Θεωρώ πλέον τον εαυτό μου ένα Ροβινσώνα…

Αλλά το θέμα είναι ότι δεν είμαι μόνος μου. 

Υπάρχουν γύρω μου πολλοί Ροβινσώνες, που μπορεί να έχουν ατομικά προβλήματα, αλλά ξέρω ότι η αγωνία τους όλη είναι αν θα γίνει ορατή η σημαία της απόγνωσης που εκλιπαρεί βοήθεια από τους διαβάτες του ωκεανού από μέρους της απελπισμένης μοναξιάς!
Κι όταν λέω Ροβινσώνας ή άτομο, ουσιαστικά εννοώ ένα άθροισμα, μια ομάδα, ένα σύνολο.
Και στέκομαι απέναντι στη νοσηρότητα της σημερινής πολιτικής που ενώ φαίνεται ότι έχει λίκνο και τάφο την κάλπη, εντούτοις θεωρώ ότι είναι ένα μέγεθος κυμαινόμενο ανάλογα με τα μέσα επιβολής. Συνήθως ξέρουμε ότι η δημαγωγία είναι κυρίαρχη στην πολιτική και η νοσηρότητα δυστυχώς προσδιορίζεται από τους εκάστοτε συμβιβασμούς ιδεών, προγραμμάτων, κοινωνικών θεωριών κ.λπ., αλλά και από το γεγονός ότι τα σαλταρίσματα κάποιων που πολιτεύονται με το ένα ή το άλλο κόμμα μόνον και μόνον για ν' αποκτήσουν τη βουλευτική ιδιότητα.

Δείτε τους βουλευτές κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ ή των Ανεξάρτητων Ελλήνων... Ξαφνικά βρέθηκαν στο κοινοβούλιο κι εκεί μετέφεραν την ασπόνδυλη ηθική του καφενείου. Είναι λογικό ο ψηφοφόρος να δίνει δύναμη και υπόσταση στον πολιτικό, κι εκείνος με τη σειρά του να κάνει τον ψηφοφόρο συνειδητό και τίμιο πολίτη. Αλλά τώρα εγώ ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα. Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε στη μέση ενός φαύλου κύκλου.
Η εξυγίανση της πολιτικής ζωής και η ανανέωση του πολιτικού κόσμου δεν μπορεί να γίνει, αντικαθιστώντας τον Παπανδρέου με τον Τσίπρα ή τον Καμμένο και τον Σαμαρά, ή βάζοντας στο κοινοβούλιο άτομα σαν την Κωνσταντοπούλου και τον Κασιδιάρη, την Δούρου και τον Στρατούλη, τον Τατσόπουλο και τηνΚουντουρά, τον Πάντζα και τον Βαρεμένο...

Χτες άκουσα τον Τσίπρα να λέει: "Υποσχόμαστε..."!!!!
Και υποσχέθηκε για πολλοστή φορά ότι θα προχωρήσει σε αύξηση του κατώτατου μισθού αλλά ποτέ δεν εξήγησε πού θα βρει τα χρήματα!!! Εδώ δεν θ' ασχοληθώ με τη συνέντευξη στον Παπαχελά, διότι πρόκειται για μια συνέντευξη αποκαλυπτική της ασχετοσύνης του Τσίπρα και του πολιτικού παιδισμού που τον διακατέχει. Και δεν είναι τόσο απλό να λέει κανείς ότι «τον Τσίπρα δεν τον δοκιμάσαμε»!!! Τι να δοκιμάσουμε;;;

Είναι για παιχνίδια το μέλλον του τόπου, ώστε να το αφήσουμε στα χέρια ενός τυχάρπαστου που υποδύεται τον πολιτικό και μάλιστα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενός ανθρώπου που πουλάει… φρέσκο και κοπανιστό αέρα και υπογράφει συναλλαγματικές χωρίς αντίκρισμα;;;
Ο Τσίπρας καμουφλάρει την άγνοιά του και την έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων της ιστορίας μας, παλαιότερης και πρόσφατης, όπως επίσης και των κανόνων της διεθνούς πολιτικής. Πίστεψε ότι οι επαφές του με τη Γερμανία, τους Αμερικανούς, τους Βραζιλιάνους, τους Βολιβιανούς και όποιους άλλους θα του δώσουν το διαβατήριο για την κυβερνητική εξουσία… Κι επειδή ο διεθνής πολιτικός στίβος είναι ζούγκλα, νομίζει ο Τσίπρας ότι επειδή έκανε μια επίσκεψη φιλοφρόνησης στον παλιό πρόεδρο της Βραζιλίας, τον Λούλα, ότι κέρδισε το παιχνίδι;;
Κούνια που τον κούναγε…

Αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας παίζει παρέα με τον Καμμένο! Και οι δυο τους είναι δυστυχώς πολιτικά απαίδευτοι κι επειδή είναι υποχρεωμένοι να δίνουν καθημερινά τη μάχη της [και προσωπικής] πολιτικής αυτοσυντήρησης, χρησιμοποιούν όπλα θεμιτά και αθέμιτα... Αυτό που μας ζητάνε ο Τσίπρας με τον Καμμένο, είναι… ένα πήδημα στο κενό! Καλύτερα να το κάνουν μόνοι τους…
ΥΓ. Το κείμενο γράφτηκε μετά από μια πολύωρη τηλεφωνική συνομιλία με τον φίλο μου τον Κωστή Στρατιδάκη. Ομως δεν έχω τελειώσει Θα υπάρξει και συνέχεια

Νίκος Λαγκαδινός