Ένα Παπανδρεϊκό Υπόμνημα

ΩΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, επέλεξε με τις αποφάσεις του και τη γενικότερη στάση του να διασφαλίσει την οριστική αποφυγή χρεοκοπίας της χώρας και την πορεία εξόδου από την κρίση, υπερασπιζόμενος παράλληλα και την ευρωπαϊκή της πορεία αλλά και την συμμετοχή της στην Ευρωζώνη.

Δεν λογάριασε ποτέ το πολιτικό κόστος. Δεν αποποιήθηκε ποτέ της ευθύνης που είχε αναλάβει έναντι του Ελληνικού λαού, είτε ως Πρόεδος του ΠΑΣΟΚ το 2004 είτε ως Πρωθυπουργός το 2009.

Οι επιλογές που έκανε για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι πολιτικές του και οι προτάσεις του για μεταρρυθμίσεις στην δημόσια διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, το παραγωγικό μοντέλο και το πολιτικό σύστημα, όπως και οι απόψεις του για την εμβάθυνση της Δημοκρατίας και την λειτουργία των θεσμών, όχι μόνο παραμένουν επίκαιρες αλλά και καθίστανται από τις εξελίξεις περισσότερο αναγκαίες από ποτέ.
Τίμησε πάντα, και ως Πρωθυπουργός, τους δημοκρατικούς θεσμούς – τη λειτουργία του Κοινοβουλίου, τη λειτουργία της Κυβέρνησης. Περισσότερο από κάθε άλλον τις τελευταίες δεκαετίες. Μια ματιά και μόνο στις συζητήσεις που έχουν γίνει σε επίπεδο αρχηγών στο Κοινοβούλιο, αλλά και στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, μαρτυρούν του λόγου το αληθές.
Ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης της Βουλής, με την αποστολή Υπομνήματος. Σεβάστηκε τους θεσμούς, συμβάλλει στο έργο της Επιτροπής, δεν αποποιείται των ευθυνών του και το σημαντικότερο αφήνει πίσω το κακοστημένο θέατρο εντυπώσεων που κάποιοι ανεβάζουν σε κάθε συνεδρίαση. Ένα θέατρο εντυπώσεων που δεν έχει ανάγκη η χώρα. Μέλη της Επιτροπής, έπληξαν το κύρος της, το διάστημα που προηγήθηκε. Μόνον απορίας άξιον δεν είναι το γεγονός ότι, κάθε προσεκτικός παρατηρητής των τεκτενομένων στο πλαίσιο των εργασιών της Επιτροπής, ελάχιστες έως μηδαμινές αναφορές και ερωτήσεις θα βρει που να σχετίζονται με το υπό διερεύνηση αντικείμενο.

Είναι βέβαιο ότι ο Γιώργος Παπανδρέου επιθυμεί να μάθει, πρώτος από όλους, τι πραγματικά συνέβη στην υπόθεση της λεγόμενης «λίστας Λαγκάρντ». Γιατί θα του είναι σίγουρα ανυπόφορο το έργο της κυβέρνησής του (και) στον τομέα της φοροδιαφυγής – έργο που αν είχε ξεκινήσει λίγα χρόνια πριν το 2009, δεν θα χρειαζόμασταν ποτέ ως χώρα Μνημόνιο – να επισκιάζεται από το οτιδήποτε.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό που υπογραμμίζει προς το τέλος του Υπομνήματος: ότι με τις αποφάσεις και τις επιλογές της κυβέρνησής του, σήμερα, η Πολιτεία διαθέτει πολύ περισσότερα στοιχεία από αυτά της «λίστας Λαγκάρντ», όπως και απείρως περισσότερα θεσμικά και τεχνικά εργαλεία από αυτά του πρόσφατου παρελθόντος, τα οποία επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές να πραγματοποιούν έρευνες και να αντιμετωπίζουν την φοροδιαφυγή. Εργαλεία που αυτός και η κυβέρνησή του δεν είχαν το 2009. Όταν όλος ο φοροεισπρακτικός και ελεγκτικός μηχανισμός απλά ήταν ανύπαρκτος.

Τέλος, σήμερα, όλοι θυμήθηκαν ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή διεθνώς γίνεται μέσω φορολογικών παραδείσων και off shore εταιριών. Πριν λίγα χρόνια, κανείς δεν ασχολούταν, η Ευρώπη έκανε τα στραβά μάτια ή κοιμόταν. Στους ελάχιστους που χτύπαγαν κουδούνια για το θέμα ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Ακόμα και στο Υπόμνημά του γράφει: «Το σύνθετο πρόβλημα της φοροδιαφυγής, που αφορά όχι μόνο τους εθνικούς αλλά και τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, απαιτεί συνεχή, αδιάκοπη προσπάθεια και χρόνο για να αντιμετωπιστεί. Σημειώνω ότι, από την αρχή της θητείας μου έθεσα -και έκτοτε έθετα συνεχώς- στα Συμβούλια Κορυφής της ΕΕ, όπως και στις άλλες διεθνείς συναντήσεις που είχα, το ζήτημα της ευθύνης και της ανάγκης ανάληψης σχετικών πρωτοβουλιών από την ΕΕ αλλά και το G20 για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, την ρύθμιση και τον έλεγχο των φορολογικών παραδείσων και των offshore εταιρειών. Μάλιστα, οι προτροπές μου αποτυπώθηκαν σε Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου».
Με καθαρές κουβέντες, δίνει απαντήσεις αλλά και ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα.

smartpost