Ε, λοιπόν όχι

 Κάθομαι ενίοτε και σκέπτομαι μήπως κάνω λάθος που ασκώ δριμεία κρητική για τα συμβαίνοντα, αποκλειστικά και μόνο στον κ. Βενιζέλο και η απάντηση μέσα μου είναι καταφατική.
Ενδόμυχα παραδέχομαι ότι συνυπεύθυνοι για το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ και την απαξίωση του στα μάτια της κοινωνίας είναι δυστυχώς και αυτοί που είναι γύρω του, στο στενό περιβάλλον του, που τον υποδαυλίζουν και τον κανακεύουν, αλλά και όσοι στην κοινωνική βάση καλοπροαίρετα τον στηρίζουν ακόμα.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, προσκυνημένος στην ιδιοτέλεια και στην ματαιοδοξία του δεν καταλαβαίνει Χριστό, βρίσκεται εκτός πραγματικότητας, αιθεροβάμων και αεροβατών, πλανάται στους κόσμους τους απύθμενους και τους παραμυθένιους.
- Εκείνοι όμως, που βλέπουν την πολιτική ανικανότητα και ασχετοσύνη του, την αδυναμία του να εμπνεύσει και να ενώσει την παράταξη, την επιθετικότητα, τον παρορμητισμό και την υστεροβουλία του να κρατάει το ΠΑΣΟΚ δέσμιο οπισθοδρομικών επιλογών που το καθιστούν ένα απλό παρακολούθημα της Δεξιάς, τι προσδοκούν;
- Γιατί επιμένουν πεισματικά να τον στηρίζουν και αρκετοί να τον λιβανίζουν εγκωμιάζοντας τον για τις δήθεν ηγετικές του ικανότητες;
- Σε τι συνίσταται ο θαυμασμός και οι δοξολογίες προς το πρόσωπο του;
- Στην αμετροέπεια, στον υπέρμετρο εγωισμό του, στην αμφιθυμία και στους λόγους ήξεις αφίξεις, βασισμένους πάντοτε στην συγκυρία και στους τακτικισμούς, στους βερμπαλισμούς και στις κενές περιεχομένου μεγαλοστομίες του, ή στους ευσεβείς πόθους του για ανάκαμψη, δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος;
- Δεν αντιλαμβάνονται ότι η εμμονή στο λάθος αξιολογείται πολιτικά ως μέγιστη αστοχία που επιδιώκει να δικαιώσει επιλογές που έγιναν σε προγενέστερο χρόνο και υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες;
Ε, λοιπόν όχι. Τους το λέμε ευθέως, ευθαρσώς και κατηγορηματικά. Αυτό το ΠΑΣΟΚ, έτσι όπως το κατάντησε ο σημερινός Πρόεδρος του, με την αλλοπρόσαλλη, ανερμάτιστη και απαράδεκτη πολιτική του, δεν είναι το ΠΑΣΟΚ για το οποίο παλέψαμε, το ΠΑΣΟΚ στην αγκαλιά του οποίου αφιερώσαμε τη ζωή μας και εναποθέσαμε τις ελπίδες, τους καημούς και τα όνειρα μας.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ είναι πάρα φύση κατασκεύασμα, δημιούργημα ενός τραγικού ανθρώπου του οποίου οι προσωπικές φιλοδοξίες το κατέστησαν πολιτικό έκτρωμα που η κοινωνία λοιδορεί και απεχθάνεται. Οι δημοσκοπήσεις άλλωστε το δείχνουν πλέον ξεκάθαρα. Καθίζηση των ποσοστών του, λίγο πριν τον πυθμένα.
Αν το καταλάβει, ξέρει τι πρέπει να κάνει. Αν όχι, η οριστική εξαφάνιση του από την πολιτική σκηνή θα πραγματοποιηθεί ως υπαρκτικό γεγονός και όσοι ιδιοτελώς συνεχίζουν να τον στηρίζουν θα είναι εξίσου υπεύθυνοι μαζί του για αυτή την δυσάρεστη εξέλιξη.
Τότε εμείς θα είμαστε και πάλι παρόντες, έτοιμοι να ξαναφτιάξουμε την παράταξη από την αρχή. Θα θυμόμαστε όμως πάντοτε, ποιοι και πως οδήγησαν ένα Κίνημα προσφοράς και μεγάλων αλλαγών στην οριστική απαξίωση. Και μην τολμήσουν ποτέ να ισχυριστούν ότι ήταν ιστορική νομοτέλεια να συμβεί κάτι τέτοιο, όποιος κι αν ήταν o αρχηγός, διότι τα πραγματικά περιστατικά και τα ιστορικά δεδομένα τους διαψεύδουν πανηγυρικά. Η μοιρολατρία δεν ήταν ποτέ εργαλείο πολιτικής ανάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Τα ανεπιθύμητα γεγονότα έπονται άστοχων ενεργειών και όχι το αντίθετο.
Ο λαός μας με την σοφία που τον χαρακτηρίζει μέσα από την διαχρονική εμπειρία αιώνων, περιγράφει ανάγλυφα τα αποτελέσματα αφρόνων πράξεων με τη φράση: «ότι κανείς λάβεις, κοιλιά μη σε πονέσει» και ο νοών νοήτω. 

Στραβόλαιμος Σταύρος