Η χθεσινή απόφαση του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (ECOFIN) για την εφαρμογή του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από 11 κράτη - μέλη της ΕΕ με τη διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας, ήταν μια πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου, την οποία κατέθεσε σχεδόν μόλις ξεκίνησε η κρίση στην Ευρώπη. Και σ αυτήν την περίπτωση, η ηγεσία της ΕΕ δεν(ήθελε;) καταλάβαινε και καθυστέρησε τρία χρόνια να αποφασίσει. Όπως είχε αργήσει να καταλάβει και την αναγκαιότητα της πρότασης για τη δημιουργία σχηματισμού μηχανισμού στήριξης.
Χθες όμως, κατέρρευσε και άλλη μια συκοφαντία που κρατούσε τα τελευταία τρία χρόνια, αυτή που αφορά τα στοιχεία του ελλείμματος, καθώς τόσο η εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού για το 2013 της τρικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας με Πρωθυπουργό τον Σαμαρά, μας διαβεβαιώνει ότι, η εκτέλεση τόσο του Προϋπολογισμού όσο και του Προγράμματος Προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας, στηρίζονται στην παραδοχή, ότι το έλλειμμα του 2009, έφτασε το 15,6% αλλά και η απάντηση της ΕΕ αναφέρει ξεκάθαρα ότι την εμπιστοσύνη όσον αφορά τα δημοσιονομικά στοιχεία την απέκτησε από τη συνέπεια της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.
Ας συνυπολογίσουμε επιπλέον και την συκοφαντική εκστρατεία που ήθελε την ελληνική κυβέρνηση να "αρνείται" να πάρει τα χρήματα από άλλες χώρες (Ρωσία, Κίνα) , συκοφαντία που κατέρρευσε με την προσφυγή της Κύπρου στον μηχανισμό, όταν μάλιστα, είχε πολύ μικρότερες οικονομικές ανάγκες από την Ελλάδα. συνειδητοποιούμε το μέγεθος της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας σε βάρος του Παπανδρέου.
Αν προσθέσουμε την ασυνέπεια του Σαμαρά, επί δύο χρόνια να πλασάρεται ως αντιμνημονιακός και σήμερα να χρησιμοποιεί την ίδια επιχειρηματολογία του Παπανδρέου, ενώ καρπώνεται τα κέρδη σε δημοσιονομική επίπεδο των τελευταίων δύο χρόνων, αλλά και του Τσίπρα που βαδίζει ολοταχώς τον δρόμο του Σαμαρά ( από κατάργηση του μνημονίου, μιλάει για αναθεώρηση) διαφαίνεται ότι σε μια περίοδο κρίσης δεν δίστασαν να χρησιμοποιούσουν και να παίξουν πολιτικά παιχνίδια όχι μόνο με τον πόνο και την αδικία των πολιτών αλλά με το ίδιο το μέλλον της χώρας.
Δεν πρέπει να προσπεράσουμε απαρατήρητα το απόσπασμα της συνέντευξης Πάγκαλου, που δεν είναι και από αυτούς που τσιγκουνεύονται την κριτική, ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ ήταν προϋπόθεση για τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης που έθετε η ΕΕ και που καταλήγει ότι «…Το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να βάλει την Ελλάδα στο μηχανισμό στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ήμαστε περήφανοι για αυτό, εγώ τουλάχιστον είμαι υπερήφανος για αυτό και θεωρώ ότι πρέπει να είναι μεγάλη η ευγνωμοσύνη της πατρίδας στον Γιώργο Παπανδρέου και στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που αυτή τη στιγμή έχουν μπει στο στόχαστρο για άλλους λόγους».
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι την τριετία που πέρασε η λάσπη που πετούσανε (και πετάνε) στον ανεμιστήρα δεν έχει προηγούμενο. Επίθεση σε όλη την οικογένεια Παπανδρέου, επιθέσεις που καταρρέουν στο λεπτό. Στον Γιώργο Παπανδρέου ότι, δήθεν, πληρώνεται από τη Βουλή όταν απουσιάζει σε πανεπιστήμια στην Αμερική, μπερδεύουν (;) την Μαργαρίτα Παπανδρέου και την σχετίζουν με την λίστα Λαγκάρντ, μπερδεύουν (;) τα ονόματα Μπερτράν Πικάρ, με τον Ματιέ Πιγκάς για να στοχοποιήσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Μέχρι εδώ όμως !
Κάθε συκοφαντία που καταρρέει γυρίζει εις βάρος των συκοφαντών. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους "άλλους" αλλά και όλους αυτούς μέσα στο ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησαν έναν αγώνα δρόμου για να στοχοποιηθεί μόνο ο Παπανδρέου και να κάνουν τα δικά τους προσωπικά πολιτικά παιχνίδια. Όλους αυτούς που τριγύριζαν και έδιναν διαπιστευτήρια στα ΜΜΕ, την ώρα που οι άλλοι (μέσα σ αυτούς συμπεριλαμβάνονται και .... "κηπουροί") έδιναν καθημερινή μάχη σε άλλα επίπεδα και όχι στην Τρέμη και στον Πρεντετέρη.
Η επόμενη μάχη μας είναι το συνέδριο. Όχι σε επίπεδο σταυρών και εκλογής οργάνων. Αλλά σε επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης. Οφείλουμε απέναντι στην ιστορία της παράταξης και στους αγώνες εκατομμύρια ανιδιοτελών πολιτών να δώσουμε την μάχη για να γραφεί η πραγματική ιστορία . Όσοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την πραγματική και τεράστια ανικανότητα της σημερινής ηγετικής ομάδας για να συστρατευτούν με τον Λοβέρδο, την Διαμαντοπούλου και τον Φλωρίδη ας το κάνουν. Εμείς διατηρούμε το δικαίωμα να είμαστε στο ίδιο κόμμα με τον Πρόεδρό μας. Ανοιχτοί στην κριτική, ανοιχτοί στο διάλογο, ανοιχτοί στη διαβούλευση για τα όποια λάθη και τις όποιες λάθος επιλογές.
Τέρμα όμως στις συκοφαντίες, στην λασπολογία, σε τραμπουκισμούς, σε λαϊκισμούς και στην συνειδητή παραχάραξη της ιστορίας.
Αρκετά πια !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου