Τέσσερις ολόκληρες μέρες έχουν περάσει από την αποθέωση του Γιώργου Παπανδρέου στο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Σ.Ε.Φ. και ακόμα να συνέλθει το σύστημα από το σοκ.
Ακόμα και σήμερα περισπούδαστοι κονδυλοφόροι και σχολιαστές σκορπάνε απλόχερα το γέλιο με την αμηχανία τους απέναντι στα γεγονότα του Σαββάτου. Αδυνατούν να χωνέψουν αυτό που έγινε.
Και ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τι έγινε. Τις μοναδικές σκηνές αποθέωσης του Παπανδρέου, αλλά και ψυχικής ανάτασης όλου του Συνεδρίου όταν ο Γιώργος εισήλθε στο στάδιο.
Αλλά πώς να το χωνέψουν;
Τόση χολή, τόσα ψέματα, τόσα πάνελ, τόσα πρωτοσέλιδα, τόσες εργατοώρες παραγωγής λάσπης, τόσα χρόνια, για να πείσουν τον κόσμο να μισήσει τον Παπανδρέου, είναι δυνατόν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να τον χειροκροτάνε ακόμα;
Και επειδή δεν το χωνεύουν, βρίζουν.
Βρίζουν τους απλούς συνέδρους που αγκάλιασαν τον Γιώργο: «αμετανόητοι», «στημένοι», «κλάκα», «ανεγκέφαλοι» κλπ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα καθυβρίζει και υποτιμά τον απλό κόσμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989, δημοσιογράφοι υποστήριζαν στην τηλεόραση ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είχαν αυξήσει το ποσοστό του σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου, χρειάζονται «ψυχιατρική υποστήριξη».
Τότε, το σύστημα δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο κόσμος εξακολουθούσε να στηρίζει τον Αντρέα μετά από όση λάσπη είχε εκτοξευτεί εναντίον του.
Τώρα το σύστημα δεν μπορεί να χωνέψει ότι ο κόσμος εξακολουθεί να στηρίζει τον Γιώργο, μετά από όση λάσπη έχει εκτοξευτεί εναντίον του.
Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που συνδέει όλους όσους λοιδορούν τον απλό κόσμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά τα γεγονότα του περασμένου Σαββάτου: δεν ένιωσαν ποτέ τι σημαίνει αγάπη και αποδοχή του κόσμου.
Και δεν μπορούν, ποτέ δεν θα μπορέσουν να αντιληφθούν μία απλή αλήθεια:
H καρδιά δεν “στήνεται”, ούτε “οργανώνεται”. Απλά χτυπά. Και για κάποια πράγματα χτυπά δυνατά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου