ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΚΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ…

Σήμερα στο ΠΑΣΟΚ θα συζητήσουν, λένε, για τα οικονομικά του κόμματος. Χωρίς όμως να έχουν το πόρισμα των ελεγκτικών εταιρειών. Και είναι αμφίβολο αν ποτέ θα το έχουν. Παρά τις ημερομηνίες, κάθε φορά και διαφορετικές και όλο και προς τα πίσω, που δίνει η Ιπποκράτους δεν είναι σίγουρο ότι οι ελεγκτικές εταιρείες θα παραδώσουν, τουλάχιστον επισήμως, το πόρισμά τους.

Ο λόγος είναι προφανής: αντιλαμβάνονται ότι κάποιοι επιχειρούν, απροκάλυπτα και χοντροκομμένα, να χρησιμοποιήσουν το διεθνές κύρος τους σε εγχώρια πολιτικά και κομματικά παιχνίδια που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε κυβερνητική αποσταθεροποίηση.
Οι επιλεκτικές διαρροές που έγιναν, από στελέχη της Ιπποκράτους, στα Μέσα Ενημέρωσης δεν τους εξόργισε απλώς, αλλά τους έκανε να συνειδητοποιήσουν πως το αποτέλεσμα της έρευνάς τους
περισσότερο θα χρησιμοποιηθεί για ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και ποινικοποίηση συλλήβδην, σε δεύτερο στάδιο, της πολιτικής ζωής, στην οποίαν θα κληθούν και οι ίδιες να συμμετάσχουν, και λιγότερο για να εξυγιανθούν τα οικονομικά ενός κόμματος όπως ήταν και ο αρχικός στόχος.
Ο επιπλέον λόγος για τον οποίον πιθανώς να μην παραδώσουν, τουλάχιστον επισήμως, το πόρισμα οπωσδήποτε συνδέεται και με τη διαπίστωση ότι επειδή τα κόμματα δεν είναι κλασσικές εμπορικές εταιρείες δεν μπορούν και να υπαχθούν και στις διαδικασίες ελέγχου, στο μάνιουαλ, που οι ίδιες ακολουθούν. Στις τυχόν «τρύπες» που διαπιστώνονται υπάρχουν εξηγήσεις που μπορεί για τους ίδιους να είναι αδιανόητες, αλλά στη λειτουργία σχεδόν όλων των κομμάτων θεωρούνται, κακώς βεβαίως, αυτονόητες.
Και το κυριότερο, είναι δύσκολο να ομολογηθούν και να αποκαλυφθούν σε τρίτους και …αμύητους, αφού υπάρχουν ακόμη και κολάσιμες «λοξοδρομήσεις» από την κείμενη νομοθεσία που αφορά τη λειτουργία των κομμάτων. Βεβαίως με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, τη δημοσιότητα που έχει δοθεί, και την εσωκομματική σύγκρουση που πυροδοτήθηκε είναι δύσκολο να μην υπάρξει πόρισμα.
Αυτό όμως είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Βενιζέλος και οι συνεργάτες του. Και σίγουρα δεν μπορούν να το λύσουν με σπερμολογία, ψιθύρους και διοχετεύσεις, αλλά ούτε με αποφάσεις των κομματικών οργάνων. Και δεν μπορούν να το λύσουν επειδή πλέον ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Και οι άνεμοι που θα σαρώσουν, από τούδε και στο εξής, την Ιπποκράτους θα πιστοποιήσουν ένα και μόνο πράγμα: Το ΠΑΣΟΚ πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά και ηθικά είναι νεκρό, ένας κομματικός οργανισμός σε αποσύνθεση. Το πρόβλημά του δεν είναι ταμειακό, είναι βαθύτατα πολιτικό, σχέσεων με την κοινωνία και ιδεολογικής επανατοποθέτησης.
Και είναι κρίμα, κάποιοι, να το σκυλεύουν. Όσοι σέβονται την ιστορία του, τους αγώνες του, την προσφορά του στον τόπο ή έστω τον ιδρυτή του -στο όνομα του οποίου, σχεδόν άπαντες, έστω και με περισσή ιδιοτέλεια, ομνύουν- καλόν είναι να το αφήσουν στη μνήμη των οπαδών του και του λαού. Και να κάνουν κάτι άλλο. Είτε μικρό, στα μέτρα τους και ελεγχόμενη κυβερνητική συνιστώσα, όπως λέγεται ότι είναι η στρατηγική της σημερινής ηγεσίας του είτε κάποιο άλλο° αριστερόστροφο, «παπανδρεϊκό», ριζοσπαστικό όπως κάποιοι άλλοι ζυμώνονται.
Ο τρόπος πάντως που σήμερα το διαχειρίζονται είναι πολιτικά απαράδεκτος, ιστορικά υπόλογος, ιδεολογικά βλάσφημος και ηθικά ανέντιμος. Όχι μόνον ο Βενιζέλος, όλοι τους. Και οπωσδήποτε προσβάλουν όσους το ψήφισαν, το πίστεψαν, οργανώθηκαν και αγωνίστηκαν γι’ αυτό ή μέσα από τις τάξεις του για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην κοινωνία.
Ορισμένοι θα αντιτάξουν ότι δεν είναι δυνατόν να μπει σφραγίδα λήξεως σε ένα τόσο μεγάλο κόμμα που κυριάρχησε για τέσσερεις δεκαετίες στο δημόσιο βίο. Ιστορικά αυτό δεν είναι ορθό. Τα κόμματα πεθαίνουν, οι παρατάξεις είναι αυτές που δεν πεθαίνουν. Οι κυρίαρχες κομματικές του εκφράσεις αλλάζουν ανάλογα με τις ιστορικές συγκυρίες.
Η Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη θα συνεχίσει να υφίσταται. Και κάποια στιγμή θα βρει μιά κυρίαρχη κομματική έκφραση. Ενδεχομένως να είναι ένας “ώριμος” ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως κάτι άλλο που θα δημιουργηθεί στο μέλλον. Πάντα έτσι γίνεται.
Πριν το ΠΑΣΟΚ, τη δεκαετία του 1960, ήταν η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου η κυρίαρχη κομματική της έκφραση, ενώ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και για σχεδόν τρεις δεκαετίες (1910-1936) ήταν το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου που την εξέφραζε. Το ίδιο ισχύει και για τη Συντηρητική Παράταξη. Η Ν.Δ. διεδέχθη την ΕΡΕ, όπως η ΕΡΕ είχε διαδεχθεί το Λαϊκό Κόμμα.
Βεβαίως, μια πιθανή διάσπαση και διάλυση του ΠΑΣΟΚ θα έχει επιπτώσεις ευρύτερα στο πολιτικό σύστημα και πιθανώς θα πλήξει και την κυβερνητική σταθερότητα. Αυτό είναι ένα άλλο πρόβλημα το οποίο, σε πρώτη φάση, θα πρέπει να λύσει ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς. Πάντως το ενδεχόμενο η συμπολίτευση να στηρίζεται σε μικρότερο αριθμό βουλευτών δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε μπορεί να αποκλειστεί η περίπτωση η κυβέρνηση από τρικομματική να γίνει τετρακομματική ή και πεντακομματική.
Η ισχυρή πιθανότητα κυβερνητικής απροσδιοριστίας, και μάλιστα σε μια στιγμή που τα μηνύματα που εκπέμπονται από το εξωτερικό είναι θετικά για την δημοσιονομική κατάσταση της οικονομίας, προσθέτει ένα πρόβλημα που δεν είχε προβλεφθεί. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι καλό για την προσπάθεια που καταβάλλει η χώρα για να βγει από την κρίση….

ΦΕΛΝΙΚΟΣ