 |
| Φελνίκος |
Το ίδιο που συνέβη και με τον ΕΝΦΙΑ, που θα σταματούσε αμέσως. Με το χρέος που επειδή ήταν παράνομο, επαχθές, απεχθές και επονείδιστο θα αρνούμασταν να πληρώσουμε. Με το μνημόνιο που θα καταργούνταν με ένα και μόνο άρθρο. Με τη 13η σύνταξη. Τον κατώτατο μισθό. Κι άλλα πολλά "εδώδιμα και αποικιακά" που
διαλαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν έμεινε κόκκινη για κόκκινη γραμμή που να μην έχει βαφτεί ροζ ή να μην έχει σβηστεί από τη γομολάστιχα της τρόϊκας, που τώρα την αποκαλούμε κουαρτέτο ή Θεσμοί για να μην υπάρχει σύγχυση με τις μνημονιακές κυβερνήσεις των Σαμαρά και Παπανδρέου.
Επίσης, και για να γίνει σαφής η διαφορά από τις αντικοινοβουλευτικές μεθοδεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, και αυτά τα προαπαιτούμενα θα ψηφιστούν από τη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Δέκα ώρες στην Επιτροπή και 10 ώρες στην Ολομέλεια. Και μετά κατηγορούμε τον Χρυσοχοϊδη που δεν πρόλαβε να διαβάσει το μνημόνιο ή τη Ζωή που αρνούνταν, καθ' υπερβολήν είναι η αλήθεια, να παραβιάσει τον Κανονισμό.
Η ένσταση μου και η διαφωνία μου όμως δεν είναι για το τι πράττει ο ΣΥΡΙΖΑ -κακώς πράττει, αλλά δεν είναι σήμερα αυτό το θέμα μου- αλλά ο τρόπος με τον οποίον διαχειρίζεται τις ...κωλοτούμπες του.
Αφού, ρε συντρόφια, ξέρετε πως στο τέλος οι Μήδοι θα διαβούν γιατί ανεβάζετε τόσο πολύ τον πήχυ; Δεν φοβάστε πως όταν περνάτε μόνιμα από κάτω ο κόσμος θα σας γυρίσει, κάποια στιγμή, την πλάτη και θα σας πάρει στο ψιλό; Γιατί διατυπώνετε απειλές προς τους εταίρους-δανειστές που δεν μπορείτε, και τώρα δεν θέλετε, να πραγματοποιήσετε; Γιατί επιμένετε να εμφανίζεστε ως αιθεροβάμονες όταν ακόμη και ο Πολλάκης έχει καταλάβει ότι ο ρεαλισμός είναι η μόνη μέθοδος που αποδίδει ή εν πάση περιπτώσει μπορεί να αποφέρει κάποια κέρδη;
Για πόσο νομίζετε ακόμη θα είναι αποτελεσματική, πολιτικά και ψηφολεκτικά, η συναισθηματική γραμμή: "έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος"; Δεν σας περνάει καθόλου από το νου ότι μπορεί και να την πατήσετε όπως το τσοπανόπουλο με το λύκο; Δεν σκέφτεστε ότι η εμμονή στο "εμένα με λένε Ρίζο κι όπως θέλω το γυρίζω" ο λαός αρχίζει και την εκλαμβάνει ως αλαζονεία και υποτίμηση της νοημοσύνης του;
Εκτός κι αν ακόμη και τώρα, και παρά τις αμέτρητες κατραπακιές που έχετε φάει στα Γιούρογκρουπ, συνεχίζετε να λατρεύτε τον Τσέχωφ και να πιστεύετε πως η ιστορία του με τον τσιφλικά και το άλογο θα επαναληφθεί και στη δική σας περίπτωση.
Αν έτσι είναι, σηκώνω τα χέρια ψηλά κι ανοίγω τα χείλη μου για να διηγηθώ την "Απειλή".
Κάποιοι άρπαξαν στην πόλη το άλογο ενός τσιφλικά. Την άλλη μέρα το άτυχο αφεντικό δημοσίευσε στις εφημερίδες την παρακάτω αγγελία: "Αν δεν μου φέρουν οι κλέφτες πίσω το άλογό μου ως το βράδυ, θα αναγκαστώ να καταφύγω στα δυσάρεστα μέτρα του πατέρα μου που κάποτε έχασε κι αυτός το άλογό του". Αυτή η απειλή ήταν αποτελεσματική. Ο κλέφτης που δεν μπορούσε να καταλάβει τι μαγείρευε ο τσιφλικάς και φανταζόταν πως κάτι φοβερό είχε στο νου του φοβήθηκε και γύρισε το άλογο στο αφεντικό του. Καταχαρούμενος ο τσιφλικάς για την επιτυχία του έλεγε στους φίλους του πως ήταν ευτυχισμένος που δεν βρέθηκε στην ανάγκη να ακολουθήσει το παράδειγμα του πατέρα του. - Μα τι έκανε, τέλος πάντων ο πατέρας σου; τον ρώτησαν περίεργοι. -Με ρωτάτε το έκανε ο πατέρας μου! Θα σας το πω... Όταν του έκλεψαν το άλογο από κάποιο χάνι, φορτώθηκε το σαμάρι και γύρισε στο χωριό ποδαρόδρομο. Σας ορκίζομαι πως το ίδιο θα έκανα και 'γω αν ο κλέφτης δεν ήταν τόσο ευγενικός.
Δυστυχώς στις μέρες μας οι ευγενικοί κλέφτες έχουν εκλείψει. Όσο πιο γρήγορα αυτό το καταλάβουν στην κυβέρνηση τόσο περισσότερες ελπίδες έχουν να ξεκαβαλικέψουν από το καλάμι και να ξανακαβαλήσουν το άλογο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου