Κρυστάλινος ο βίος Παπανδρέου

Λαγκαδινός Νίκος

Η θλιβερή εξέλιξη ενός προβληματικού δημοσιοράφου

• Δεν θα κάνω προσπάθεια να επιχειρηματολογήσω για το ήθος, την πολιτική επάρκεια και την υπευθυνότητα του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ώστε να ανατρέψω αυτά που έγραψε στο δικό του site ο δημοσιογράφος ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΠΤΗΣ (ΓΑΠ: Το θλιβερό τέλος ενός προβληματικού «ηγέτη»). Και τούτο διότι είναι κρυστάλλινος ο βίος και η πολιτεία του Παπανδρέου.
• Ο λίβελλος του Ράπτη δεν είναι “αθώος”! Αλλά θα χρειαστεί ένα άρθρο μας για να τον “περιποιηθούμε”. Το μόνο που του λέω τώρα είναι ότι έχει το “επαγγελματικό” τέλος που δικαιούται, δηλαδή να είναι πανελίστας του Παπαδάκη και συνδαιτημόνας της Πυργιώτη (υψηλού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας). Αυτά είναι αρκετά.
• Αν, πάντως, νομίζει ότι κατετρόπωσε τον Παπανδρέου, κάνει λάθος, το ίδιο λάθος που κάνει και η βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ Σοφία Γιαννακά, η οποία έχει βαλθεί να πυροβολεί ασυστόλως από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το ίδιο λάθος που έχει κάνει και ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδηςμε την αηθέστατη συμπεριφορά του απέναντι στον Παπανδρέου.
• Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους για τον γερο-Καραμανλή. Εφυγε από την πρωθυπουργία γιατί ήταν δειλός! Ναι, δειλός. Εβλεπε την καταιγίδα του Ανδρέα Παπανδρέου και δεν το άντεχε. Ο άνθρωπος παρέδωσε στον Ράλλη για να γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εξουσιομανής μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Κι όταν ο Ανδρέας πρότεινε (και καλά έκανε) τον Σαρτζετάκη, ο Καραμανλής απεχώρησε παραιτούμενος πριν τη λήξη της θητείας, χωρίς να “παραδώσει” στον διάδοχό του – όπως επέβαλλε και η ηθική τάξη. Αλλωστε ο Καραμανλής ήταν συνηθισμένος. Όπως τότε που έβλεπε ή ένιωθε τον επερχόμενο θρίαμβο του Γεωργίου Παπανδρέου, του Γέρου της Δημοκρατίας, έφυγε κρυφά και με ψευδώνυμο για το Παρίσι. Γι’ αυτόν τον “αξιοπρεπή” πολιτικό μιλάει ο Ράπτης…
• Οσο για τον Κωστάκη Καραμανλή, εκείνος εξαφανίστηκε από μόνος του – ή μάλλον ήταν εξαφανισμένος στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του. Κι όταν διέλυσε το κράτος με τους διεφθαρμένους συνεργάτες του (δεν θα απαριθμήσω τα άπειρα σκάνδαλα – πολιτικά, οικονομικά, ηθικά και άλλα) και η διαφθορά είχε χτυπήσει… “κόκκινο”, έκανε εκλογές γιατί δεν άντεχε άλλο. Ο Ράπτης κάνει τώρα πως δεν θυμάται ή δεν ξέρει την πρόσφατη ιστορία.
• Να μιλήσω για τον αρχι-αποστάτη και πολιτικό βρικόλακα Κώστα Μητσοτάκη; Ο Ράπτης και σ’ αυτή την περίπτωση κάνει πως δεν θυμάται τι πέρασε η χώρα στα 2-3 χρόνια που κυβερνούσε ο Μητσοτάκης. Από τα Καυδιανά δίκρανα πέρασε η χώρα και ο ελληνικός λαός και είναι κρίμα που βγάζει… λάδι και τον Μητσοτάκη, ο οποίος στη συνείδηση του ελληνικού λαού έχει ταυτιστεί με μια από τις χειρότερες πολιτικές περιόδους του τόπου.
• Τώρα, αυτά τα περί “οικογενειοκρατίας” είναι παραμύθια της Χαλιμάς! Με τη λογική αυτή και στο χώρο του Τύπου, θα πρέπει ο Ράπτης να βγάλει απαγορευτικό νόμο λόγου χάρη για τους αδελφούς Σαραντάκους επειδή ο πατέρας τους ήταν δημοσιογράφος, για τους Καψήδες επειδή ο πατέρας τους ήταν δημοσιογράφος, για τον Στρατή Αγγελή επειδή ο πατέρας του ήταν δημοσιογράφος, για τον Κωνσταντίνο Ζούλα επειδή ο πατέρας του είναι δημοσιογράφος, για τον Θέμη Μάλλη επειδή ο πατέρας του ήταν δημοσιογράφος, η Τσαπανίδου (στην ΕΤ-3) επειδή είναι κόρη της Πόπης Τσαπανίδου! Και για άλλους δημοσιογράφους μπορώ να μιλήσω. Αυτό ασφαλώς ισχύει και για παιδιά γιατρών, δικηγόρων πανεπιστημιακών κ.λπ. Δηλαδή, όλοι θα πρέπει να πάνε στην πυρά που ανάβει ο Ράπτης;;; Αυτή η νοοτροπία είναι ρατσιστική, για να μην πω… φασιστική! Όλοι οι Έλληνες είμαστε μεσοτοιχία. Μικρός λαός και καλώς-ή κακώς γνωριζόμαστε. Μη φάμε και τα σωθικά μας για να ικανοποιηθεί ο Ράπτης!