Για τον χρόνο που χάσαμε φταίει ο
πολιτικός τυχοδιώκτης Σαμαράς.!!!
Για ποιο λόγο χαίρεται ο Αντώνης Σαμαράς;;; Επειδή πλέον πολλά λέγονται και γράφονται για τις πρωτοβουλίες που θα πάρει ο Σαμαράς προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός κεντροδεξιού κόμματος ή όπως θέλει να λέει μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πατριωτικής παράταξης -ένα είδος"Ευρωπαϊκού Συναγερμού"- ποιος έχει όρεξη ν' ακολουθήσει αυτή την τυχοδιωκτική λογική;; Ο Σαμαράςυποδύεται τον πατριώτη, τον άνθρωπο που σώζει τη χώρα και παριστάνει τον χαρούμενο που επιτέλους θα γίνει σύντομα η εκταμίευση της δόσης.
Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΗΣ διότι όταν ο Παπανδρέου τον καλούσε να στηρίξει τις αποφάσεις του και την κυβέρνησή του, έκανε τον κουφό και φώναζε για εκλογές. Και φυσικά δεν έκανε τίποτε παραπάνω απ' όσα έκανε ο Παπανδρέου. Απλώς ήθελε να φύγει ο Παπανδρέου από τη μέση και εκμεταλλευόμενος την ευαισθησία όλων μας για το καλό της πατρίδας τον στηρίξαμε για να φτιάξει κυβέρνηση και να γίνει πρωθυπουργός. Ποιος; Ο Σαμαράς! Ένας άχρηστος αποτυχημένος πολιτικός, που οι συγκυρίες του έδωσαν αξίωμα και τις πολιτικές πρωτοβουλίες!
Δεν μπορώ να χωνέψω αυτό ακριβώς το γεγονός της κάθετης άρνησής του όταν τον καλούσε ο Παπανδρέου. Τώρα συμπεριφέρεται λες και αυτά που έκανε ο Γιώργος ήταν άλλα!!! Το ζήτημα είναι ότι είναι ένας στυγνός εκμεταλλευτής της συγκυρίας για να αναδιατάξει το σκηνικό, ενισχύοντας τη Δεξιά. Τι θα πει "κεντροδεξιό κόμμα";;; Όλοι όσοι είναι στη Νέα Δημοκρατία είναι Δεξιοί. Κι αν πάει στο υπό σύσταση κόμμα π.χ. ο Χρυσοχοΐδης, δεν αλλάζει τίποτε γιατί κι αυτός Δεξιός είναι. Το γεγονός ότι πρωτοστάτησε μαζί με μερικούς άλλους- στην εκδίωξη του Παπανδρέου από την κυβερνητική εξουσία και από την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, σηματοδοτούσε ακριβώς μια καταλυτική διαδικασία που θα οδηγούσε εδώ που τώρα βρισκόμαστε. Το άλλο που δείχνει τουλάχιστον αστείο είναι η στήριξη της κυβέρνησης Σαμαράαπό τους Βενιζέλο και Κουβέλη. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, οι δυο αυτοί πολιτικοί μοιάζουν σα να κρατούν το φανάρι στον Σαμαρά.
ΟΜΩΣ, ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Όλος αυτός ο κόσμος που μάταια (λέω εγώ) περιμένει κάποιες εξελίξεις που θα συσπειρώσουν τη μεγάλη μάζα που γαλουχήθηκε με τις αξίες του ΠΑΣΟΚ, τι θα γίνει τώρα;;; Θ' αναγκαστεί να τρέξει στο κόμμα του Σαμαρά ή θα πάει στο πολιτικό μόρφωμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ και που έχει συγκεντρώσει κάθε καρυδιάς καρύδι και η πολιτική του είναι αναποτελεσματική, αδιέξοδη και ατελέσφορη;; Το ΠΑΣΟΚ με τον Βενιζέλο έχει τελειώσει, το κόμμα του Κουβέλη επίσης δεν έχει αίσια εξέλιξη, το ΚΚΕ, συρρικνώνεται για να γίνει σε λίγα χρόνια εξωκοινοβουλευτικό, και όποια κόμματα συσταθούν εκ των ενόντων, δεν θα έχουν μέλλον.
Τα "μαγειρεία" εκείνων που θέλουν να κουλαντρίζουν την πολιτική ζωή του τόπου φτιάχνουν σενάρια. Αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι το κενό που αφήνει το ΠΑΣΟΚ είναι δυσαναπλήρωτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβει αυτό το κενό. Ούτε βέβαια υπάρχει περίπτωση να έχει μέλλον το όποιο κόμμα "ευρωπαϊκών προδιαγραφών ονειρεύεται ο Σαμαράς και ο (παλιός "Ρηγάς") Χρύσανθος Λαζαρίδης που ακόμα ψάχνει να βρει το όνομα αυτού του νέου κόμματος. Μπορεί ο Βενιζέλος να στηρίζει την παρούσα κυβέρνηση αλλά το κάνει γιατί θέλει να κερδίσει χρόνο μη τυχόν και αναστρέψει την κατηφορική πορεία του κόμματός του.
Όμως αυτό δείχνει ότι είναι ένας αφελής πολιτικός. διότι ο κόσμος αν βλέπει "επιτυχίες" τις προσμετρά στον πρωθυπουργό της χώρας και δεν επιμερίζει και στους δυο άλλους που τον στηρίζουν. Κι αν ο Σαμαράς ευχαρίστησε τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη, ήταν σα να τους δίνει ένα φιλοδώρημα. Εγώ που δεν είμαι με κανέναν ένιωσα μια τρομερή αμηχανία. Τα πανηγύρια ήταν για τη Δεξιά. Και στην κυβέρνηση να μην συμμετείχαν οι εταίροι του Σαμαρά, πάλι θα έχαναν. Η φθορά είναι αναπότρεπτη. Θα το έβρισκα θετικό να υπάρχουν συνεργασίες, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί είναι ραδιούργοι και υπονομεύει ο ένας τον άλλον μέσα στο ίδιο κόμμα, πόσο μάλλον μέσα σε ένα τρικομματικό σχήμα!!! Από την άλλη κάποιοι ετοιμάζουν την ανάλογη Ιταλική "Ελιά". Κούνια που τους κούναγε! Μπαίνει στο τραπέζι το όνομα τουΠαπαδήμου, ενός κρύου και ανάλατου ανθρώπου, το όνομα του Αλέκου Παπαδόπουλου που ό,τι είχε να προσφέρει (αν πρόσφερε - κατά τη γνώμη μου τίποτε δεν πρόσφερε), πάει και τέλειωσε.
Διαβάζω στο "Βήμα" την ανοησία ότι συζητείται το ενδεχόμενο, αν τελικώς κατέλθει στις εκλογές ο Μάριο Μόντι, να ακολουθήσει ανάλογο σχήμα και στην Ελλάδα με επικεφαλής πρόσωπα όπως ο Παπαδήμος!!! Αυτοί οι εγκέφαλοι που το σκέφτηκαν είναι προφανώς ηλίθιοι ή διακατέχονται από πολιτικό παιδισμό.
Νίκος Λαγκαδινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου