Η τυχοδιωκτική μεθόδευση Σαμαρά-Βενιζέλου, η παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ 

και το δίλημμα των ΠΑΣΟΚων

Τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη για τη θέση του υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων και τη Ρένα Δούρου για τη θέση της υποψήφιας περιφερειάρχη Αττικής πρότεινε στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας. [tanea]

Ο 34χρονος Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι οικονομολόγος, µέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Επιτροπής Οικονομικών του κόμματος.

Για το δήμο Πειραιά ακούγεται το όνομα του βουλευτή Α' Πειραιά Θοδωρή Δρίτσα και για το Δήμο Θεσσαλονίκης εκείνο του επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη» Τριαντάφυλλου Μηταφίδη.

Οι τελικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν από την Κεντρική Επιτροπή που θα συνεδριάσει το Σαββατοκύριακο. Οι εργασίες θα ανοίξουν το Σάββατο στις 11 π.μ. με ομιλία του Αλέξη Τσίπρα.

Epikairo: Και το προεκλογικό παιχνίδι αρχίζει για τα καλά, μετά την χθεσινή ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ για τις 13 περιφέρειες της χώρας και τον Δήμο της Αθήνας. Παρακάτω θα αναφερθούμε στο εύστοχο ή όχι της πολτιικής στρατηγικής της Κουμουνδούρου, πρώτα όμως ας αναφερθούμε στα γεγονότα:

Σαμαράς-Βενιζέλος έχουν αποφασίσει τα εξής: Α) απέρριψαν την οποιαδήποτε συζήτηση περί θέσπισης του ενιαίου ψηφοδελτίου, μεταρρύθμιση που θα "κούμπωνε" γάντι στον Καλλικράτη. Β) Ο Καλλικράτης προβλέπει την ταυτόχρονη διενέργεια αυτοδιοικητικών εκλογών και ευρωεκλογών. Για λόγους καθαρής πολιτικής σκοπιμότητας (βλ. ανάλυση παρακάτω), Σαμαράς και Βενιζέλος θέλουν την κάλπη των ευρωεκλογών να την στήσουν στον β' και όχι στον α΄γύρο των αυτοδιοικητικών. Υπό το υφιστάμενο πλαίσιο, κάτι τέτοιο είναι προφανώς παράνομο, κάτι που έχουν επισημάνει με δηλώσεις τους και ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης και ο νυν Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης. Μιας και η πρόθεση του Μαξίμου είναι παράνομη, ο νυν υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης θα φέρει ωσονούπω νομοθετική ρύθμιση, που θα προβλέπει την διεξαγωγή των ευρωεκλογών στον β' γύρο, κατακρεουργώντας, για ίδιον πολιτικό όφελος, μια μεταρρύθμιση-ορόσημο της περιόδου Παπανδρέου.

Πάμε τώρα στην σκοπιμότητα: Είναι προφανές ότι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου θέλουν να αποφύγουν η οργή των ψηφοφόρων να εκφραστεί στην ευρωκάλπη. Ο λόγος προφανής: Να μην αποκτήσει πολιτικό αέρα ο ΣΥΡΙΖΑ, που με την υποψηφιότητα Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν και την ανάγκη του εκλογικού σώματος να καταδικάσει την κυβερνητική πολιτική, θα πετύχαινε ένα ποσοστό, θεωρητικά, άνω του 30%, ικανό για να επιτρέψει στον Τσίπρα να θέσει θέμα εκλογών. Η νομοθετική ρύθμιση Σαμαρά-Βενιζέλου εξυπηρετεί έναν σαφή πολιτικό σχεδιασμό: Κακά τα ψέμματα, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες που θα κατεβάσουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν έχουν φθαρθεί το ίδιο με τα κόμματα που θα λάβουν στήριξη. Επί παραδείγματι, μια υποψηφιότητα Μπακογιάννη στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ή Μπουτάρη στην Θεσσαλονίκη και Καμίνη στην Αθήνα είναι υποψηφιότητες νίκης, οι οποίες, λογικά πάντα, όχι μόνο θα περάσουν στον β΄ γύρο, αλλά θα καταγράψουν και πολύ υψηλά ποσοστά, ψηλότερα αναμφίβολα από την πραγματική επιρροή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στην παρούσα συγκυρία.

Πέραν τούτου, άλλοι υποψήφιοι, σε δημοτικό, κυρίως, αλλά και περιφερειακό επίπεδο, είχαν τον πολιτικό χρόνο αυτά τα 4 χρόνια να στήσουν μηχανισμούς στις τοπικές τους κοινωνίες. Ειδικά από τη στιγμή που δεν πέρασε το ενιαίο ψηφοδέλτιο, που θα διέλυε τους μηχανισμούς, άσχετα του γενικότερου πολιτικού κλίματος αυτοί οι μηχανισμοί είναι υπαρκτοί και δυνατοί και την πρώτη Κυριακή θα πάνε στην κάλπη να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το βράδυ της πρώτης Κυριακής θα σου βγει Βενιζέλος και θα πει: "τι μου λέγατε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει εξαφανιστεί; Δεν βλέπετε τον χάρτη; Το ΠΑΣΟΚ διατήρησε τις δυνάμεις του, άρα ποια δυναμική έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία;" Και έτσι θα έχουν καταφέρει Σαμαράς-Βενιζέλος να μετατρέψουν τους αυτοδιοικητικούς σε "νεροκουβαλητές" των επιδιώξεών τους, καπηλευόμενοι την επιρροή τους στις τοπικές κοινωνίες (ο Βενιζέλος εξάλλου δεν καπέλωσε π.χ. την εκλογική επίδοση της παράταξης του ΠΑΣΟΚ στο Τεχνικό Επιμελητήριο;). Έτσι θα προσπαθήσουν να "θολώσουν" την δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με την επιλογή που κάνει τώρα (βλ. αμέσως επόμενη παράγραφο), δεν προβλέπεται να καταγράψει, αυτοδιοικητικά, επιρροή εφάμιλλη των δημοσκοπήσεων.

Πάμε τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάζοντας κανείς τις υποψηφιότητες, καταλαβαίνει κανείς ότι ο Τσίπρας θέλει να πολιτικοποιήσει τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μπλοκάροντας τις προθέσεις Σαμαρά-Βενιζέλου να τις απολιτικοποιήσουν. Εντούτοις, αυτές οι υποψηφιότητες είναι καθαρά κομματικές και ναι μεν φανερώνουν μια ετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη όμως δεν μπορούν, με τα υπάρχοντα δεδομένα, να συσπειρώσουν κομμάτι της κοινωνίας των πολιτών που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, πώς π.χ. ο κατά τα άλλα αξιόλογος Σακελλαρίδης στην Αθήνα, ή ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, να κοντράρουν τον Καμίνη, τον Μπουτάρη και τις όποιες υποψηφιότητες προκύψουν από τη ΝΔ; Αμφιβάλλει κανείς ότι το "κλίμα" το διαμορφώνουν οι μεγάλοι δήμοι της χώρας; Σκεφτείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απέναντι στην κίνηση των "5 Δημάρχων", οι οποίοι πληθυσμιακά και μόνο αντιπροσωπεύουν το 80%. Φανταστείτε ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθούσε μια συνεργασία μαζί τους. Τότε δεν θα χρειαζόταν καν η κάλπη των ευρωεκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε κερδίσει τις εντυπώσεις και το αποτέλεσμα. Τώρα, πολιτικοποιώντας τις εκλογές, με αποκλειστικά δικά του στελέχη, όχι μόνο τα καίει (τι θα γίνει αν η Δούρου π.χ. μένει εκτός β΄ γύρου στην Αττική;), αλλά δεν προσελκύει και ψηφοφόρους της δημοκρατικής παράταξης, οι οποίοι θα σπεύσουν να ψηφίσουν δημάρχους και περιφερειάρχες ευρύτερης αποδοχής.

Καταληκτικά: Είναι πολιτικά ανήθικο οι θεσμοί, οι νόμοι, η αυτοδιοίκηση, να χρησιμοποιούνται από τον Σαμαρά και τον αντισυνταγματολόγο Βενιζέλο για ίδιον πολιτικό όφελος. Οι κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού πρέπει να είναι προκαθορισμένοι από πριν και να γίνονται σεβαστοί απ' όλα τα μέρη. Το να τους αλλάζεις κατά το δοκούν, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο πολιτικών σχεδιασμών. Πάνω σ' αυτήν την μεθόδευση, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να πατά την μπανανόφλουδα και να κινδυνεύει η εικόνα του στις δύο αναμετρήσεις να είναι θολή, κόβωντας τα φτερά του προς την εξουσία.

Γι αυτό χρέος των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ είναι να καταψηφίσουν την νομοθετική ρύθμιση του Μιχελάκη και να ακυρώσουν στην πράξη της μεθοδέυσεις του Μαξίμου. Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αποκτήσει μια κοινωνική διεισδυτικότητα την οποία δεν διαθέτει σ' αυτή την συγκυρία. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την εικόνα και το μήνυμα των αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών εκλογών. Γι αυτό και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που δεν προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν να επιλύσουν την εξής σπαζοκεφαλιά (εφόσον οι βουλευτές του υποταχθούν στον Βενιζέλο): ψηφίζω τον εκλεκτό μου σε δήμο και περιφέρεια, με τον κίνδυνο να μου βγει ο Βαγγέλης το ίδιο βράδυ και να μου πανηγυρίσει; Και αν ο δικός μου υποψήφιος δεν πάει β' γύρο, θα κατέβω να ψηφίσω στην κάλπη των ευρωεκλογών και αν ναι τι; Το "ΠΑΣΟΚ plus 58" του Βενιζέλου, του Σούλτς, του Σβόμποντα και δεν ξέρω γω τι άλλο; Ίδωμεν..