Ο Παπανδρέου είπε προεκλογικά ότι για πρώτη φορά θα “ανοίξει” η διαδικασία επιλογής στελεχών για ανώτατες θέσεις στη δημόσια διοίκηση, όπως Γενικούς Γραμματείς και επικεφαλής οργανισμών. Αυτό επιχειρήθηκε με το open gov, αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 και προ μνημονίου. Προβλήματα; Πολλά. Καθυστερήσεις; Πολλές. Μήπως καταργήθηκε τελείως η “κομματική” λογική στελέχωσης του κράτους; Όχι. Αλλά άρχισε επιτέλους να σπάει. Μετά από δεκαετίες έγινε το πρώτο βήμα μετά από πολλές δεκαετίες στη σωστή κατεύθυνση. Έδωσε μία κυβέρνηση για πρώτη φορά την ευκαιρία και σε καταρτισμένους ανθρώπους που δεν είχαν κομματικές περγαμηνές να διεκδικήσουν και να πετύχουν πολλές φορές την ανάληψη πολύ σημαντικών αξιωμάτων.
Ποιο έπρεπε να ήταν το επόμενο βήμα; Οι επόμενες κυβερνήσεις να πάρουν την λογική του open gov και να την εμπεδώσουν, να την ενισχύσουν, διορθώνοντας όπου έπασχε την διαδικασία. Το επόμενο βήμα έπρεπε να ήταν βήμα προς τα μπρος. Όχι πίσω.
Στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009 υπήρχε και το εξής: «Σχεδιάζουμε και εφαρμόζουμε νέες πολιτικές προσωπικού στο δημόσιο τομέα που αξιολογούν αντικειμενικά και αξιοκρατικά την προσφερόμενη εργασία».
Σε εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, το Μάρτιο του 2010 και προ μνημονίου, ο Γ. Ραγκούσης, καταθέτει το νόμο 3839 με τον οποίο για πρώτη φορά καθιερώνονται αντικειμενικές διαδικασίες επιλογής προϊσταμένων στη Δημόσια Διοίκηση, με βάση τα προσόντα του καθενός και την απόδοσή του, μακριά από υπουργικές παρεμβάσεις που είχαν καταργήσει κάθε έννοια αξιοκρατίας στις προαγωγές στο δημόσιο. Ο νόμος ψηφίστηκε παρά την αντίδραση και της Ν.Δ. του κ. Σαμαρά και του τότε ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιο έπρεπε να ήταν το επόμενο βήμα: και εδώ, να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί η λογική του νόμου, να εφαρμοστεί πλήρως και όπου υπήρχαν προβλήματα να διορθωθούν. Το επόμενο βήμα έπρεπε να ήταν βήμα προς τα μπρος. Όχι πίσω.
Που βρισκόμαστε όμως 3 χρόνια μετά; Μαθαίνουμε από κυβερνητικές διαρροές ότι θέσεις ευθύνης στο δημόσιο “μοιράζονται” με ποσόστωση ανάμεσα στα τρία κόμματα της κυβέρνησης συνεργασίας… Δεκάδες διευθυντικά στελέχη επιχειρείται να καρατομηθούν χωρίς να ακολουθηθεί καμία θεσμοθετημένη διαδικασία αξιολόγησης. Η δε σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, λαλίστατη κατά τα άλλα επί παντός επιστητού, τηρεί στα συγκεκριμένα θέματα σιγήν ιχθύος – προφανώς, περιμένει την ώρα να κάνει τα ίδια.
Αντί να γίνονται βήματα μπροστά, βήματα προς την περαιτέρω εμπέδωση της αξιοκρατίας, γίνονται άλματα προς τα πίσω. Πίσω στην απόλυτη πελατειακή και κομματική λογική.
Αντί οι αποφάσεις και οι ενέργειες της κυβέρνησης Παπανδρέου να είναι απλά η αρχή μιας διαδικασίας που θα οδηγούσε οριστικά και αμετάκλητα στην επιλογή παντού των άριστων και όχι των αρεστών, κινδυνεύουν να γίνουν – αν δεν έχουν ήδη γίνει – μία πολύ μικρή ιστορική παρένθεση σε ένα σύστημα απόλυτης κομματοκρατίας και πελατειοκρατίας.
Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, όσοι έχουν καταλάβει γιατί ακριβώς η χώρα έφτασε το 2009 στο χείλος της καταστροφής και όσοι πολιτικοί δεν χρειάστηκαν και δεν χρειάζονται κανένα Μνημόνιο και καμία Τρόικα να τους υποχρεώσει να κάνουν προοδευτικές και αυτονόητες αλλαγές αλλά υπερασπίζονται την αλλαγή επειδή πιστεύουν στην αλλαγή, οφείλουν να σταματήσουν τον κατήφορο.
Ο κατήφορος πρέπει να σταματήσει. Η οπισθοδρόμηση πρέπει να σταματήσει. Δεν γίνεται να ξεκινήσει ξανά το πελατειακό πάρτι. Δεν γίνεται ξαναδούμε την Ελλάδα στην κατάσταση που βρέθηκε το 2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου