Περί δημοψηφίσματος ...γενικώς.!

Ο Γιώργος εξαγγέλλει δημοψήφισμα για τη συμφωνία των Βρυξελλών κι ο Σαμαράς τον κατηγορεί ότι τη θέτει σε κίνδυνο!

Ναι, αυτή τη συμφωνία που ο ανεκδιήγητος υποστήριζε ότι δεν θα ψήφιζε στη Βουλή, όπως και οι υπόλοιποι της αντιπολίτευσης, πάντα εκ του ασφαλούς βέβαια, αφού ήλπιζαν ότι θα την υπερψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία και επομένως η χώρα δεν θα κινδυνεύσει να χρεοκοπήσει, ενώ αυτοί θα μπορούσαν να κάνουν τους τζάμπα μάγκες και να χαϊδεύουν αυτιά, λέγοντας ότι διαφωνούν!
Αυτή τη συμφωνία, ο Σαμαράς τώρα σπεύδει να την «προστατεύσει» κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι τη θέτει σε κίνδυνο με το δημοψήφισμα!
Από ποιόν ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ η συμφωνία αν τεθεί σε δημοψήφισμα; Από το λαό; Όχι βέβαια, από τον ίδιο τον Σαμαρά κινδυνεύει που θα κάνει καμπάνια υπέρ του «Όχι» για να ρίξει την κυβέρνηση!
Με λίγα λόγια: Ο Σαμαράς θέλει να προστατεύσει την Ελλάδα από τον ίδιο του τον εαυτό… Ναι, είναι όσο σουρεαλιστικό ακούγεται!
Οι λοιποί της αντιπολίτευσης δεν πάνε πίσω σε κωλοτούμπες. Άλλοι περισσότερο βέβαια κι άλλοι λιγότερο. Ο καθένας ανάλογα με το «ταλέντο» του…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, που ζητούσε δημοψήφισμα για το κάθε τι, τώρα δεν θέλει δημοψήφισμα, αλλά μόνο εκλογές.


Φυσικά από το θέατρο του παραλόγου δεν λείπουν και φωνές εντός του ΠΑΣΟΚ. Αυτό πια πρέπει να θεωρείται αυτονόητο.
Διάβασα ένα καταπληκτικό tweet που αποτυπώνει συνεπτυγμένη την παράνοια των στιγμών: «Με την επίκληση δημοκρατικών αρχών, καλούνται βουλευτές να ρίξουν εκλεγμένο πρωθυπουργό, για να μη μιλήσει ο πολίτης»!


Κι όμως, έτσι είναι…
Αναρωτιέμαι από την άλλη όλοι αυτοί που ξορκίζουν το δημοψήφισμα και απαιτούν εκλογές, ή μας απειλούν ότι δε θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος (βλέπε δηλώσεις Σαμαρά), τι ακριβώς ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ;
Όλοι αυτοί που μέχρι προδότη κατηγόρησαν τον πρωθυπουργό για τη συμφωνία των Βρυξελλών και οδυρόντουσαν για την «παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας», πώς, μα πώς τολμούν να ζητούν τα ρέστα για το δημοψήφισμα ; Τι ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ;


Ας πάρουμε τα ενδεχόμενα με τη σειρά.


Πρώτο ενδεχόμενο:
Το δημοψήφισμα γίνεται, το «Όχι» επικρατεί, η κυβέρνηση παραιτείται, γίνονται εκλογές κι αν ο Σαμαράς τόσο καιρό λέει αλήθεια (λέμε τώρα…) επαναδιαπραγματεύεται ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Όλα αυτά τον Ιανουάριο, δυο μήνες μετά δηλαδή…
Δεύτερο ενδεχόμενο:
Το δημοψήφισμα γίνεται, το «Ναι» επικρατεί, η κυβέρνηση βγαίνει ενισχυμένη, η συμφωνία κουρέματος έχει την ισχυρότερη εντολή, την άμεση από το λαό και η Ελλάδα ανακάμπτει με τον καιρό.
Αυτό φοβούνται!
Όλοι αυτοί οι μπαχαλάκηδες (συμπεριλαμβάνω και πολιτικούς εδώ, από όλους τους χώρους) που θεωρούν δικαίωμά τους να μιλούν πάντα εξ’ ονόματος του Ελληνικού λαού, φοβούνται το λαό!

Αυτές οι μερικές χιλιάδες φωνασκούντων, δήθεν αγανακτισμένων, που ονειρεύονται τανκς, ή σοβιέτ, φοβούνται το λαό!

Διαβάζω για παράδειγμα ότι ο Σαμαράς θεωρεί «εκτροπή» το δημοψήφισμα. Κι όμως… Θεωρεί ότι ο λαός εκβιάζεται. Κι όμως …Σου λέει ο Αντωνάκης (όπως και πολλά άλλα από τα παιδάκια): «Έλα δω λαέ βασανισμένε, δε χρειάζεται να ανησυχείς και να σκέφτεσαι εσύ για τίποτα, άστα όλα πάνω μου. Τι; Ο κακός Παπανδρέου σου ζητά να αποφασίσεις για το μέλλον σου, χωρίς αυτό να περιλαμβάνει εκλογές και ψηφαλάκια ; Μην ανησυχείς λαέ μου, θα τον κανονίσω εγώ, δεν θα τον αφήσω να σε απασχολεί με τέτοια δευτερεύοντα και να σου χαλά τη μακαριότητα».
Όμως ο λαός, όπως τον φαντάζονται (ή τον θέλουν) λαϊκιστές πολιτικοί τύπου Σαμαρά, Τσίπρα, ή Καρατζαφέρη, δεν είναι η κυρίαρχη τάση.


Ο λαός στην πλειοψηφία του σιωπά και ανέχεται, αναγνωρίζοντας την ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης της χώρας.
Αυτή τη σκεπτόμενη πλειοψηφία φοβούνται κάποιοι. Κι ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, αυτοί οι κάποιοι είναι το σύστημα, ή μέρος αυτού, που θέριεψε όλα αυτά τα χρόνια και βλέπει σήμερα τα συμφέροντά του να απειλούνται από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου! Είναι αυτοί κι όσοι τα αρπάζουν και λειτουργούν ως πιόνια, καθώς και μερικοί αφελείς που ονειρεύονται «επαναστάσεις».
Δεν χωρούν στρογγυλέματα εδώ που φτάσαμε!
Το Ελληνικό κράτος έγινε πια 180 ετών και όλοι οι πολίτες του οφείλουν να «ενηλικιωθούν» και να δουν την πραγματικότητα κατάματα!


Τον τελευταίο καιρό ο πολιτικός χρόνος έχει πυκνώσει, όπως σωστά σχολίασε ο Β. Βενιζέλος (που χτες βράδυ ήξερε για το δημοψήφισμα, το πρωί είχε πονόκοιλο και πήγε στο νοσοκομείο και το μεσημέρι θυμήθηκε ότι τελικά δεν ήταν ενήμερος για το δημοψήφισμα…)


Οι εξελίξεις εδώ και μέρες κινούνται στην κόψη του ξυραφιού.
Σε αντίθεση με ότι υποστηρίζουν πολλοί άκριτα, τίποτα δεν είναι προαποφασισμένο. Κι αν κάποιοι έχουν «σχέδια» για το μέλλον, δεν είναι δεδομένο ότι θα καταφέρουν να τα εφαρμόσουν.
Όλα παίζονται. Ας πάρει ο καθένας την πιο υπεύθυνη απόφαση.


Ότι και να γίνει πάντως δίνω ευχή και κατάρα στον καθένα: Μην αφήνετε τα ΜΜΕ και τα blogs να σας υπαγορεύουν τι θα σκέφτεστε!
Αυτόνομη σκέψη από όλους είναι το ζητούμενο για να μη χαθεί η ελπίδα.


Υ.Γ: Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πόσο ξεδιάντροπα δήλωσαν κάποιοι ότι δεν θέλουν να επιτρέψουν στο λαό να αποφασίσει για τη νέα συμφωνία… Πού πάμε ρε παλιοτενεκέδες;;;