ΔΙΚΑΙΟΝΕΤΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

Ότι ήταν η χώρα της αρπαχτής και της παρακμής...
Το νιώθαμε, το υποψιαζόμασταν, το παρακολουθούσαμε να εξελίσσεται από τις... κοσμικές στήλες και τις εκπομπές, σχεδόν το είχαμε αποδεχθεί, ως αναπόσπαστο στοιχείο της τόσο βολικής για πολλούς ελληνικής πραγματικότητας. Το ατελείωτο πάρτι της διαφθοράς και της λαμογιάς, που ένα τμήμα του βλέπουμε να αποκαλύπτεται σήμερα, φαίνεται όμως ότι είχε ξεπεράσει ακόμη και την πιο ζωηρή, την πιο διεστραμμένη φαντασία μας. Όπου υπήρχε δημόσιο χρήμα, όπου υπήρχε προμήθεια, όπου υπήρχε συναλλαγή, το ελληνικό δαιμόνιο μεγαλουργούσε.Καρεκλοκένταυροι, κομματικοί κομισάριοι, παρεούλες έστηναν - και στήνουν δυστυχώς ακόμη - υπόγεια αλλά και φανερά δίκτυα για να απομυζήσουν ό,τι και όπου μπορούσαν. Μεγαλοεπιχειρηματίες , κατεστημένο και επενδυτές, αεριτζήδες και στελέχη δημόσιων επιχειρήσεων, δήμοι ,μεσάζοντες και στρατηγοί, τραπεζίτες και δανειολήπτες, συμμέτοχοι και συνεργάτες σε ένα διαρκές φαγοπότι δημόσιου πλούτου. Η Ελλάδα της αρπαχτής, της μίζας, του βολέματος σε όλο της το μεγαλείο. Μια χώρα λεηλατημένη από αυτούς που υποτίθεται εκλέχτηκαν, διορίστηκαν, αναδείχθηκαν για να τη βγάλουν από τον βυθό της υπανάπτυξης, για να τη μετατρέψουν σε ευρωπαϊκή χώρα. Ήταν κοινός τόπος - διαχρονικά - ότι υπάρχουν μίζες και λαμογιές ,Ολυμπιακοί αγώνες, Βατοπέδια ,δομημένα ομόλογα ,τράπεζες ,φάρμακο ,και εξοπλιστικά. Αλλά ποιος μπορούσε να φανταστεί που έφταναν τα δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ; Εξίσου κοινός τόπος ήταν ότι στα νοσοκομεία άνθιζαν οι μίζες, αλλά ποιος περίμενε ότι ως την τελευταία άσχετη προμήθεια έπρεπε να μοιραστούν τα ανάλογα «δωράκια» για να λαδωθεί η μηχανή; Ξέραμε για τα δανεικά κι αγύριστα σε «ημετέρους» και παρεούλες, για σκοτεινές εξαγορές, αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε αυτή την ατέλειωτη αλυσίδα offshore για να αγοραστούν βίλες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και να μοιραστούν τα δανεικά σε δότες και λήπτες...

Σκάνδαλα και λαμόγια υπάρχουν παντού. Ομως εμείς ξεπεράσαμε κάθε θεμιτό και αθέμιτο όριο, καταφέραμε να κάνουμε τη διαφθορά καθεστώς, καθημερινή συνήθεια και πρακτική. Με την ανοχή δυστυχώς του πολιτικού συστήματος που κυβερνούσε τη χώρα. Οχι μόνο γιατί επένδυσαν, διευκόλυναν την ανέλιξη διαφόρων παρατρεχάμενων του κομματικού σωλήνα σε καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, που αποδείχθηκαν αρχιερείς της διαφθοράς. Οχι μόνο γιατί διαπλέχθηκαν και ουκ ολίγες φορές υποτάχθηκαν σε οικονομικά συμφέροντα, αλλά και γιατί καλλιέργησαν μια λαϊκίστικη και πελατειακή αντίληψη στην κοινωνία, τροφοδοτώντας έτσι μεγάλες αλλά και μικρές εστίες διαφθοράς. Και για να μην ξεχνιόμαστε, τα ίδια τα κόμματα συντηρήθηκαν επί δεκαετίες από αδιαφανείς ροές μαύρου πολιτικού χρήματος που κατέληγε στα ταμεία τους, για να καλύψει τις πλουσιοπάροχες πολιτικές εκστρατείες τους, με τις μάζες των οπαδών να ζητωκραυγάζουν τον αρχηγό...

Έστω και καθυστερημένα, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να τελειώνουμε με αυτή την Ελλάδα της παρακμής και της αρπαχτής. Το θέμα είναι να μην την αντικαταστήσουμε με μια Ελλάδα της οργής, της διχόνοιας, της βίας...