Η "θελημένη" αμνησία...
ΓΙΑ "θελημένη" αμνησία κατηγορεί τον μητροπολίτη Σωτήριο, ο κ. Κρανιάς.
Πριν όμως "μπει στο προκείμενο", εκφράζει κάποιες ευχαριστίες στους αρμόδιους της "Παναγίας" για την "προσωπική πρόσκληση" να παραβρεθεί στις γιορτές.
Εδώ, ξανά ο κ. εκδότης, πριν μπει στο προκείμενο, μας λέει πού πρέπει να χοροστατεί ο μητροπολίτης και πόσο "υπέροχος" ήταν ο σολομός και η ταραμοσαλάτα του κ. Νικόπουλου!!! Αφού τώρα ξεμπλέξαμε με το προκείμενο, έρχεται η σειρά του κειμένου, υποθέτω, που λέει:
- "Έχουμε την εντύπωση ότι προγενέστερα σχόλια της εφημερίδας μας - γιατί προ πολλού έχουμε σταματήσει να ασχολούμαστε μαζί του - του έχουν αφήσει ένα αίσθημα πικρίας και κάποιας δυσφορίας έναντι του "Ελληνικού Τύπου". Περασμένα ξεχασμένα για μας, αξέχαστα προφανώς για τον Σεβασμιότατο πράγμα που επιβεβαιώνει την επιλεκτική και "θελημένη" αμνησία του".
(σ. π. Μην έχετε καμιά εντύπωση, κύριε εκδότα. Δεν είναι το περιεχόμενο των περασμένων σχολίων σας που του άφησαν "πικρία" και "δυσφορία", αλλά η διακοπή της ...ενασχόλησής σας μαζί του! Διότι αν τα σχόλιά σας ήταν στο στύλ της τελευταίας "ανοιχτής επιστολής", μάλλον η ...δυσφορία του προέρχονταν από το ξεκαρδιστικό γέλιο του...παρά από το κριτικό σας πνεύμα. Εσάς σας βόλευε να τα ξεχάσετε, αλλά όχι και τον Σωτήριο. Σήμερα σπανίζουν οι, πραγματικά καλές, κωμωδίες..)
ΣΤΗ συνέχεια, του κειμένου ή του ...προκειμένου - δεν κατάλαβα καλά - γράφει ο κ. Κρανιάς για το πόσο απεχθάνεται τα αξιώματα και την προβολή του προσώπου του και τονίζει:
- " Και για να μην μακρηγορούμε μπαίνοντας στο θέμα μας (εδώ αρχίζει το ...κείμενο, τελικά) θέλουμε να ευχαριστήσουμε ακόμα μια φορά τον Γενικό Πρόξενο για την εμπνευσμένη ομιλία του πλουτισμένη με ένα έξοχο ποίημα ιστορικού περιεχομένου της αγαπημένης μας πατρίδας και την αναφορά του στην σημερινή δύσκολη θέση της Ελλάδας. Επίσης θα θέλαμε να τον ευχαριστήσουμε για την αναγνώριση της παρουσίας του "Ελληνικού Τύπου" στην ομιλία του καθώς και την Μπέση Αναγνωστοπούλου που εκπροσωπούσε την Ελληνική Κοινότητα για τον ίδιο σκοπό."
(σ. π. Στο παραπάνω κείμενο - δεν είναι ...προκείμενο, πλέον - έχουμε δυο ευχαριστίες. Την πρώτη για την εμπνευσμένη ομιλία την εμπλουτισμένη με το ποίημα του προξένου, και την δεύτερη για την ...αναγνώριση της παρουσίας του "Ελληνικού Τύπου" στην ...ομιλία του κ. γενικού!!! Χρειάζονται περισσότερα;)
Υ.Γ. Σκεφτείτε και να ήσασταν "άνθρωπος της προβολής και των αξιωμάτων".....
