ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ "ΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΟΥΣ" 

ΚΑΙ... ...μια φιλική συμβουλή.

Απίθανοι τύποι σε μια απίθανη χώρα. Ότι να είναι, όπου να είναι, όπως και με όποιον να είναι. «Βάλτε τώρα που γυρνάει» είναι το σύνθημα.

Έχουν πει ότι πιο μειωτικό, υβριστικό, απειλητικό μπορεί να ειπωθεί εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου. Τον έχουν αποκαλέσει «τελειωμένο», «ανεπαρκή», «ολετήρα», «όργανο ξένων δυνάμεων», «ανύπαρκτο» πολιτικό που δεν επηρεάζει πια κανέναν.
Κάποιοι μάλιστα από αυτούς μέχρι την δόλια ανατροπή του το 2011 παρουσιάζονταν ως φανατικοί υπερασπιστές του. Αμέσως μετά είδαν το φως το αληθινό στο πρόσωπο και την ευφυΐα του Βαγγέλη.
Κάποιοι άλλοι μπήκαν στη ζώνη του λυκόφωτος, τήρησαν σιγή ασυρμάτου, περίμεναν να δουν που θα κάτσει η μπίλια.

Δύο χρόνια τώρα κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα κόμματα, εφημερίδες και κανάλια όταν ήθελαν να βρίσουν, να αναζητήσουν υπαίτιο για την κρίση, να ειρωνευτούν, να διαπομπεύσουν κάποιον χρησιμοποιούσαν ως αποκλειστικό στόχο τον Γιώργο Παπανδρέου. Όλο το σύστημα, όλα τα υποσυστήματα πολιτικά και επιχειρηματικά, για τους δικούς του λόγους το κάθε ένα, πυροβολούσε συνεχώς και με πείσμα τον ΓΑΠ. Θεώρησαν ότι είναι εύκολα αναλώσιμος χωρίς κόμμα και ΜΜΕ και μαύρο χρήμα και επιχειρηματίες να τον προστατεύουν.

 Και διαψεύστηκαν με τρόπο οδυνηρό.
Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου με μόνη τη συνδρομή από 4-5 συνεργάτες του όχι μόνο άντεξε στην απόπειρα ισοπέδωσής του αλλά βγαίνει πολιτικά ενδυναμωμένος από τον ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του.

Πώς τα κατάφερε; Είναι πάνσοφος, μάγκας, αλάνθαστος; Τίποτα από όλα αυτά. Είναι κάτι πιο απλό αλλά πολύ σπάνιο στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Είναι πολιτικά έντιμος, είναι πατριώτης, λέει την αλήθεια, δεν κάνει αλλαξοκωλιές με την διαπλοκή. Και οι πολίτες είτε τον συμπαθούν είτε όχι το διαισθάνονταν και όσο περνάει ο καιρός και τα γεγονότα αναδεικνύονται στην πραγματική τους διάσταση το συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι. Καμιά προπαγάνδα δεν κρατάει για πάντα, είναι εφήμερη, Η αλήθεια είναι ο τελικός νικητής.

Και ξαφνικά μέσα σε λίγες μέρες ο «πουθενάς» και ο «τίποτας» έγινε ο άνθρωπος από τον οποίο εξαρτάται το μέλλον της χώρας. Ξαφνικά διαπιστώθηκε ότι ο «περιφρονημένος» από όλους επηρεάζει πολύ κόσμο, έχει στρατιές παπανδρεϊκών φανατισμένων οπαδών. Ξαφνικά μας λένε ότι ο Παπανδρέου μπορεί με μια κουβέντα ή μια πράξη του να απειλήσει την πολιτική σταθερότητα της χώρας, μπορεί να φτιάξει κόμμα, μπορεί , μπορεί, μπορεί…
Οι απίθανοι λοιπόν αυτοί τύποι κάνουν στροφή 180ο . Γιατί; Κάποιοι γιατί ξέρουν ότι και το καλύτερο παραμύθι αν δεν έχει δράκο πολύ γρήγορα τελειώνει και κανείς δεν παραμυθιάζεται. Κάποιοι γιατί θυμήθηκαν ότι χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις καλύτερα να το φιλήσεις. Κάποιοι άλλοι γιατί νομίζουν ότι χρησιμοποιώντας το όνομα και στο όνομα Παπανδρέου μπορούν να κάνουν καριέρα, να γίνουν ηγέτες. Λένε με δύο λόγια, μπράβο στον Παπανδρέου που υπερασπίστηκε και διαφύλαξε τη σημαία με ανυπολόγιστο προσωπικό και πολιτικό κόστος. Τώρα που τα δύσκολα πέρασαν, συνεχίζουν, καλό είναι να την πλύνει τη σημαία από τα αίματα και τους καπνούς της μάχης, να την φρεσκοσιδερώσει και να μας την παραδώσει για να κάνουμε βόλτες στις πολιτικές καφετέριες.

Στους τελευταίους να πω μια γνώμη κι αν θέλουν ας την κρατήσουν. Όσο πιο απλά γίνεται, όσο πιο ξεκάθαρα.

Οι σημαίες και τα σύμβολα δεν είναι «νεκρή φύση», έχουν ζωή. Και η ζωντάνια τους εξαρτάται από τους σημαιοφόρους και την συμπεριφορά τους, την στάση και την αξιοπιστία τους. Οι «παπανδρεϊκοί», όπως τους αποκαλείτε, δεν είναι ιδιοκτησία καταχωρημένη στο κτηματολόγιο στο όνομα Παπανδρέου.
Είναι πολίτες ΜΕ τον Παπανδρέου. Είναι μαζί του δηλαδή από ΕΠΙΛΟΓΗ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ σε δύσκολες εποχές και συνθήκες. Πέρασαν δια πυρός και σιδήρου για να υπερασπιστούν την επιλογή τους. Ξέρουν πολύ καλά γιατί έκαναν και γιατί κάνουν ότι κάνουν. Άρα, ΔΕΝ εκχωρούνται και ΔΕΝ μεταβιβάζονται.

Επομένως ας μην αυτοεξευτελίζονται αυτοί οι τύποι σε μαζώξεις και χαζοίντριγκες, ας μην κάνουν σενάρια στον αέρα και συμφωνίες υπόγειες και εν τη γενέσει τους «καμένες». Κυρίως όμως ας μην παρασύρουν αθώους και ανυποψίαστους φίλους τους σε γλιστερούς και ίσως "γλιτσερούς" δρόμους.

http://alekos.blogspot.gr/

Ας κάνουν μια στοιχειώδη υπέρβαση και ίσως κατανοήσουν

 ότι "παπανδρεϊκοί " ΧΩΡΙΣ τον Γιώργο Παπανδρέου 

ΔΕΝ υπάρχουν...