στο "Βήμα της Κυριακής". Έχει ενδιαφέρον ποια νοοτροπία υπερασπίζεται ο ίδιος ο Πρετεντέρης, πάνω στην οποία σχολιάζει το epikairo.

Για κάποιον λόγο τον οποίο ακόμη δεν έχω καταφέρει να εντοπίσω, ο ΟΟΣΑ έφτιαξε μια έκθεση η οποία περιείχε μεταρρυθμίσεις για την «απελευθέρωση του ανταγωνισμού».
[..]
Εξ όσων γνωρίζω πάντως κανένα όργανο της ελληνικής πολιτείας δεν έχει αποφασίσει να απελευθερωθεί ο ανταγωνισμός παντού και πάντα, ούτε βλέπω γιατί ανατέθηκε στον ΟΟΣΑ να μας πει τι θα κάνουμε σε κάτι που δεν έχουμε αποφασίσει.

Παρ' όλα αυτά η έκθεση έγινε.

Και κάποιος ηλίθιος (ή πολλοί ηλίθιοι μαζί, πράγμα που είναι και το πιθανότερο...) δεσμεύθηκαν απέναντι στην τρόικα ότι θα υλοποιήσουν στο ακέραιο τις προτάσεις μιας ομάδας υπαλλήλων του ΟΟΣΑ.

Ετσι γενικώς. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα ανέλαβε μια ευθύνη χωρίς να έχει καν συναίσθηση τι αναλαμβάνει.

Ερχεται τώρα η τρόικα και λέει: «Κύριοι, κάντε αυτό για το οποίο δεσμευθήκατε!». Από την πλευρά τους κανένα πρόβλημα, διότι και αυτοί τόσο μυαλό κουβαλάνε...

Αποτέλεσμα; Πλακωνόμαστε τώρα μεταξύ μας σε πόσες ημέρες το γάλα θεωρείται φρέσκο και πόσα φαρμακευτικά σκευάσματα θα μπορούν να πουλιούνται στα σουπερμάρκετ.

[..]

Με άλλα λόγια, μια ολόκληρη χώρα κρίνεται σήμερα από την εφαρμογή ρυθμίσεων που προέβλεψαν ή φαντάστηκαν ή σχεδίασαν οι υπάλληλοι ενός διεθνούς οργανισμού.

Τις οποίες δεν ξέρω ποιος συζήτησε και ποιος ενέκρινε.
Αλλά τις οποίες κάποιοι ανεκδιήγητοι κυβερνητικοί υποσχέθηκαν να υλοποιήσουν χωρίς ενδεχομένως να έχουν καν καταλάβει τι υπόσχονται.

Epikairo: Καταρχάς να ενημερώσουμε τον επιφανή δημοσιογράφο ότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΟΟΣΑ και πολλές φορές πληρώνει η ίδια με χρήματα των ελλήνων πολιτών τον Οργανισμό για να διεξάγει έρευνες για ένα ευρύ πεδίο θεμάτων δημόσιας πολιτικής, όπως π.χ. ο ανταγωνισμός, η δημόσια διοίκηση κ.α. Επίσης ο ΟΟΣΑ δεν θεωρείται όποιος και όποιος οργανισμός, μιας και οι εκθέσεις τους γίνονται σε συνεργασία με ελληνικές αρχές και χαρακτηρίζονται από επιστημονική αρτιότητα.

Ο Πρετεντέρης χαρακτηρίζει "ηλίθιο" εκείνον που ανήγαγε τις συστάσεις του ΟΟΣΑ σε δεσμεύσεις απέναντι στη Τρόικα. Μας θυμίζει λογικές τύπου: "Γιατί ο Παπανδρέου να χαρακτηρίσει έναν ολόκληρο λαό διεφθαρμένο; Γιατί ο Παπακωνσταντίνου να μιλήσει για Τιτανικό; Γιατί να πάμε και να πούμε στους Ευρωπαίους τα πραγματικά μας ελλείμματα;" Επίσης η λογική του Πρετεντέρη ότι "κάνουμε ότι λέει η Τρόικα και τίποτε παραπάνω" ανταποκρίνεται στην κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία βαπτίζει ",μεταρρυθμίσεις" τις μνημονιακές υποχρεώσεις, δίχως να κουνιέται φύλλο για αλλαγές σε ζητήματα που δεν μας τα υπαγορεύει η Τρόικα.

Κι αυτός ο "κίβδηλος" πατριωτισμός που μεταφράζεται σε έγερση "αντι-τροικανών" συναισθημάτων μόνο ως φτηνός και τυχάρπαστος μπορεί να χαρακτηριστεί. Η Ελλάδα από το 2009 έπαψε να είναι "κουκούλι" σκανδάλων και κακοδιαχείρισης, αφού η διεθνής κοινότητα έχει στραμμένο το βλέμμα της επάνω μας διαρκώς, επειδή πολύ απλά οι κυβερνώντες που αποθεώνει ο Πρετεντέρης, Σαμαράς-Βενιζέλος, δεν κάνουν τίποτα παραπάνω πέρα απ' αυτά που τους λέει η Τρόικα. 

Αυτή η λογική να "ξεγελάσουμε τους κουτόφραγκους", κάνοντας δημιουργική λογιστική και επικοινωνιακά τεχνάσματα (πρακτικές που αποθέωσαν Σημίτης-Καραμανλής και υπέθαλψαν δημοσιογράφοι όπως ο Πρετεντέρης), μπορεί να αποτελεί μέρος συζήτησης ενός πολιτικού πρωϊνού καφέ και όχι της δημοσιογραφίας/αρθρογραφίας. Γι αυτό και ο Παπανδρέου και πολλοί από τους υπουργούς του λοιδορήθηκαν, επειδή ακριβώς έσπαγαν της καθ' ημάς βολικής διαχείρισης.

Πολλοί βολεύονται πίσω από τον μπαμπούλα της Τρόικα. Καιρός είναι να ξεσκεπαστούν

Σωτήρες…
του Γιώργου Σταματόπουλου

Γέμισε η χώρα από δαύτους. Ολοι τους κραυγάζουν ότι αυτοί θα σώσουν τη χώρα. Πενήντα οχτώ από δώ, χίλιοι πιο κεί, κεντροαριστεροί, κεντροδεξιοί και το κακό συναπάντημα. Θα τη σώσουν βεβαίως αφού πρώτα τους ψηφίσουμε· ε, πώς αλλιώς; Να πάρουν αυτοί τη θεσούλα τους στα έδρανα της Βουλής ή της Ευρωβουλής και κατόπιν θα αποδυθούν στον αγώνα σωτηρίας (μας). Θα πηγαίνουν, πάντοτε, στη μέση του δρόμου, μακριά δηλαδή από τα άκρα, γιατί εκεί κινδυνεύουν να πέσουν σε κρημνούς και να παρασύρουν κι εμάς μαζί τους· κάτι τέτοιο τους προκαλεί δυσφορία και αποτροπιασμό.

Οπως επίσης δυσανασχετούν όταν μας βλέπουν απολίτιστους, αχειραγώγητους, βρόμικους,

Μοιραίος και θλιβερός ...
Το ΠΑΣΟΚ, για πρώτη φορά στην ιστορία του, δεν κατεβαίνει μόνο του σε εκλογές...
Κάποιοι σηκώνονταν και έφευγαν από την αιθουσα, κάποιοι άλλοι αντάλλασσαν ματιές με νόημα. Αυτό που φοβόντουσαν, έγινε.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, στα χέρια αυτού του μοιραίου ανθρώπου που το 'χει καταντήσει συνιστώσα της ΝΔ, δεν κατεβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του αυτόνομο.
Μίλησε με τρόπο υποτιμητικό, αν οχι υβριστικό, για το διαδίκτυο. Προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για για τη σχέση του κόμματος με την κυβέρνηση της ΝΔ, φτάνοντας στα ακρότατα σημεία της γελοιότητας, με τη φράση οτι το ΠΑΣΟΚ βάζει τους κανόνες ("κανοναρχεί" την κυβέρνηση)! .
«Σεβόμαστε, συμπράττουμε, θέλουμε σεβασμό στην υπόσταση του ΠΑΣΟΚ τώρα. Έτσι, μπορούμε να πάμε στην Ελιά, για την οποία έχω μιλήσει από το τον Ιούλιο του 2012» είπε, σημειώνοντας ότι τώρα είναι η ευκαιρία να δοκιμαστεί η πειστικότητα τέτοιων επιλογών, καθώς οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές προσφέρονται για κάτι τέτοιο.
Μοιραίος και θλιβερός ...
 nonews-NEWS

Αναπόφευκτες συνέπειες
Τα είδατε; Μια σοβαρή κουβέντα επιχείρησε να ψελλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ (αυτά που λέγαμε χθες για τον Σταθάκη και το χρέος) και του την έπεσαν άγρια από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που -για να μην ξεχνιόμαστε- είναι ο ένας από τους δύο άλλους κυβερνητικούς εταίρους που ονειρεύεται ο Λαφαζάνης. Διότι το θέμα του χρέους έχει λυθεί όπως θα θυμάστε. «Δεν δανειστήκαμε τίποτα, δεν χρωστάμε τίποτα, δεν πληρώνουμε τίποτα!». Αρα ύποπτος ο Σταθάκης, «δηλωσίας» ο Σταθάκης και αύριο ή μεθαύριο μπορεί και κρυπτομνημονιακός πράκτορας ο Σταθάκης.
Και δεν είναι μόνο ο Σταθάκης, ούτε και είναι μόνο το χρέος. Είναι πολλές οι κωλοτούμπες που πρέπει να γίνουν, για να αποκτήσει σοβαρότητα και αξιοπιστία ο προγραμματικός λόγος του Τσίπρα και της παρέας του. Αλλά κάθε φορά που θα επιχειρείται μία... συντηρητική αναδίπλωση, θα

O πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος και υφυπουργός, Γιώργος Πεταλωτής σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό "ΒΗΜΑ FM" εξέφρασε την άποψη ότι ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να αποκτήσει ενισχυμένο ρόλο στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ .

