Το δυσοίωνο μέλλον του ΠΑΣΟΚ!

Δεν είναι η στιγμή για πολλά αλλά με κέντρισε ένα δημοσίευμα που αναφέρει ότι ο Κώστας Λαλιώτης κάποια στιγμή... θα μιλήσει!!!! Θέλω να πω ότι καλό είναι οι διαδικτυακοί φίλοι να μην έχουν φρούδες ελπίδες, διότι από τότε που ο Κώστας αποστασιοποιήθηκε από τα τεκταινόμενα στο Κίνημα (δηλ. πριν από χρόνια), τα ρεπορτάζ που έχουν γραφτεί για την περίπτωσή του είναι άπειρα.

Ο Λαλιώτης σιωπά, ο Λαλιώτης γιατί σιωπά, ο Λαλιώτης ετοιμάζεται να μιλήσει, ο Λαλιώτης σχεδιάζει την επαναφορά του, ο Λαλιώτης τούτο, οΛαλιώτης εκείνο και το άλλο.

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ Ο ΛΑΛΙΩΤΗΣ! Η σωτηρία (αν υπάρχει σωτηρία) του ΠΑΣΟΚ δεν θα έρθει από τον κατά τ' άλλα φίλτατο Κώστα, ο οποίος εάν είχε κάτι να πει, θα το είχε κάνει προ πολλού. Δεν αμφισβητώ την προσφορά του, αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει. Κι όσο βλέπω να διακινούνται συνεχώς ονόματα στελεχών του ΠΑΣΟΚ που είτε διώχθηκαν είτε αποχώρησαν είτε οι εκλογές συνετέλεσαν στην αποπομπή τους από το προσκήνιο, τόσο στεναχωριέμαι διότι κανείς τους δεν έχει καταλάβει ότι πέρασε η μπογιά τους.

 Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο ΑΝΔΡΕΑΣ Παπανδρέου, πριν τη δικτατορία δεν ρώτησε κανέναν κι ούτε κάποιοι δημοσιογράφοι προλείαναν την κάθοδό του στην πολιτική σκηνή. Ο δυναμισμός του, οι καινούργιες ιδέες του, το πάθος του για την Ελλάδα, τον έβαλαν στην καρδιά κυρίως της νεολαίας τον πρώτο καιρό και στη συνέχεια της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Εάν, λοιπόν, υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι μπορεί να μας δείξει το δρόμο για νέες λαϊκές κατακτήσεις δεν έχει παρά να το κάνει στα ίσα. Χωρίς ίντριγκες, χωρίς παρασκήνιο, χωρίς παπαγαλάκια. Δεν πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή μορφή του έχει μέλλον. Και μην πάει το μυαλό κανενός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξελιχθεί σε νέο ΠΑΣΟΚ!!!

Πιστεύω, στον δικομματισμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η Δεξιά από τη μία, και η μεγάλη δημοκρατική (κεντροαριστερή, σοσιαλδημοκρατική... όπως θέλετε πείτε την) παράταξη, από την άλλη. Το ΚΚΕ βαθμιαία εκφυλίζεται και ίσως παραμείνει ως απολίθωμα μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί. Τα κόμματα της ακροδεξιάς είναι ευκαιριακές εξελίξεις. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να έχει μέλλον διότι είναι έρμαιο των συνιστωσών του, που μόνες τους θα υπογράψουν οσονούπω την καταδίκη του. Εξάλλου, αυτά που συμβαίνουν στην εποχή μας, στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη, δεν επιτρέπουν πολυδιάσπαση των πολιτικών δυνάμεων και του εκλογικού σώματος.

Χρειάζεται ΕΝΟΤΗΤΑ. Αυτή την ενότητα είμαι πεπεισμένος ότι δεν πρόκειται να την υλοποιήσουν τα πολιτικά εκείνα στελέχη που τώρα έχουν φιλοδοξίες και που επί μήνες είναι απλοί θεατές των εξελίξεων και στην πολιτική ζωή, αλλά και ιδιαίτερα στο ΠΑΣΟΚ.

Οι ψηφοφόροι διψάνε για αλλαγή!! Θα ήταν αστείο να λέγαμε ότι αυτή την ΑΛΛΑΓΗ μπορεί να την φέρει λόγου χάρη ο Λοβέρδος, ο Χρυσοχοΐδης, η Διαμαντοπούλου, ο Ρέππας, ο Σκανδαλίδης κ.ά. Όλοι τους έχουν φθαρεί από την εξουσία και στη ζωή τους τελικά δεν μπορούν να δεχτούν ότι η προσφορά τους δεν είναι δυνατό να συνδυάζεται με υπουργικές ή κομματικές καρέκλες. ΕΠΙΠΛΕΟΝ κανένας από τους παραπάνω, όπως επίσης και κάποιοι άλλοι, δεν ενδιαφέρθηκαν για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να το υπονομεύσουν. Αν δεν συνωμοτούσαν αυτοί, σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν στα χέρια του Βενιζέλου.

Nίκος Λαγκαδινός