Εάν ο πολιτισμός φαίνεται από τα σκουπίδια μας, δεν είμαστε ούτε Ουγκάντα!
Κυριακή, σε ένα μικρό νησί των Κυκλάδων πάω με μια φίλη για μπάνιο σε μια απομονωμένη παραλία. Ο ήλιος ζεστός αλλά όχι καυτός, το νερό κρύο αλλά όχι παγωμένο και 1-2 παρέες δίπλα να ακούνε χαλαρωτική μουσική. Είναι η στιγμή που λες ότι «εδώ θα κάτσω όλη μέρα και δεν θα κουνηθώ». Μέχρι που πήγα να απλώσω την πετσέτα μου.
Μία, δύο, τρεις, τέσσερις, δέκα, δεκαπέντε γόπες τσιγάρων στην άμμο. Τις μαζεύουμε, σχολιάζοντας το πόσο κάφρος πρέπει να είναι κάποιος για να βρομίζει έναν τέτοιο επίγειο παράδεισο.Οσους τάφους και εάν βρει στην Αμφίπολη, ο Ελληνάρας όποτε θέλει βγάζει την προβιά του και αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό...
Μετά από μερικές ημέρες, σε ένα άλλο νησί, πάω σε μια άλλη παραλία. Ερημική και αυτή, αλλά με κάδο σκουπιδιών -δώστε βάση σε αυτό. Πάω να απλώσω πετσέτα και βλέπω για άλλη μια φορά τη μαγεία του Ελληνα. Γόπες παντού, το χαρτί από κρουασάν του μικρού Κωστάκη ή του μεγάλου Μπάμπη, πακέτα τσιγάρων, σκισμένες εφημερίδες και μπουκάλια. Μια σκέψη μόνο μου έρχεται στο μυαλό: Πόσο μ*****ς είστε; Δεν βλέπετε τον κάδο 4 μέτρα πιο πέρα. Το πιο ενδιαφέρον ήταν πως μια παρέα Γάλλων λίγο πιο δίπλα -αυτοί οι φλώροι ντε!-, μάζευε όλα τα σκουπίδια γύρω της.
Δεν προσπαθώ να το παίξω τέλειος, όλοι έστω και κατά λάθος, έχουμε αφήσει κάποια στιγμή έστω και ένα μικρό σκουπίδι στην παραλία. Ωστόσο το να αφήνεις όλο σου το νοικοκυριό στην αμμουδιά, είναι αναλγησία. Πάμε σε μέρη απόμερα, σε παραλίες χωρίς πολύ κόσμο και το αποτέλεσμα είναι δεκάδες φωτογραφίες στα social media με το απέραντο γαλάζιο- οι οποίες όμως κρύβουν τη χωματερή που κάποιοι έχουν δημιουργήσει.
Είναι κάτι τέτοια περιστατικά, όπως τα σκουπίδια στην παραλία, να οποία με κάνουν να πιστεύω πως ο «πολιτισμός» μας τον οποίο κουβαλάμε μαζί μας σε τέτοια ερημικά μέρη, μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει, κυρίως εάν είμαστε εμείς οι ίδιοι απολίτιστοι.
Τελικά τι τα θες, όσους τάφους και εάν βρει στην Αμφίπολη, ο Ελληνάρας όποτε θέλει βγάζει την προβιά του και αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου