ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ 

ΣΤΙΣΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ !

Οι επικείμενες, διπλές, Εκλογές, πέρα των πολλών άλλων, θα σηματοδοτήσουν και το μέλλον της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Αυτό είναι ξεκάθαρο και σίγουρο...

Ο "δημοκρατικός χώρος" δεν εμφανίζεται ενωμένος και ενιαίος στην αναμέτρηση του προσεχούς Μαϊου, αυτό, δα, έλειπε, μ΄ όλα όσα έχουν συμβεί και μ΄ όλους όσους μπλέχθηκαν και εμπλέκονται στα γεγονότα και τις εξελίξεις. Ακόμα, όμως, και σε μια κατακερματισμένη έκφραση, το μήνυμα θα δοθεί, κυρίως, για το αν ο λαός εξακολουθεί να πιστεύει, μέσα του, πως η Κεντροαριστερά δεν τελείωσε, αλλά έχει πολλά, ακόμα, να δώσει και πως συνεχίζει να δημιουργεί ελπίδες.

Δεν είναι σίγουρο, αν η ψήφος του Μάη θα προσανατολιστεί στη βάση συγκεκριμένων προγραμμάτων και προτάσεων, μάλλον θάναι, και πάλι, ψήφος, συναισθήματος και διαμαρτυρίας, αν και, σαφώς, σε λιγότερη έκταση και ένταση από τις προηγούμενες αναμετρήσεις.

Με τα πρόσωπα να παίζουν τον καθοριστικότερο ρόλο στα της Αυτοδιοίκησης και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, με τη συνέχιση της πορείας της εντός της Ευρωζώνης, να φαντάζει, ως την ασυναγώνιστη επιλογή της μεγάλης πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, στις Ευρωεκλογές, η πολυδιασπασμένη Κεντροαριστερά δεν παρουσιάζεται χωρίς ατού, μιας και στις δύο των περιπτώσεων είναι "μέσα" !

Αν οι ψήφοι που θα συγκεντρώσουν οι διάφορες εκφράσεις του χώρου, και, σε απόλυτα νούμερα, και, σε σχετικά, σε σύγκριση με τους "άλλους", είναι αξιοπρεπή και κριθούν ικανοποιητικά, τότε η καταγραφή της λαϊκής θέλησης θάναι γεγονός και το μήνυμα - εντολή αδιαμφισβήτητο : βρείτε τα και φτιάξτε μια ενιαία έκφραση του "δημοκρατικού χώρου" παραμερίζοντας κάθε αντίθεση και κάθε πρόσχημα !

Δυο βασικά ερωτήματα χρειάζονται απάντηση, για ολοκληρωθεί αυτή η προσέγγιση των επερχόμενων Εκλογών : 1. ποιο είναι εκείνο το αθροιστικό ποσοστό, των κεντροαριστερών σχηματισμών, που θα θεωρηθεί αξιοπρεπές και ικανοποιητικό ; Και 2. Τι κάνουμε όσοι δεν εκφραζόμαστε από κάποιο εκ των κατερχόμενων ψηφοδελτίων ;

Σαφώς και τα ερωτήματα αφορούν τις Ευρωεκλογές, αφού στην Αυτοδιοίκηση υπεισέρχονται άλλα δεδομένα και ιδιομορφίες, που αποκλείουν ενιαία συμπεράσματα, αλλά και στάσεις, και οι απαντήσεις, που προκύπτουν είναι οι εξής :

1. Ένα (αθροιστικό) ποσοστό των κεντροαριστερών εκφράσεων, πάνω από το 15%, κρίνεται ικανοποιητικό και με την, ακραία, προϋπόθεση, πως δεν θα κυμαίνεται κάτω από το 50% του ποσοστού του πρώτου κόμματος.

2. Οι "ξέμπαρκοι" κεντροαριστεροί, (στην συντριπτική πλειοψηφία τους "ξέμπαρκοι ΠΑΣΟΚοι"), έχουμε υποχρέωση, όχι απλά να ψηφίσουμε, αλλά να επιλέξουμε και σχηματισμό του χώρου, επικεντρώνοντας σε κάποιο από τα πολλά, αξιόλογα, πρόσωπα, που κατεβαίνουν υποψήφια σε όλα τα ψηφοδέλτια. Δικαιολογίες του τύπου "ναι θα τον (την) ψήφιζα, αλλά κατεβαίνει μ΄ "αυτόν" ή μ΄ "αυτούς", είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και άρνηση συμμετοχής και συμβολής σε μια απόπειρα και μια διαδικασία ξεπεράσματος των "Συμπληγάδων".

Αν διαλέξεις, σύντροφε, ν΄ απέχεις ή να ρίξεις λευκό ή άκυρο, τότε θα ταυτιστείς με όσους θέλουν τη συνέχιση του δράματος της Κεντροαριστεράς, που σημαίνει και δράμα του ελληνικού λαού.

Στη συγκυρία αυτή δεν μπορεί να θεμελιωθούν και να δικαιολογηθούν συμπεριφορές πολιτικού αναχωρητισμού και μοναχισμού. Όποιος τις επιλέξει ας κρυφτεί, μόνος του ή με την παρεούλα του, στην "τρύπα" του, ασχολούμενος με τη σωτηρία της - αμαρτωλής - ψυχής του, προσμένοντας να ξαναπέσει το "μάνα εξ ουρανού" !...

 ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