«Υπήρξε πρωθυπουργός, ο πρωθυπουργός που διαχειρίστηκε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στη νεότερη πολιτική ιστορία της χώρας και με τα θετικά και αρνητικά, θα πρέπει να έχει ρόλο σαφέστατα και θέση. Αυτό, όμως, με όρους όχι όπως συνηθίσαμε μέχρι τώρα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε στελέχη και πρώην πρωθυπουργούς που έχουν να προσφέρουν, απ’ έξω από την όλη συζήτηση» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πεταλωτής και πρόσθεσε:

«Κάποτε, ως μεγάλα κόμματα, είχαμε την πολυτέλεια να βάζουμε κάποιους ανθρώπους στο περιθώριο, διότι πέρασαν ή θεωρούσαμε ότι έκαναν τον κύκλο τους, χωρίς να αξιοποιούμε απόψεις και συνεισφορά. Σήμερα, όμως, νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να περισσεύει σε αυτό το φτωχό πολιτικό σκηνικό και σε ένα ΠΑΣΟΚ που πρέπει να υπάρξει, αποκτώντας, όμως, έναν πολιτικό λόγο που σήμερα δεν έχει».

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ !...


Το οραματικό σχέδιο (και προσδοκία), των κυβερνητικών, έγκειται στην παγίωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και στην έναρξη της (πολυπόθητης και αβανταδόρικης) διαδικασίας, επιστροφής πόρων στο λαό, αρχίζοντας από τα ασθενέστερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, χαμηλοσυνταξιούχους, χαμηλόμισθους κλπ.

Στην αρχή μιας κρισιμότατης και μακρότατης προεκλογικής περιόδου, όχι με μία αλλά με τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, (Ευρωεκλογές, Αυτοδιοικητικές και Εθνικές), οι συγκυβερνήτες σχεδίαζαν και προσδοκούσαν τη στιγμή της μοιρασιάς, μέρους του πρωτογενούς πλεονάσματος, ως την

Πσσστ και που σαι Βαγγέλη, μην τολμήσεις 

να καταργήσεις το ΠΑΣΟΚ...

Την αποχώρηση του κ. Βενιζέλου από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αν όχι και την αυτοδιάλυση του κόμματος, φέρονται να συζητούν σοβαρά κύκλοι της Χαριλάου Τρικούπη, μετά την οριστικοποίηση της «Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης», στην οποία μετέχει το ΠΑΣΟΚ.

Ειδικότερα, δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν, ενδεικτικά, ότι ο κ. Χρήστος Δερβένης, γιατρός, πρόεδρος στο ΙΣΤΑΜΕ και πρόσωπο πολύ κοντινό προς τον κ. Βενιζέλο, είναι ένας απ΄ όσους τον συμβουλεύουν στην κατεύθυνση αυτή. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι αναζητείται

Πρόταση για μία καλύτερη παιδεία, με άμβλυνση των ανισοτήτων και αύξηση του μέσου μορφωτικού επιπέδου.

Σήμερα, η γνώση είναι η σημαντικότερη των εξουσιών. Επιτέλους, μετά από αιώνες μπήκαν τα πράγματα στη σωστή τους σειρά. Και αν ψάχνει ο νέος ή η νέα ένα καλύτερο μέλλον, κείνο δεν του το φέρνει ούτε το όνομα της οικογένειάς του ούτε τα χρήματα που έχει στο πορτοφόλι του, αλλά η περισσότερη γνώση. Το ίδιο ισχύει και για έναν ολόκληρο λαό. Δεν πρόκειται να πάει πουθενά η Ελλάδα ούτε λόγω ιστορίας ούτε λόγω δανείων από τους ουρανούς και σχεδίων Μάρσαλ από τους εταίρους, αν δεν έχει ένα έμψυχο δυναμικό που να διαθέτει αυτογνωσία, ικανότητες και εξειδικευμένη γνώση...

Η Ελλάδα έχει ανάγκη να επενδύσει σε μία μορφωμένη κοινωνία, όχι βγάζοντας παιδιά θαύματα αλλά αυξάνοντας το μέσο μορφωτικό επίπεδο, με άμβλυνση των ανισοτήτων στις εκπαιδευτικές παροχές

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΙΓΝΑΤΙΑΔΑ: 

ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Του Αλέκου Στάμου

Προσπαθώντας να καταλάβω τι τελικά θέλει να πει ο ποιητής Μιχάλης Ιγνατίου με τις συνεχείς, εμμονικές επιθέσεις του στον Γιώργο Παπανδρέου δεν μπόρεσα να αποφύγω καταρχήν κάποια φλας μπακ. Κάτι πρέπει να υπάρχει στο νερό εκεί στις Πολιτείες τις Ηνωμένες και ταράζει την ψυχοπαθολογία των ανταποκριτών των ελληνικών ΜΜΕ στην Ουάσιγκτον. Όχι συνολικά και όχι εφ΄όλης της ύλης. Η διαταραχή εμφανίζεται κάθε φορά που ακούγεται το όνομα Παπανδρέου. Θυμάμαι κάποιον άλλο «έγκριτο» ανταποκριτή που σήμερα πια έχει επιστρέψει και είναι διευθυντής

Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος έχει μπει κάτω από το ψεκαστήρι, παρέα με τον Ιγνατίου

Με τίτλο ''Πόλεμος των «κηπουρών» του Γιώργου Παπανδρέου στον Μιχάλη Ιγνατίου'', o διευθυντής ειδήσεων και ενημέρωσης του Mega Χρήστος Παναγιωτόπουλος, γράφεις στο δικό του aixmi.gr τα εξής απίθανα:

Ένας απ' τους «κηπουρούς» του Γιώργου Παπανδρέου, ο Σωκράτης Ξυνίδης, έφτασε στο σημείο να υπαινιχθεί ότι ο Μιχάλης Ιγνατίου -ο σημαντικότερος Έλληνας δημοσιογράφος στις ΗΠΑ- έχει σχέση με αμερικανικά συμφέροντα.

«Η περίφημη φερεγγυότητα και πληροφόρηση του κ. Ιγνατίου σε τι συνίσταται εκτός των στενότατων σχέσεών του με τον αμερικάνικο παράγοντα;» τόλμησε να γράψει στο twitter ο άνθρωπος που

Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ "ΝΕΟΥ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟΥ" !...
Σε γενικότερο επίπεδο η λεγόμενη «ένοπλη επαναστατική δράση», όσο την έχω παρακολουθήσει, (από την αρχή του βίου μου…), πουθενά και ποτέ δεν κατάφερε να λειτουργήσει, όπως, επαίρεται, δηλαδή, ως αφυπνιστής του υποφέροντος λαού και προπομπός μαζικών αντιδράσεων και ξεσηκωμών.

Αντίθετα, στην συντριπτική πλειοψηφία τους τα τρομοκρατικά χτυπήματα μόνο, ως προβοκατόρικες ενέργειες έχουν λειτουργήσει και τους μόνους που ωφέλησαν ήταν οι κατά τόπους και χρόνους

 ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

Φελνίκος

Αν πιστέψουμε τους ειδήμονες των δημοσκοπήσεων τότε στις ευρωεκλογές θα έχουμε πολιτικό σεισμό. Αν και δημόσια δεν το ομολογούν εν τούτοις οι περισσότεροι από αυτούς που ασχολούνται επαγγελματικά με τις μετρήσεις της κοινής γνώμης συμφωνούν πως αν τα πολιτικά πράγματα συνεχίσουν ως έχουν τότε οι μόνοι που ίσως διασωθούν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή.

Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα φαίνεται να έχει ως κατοχυρωμένη βάση το 22-23%, ενώ η νεοναζιστική οργάνωση του έγκλειστου Ν. Μιχαλολιάκου ξεκινά τουλάχιστον από 10%. Και λέμε τουλάχιστον

Πεταλωτής : 

Τα "στοιχεία" Ιγνατίου και η πραγματικότητα.
- Η Ευρωπαική Ένωση και κυρίως η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα είχαν ρητά και απόλυτα δηλώσει ότι αναδιάρθρωση χρέους ΔΕΝ μπορούσε να γίνει όχι μόνο το 2010, αλλά μέχρι και την άνοιξη του 2011. Ο κ.Τρισέ μάλιστα με επίσημη επιστολή απειλούσε ότι θα κόψει τη ρευστότητα η ΕΚΤ αν συνεχίζουμε να πιέζουμε για αναδιάρθρωση .

- Ουδέποτε το ΔΝΤ έθεσε θέμα αναδιάρθρωσης, ούτε σε επίπεδο Στροςς Καν, ούτε τρόικας.

- Αν η ελληνική Κυβέρνηση ψιθύριζε ότι σκέφτεται αναδιάρθρωση ή πολύ περισσότερο έλεγε ότι υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης , ΤΟΤΕ θα βρισκόμασταν εκτός αγορών , η χώρα θα είχε ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ , ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΘΕΙ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ!

Μα υπάρχει κανείς που πιστεύει στα σοβαρά ότι σε μιά εποχή που με τεράστια δυσκολία πείστηκαν οι δανειστές να μας δανείσουν, με την Ελλάδα να έχει χρέος 300 δις, έλλειμμα 16% και η καραμανλική Στατιστική Υπηρεσία να έχει πει ψέμματα για τα στοιχεία της, υπήρχε ΑΡΑΓΕ έστω και μία κυβέρνηση στην ΕΕ που θα πήγαινε στο Κοινοβούλιό της και θα τους έλεγε "Α, ΝΑΙ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ 100 δις?" Είμαστε σοβαροί?

Εκτός βέβαια αν δεν μιλάνε για συναινετική αναδιάρθρωση (όπως έγινε το 2011), αλλά εννοούνε μονομερή στάση πληρωμών, αυτό που θέλαμε δηλαδή να αποφύγουμε, μια καταστροφή.

Και για να μην ξεχνιόμαστε , ο Σαμαράς μετά βδελυγμίας απέρριπτε την αναδιάρθρωση μέχρι και το 2011 ...Αλλά οι προδότες είναι άλλοι όπως πολύ καλά έχουμε εμπεδώσει...

Επειδή όλα αυτά είναι θέμα απλής λογικής, τέτοιες μπαρούφες τις λένε μόνον όσοι θέλουν να αρνούνται την πραγματικότητα και να προσποιούνται ότι υπήρχαν άλλες λιγότερο επώδυνες λύσεις ...

Ο τύπος είναι δηλωμένος άθεος
Άντε και γαμπρός, Αλέξη

Εδώ και μέρες, παρά τη λύσσα των γνωστών λίγων δεκάδων οργανωμένων φερέφωνων του ΣΥΡΙΖΑ με το σκοπό της δημιουργίας προπετάσματος καπνού ενάντια στη ΝΔ με το γνωστό λεκτικό (κολοτούμπες, μονταζιέρες, κλπ) η συζήτηση περιφέρεται -και δικαίως- στο αν τελικά είναι άθεος ο Τσίπρας ή όχι.
Μη σκάτε. Οποιοσδήποτε έχει μελετήσει το ποιόν του χαρακτήρα και κυρίως την ιδεολογική συνέπεια του πρώην μικρού καταληψία που με σπρώξιμο της τύχης -και όχι μόνον- βρέθηκε εκεί που βρέθηκε -προσωρινά ελπίζουμε- καταλαβαίνει πως η σχέση του με τη θρησκεία ε, δεν είναι η

Ο Παπανδρέου κατακεραυνώνει τον υβριστή του, Μιχάλη Ιγνατίου…

Στον κανιβαλισμό του ΓΑΠ, μετά τους Ντερμπεντέρηδες, διεκδίκησε συμμετοχή και ο δημοσιογράφος – ανταποκριτής στο Αμέρικα - των καθεστωτικών Μέσων, Έθνους και Mega, Μιχάλης Ιγνατίου.

Ξανάφερε στην επιφάνεια, με άρθρο του στο Έθνος, το... γνωστό παραμύθι του ΔΝΤ, περί

Αφήστε τους να εκτονωθούν. Βγάζουν γέλιο...
Το εξελισσόμενο παρασκήνιο της κεντρικής πολιτικής σκηνής αρχίζει να βγάζει τόσο πολύ γέλιο που προϊδεάζει ότι οι προεκλογικές και μετεκλογικές θεατρικές κωμωδίες θα περιέχουν ξεκαρδιστικότατα νούμερα και σενάρια. Σου φτάνει να παρακολουθήσεις «μερικές σκηνές του έργου»... (προβάλλονται ήδη από συνιστώσες και διαφωνούντες όλων των κομμάτων) ώστε να έχεις μια καλή ιδέα για το τι θα ακολουθήσει.
Αυτή την στιγμή οι διαφωνούντες, οι συνιστώσες και μαζί τους κάθε μορφής αναρχοαυτόνομοι που τους παρακολουθούν θυμίζουν τις οικογένειες και τους λοιπούς συγγενείς που μαζεύονται στα μνημόσυνα και οδύρονται μεταξύ τους (άλλωστε μόνο αυτοί καταλαβαίνουν τι χάσανε) αλλά όσοι περνούν έξω από την «αίθουσα τελετών» ούτε τους δίνουν σημασία ούτε έχουν πρόθεση να

 Γιώργος Ελενόπουλος, για τις δηλώσεις  Όλι Ρεν, σχετικά με το "κούρεμα"...

Ο Επίτροπος Όλι Ρεν, με την απάντησή του σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, επαναλαμβάνει το αυτονόητο, δηλαδή, τις επιπτώσεις που θα είχε το μονομερές "κούρεμα" του χρέους το 2010, μικρό δείγμα των οποίων βίωσε η Κύπρος πρόσφατα και μάλιστα, χωρίς μια ασύντακτη διαδικασία "κουρέματος".

Ντόπιοι σχολιαστές, αλλά και κάποια πολιτικά στελέχη, αποκρύπτοντας αυτήν ακριβώς την παράμετρο, ζωτικής σημασίας για τη χώρα, συνάγουν συμπεράσματα τα οποία τους βολεύουν.

Έτσι όμως, δεν λένε απλώς τη μισή αλήθεια. Καταφεύγουν στο ψεύδος για να αποκρύψουν το

Σκέψεις περί συνταγματικού πατριωτισμού



True story: Σήμερα βρέθηκα στα παλιά μου λημέρια, στα πέριξ της Νομικής Σχολής της Αθήνας. Ο λόγος, αδιάφορος. Είχα την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με παλιούς μου γνώριμους, συναδέλφους φοιτητές και καθηγητές. Πιάνοντας την κουβέντα με μια πολύ καλή φίλη συνταγματολόγο, η κουβέντα δεν άργησε να φτάσει και στην υπόθεση παραπομπής του Παπακωνσταντίνου.

Είχε προηγηθεί μπόλικη κουβέντα γύρω από τον Παπανδρέου και τα πεπραγμένα της θητείας του, τα υπέρ και τα κατά, παραδεχόμενη όχι μόνο ότι δεν υπάρχει άλλος πλην του Παπανδρέου, αλλά και το

Αντρίκος Παπανδρέου: Τα CDS αγοράστηκαν και πουλήθηκαν από την διοίκηση ΤΤ επί κυβέρνησης Καραμανλή

Ο Ανδρίκος Παπανδρέου με γραπτή δήλωσή του απαντάει σε όσα ακούγονται για την εμπλοκή του στην υπόθεση της αγοράς και της πώλησης CDS από την διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Ο κ.Παπανδρέου αναφέρει μεταξύ άλλων πως «Τα γνωστά πια στο πανελλήνιο CDS, αγοράστηκαν και πουλήθηκαν από την διοίκηση ΤΤ επί κυβέρνησης Καραμανλή, κυβέρνηση στην οποία ανήκε, ο κατ' επάγγελμα υβριστής μου κ.Καμμένος».

Η ανακοίνωση του Αντρίκου Παπανδρέου

Έχω αποφασίσει ως απλός πολίτης, αλλά καταγόμενος από ιστορική πολιτική οικογένεια, να ακολουθήσω το δρόμο της δικαιοσύνης και όχι των «παραθύρων». Πιστεύω, τιμώ και σέβομαι την ελληνική δικαιοσύνη. Εντούτοις λόγω της νέας παραληρηματικής εκστρατείας λασπολογίας, οφείλω κατ' εξαίρεση να υπενθυμίσω κάποια δεδομένα που δεν μπορούν να αγνοηθούν και που δεν βολεύουν ορισμένους:

Το γνωστά πια στο πανελλήνιο CDS, αγοράστηκαν και πουλήθηκαν από την διοίκηση ΤΤ επί κυβέρνησης Καραμανλή, κυβέρνηση στην οποία ανήκε, ο κατ' επάγγελμα υβριστής μου κ. Καμμένος. Επιτέλους τώρα μάθανε όλοι ποιοι αγόρασαν και πούλησαν τα CDS.

Ως προς την αγωγή που κέρδισα θυμίζω τα εξής από τα πρακτικά:

α. Η πρωτόδικη απόφαση έκρινε αναληθή και αναπόδεικτα όσα ο κ. Καμμένος υποστηρίζει περί CDS και ότι, μετά από ενδελεχή εξέταση όλων των "συμπτώσεων" καθόσον με αφορά, δεν προέκυψε καμία εμπλοκή μου.

β. Καταδίκασε τον κ. Καμμένο και του απαγόρευσε στο εξής να με προσβάλει με αναφορές που σχετίζονται με την ευφάνταστη υπόθεση των CDS.

Ως προς το δεύτερο σκέλος της μιντιακής επιχείρισης, "πάμε τη μπάλα αλλού" για τα δάνεια του ΤΤ, στο ζεύγος Γριβέα, υπενθυμίζω και πάλι ότι όλα τα δάνεια προς αυτό και η εκταμίευσή τους έγιναν επί κυβέρνησης Καραμανλή, κυβέρνηση στην οποία ανήκε και πάλι ο αχρηγός ενός όλο και μικρότερου πολιτικού κόμματος.

Την σύμβαση αυτή την κατήγγειλε η επόμενη διοίκηση, δηλαδή η διοίκηση επί κυβέρνησης Παπανδρέου. Αλλά και για την ουσιαστική διερεύνηση της νομιμότητας των δανείων αυτών, τον δρόμο άνοιξε το θεσμικό πλαίσιο που προωθήθηκε επί κυβέρνησης Παπανδρέου. Άρα ποιος έκανε την αμαρτία και ποιος ήρθε στη συνέχεια να ξεσκεπάσει τα σκάνδαλα; Τα στοιχεία εντέλει είναι αυτά που δείχνουν ποιοι ξεκίνησαν την κάθαρση και ποιοι συνεχίζουν την συσκότιση.

Γιατί οι έντιμοι και ικανοί 

δεν ασχολούνται με την πολιτική
Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (427-347 π.Χ.) γύρω στο 374 π.Χ. έγραψε το κορυφαίο έργο του Πολιτεία, μέσω του οποίου σχεδίασε την εικόνα του ιδα-νικού πολιτεύματος... με επίγνωση του πόσο δύσκολη είναι η πραγματοποίησή του.

Στο έργο αυτό μέσα από την αφήγηση του Σωκράτη αναφέρεται και η συζήτηση που έγινε με θέμα τη φύση της δικαιοσύνης, αλλά κυρίως για τη δημιουργία ενός ιδανικού κράτους, στο οποίο θα κυριαρχεί η ιδέα του αγαθού και το οποίο κράτος θα υφίσταται για να παρέχει την αληθινή ευτυχία

Ο Πρετεντέρης αναλύει πώς το δημοψήφισμα Παπανδρέου έφερε το κραχ του 1929...

Με άρθρο του στα Νέα και τίτλο ''Κορυφαίο λάθος'', ο Γιάννης Πρετεντέρης αναλύει πώς το δημοψήφισμα που πρότεινε ο Παπανδρέου το 2011 ήταν το κορυφαίο πολιτικό λάθος το οποίο πληρώνει ακόμη σήμερα η χώρα (!) και μάλιστα ίσως αποδειχθεί και η κύρια και μοναδική αιτία σε περίπτωση που η χώρα δεν τα καταφέρει! Αντιλαμβάνομαι την έκπληξή σας! Θα σας κατανοήσω σε περίπτωση που δε μας πιστεύετε. Παραθέτουμε, λοιπόν, αυτούσιο το άρθρο με οδηγίες ανάγνωσης τη λήψη ενός vomex (αντιεμετικό) και ενός κουβά παρά πόδα σε περίπτωση που το χάπι δεν κάνει

Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ !...


Δεν ξέρω τον ακριβή λόγο για τον οποίο απέδρασε ο Χριστόδουλος Ξηρός, μπορεί να τόκανε για να πάρει «λίγο αέρα», πιθανά στη θέση του νάκανα κι εγώ το ίδιο… Η «πολιτική» (κατά τον δικηγόρο του...) αυτή του πράξη, όμως, δίνει την αφορμή να στηθεί ένα, ακόμα, σκηνικό επηρεασμού της κοινής γνώμης αυτή τη συγκυρία. Κι εκείνο που έχει τη μεγάλη σημασία σ΄ αυτή τη συγκυρία, είναι το ό,τι η «κοινή γνώμη» οδεύει προς μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση.

Οι «τρομοκράτες», λοιπόν, είναι διαθέσιμοι να χρησιμοποιηθούν, κατάλληλα, έτσι ώστε να μπουν σε δεύτερη μοίρα οι «κακές» επαναφορές σε πρώτο πλάνο, περιστατικών, όπως ο σφαγιασμός των μισθών και των συντάξεων ή οι αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές. Το ίδιο σκηνικό έχει αρχίσει να στήνεται και για να διασκεδαστούν, ως τραβηγμένες και οι όποιες ανησυχίες, για το μέλλον, π.χ. της Ελλάδας ή και της ίδιας της Ευρώπης.

Με τον «παππού» Χριστόδουλο, τον « ανιψιό Μαζιώτη και τα «εγγόνια» των «Πυρήνων», ελεύθερους και, εν δυνάμει, συνεργαζόμενους, το «μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα» φαντάζει (και πλασάρεται…), περίπου βέβαιο κι άντε εσύ, φουκαρά άνεργε, ταλαιπωρημένε μισθωτέ και ξεδοντιασμένε συνταξιούχε, να βρεις λόγο και χώρο, να πεις το πρόβλημά σου και να εκφράσεις το πόνο και την αγανάκτησή σου…

Όταν εκτιμούμε, πως οι επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι κρίσιμες και, εν πολλοίς, καθοριστικές,, κυριολεκτούμε, γι αυτό και σ΄ όλη την προεκλογική περίοδο θα δούμε να παίζονται τα πάντα κι όταν λέμε τα πάντα εννοούμε τα «πάντα όλα» !...

ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ !...

Επί σειρά ετών η ελληνική Οικονομία ζούσε το όνειρο της ευμάρειας στηριζόμενη στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Πακτωλός χρημάτων ικανοποίησε την δίψα των νεοελλήνων για αυτό που λέμε καλή ζωή. Το πιο in σκηνικό ήταν να φτάνει ο αγρότης του Κολωνακίου με την Πόρσε του στο κατάλευκο της Αράχωβας και εκεί να τον περιμένει η θερμαινόμενη πισίνα του εξοχικού του. Λεπτομέρεια: Όλα αυτά αποκτήθηκαν με επιδοτήσεις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Το κακό είναι ότι κακομάθαμε. Και τώρα που δεν έρχονται τα δισεκατομμύρια της Ευρώπης, οι Ευρωπαίοι έχουν μεταβληθεί από ανόητοι ευεργέτες σε μοχθηρούς και απαίσιους τύπους. Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά τους απειλούμε ότι αν δεν δώσουν τα λεφτά, εμείς θα ζωστούμε με πυρομαχικά και θα ανατιναχτούμε στην Πύλη του Βρανδεμβούργου.

Αυτό που ίσως δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί είναι ότι οι Ευρωπαίοι ουδέποτε υπήρξαν ανόητοι. Όταν μας έδιδαν τα χρήματά τους το έκαναν για να τονώσουν την δική τους εξαγωγική βιομηχανία. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η ουσία παραμένει: Αντί να εκμεταλλευτούμε τα κεφάλαια για την δική μας ανάπτυξη, τα σπαταλήσαμε σε λούσα! Σαν μία άμυαλη χωριατοπούλα που κερδίζει στα ξαφνικά το λαχείο και δεν ξέρει τι να κάνει τα χρήματα. Στο τέλος δε βρίσκεται και χρεωμένη...

Δεν αποτελεί είδηση το κόλπο με τους δήθεν ξενώνες. Να σας πούμε άλλα δέκα! Όπως εκείνο με τα πρόβατα που ο υπάλληλος του υπουργείου τα μετρούσε (τα ίδια πρόβατα) κάθε φορά για λογαριασμό άλλου κτηνοτρόφου. Ή τις καλλιέργειες που αν τις μετρούσαμε θα έπρεπε όλη η Ελλάδα να είναι ντυμένη στα λευκά από άκρη σε άκρη. Τι να λέμε τώρα.

Αλλά ακόμη και γι αυτά φταίει η Μέρκελ και το μνημόνιο! Καλά διαβάσατε! Διότι, λέει, η Ευρώπη έδωσε τα χρήματα αυτά με δόλιο σκοπό στην φτωχή Ελλάδα. Για να βγάλει τις καλλιέργειες που είχαμε μέχρι τότε και να βάλουμε άλλες. Τώρα μάλιστα! Τα πιάσαμε τα λεφτά μας! Δηλαδή, αν συνεχίζαμε να καλλιεργούμε βαμβάκι θα ήμασταν τώρα Ελβετία. Το αστείο είναι ότι κατηγορούμε τους Ευρωπαίους για κουτοπονηριά, όταν εμείς είμαστε κορυφαίοι σε αυτό το άθλημα. Αντί να δώσουμε εξηγήσεις (πρώτα απ΄ όλα στον εαυτό μας) τι κάναμε τόσα λεφτά, αναζητούμε φαντάσματα και σενάρια συνωμοσίας. Επειδή ακριβώς θέλουμε να συγκαλύψουμε την αλήθεια.

Η Ευρώπη έχει ευθύνη για άλλα θέματα: Για το γεγονός ότι μας φόρτωσε με αμυντικό υλικό δισεκατομμυρίων ευρώ, όταν θα μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλειά μας. Για το γεγονός ότι δεν πήρε μέτρα έγκαιρα κι άφησε να χαθεί πολύτιμος χρόνος κατά τον οποίο το χρέος της Ελλάδας γιγαντώθηκε. Τι καλύτερη απόδειξη χρειαζόντουσαν στις Βρυξέλλες από την εικόνα του υπουργού που έγραφε τα σχέδια της τότε κυβέρνησης πάνω σε χαρτοπετσέτες; Προχειρότητα, εγκληματική αμέλεια, ανευθυνότητα. Όλα αυτά γραμμένα πάνω σε μία χαρτοπετσέτα.

Η Ευρώπη δεν θέλησε τότε να λάβει τα μέτρα της. Επειδή δεν ήθελε να χαλάσει και το δικό της όνειρο. Διότι αυτά που έγιναν στην Ελλάδα έγιναν σε έναν βαθμό και σε άλλες χώρες. Αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για τις χιλιάδες χαμένες ευκαιρίες. Για τα χιλιάδες ευρωπαϊκά προγράμματα που πέρασαν ανεκμετάλλευτα για την ελληνική Οικονομία. Το χειρότερο όλων είναι ότι κακομάθαμε. Ότι έχουμε την απαίτηση να συνεχίσουν οι άλλοι να πληρώνουν για να ζούμε εμείς σε έναν κόσμο επίπλαστης ευημερίας. Κι ακόμη πιο άσχημο είναι το ότι πιστεύουμε ότι έχουμε και δίκιο...

Θανάσης Μαυρίδης

ΤΑ "ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ" ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΛΠΕΣ ?...

Πολύπλοκο και δυσανάγνωστο είναι το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, καθώς οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν προκαλέσει σύγχυση και έχουν θολώσει το τοπίο. Η υπόθεση ΤΤ στο πλαίσιο της οποίας συνελήφθησαν μεγάλα ονόματα της εγχώριας τραπεζικής και επιχειρηματικής ελίτ, ενώ βρίσκονταν στη χώρα οι ηγέτες της ΕΕ για την φιέστα της ανάληψης της προεδρίας, η απόδραση Ξηρού, οι αποκαλύψεις με τα εξοπλιστικά είναι οι καταλύτες που σμιλεύουν το υπό διαμόρφωση πολιτικό και οικονομικό τοπίο.

