Περί "σιωπής" και ...οπής!

Οι Παπαγάλοι μιλούν για παπαγαλάκια!

“Παπαγαλάκια» οι συντελεστές του «περίδρομου», αγαπητοί αναγνώστες, και μάλιστα υποβολέας τους μια «λαϊκή ...πριγκηπέσα".! Ο «σεναριογράφος», προφανώς κρίνοντας εξ ιδίων ή έστω εκ του περιβάλλοντός του, - μιας και κυκλοφορεί σε μόνιμη βάση, γύρω από τους συντελεστές του ...συγκροτήματος – γνωρίζει πολύ καλά τα περί υποβολιμαίων κειμένων και περί «παπαγάλων», γενικώς... Τόσα ξέρει, έτσι υποθέτει, αυτά γράφει... Δικαίωμά του.

• Επαναλαμβάνει τις «αρχές» του, μεταξύ των οποίων είναι το «να μην κρίνει άρθρα άλλων συναδέλφων στις παροικιακές εφημερίδες»...

ΕΔΩ θα μας επιτρέψει να ρωτήσουμε:

1. Υπάρχουν άρθρα και εφημερίδες τα οποία θα μπορούσε να κρίνει;

2. Εμείς ως μια ομάδα της ...πλάκας που ασχολούμαστε με τον περίδρομο, τι σχέση έχουμε με την «δημοσιογραφία» του;

3. Κι΄αν ο ίδιος αποφάσισε να ακολουθεί την ...γραμμή των «Νέων» που δεν κρίνει κείμενα της «Απογευματινής», γιατί θα πρέπει να κάνουμε κι΄εμείς το ίδιο; Μήπως είναι ...καιρός να ακολουθήσουν αυτοί την δική μας ...γραμμή; Γιατί θα πρέπει να τους ακολουθούμε πάντα εμείς;

Παρακάτω γράφει:

• «Και όταν κρίνω κάποιο συμπάροικο, είναι μόνο για συγκεκριμένη συλλογική δουλειά του στην παροικία»... (σ. π. Όπως, ας πούμε, με το σίριαλ των διατηρητέων και των ...κακών (ομογενών) ιδιοκτητών τους που ...τόλμησαν να ζητήσουν τον αποχαρακτηρισμό τους!) και συνεχίζει: ... «Δεν τον κρίνω για την οικογένειά του, τη δουλειά του, τις σχέσεις του τις σπουδές του, τα παιδιά του, τις συνήθειές του»...

(σ. π. Ε, αν πούμε και καμιά κουβεντούλα για ...κάποια «λαϊκή πριγκιπέσα" η οποία έμεινε “στάσιμη” στο σημείο που ...γεννήθηκε, δεν χάλασε ο κόσμος... Ποιος θα τα θυμάται αύριο;)

Λίγο παρακάτω, γράφει:

• «Δυστυχώς (σ. π. για τον ίδιο, προφανώς) εδώ και ένα χρόνο υπάρχει μια ομάδα «δημοσιογράφων», (σ. π. Αυτό ...είναι λίγο ...υποτιμητικό για μας αλλά το παραβλέπω...) ανώνυμων πάντα, που ό,τι γράφω το κατακρίνουν τα μέγιστα και μάλιστα με υβριστικούς χαρακτηρισμούς, αντί απλά να δημοσιεύσουν τη δική τους αντίθετη άποψη και να αφήσουν τους αναγνώστες να κρίνουν».

( σ. π. ΕΔΩ προφανώς είναι και το ζουμί της υπόθεσης... Η κριτική! Όμως εμείς πιστεύουμε ό,τι:
1. Αναδημοσιεύοντας ένα κείμενό σας, το κάνουμε περισσότερο γνωστό σε πλατύτερα στρώματα αναγνωστών, έξω από τα στενά όρια μιας παροικιακής εφημερίδας.!
2. ΜΕ την κριτική μας, οι αναγνώστες αντιλαμβάνονται καλλίτερα την ορθότητα των σκέψεων του αρθρογράφου και, προφανώς, γελάνε μαζί μας...
3. Αν δεν σας κατείχε αυτή η περηφάνια, θα έλεγα, περί ...αγνόησης των ανωνύμων, θα μπορούσατε να ..."αντιλογίσετε, ώστε " και να ανατρέψτε εύκολα, τους .αστήρικτους ισχυρισμούς τους... Είναι πανεύκολο.!)

ΤΕΛΟΣ γράφει:

«Προσωπικά και προσωρινά ξαναγυρίζω στη σιωπή μου»...

(σ. π. Στην οποία (σιωπή) αν μένατε εξ αρχής, δεν θα ...δημιουργούσατε την τωρινή ...οπή στο νερό, ώστε να προσπαθείτε τώρα να την ...βουλώσετε.!)
Μάλλον θα υπάρξει συνέχεια...