Μας λείπει ο ευπατρίδης Αναστάσης Πεπονής

Τέτοιες μέρες, πριν τρία χρόνια, έφυγε απ' τη ζωή ένας πολιτικός ο οποίος με την παρουσία του είχε κοσμήσει την πολυτάραχη ελληνική πολιτική ζωή, ο Αναστάσης Πεπονής.

Είχα την τύχη να είμαι φίλος του. Και θεωρώ τη φιλία μας αυτή απ' τις ευτυχέστερες στιγμές της ζωής μου.

Ο Αν. Πεπονής δίδασκε ήθος, εντιμότητα, μαχητικότητα, διαχρονική συνέπεια σε αρχές και «πιστεύω».

Ήταν πάντοτε μακριά από λογικές ομάδων, συσχετισμών, πολιτικών παρεών, παρασκηνίων, κάθε μορφής ίντριγκας.

Στο άπλετο φως ήταν κάθε του κίνηση. Διαφάνεια, μπροστά στο λαό κάθε πρωτοβουλία. Και για το λαό.

Δε σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Είναι ο μοναδικός υπουργός σε όλη τη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία της Ελλάδας, που παραιτήθηκε επειδή μια εφημερίδα έγραψε ότι ο «νόμος Πεπονή» (μια πραγματική, μεγάλη μεταρρύθμιση, η θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ για προσλήψεις με πλήρη διαφάνεια σε όλο το δημόσιο τομέα) υπονομεύεται.

Προσέξτε, η εφημερίδα διευκρίνιζε ότι δεν υπονομεύεται απ' τον υπουργό, αλλά από πολιτικά κέντρα που έβλεπαν ότι χάνανε τη δυνατότητα του ρουσφετιού!

Κι όμως, ο Αν. Πεπονής υπέβαλε τότε την παραίτησή του στον Αντρέα «για να σώσω το νόμο», όπως του είπε!

Ναι, σε μια εποχή όπου ο πολιτικός παχυδερμισμός κυριαρχεί και όπου είναι άγνωστη η έννοια της πολιτικής ευθιξίας...

Από όπου πέρασε, παρήγαγε έργο πλουσιότατο.

Μα σεμνύνονταν να λέει ότι «είναι έργο της κυβέρνησης, όχι δικό μου»...

Το ίδιο έλεγε και για την τεράστια μεταρρύθμιση, του ΑΣΕΠ, μια μεταρρύθμιση που διδάσκει πραγματικό εκσυγχρονισμό και γι' αυτό οι διάφορες κυβερνήσεις (ξεκινώντας απ' τις κυβερνήσεις Σημίτη...) που ακολούθησαν, φρόντισαν να ξηλώσουν, για να επαναφέρουν τον εκμαυλισμό, το ρουσφέτι...

«Κακώς τον χαρακτηρίζουν νόμο Πεπονή, είναι νόμος της κυβέρνησης», έλεγε...

Οι θέσεις του για τα εθνικά θέματα, καθαρά πατριωτικές. Ήταν ο μόνος υπουργός που μετά το φιάσκο των Ιμίων μίλησε στο Υπουργικό Συμβούλιο κι εξέφρασε την αγωνία του –με μια ομιλία ιστορική- ότι πάμε σε επικίνδυνες ατραπούς στο Αιγαίο, ότι στην ουσία και για πρώτη φορά ντε φάκτο δημιουργείται μια «γκρίζα ζώνη»...

Θα μπορούσε κανείς να πει, να γράψει πάρα πολλά για τον ευπατρίδη της πολιτικής, τον έντιμο, ακέραιο, μαχητικό, συνεπή Αν. Πεπονή...
Λείπει πολύ απ' την πολιτική μας ζωή.

Λείπουν οι αρχές του, το παράδειγμά του, από ένα τοπίο άνυδρο, διαπλεκόμενο, συμβιβασμένο, απαξιωμένο...