Ερμηνείες των γεγονότων σε αυτή τη φάση θεωρούνται παρακινδυνευμένες καθώς το σκηνικό μοιάζει με κινούμενη άμμο. Εμπειροι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές κρατούν αποστάσεις ασφαλείας και χαμηλούς τόνους περιμένοντας να «ξεδιπλωθούν» τα σενάρια και να αποκτήσουν καλύτερη εικόνα της κατάστασης.

Καλά πληροφορημένες πηγές επισημαίνουν ότι τα γεγονότα συνδέονται στη βάση τους και αποτελούν –σχεδόν όλα- μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού και επικοινωνιακού σχεδίου της κυβέρνησης. Οι στόχοι πολλαπλοί καθώς η κυβέρνηση φαίνεται ότι παίζει το τελευταίο της χαρτί στην εσωτερική πολιτική σκηνή και ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί να διασφαλιστεί στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, ενόψει της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας.

Παράλληλα η φιέστα των συλλήψεων τραπεζιτών και επιχειρηματιών ανήμερα της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ και παρουσία των ξένων ηγετών επιχειρεί να πείσει για την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να χτυπήσει τη διαφθορά και διαπλεκόμενα.

Σε αυτό το επίπεδο το Μαξίμου επιτυγχάνει να στοχοποιεί και να εκκαθαρίζει τους… «αντιφρονούντες» και εν γένει όσους βρίσκονται μακριά από το περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά.

Ετσι το Μαξίμου πιάνει «με ένα σμπάρο δυο τριγώνια», επιτυγχάνοντας χτύπημα υψηλών τόνων κατά της εγχώριας διαπλοκής και εκκαθαρίζοντας το κόμμα από «παράσιτα» τα οποία θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την ηγεσία Σαμαρά σε δεύτερη φάση, μετά από μια ενδεχόμενη εκλογική ήττα είτε στις Ευρωεκλογές, είτε στις εθνικές εκλογές.

Από την άλλη πλευρά οι υψηλοί τόνοι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία και η προσπάθεια εμπλοκής της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε τέτοιου επιπέδου υποθέσεις αποκαλύπτει προσπάθεια πόλωσης του σκηνικού και εκλογικής «γυμναστικής».

Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς επιμένοντας σε πολιτική υψηλών τόνων απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και εκκαθαρίζοντας κορυφαία στελέχη και του ΠΑΣΟΚ περιορίζει τον Ευάγγελο Βενιζέλο σε ρόλο κομπάρσου ώστε να μην μπορέσει να απεξαρτηθεί ούτε στις επόμενες εκλογές από την κυβερνητική συμμαχία.
Με την εμπλοκή του ονόματος του Δημήτρη Κοντομηνά στην υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, το οποίο επετεύχθη μέσα από το πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος η κυβέρνηση δείχνει τα δόντια της στους… «αντιφρονούντες» των media και φαίνεται να συστήνει «κρείττον σιγάν».

Μεγάλα ονόματα που εμπλέκονται στην πρώτη φάση των υποθέσεων, όπως ο Δημήτρης Κοντομηνάς τώρα έχουν αποφύγει εν τέλει τον κίνδυνο, όπως ο Βίκτωρ Ρέστης για την αντίστοιχη υπόθεση της FB Bank, ο Βαγγέλης Μαρινάκης για τα στημένα και ο Τρύφων Κολλίντζας, που αναμένεται να αποφυλακιστεί, για την υπόθεση της Proton Bank του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Sofokleous IN

Από τα Chanel και τα μεταξωτά βρακιά

 στη δημοσιογραφία

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΚΑΝΟΥΛΕΣ ΜΕ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ Η ΙΕΡΗ 

ΑΓΕΛΑΔΑ ΤΟΥ ΟΠΑΠ

Από τον Megalicius

Μega, ANT1, Alpha, ΣΚΑΙ. Τα κανάλια του ξέκωλου, του βλαχομπαρόκ lifestyle, των μνημονιακών Γκαίμπελς, που ζούσαν από τα θαλασσοδάνεια των τραπεζών, τα εκατομμύρια του έως πρόσφατα διεφθαρμένου ΟΠΑΠ-αυτής της εστίας μόλυνσης αλλά και ανάπτυξης παρασιτικών νταβατζήδων στα ΜΜΕ-και των υπόλοιπων δημόσιων οργανισμών επιχειρούν επιστροφή στην δημοσιογραφία (όπως την αντιλαμβάνονται τα μαλθακά, καλοπληρωμένα, στελέχη τους) και στο "κοινωνικό ρεπορτάζ".

Αφού για δεκαετίες ολόκληρες τάισαν τους τηλεθεατές με τηλεοπτικό σκουπιδαριό, ξέκωλα, βίζιτες, ηλιθιοδίνη, κατέληξαν στα τούρκικα σήριαλ που προφανώς εκφράζουν εκτός από την τσέπη και τον ψυχισμό των ιδοκτητών τους, οι οποίοι ασελγούν στις δημόσιες συχνότητες που τους παρέχουν οι

Καρχιμάκης: Μας "χώνεψε" 

η ΝΔ

Ο επικεφαλής της κίνησης των 75 και πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλης Καρχιμάκης, μίλησε στον Real Fm και την εκπομπή των Άκη Παυλόπουλου και Μάνου Νιφλή, εκφράζοντας τη διαφωνία των 75 με τον Ευ. Βενιζέλο για την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

«Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, έκανε τα πάντα για να ρίξει μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Δεν μπορείς να συνεργάζεσαι με κάποιον, ο οποίος μας φλόμωσε στα Ζάππεια, μας φλόμωσε στα ισοδύναμα μέτρα και όταν ήρθε έκανε τα χειρότερα. Για πιο λόγο να πέσει η προηγούμενη κυβέρνηση αφού δεν άλλαξε τίποτα και αυτή η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Σαμαρά, έκανε ακόμα χειρότερα;» σχολίασε αρχικά ο Καρχιμάκης και συνέχισε:
«Το ΠΑΣΟΚ θα ξεκαθαρίσει ποιους υπηρετεί και με ποιους συγκρούεται. Θα μπορούσε να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και να συνεχίσει με μια κυβέρνηση οικουμενικού χαρακτήρα, όπου το Εθνικό συμφέρων και η κρισιμότητα των στιγμών, επέβαλλε να υπάρχουν περισσότερες δυνάμεις σε αυτή την προσπάθεια να φύγουμε από την κρίση».

«Υπό την μορφή την οποία πολιτεύεται ο κ. Σαμαράς επιχειρεί να «χωνέψει», έναν χώρο όπως το ΠΑΣΟΚ. Όταν συγκυβερνάς, συνανακοινώνεις. Δεν είναι εντολή του πρωθυπουργού. Υπήρχε η πρόταση του ΠΑΣΟΚ η οποία δεν είχε γίνει δεκτή και βγαίνει ο κ. Σαμαράς, εν είδη πρωτοχρονιάτικου δώρου προκειμένου να κάνει μποναμά στους συνταξιούχους που έχουν 80% αναπηρία», πρόσθεσε
Tελος υποατηριξε:
«Δεν είμαι υπέρ του 25 εύρου. Δεν μπορεί η περίθαλψη να είναι επί πληρωμή. Υπάρχουν τα ταμεία, να υπάρξει άλλος τρόπος. Αυτοί που έχουν λεφτά, δεν τους ενδιαφέρει, δεν διαμαρτύρονται».

«Ας βάλουμε άλλες πολιτικές και οικονομικές προτεραιότητες. Οικονομική προτεραιότητα είναι να συγκρουστούμε με αυτούς που κατέχουν και διοχετεύουν τον πλούτο αλλού. Αυτά ζητάμε σαν κίνηση των 75. Έχουμε δικαίωμα να έχουμε μια αντίθετη γνώμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ», σχολίασε ακόμα.

«Η ιστορία δεν ξεκίνησε και άνοιξε το 2009. Υπήρχε προηγούμενο. Το 2003 είχαμε πρωτογενή πλεονάσματα. Παραλάβαμε μια χειροβομβίδα την οποία έπρεπε να διαχειριστούμε. Γι αυτό μπήκαμε στα μνημόνια. Αν δεν παίρναμε το δάνειο θα επιβιώναμε;», υποστήριξε ακόμα, μεταξύ άλλων.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ !...

Τις τελευταίες ημέρες επανέρχεται η συζήτηση γύρω από το Μνημόνιο, το αν ήταν σωστό ή λάθος, αν οι δανειστές έχουν σκοπιμότητες, αν υπήρχε ή δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική πολιτική, αν είχαμε ή αν έχουμε ακόμη δυνατότητες διαπραγμάτευσης.

Μια μεγάλη συζήτηση στην οποία εμπλέκεται το γερμανικό περιοδικό Spiegel το οποίο λέει ότι η Ελλάδα δεν είναι αναπτυσσόμενη χώρα αλλά ένα αποτυχημένο κράτος και ότι θα χρησιμοποιήσει την προεδρία της Ε.Ε. για να πετύχει νέα μείωση του χρέους, ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας ο οποίος λέει ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή και ότι το Μνημόνιο επιβλήθηκε από τους ξένους δανειστές, ο κ. Τσίπρας που λέει ότι όλοι οι άλλοι πούλησαν τη χώρα και προτείνει σκίσιμο του Μνημονίου υποστηρίζοντας και αυτός ότι λεφτά υπάρχουν και φυσικά ο κ. Σαμαράς που θριαμβολογεί ότι

Δε ντρέπεστε κύριε Παπαχελά;

Τρία είναι τα άτομα για τα οποία άνοιγα την τηλεόρασή μου -να πάρω πληροφορία και γνώση- τα τελευταία χρόνια, η Έλλη Στάη, ο Αλέξης Παπαχελάς και ο Σταύρος Θεοδωράκης. Mάλιστα, ο Αλέξης Παπαχελάς ήταν ο δημοσιογράφος που ελάχιστα μερολήπτησε επί του μνημονίου, ελάχιστα λαΐκισε, ελάχιστα τοποθέτησε τα νούμερα πάνω από το συμφέρον της χώρας.Με τεράστια έκπληξη διάβασα το άρθρο του στην "Κ", επί του οποίου σχολίασε με εξαιρετική ευστοχία ο epikairo-k, εδώ.

Προσωπικά, θέλω να σταθώ σε 2 σημεία, το ''λεφτά υπάρχουν'' και ''τη δυνατότητα να αποφύγουμε το μνημόνιο'', τα οποία υιοθέτησε και ο Παπαχελάς, 4 χρόνια μετά!...1) «Λεφτά υπάρχουν»: Η ακριβής φράση του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήταν «Λεφτά υπάρχουν εάν χτυπήσουμε φαινόμενα φοροδιαφυγής, αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας, κλειστών επαγγελμάτων, σπατάλης και γραφειοκρατίας που εμποδίζουν την υγιή επένδυση και πρωτοβουλία. Εάν αυτά δεν απαντηθούν, οι προσπάθειες του ελληνικού λαού θα είναι ημιτελείς ή ακόμα και χωρίς αντίκρυσμα. Οι κρίσεις θα επανέρχονται ως συστημικά και όχι συγκυριακά φαινόμενα».

 Η φράση αυτή δεν περιέχει ίχνος παροχολογίας, αφορά μόνο στον οικονομικό εξορθολογισμό και προφανώς θα πρέπει να ειπωθεί και από τον σημερινό αλλά και από κάθε έλληνα πρωθυπουργό μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση [αλλά και σε περίοδο ευημερίας που κυριαρχεί η σπατάλη]. Δυστυχώς, συγκεκριμένα ΜΜΕ απομόνωσαν τη φράση και την επικοινώνησαν στον ελληνικό λαό ως υπόσχεση παροχών ενώ η χώρα κινδύνευε με χρεοκοπία. Η προπαγάνδα νίκησε. Σήμερα, >90% των ελλήνων πολιτών δε γνωρίζει την ακριβή φράση και το νόημά της -όμως ο Παπαχελάς γνωρίζει. 

2) «Υπήρχε η δυνατότητα να αποφύγουμε το μνημόνιο»: Δε θα παραθέσω την προσωπική μου εκτίμηση αλλά αυτή του σημερινού Υπουργού Οικονομικών της χώρας, Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος, 4 χρόνια μετά, αναλύει στην ευρωπαϊκή επιτροπή που ελέγχει την τρόικα τα τότε δεδομένα:

H ερώτηση προς τον κο Παπαχελά είναι πια προφανής: Ποιος ο λόγος να παραποιήσετε την αλήθεια; Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί η διαιώνιση τούτων των μύθων; Πιστεύετε πως έτσι λειτουργείτε προς όφελος της χώρας, όπως τουλάχιστον συνηθίζατε να κάνετε κατά το παρελθόν με σοβαρή και κατά το δυνατόν αντικειμενική ενημέρωση; Εύλογα, η διαδικτυακή μου φίλη Ρένα επισημαίνει στο fb: Πάντως ένας τρόπος να αναγνωρίσει κανείς αυτόν που δεν θα διστάσει να ψευδολογήσει ή και (γιατί όχι) να παρανομήσει για να προωθήσει τα συμφέροντά του είναι να ανακαλύψει αυτούς που παρά τις τόσες αποκαλύψεις της αληθούς φράσης του Παπανδρέου, συνεχίζουν να παίζουν το παιχνίδι γιατί ασφαλώς δεν ψάχνουν την αλήθεια αλλά να διαμορφώσουν τη δική τους πραγματικότητα. Το λες και ξεσκαρτάρισμα για πολιτευόμενους, δημοσιογράφους, φεισμπουκικούς φίλους κτλ. Η Έλλη Στάη απηύδησε με τις αθλιότητες της Δημόσιας Τηλεόρασης και αποχώρησε, οπότε πάει η Δευτεριάτικη πολιτική εκπομπή. Το ύποπτο άρθρο του Παπαχελά με κάνει να σκέφτομαι αν θα πρέπει να προστεθώ και γω ως νούμερο τηλεθέασης στους «Φακέλους». Έμεινα μονάχος, με τον Σταύρο Θεοδωράκη και τους «Πρωταγωνιστές». Ίσως περνούν τα χρόνια και άρχισα να παραξενεύω...

Για τον Παπαχελά, 13 χρόνια Σημίτη-Καραμανλή = 2 χρόνια Παπανδρέου


Αναδημοσιεύουμε το σημερινό άρθρο του Αλέξη Παπαχελά στην "Καθημερινή της Κυριακής" με τίτλο "Ερωτήματα προς τρείς πρωθυπουργούς". Ακολουθεί σχόλιο του epikairo. Προειδοποιούμε ότι είναι ακατάλληλο για political correct τύπους και σαλωνάτους ψεκασμένους γιατί φτάνει πια η κοροϊδία και η παραχάραξη της ιστορίας.


Του Αλέξη Παπαχελά [via:kathimerini] Πολλά γράφονται και ακόμη περισσότερα ακούγονται για τρεις πρώην πρωθυπουργούς που έχουν διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία. Ο ελληνικός λαός είναι εκείνος που θα αποφασίσει αν για κάποιον λόγο θα επιφυλάξει και πάλι ρόλο σε κάποιον εκ των τριών. Και ο ιστορικός του μέλλοντος είναι εκείνος που θα τους απονείμει το πρέπον μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή καταστροφή. Το σίγουρο είναι πως οι κ.

Γιώργος Παπανδρέου: 

Η Διαφάνεια πρώτο βήμα για την Αξιοπιστία

Οταν ο πρωθυπουργός της χώρας προσπαθούσε να επιτύχει την συναίνεση για να καταπολεμηθεί η Διαφθορά και όλοι υποστήριζαν ότι συκοφαντεί την χώρα

Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου κατά την προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την καταπολέμηση της διαφθοράς και την επιβολή συνθηκών Διαφάνειας στη δημόσια ζωή

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την τελευταία πενταετία, είδαμε την Ελλάδα να κατεβαίνει κάθε χρόνο και πιο χαμηλά στα σκαλοπάτια της κατάταξης των χωρών του κόσμου με την υψηλότερη διαφθορά. Από την 49η θέση παγκοσμίως το 2004, το 2009 κατρακυλήσαμε στην 71η, με τη διαφθορά να εντοπίζεται κυρίως στο κράτος, στους δημοσίους υπαλλήλους και στα πολιτικά κόμματα.

Σχεδόν ένας στους πέντε Έλληνες δηλώνει ότι αναγκάζεται να δωροδοκήσει για να εξασφαλίσει βασικές υπηρεσίες, όπως είναι οι υπηρεσίες υγείας. Αυτή είναι η θλιβερή εικόνα. Είναι εικόνα που πληγώνει την αξιοπρέπεια όλων μας. Κατ” εξοχήν, πληγώνει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας μας.

Με πληγώνει όταν προχθές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μία από τις πολλές μάχες που δώσαμε με ξένους δημοσιογράφους, για να ανατάξουμε την εικόνα της πατρίδας μας, με ρώτησε κάποιος: «γιατί να επενδύσουμε στην Ελλάδα; Δώστε μας ένα λόγο. Ξέρουμε πού θα πάνε τα χρήματα; Ξέρουμε αν θα μπουν σε μια μαύρη τρύπα της διαφθοράς, η οποία είναι» – όπως είπε χαρακτηριστικά – «ενδημική στην Ελλάδα;».

Είναι αδιανόητο, η χώρα μας, που είχε κύρος και αξιοπιστία στο διεθνές στερέωμα, σήμερα να

ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ....


ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΑΜΑΡΑ ΓΙΑ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ??

ΜΟΝΑΧΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΕΣ;

ΠΙΕΖΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΞΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΑΙΖΕ ΤΟΤΕ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ,ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΝΩΡΙΣ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ...

ΑΜΑΡΤΙΑ ΛΕΣ ΕΣΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ 5.000 ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ;

ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΟΣΕΣ ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΕΣΥ "ΧΘΕΣ" !!!!

ΣΟΒΑΡΑ ΚΥΡΙΕ ΣΑΜΑΡΑ;

ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΟΤΙ ΚΟΙΤΑΖΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΩΡΙΜΟ ΦΡΟΥΤΟ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΕΝΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΘΕΑΤΗ...

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΚΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΦΩΤΙΑ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΧΟΡΤΑΡΑΚΙΑ, ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΣ ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΕ Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ, ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΟ "ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ",ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ, ΟΜΩΣ Η ΦΩΤΙΑ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ...

ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΛΕΓΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΕΡΑΣ ΜΟΝΑΧΑ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΤΗΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΕΚΑΤΟ ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ...

Ο ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΦΤΩΧΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΥΠΙΚΑ, ΕΣΥ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΥΣΕΣ ΑΤΥΠΑ....
ΠΟΣΟΙ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΗΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΑΥΤΟ...
zougla.gr/blog 

Τι θα κάνουμε μ' αυτή την «κωλοχώρα»;

του Σταύρου Θεοδωράκη

Μου αρέσει να κρυφακούω. Δεν ψάχνω βέβαια για μυστικά. Αλλά με ενδιαφέρουν οι συζητήσεις των ανθρώπων όταν νομίζουν ότι δεν τους ακούς. Οι παρεΐστικες εξομολογήσεις, δηλαδή. Και αυτές τις μέρες το έκανα λίγο παραπάνω.

Τι συμπεράσματα έβγαλα; Όλοι -ή σχεδόν όλοι- έχουν καταλάβει τα λάθη μας. Ότι διαλέξαμε τους λάθους ανθρώπους να μας «εκπροσωπήσουν», ότι δεν βάλαμε φρένο στην εξαπάτησή μας, ακόμη και όταν εξελισσόταν ξεδιάντροπα μπροστά στα μάτια μας, ότι είπαμε «αυτή η κωλοχώρα δεν αλλάζει» και «σιγά μη βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα». Εντάξει, δεν το κάναμε όλοι με τον ίδιο κυνικό τρόπο -κάποιοι έδωσαν τις μάχες τους- αλλά μέρα με την ημέρα πλήθαιναν οι άνθρωποι που σκεφτόντουσαν: «Μήπως, για να πετύχω, πρέπει να παραβιάσω και εγώ τους κανόνες;».

Η συζήτηση όμως για το παρελθόν κάπου εδώ τελειώνει και αρχίζει η περιδίνηση για το μέλλον. «Πού πάμε»; Έλα ντε. Ο ένας είναι με τον Σαμαρά, ο άλλος με τον Τσίπρα. Με κρύα καρδιά όμως και οι δύο. Γιατί σε αντίθεση με την έπαρση των κομματικών επιτελείων, όλοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα δεν θα αλλάξει επειδή το 3% αυτών που ψήφισαν Σαμαρά θα ψηφίσουν «αύριο» Τσίπρα. Ο βράχος δεν είναι εύκολο να μετακινηθεί και στην Ευρώπη δεν θα μας πιστέψουν. Για να αλλάξει η ζωή μας, πρέπει να υπάρξει ξανά ζωή στις επιχειρήσεις, στα εργοστάσια, στα χωράφια, στα βουνά, στα σχολεία, στα αμφιθέατρα, στα μαγαζιά, στις θάλασσες, στην έρευνα, στα λιμάνια, τους δρόμους, τις πλατείες, τα βιβλιοπωλεία, τις υπηρεσίες, τις οικοδομές, τα ατελιέ (και αυτή τη φορά όχι μόνο στις βιτρίνες και στις πληρωμένες καταχωρήσεις των ΜΜΕ). Χάνει -ας το θεωρήσουμε δεδομένο- τις ευρωεκλογές ο Σαμαράς και κερδίζει τις εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ (το φθινόπωρο ή τον Φεβρουάριο του '15 - με την προεδρική εκλογή). Με πόσο; 30%; Θέλετε 33%; Πόσοι ειλικρινά πιστεύουν ότι ένας ηγέτης του «εν τρίτου» θα αλλάξει «αυτή» την Ελλάδα και θα πείσει «αυτούς» τους συμμάχους να βοηθήσουν λίγο ακόμη (πείτε το «κούρεμα», πείτε το επιμήκυνση, η ουσία δεν αλλάζει). Ο Σαμαράς νόμιζε ότι του αρκούν τα συντηρητικά φιλαράκια του, άντε και ο Στουρνάρας. Τα ίδια έπαθαν και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου. Έβλεπαν το τρένο να έρχεται και νόμιζαν ότι είναι εξπρές του Άι Βασίλη (για να πω και εγώ μια εορταστική μπαρούφα). Και τώρα είναι ο Τσίπρας που νομίζει ότι του φτάνουν οι σύντροφοι των συνιστωσών μαζί με τα καλόπαιδα του λαϊκού ΠΑΣΟΚ που ξέβρασε η κρίση.

Οι «παρέες» όμως ξέρουν ότι για να γίνει «μια χώρα από την αρχή», πρέπει να το προσπαθήσουν πολλοί μαζί. Το 50%, το 60% της κοινωνίας. Μη γίνει λάθος. Δεν πιστεύω στη συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας–ΣΥΡΙΖΑ που κάποια «κέντρα» υποδεικνύουν. Θα είναι μια κυβέρνηση συμψηφισμών σαν την οικουμενική του Ζολώτα που δεν κατάφερε και πολλά αν εξαιρέσετε ότι έφερε στο ίδιο υπουργικό τραπέζι τον Σαμαρά και τον Δραγασάκη (και αυτό για αστείο το έγραψα). Ποιος λοιπόν θα ξεσηκώσει την κοινωνία; Ποιος θα σπιρουνιάσει το άλογο; Το παλιό πολιτικό σύστημα πάντως δεν μπορεί. Το 94% των Ελλήνων δεν έχει εμπιστοσύνη στα πολιτικά κόμματα (Ευρωβαρόμετρο) και το 41% συνεχίζει να θεωρεί καταλληλότερο για πρωθυπουργό τον «Κανένα» και μόνο ένα 23% τον Σαμαρά και ένα 19% τον Τσίπρα (Metron Analysis, Δεκ 2013).

Έχω ακούσει πολλές φορές αυτές τις μέρες ότι για να αλλάξει η χώρα, αρκεί ο καθένας να κάνει καλά τη δουλειά του. Δεν το πιστεύω. Αυτά αφορούν την Ελβετία. Εδώ ό,τι και να «χτίζουμε», οι πολιτικοί «μας» (θα) το γκρεμίζουν. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει ένας ξεσηκωμός. Και κάποιοι να κάνουν ρεσάλτο στο σκάφος της πολιτικής. Όχι βέβαια για να γίνουν υπουργοί – ποιον δελεάζουν πια οι λιμουζίνες και τα τζιτζιφιόγκικα κουστούμια. Αλλά για να αλλάξουν τους κανόνες του παιγνιδιού.

«...Αντίθετα από τα συνέδρια τις συσκέψεις / αντίθετα από τις μυστικές αστυνομίες / από τους υπουργούς τις δεξιώσεις / αντίθετα στον πόλεμο» που λέει και ο ποιητής Κατσαρός.

Μπορούμε; Θα το τολμήσουμε;

Κίνηση των 75: 

Ζητείται πολιτική βούληση για έλεγχο των εμβασμάτων 300 δις ευρώ του εξωτερικού...

Το ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένο να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία ;;
Η κίνηση των 75 του ΠΑΣΟΚ, «δικαιώνεται» για την επιμονή της για τον έλεγχο των εμβασμάτων 300 δις ευρώ στο εξωτερικό, όπως δηλώνουν κορυφαία στελέχη της, επικαλούμενα τις καθημερινές αποκαλύψεις γύρω από το μέγεθος των αφορολόγητων κεφαλαίων και τον τρόπο με τον οποίο τις αντιμετωπίζει το υπουργείο Οικονομικών.

«Η είσπραξη του πακτωλού των χρημάτων που θα προέλθουν από τους γρήγορους ελέγχους θα δημιουργήσουν το ανάχωμα στην αφαίμαξη των θυμάτων των φτωχών των αδύναμων και των πραγματικά παραγωγικών ανθρώπων», δηλώνει ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης, τονίζοντας ότι αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση, εδώ και τώρα. Διερωτάτε δε, αν το ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένο να αναλάβει αυτή την πολιτική πρωτοβουλία

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Κίνησης των 75 έχει ως εξής:

Η κίνηση 75 ΠΑΣΟΚ ….δικαιώνεται στην επιμονή της για τον έλεγχο των εμβασμάτων 300δις ευρώ του εξωτερικού.

Η κίνηση 75 ΠΑΣΟΚ, δικαιώνεται στην επιμονή της για τον έλεγχο των εμβασμάτων 300δις ευρώ που διοχετεύθηκαν στο εξωτερικό, τα ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ και δεν έχουν ελεγχθεί αν φορολογήθηκαν…

Καθημερινά αποκαλύπτεται το μέγεθος ,των αφορολόγητων κεφαλαίων ,στην διακίνηση των οποίων το υπουργείο οικονομικών ,δεν ανταποκρίνεται με τους ίδιους ρυθμούς αφαίμαξης που διενεργεί για τα μόνιμα θύματα της κρίσης ,απομυζώντας τα λίγα εισοδήματα από τους πολλούς.

Η είσπραξη του πακτωλού των χρημάτων που θα προέλθουν από τους γρήγορους ελέγχους θα δημιουργήσουν το ανάχωμα στην αφαίμαξη των θυμάτων των φτωχών των αδύναμων και των πραγματικά παραγωγικών ανθρώπων.

Αυτό που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση και ειδικά εδώ και τώρα .

Για να μην διαπερνάται στην ψυχή και την συνείδηση κυρίως των ανθρώπων που δοκιμάζονται, ότι προστατεύονται με φορολογική ασυλία οι μεγαλοσχήμονες και όλοι εκείνοι που βλέπουν την κρίση ευκαιρία για να πλουτίσουν ακόμα πιο πολύ σε βάρος των πολλών.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν που και αυτό δοκιμάζεται πολιτικά είναι αποφασισμένο να αναλάβει την πολιτική πρωτοβουλία να ξεκαθαριστεί με ταχύτητα και επ’ ωφέλεια των πολλών αυτή η χρόνια εκκρεμότητα ;;;;;;

Tωρα, παριστάνουν τους αντιμνημονιακούς ...

Επίθεση στον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο εξαπολύει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία με αφορμή την ανάληψη της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ κατηγορεί τον πρωθυπουργό πως...
ενώ «απειλεί» την Ευρωζώνη με την πιθανή άνοδο του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία ο ίδιος παλαιότερα ασκούσε σκληρή αντιμνημονιακή πολιτική.

Επίθεση και κατά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης με την κατηγορία πως η επιθυμία του για «περισσότερη Ευρώπη» δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια αποδυνάμωσης της Τροίκα.

«Για τον Σαμαρά, που τον Μάιο γίνεται 63 ετών..., ζητούμενο για τους έξι επόμενους μήνες δεν είναι μόνο η λιτή προεδρία, αλλά διακυβεύεται η ίδια η υπόσταση της κυβέρνησής του» . Η εφημερίδα δεν θεωρεί σταθερή την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει η συγκυβέρνηση. «Ο Σαμαράς προειδοποιεί διαρκώς του δανειστές της Ελλάδας, υπαινισσόμενος ότι εάν επιβαρυνθεί περισσότερο η χώρα θα έλθουν αντιμέτωποι με πολιτικούς όπως ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Τσίπρας, ο οποίος θα καταχραστεί το δικαίωμα του βέτο για να μπλοκάρει την ΕΕ μέχρι η Ελλάδα να επιτύχει την άφεση του χρέους της», αναφέρει η FAZ και προσθέτει: «Το ότι ο ίδιος, στις απαρχές της κρίσης ακολούθησε μια μη εποικοδομητική πολιτική έχει ξεχαστεί».

Ο Βενιζέλος και η «περισσότερη Ευρώπη»

Παράλληλα, η γερμανική εφημερίδα επιτίθεται και στον Ευάγγελο Βενιζέλο σχετικά με τις αναφορές του στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του για «περισσότερη Ευρώπη», τονίζοντας: «Περισσότερες από δέκα φορές ανέφερε το ''περισσότερη Ευρώπη". Επίσης μίλησε για μια ευρωπαϊκή εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων, για ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και ένα ευρωπαϊκό μοντέλο για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Δεν μίλησε, ωστόσο, για την εκχώρηση κρατικής κυριαρχίας σε μια ΕΕ με περισσότερες αρμοδιότητες. Δεν μίλησε επίσης για την αναγκαία συμπλήρωση ενός ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Αντίθετα, αγωνίζεται για να αποδυναμώσει σε καθοριστικά σημεία τον έλεγχο των ανώτερων θεσμικών οργάνων επί της Αθήνας», σημειώνει η FAΖ και υποστηρίζει πως «ο Βενιζέλος είναι εκπρόσωπος εκείνης της πολιτικής που θέλει να αποδυναμώσει τις αρμοδιότητες της Τρόικα», παρατηρεί η εφημερίδα και απαριθμεί τις ενστάσεις του Βενιζέλου, σύμφωνα με τις οποίες δεν είναι δυνατόν κάποιοι Ευρωπαίοι κρατικοί υπάλληλοι να υπαγορεύουν κανόνες στη δημοκρατικά εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση.

Ως απάντηση, η FAZ δημοσιεύει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι «η Τρόικα συνιστά αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων των δημοκρατικά εκλεγμένων υπουργών Οικονομικών και αρχηγών κυβερνήσεων της ευρωζώνης. Ο ρόλος της Τρόικας δεν είναι να διαπραγματεύεται με την ελληνική κυβέρνηση, αλλά να παρακολουθεί εάν εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις που η Ελλάδα συμφώνησε με τους δανειστές της». επισημαίνει η εφημερίδα.

Ευκαιρία αφύπνισης

Photo: Α. Παναγιώτου @fosphotos.com

Ο χρόνος κυλάει και σιγά-σιγά έρχεται ο επόμενος. Η αβεβαιότητα στη χώρα παρατείνεται, κυριαρχεί πλέον παντού. Κοινωνία, πολιτικός και πνευματικός κόσμος αμφιβάλλουν για την τύχη του τόπου. Οι περισσότεροι προβλέπουν κάποιο «ατύχημα»· περιμένουν να συμβεί κάτι σημαντικό, λυτρωτικό ή καταστροφικό – κι αυτό όμως ίσως λυτρωτικό για τους κρυφούς οπαδούς του δημιουργικού χάους.

Τι περιμένουμε, λοιπόν, να συμβεί το 2014; Να μηδενιστεί ο χρόνος; Να σταματήσει να στριφογυρίζει το αυτάρεσκο καρουσέλ της ελληνικής κοινωνίας; Να καεί το εναπομείναν «λίπος» από τα δανεικά της ευμάρειας; Να εμφανισθεί μήπως ο παράκλητος μεσσίας, ο οποίος, επιδεικνύοντας υπεράνθρωπες –υπερελληνικές, θα έλεγε κανείς– αρετές, θα καταφέρει να ενώσει μία βαθιά κατακερματισμένη κοινωνία; Μήπως περιμένουμε εν τέλει ένα θαύμα;

Ένα τμήμα των πολιτών πράγματι επιζητεί ένα θαύμα το 2014· κι αυτό είναι ίσως φυσικό σε μία κοινωνία που έχει πάρει διαζύγιο εδώ και καιρό με τον ορθό λόγο και μονίμως ερωτοτροπεί με το μεταφυσικό, το ανεξήγητο. Ένα άλλο τμήμα των πολιτών αναμένει ίσως το σοκ, να γίνει αυτό που είναι να γίνει και να τελειώνουμε. Δεν ξέρει ωστόσο τι είναι αυτό ή το σκιαγραφεί σε αδρές γραμμές. Κυρίως η αστική τάξη (όποια κι αν είναι αυτή στη χώρα μας) έχει αρχίσει να φοβάται τα χειρότερα: όχι μονάχα ουρές στις τράπεζες, αλλά και ταραχές με χαρακτηριστικά άλλων εποχών, που μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι είχαν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Το 2014 μοιάζει να είναι μία ακόμη χρονιά φόβου, μία χρονιά κορύφωσης της αβεβαιότητας των τελευταίων ετών.

Το θλιβερότερο όλων, πάντως, είναι ότι και από την επόμενη χρονιά απλώς περιμένουμε να μας έρθουν γεγονότα, που θα αποτελέσουν ίσως τομή για την ελληνική ιστορία. Δεν δείχνουμε τη διάθεση να διαμορφώσουμε εμείς τα πράγματα, να δημιουργήσουμε εμείς οι ίδιοι, οι πολίτες αυτής της χώρας, τις συνθήκες της ανάταξης, της ανασυγκρότησης· περιμένουμε απλώς μία λύση, καλή ή κακή, από κάποιους άλλους.
Δυστυχώς αυτός είναι κι ο τρόπος που μας έμαθε πλέον να σκεπτόμαστε το πολιτικό σύστημα. Οι πολιτικοί στη χώρα μας, ως επί το πλείστον, νομοθετούν και κυβερνούν μόνον με βάση τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας – ό,τι βεβαίως απ’ αυτές τηρούν. Μέμφονται μεν τον «τρισκατάρατο» διεθνή οικονομικό έλεγχο, λένε όμως ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και νομοθετούν και πράττουν αναλόγως. Πέρα απ’ αυτά, ωστόσο, ουδέν. Σπανίως αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, νομοθετικές ή άλλες, σε «ουδέτερες πολιτικά ζώνες», σε τομείς όπου τα Μνημόνια δεν προβλέπουν κάτι. Εκεί δηλαδή που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πέντε πράγματα παραπάνω, εκτός μνημονιακών υποχρεώσεων, εμφανίζονται αδιάφοροι και έτσι απεμπολούν de facto την εξουσία που τους έχει απομείνει. Οι φωτεινές εξαιρέσεις ορισμένων πολιτικών με θάρρος απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα: το πολιτικό σύστημα μοιάζει να έχει παραιτηθεί οικειοθελώς από ένα σημαντικό τμήμα των αρμοδιοτήτων του, που δεν επηρεάζεται από τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας. Και περιμένει να γίνουν τα πράγματα κάποια στιγμή πιεστικά, όπως λ.χ. με τους ΧΥΤΑ ή την καύση των νεκρών, προκειμένου να αναλάβει δράση, πάντοτε όμως καθυστερημένα και μετά την επιβολή προστίμων κυρίως από την Ε.Ε.

Το χειρότερο ωστόσο είναι ότι αυτό το «πρότυπο» παθητικής συμπεριφοράς, αυτή η παραίτηση από τη δυνατότητα αυτόνομου σχεδιασμού και αυτενέργειας, έχει διαποτίσει πλέον και ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που, βιώνοντας μία δραματική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος, απλώς στέκει παθητικά και περιμένει τη λύση από τους άλλους, και κυρίως από τους «κακούς», από αυτούς που διαρκώς εξυφαίνουν συνωμοσίες σε βάρος του ελληνικού λαού.

Για να διασωθεί όμως η πατρίδα μας, πρέπει να σταματήσουμε πλέον να περιμένουμε· πρέπει να γίνουμε επιτέλους δημιουργικοί και να δείξουμε πραγματικά ότι έχουμε κάποιο λόγο συλλογικής, εθνικής ύπαρξης· ένα συνεκτικό, αυτόνομο και ρεαλιστικό σχέδιο για το αύριο, παράλληλα με τις διεθνείς μας υποχρεώσεις.

Ίσως το 2014 να είναι η τελευταία ευκαιρία μιας δημιουργικής αφύπνισης ενός κουρασμένου λαού, ίσως όμως να είναι ήδη πολύ αργά. Σκιάς όναρ πια η πατρίδα; Ποιος ξέρει, ο χρόνος θα δείξει, το 2014.

Αντώνιος Γ. Καραμπατζός Επ. Καθηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών