Η ΟΦΕΙΛΗ ΤΟΥ

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ !

΄Οσοι πίστεψαν και εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμα, πως η κυβερνητική παρέμβαση του ΠΑΣΟΚ επί Γ. Παπανδρέου, στην χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2009, μπορεί να κριθεί και να εκτιμηθεί με τα ίδια μέτρα και σταθμά, που κρίνονται άλλες κυβερνήσεις, (είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Ν.Δ.), δεν έχουν καταλάβει τίποτα από τις εξελίξεις και τα γεγονότα.


Το «γιατί» έχει γραφτεί και εξηγηθεί πολλές φορές, δεν χρειάζονται επαναλήψεις, επειδή το σημείωμα αυτό έχει άλλο το στόχο.


Το ίδιο εκτός τόπου και χρόνου είναι και η άποψη, που υποστηρίζει, πως η αξιολόγηση αυτής της κυβερνητικής διαδρομής του ΠΑΣΟΚ, θα (πρέπει να) πραγματοποιηθεί, στις επικείμενες, και μάλιστα, πρόωρες εκλογές, μόλις δυόμισι χρόνια μετά, χωρίς καμιά δυνατότητα ήρεμης και κατασταλαγμένης εκτίμησης και κρίσης και μ΄ όλα τα σημαντικά ζητήματα να τρέχουν και τα όποια αποτελέσματα να είναι αδιαμόρφωτα.


Βέβαια, η επιλογή, ένας ιστορικός κομματικός σχηματισμός, να μην κατέβει καν, σε μια εκλογική αναμέτρηση, δεν είναι εφικτή και υλοποιήσιμη, γι αυτό και το ΠΑΣΟΚ, με όποιον αρχηγό και όποιους υποψήφιους θα λάβει μέρος στις ερχόμενες εκλογές αποδεχόμενο τις σκληρές συνέπειες του τολμήματος, ν΄ ασχοληθεί με το σήκωμα του διαχρονικού χαλιού και το καθάρισμα των κάθε είδους σκουπιδιών, που, επί δεκαετίες ολόκληρες, σπρώχνονταν από κάτω του.


Ο Γ. Παπανδρέου έκανε την επιλογή του κι έπραξε σωστά, καθώς η όποια σωστή κρίση και αξιολόγηση του πρωθυπουργικού έργου του, δεν είναι του καιρού τούτου. Υπάρχει, όμως και μια ακόμα ενέργεια, στην οποία οφείλει να προβεί, για να συμπληρώσει την ανιδιοτελή προσφορά του : Να βγει και να πάρει καθαρά και ευθαρσώς όλη την ευθύνη για το κυβερνητικό έργο των τελευταίων 2 χρόνων, απαλλάσσοντας όλους αυτούς που θα θελήσουν και θα επιλεγούν για να συνεχίσουν την πορεία του ΠΑΣΟΚ, σ΄ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, από μια πρόσκαιρα μεν, αρνητική, αλλά πολύ - πολύ βαριά κληρονομιά.


Είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν οι διαρροές των στελεχών και τα διασπαστικά φαινόμενα, πολλά από τα οποία οφείλονται σε φυσιολογική αδυναμία αντοχής στο μαρτύριο της μεταφοράς του «Σταυρού». Είναι, τέλος και η παρέμβαση εκείνη, που θα κόψει την όρεξη των όποιων σκοτεινών κέντρων, να βρουν πρόσφορο έδαφος και πρόθυμους ανθρώπους, για να περάσουν τους σχεδιασμούς τους, στο χώρο !...