Ένα πράγμα φοβάται ο κάθε Πρετεντέρης: τη δικαίωση του ΠΑΣΟΚ, του Παπανδρέου και των βουλευτών που δύο χρόνια έσερναν μόνοι το κάρο με τις αμαρτίες Καραμανλή και τα σφάλματα δεκαετιών.
Φοβάται ότι σύντομα ο κόσμος θα καταλάβει ότι οι αποφάσεις που πήρε το ΠΑΣΟΚ ήταν η μοναδική επιλογή για να μην ζήσει ο κόσμος μια πραγματική εθνική τραγωδία.
Φοβάται ότι θα ξαναθυμηθεί ο κόσμος ότι τα τελευταία χρόνια πληρώνουμε τον λογαριασμό της κυβέρνησης Καραμανλή, που τόσο στήριξε ο κάθε πρετεντέρης.
Φοβάται ότι θα διασυρθούν όλοι εκείνοι που κραύγαζαν εναντίον των αποφάσεων του ΠΑΣΟΚ και υπόσχονταν «άλλο μείγμα πολιτικής» και «18 δις ισοδύναμα μέτρα για να καλύψουμε τα 11 δις μέτρων». Εκείνοι δηλαδή που στήριξε με όλες τους τις δυνάμεις ο κάθε πρετεντέρης ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και τον Παπανδρέου.
Για αυτό και σήμερα στο άρθρο του στα «ΝΕΑ» τα ισοπεδώνει όλα.
Λέει «έως τώρα οι ανυπολόγιστες θυσίες του λαού έχουν πάει στράφι».
Λες και δεν ξέρει ότι χάρη στις θυσίες του λαού και τις αποφάσεις του ΠΑΣΟΚ είμαστε ακόμα μέσα στο ευρώ και δεν έχουμε χρεοκοπήσει από το Μάιο του 2010, μετά τα εγκλήματα Καραμανλή.
Λες και δεν ξέρει ότι τα πρωτογενή ελλείμματα των 25 δις του Καραμανλή τώρα έχουν περιοριστεί σε 2-3 δις, ότι μέσα σε 2 χρόνια η Ελλάδα έχει ανακτήσει το 50% της ανταγωνιστικότητας που έχασε επί Καραμανλή, ότι το δημόσιο για πρώτη φορά στην ιστορία έχει ξεφουσκώσει κατά 200.000 λιγότερους μισθοδοτούμενους όταν επί Καραμανλή ένας αποχωρούσε, δύο προσλαμβάνονταν.
Λες και δεν ακούει τους εταίρους μας που αναγνωρίζουν την προσπάθεια της Ελλάδας.
Ισοπεδώνει την έως τώρα προσπάθεια για να ισοπεδώσει το ΠΑΣΟΚ, αλλά κάνει κακό στην Ελλάδα.
Λέει «εκείνοι που διαπραγματεύτηκαν την αρχική συνταγή του Μνημονίου δεν μπορούν να παζαρέψουν ούτε λαθραίο χαλί σε παράνομο μικροπωλητή».
Λες και θα μπορούσαν πολλοί να βρουν το ιστορικά πρωτοφανές ποσό των 110 δις για να μην καταρρεύσει η χώρα το Μάιο του 2010.
Λες και δεν θυμάται πόσο τραγικά δύσκολο ήταν να πειστούν οι ευρωπαίοι να μας δανείσουν, όταν τους είχαμε φλομώσει στα ψέματα επί Καραμανλή.
Λες και θα μπορούσαν πολλοί να πετύχουν τη Συμφωνία του Οκτωβρίου του 2011, με άλλα 130 δις για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, μικρότερα επιτόκια από Ισπανία και Ιταλία και διαγραφή του πρωτοφανούς ιστορικά ποσού των 100 δις δημόσιου χρέους.
Λέει δεν μπορούν να παριστάνουν σήμερα τους τιμητές «όσοι δεν είχαν καν συνειδητοποιήσει τι έκαναν όταν ψήφιζαν και χειροκροτούσαν κάθε τι που τους σερβίριζε ο Παπανδρέου».
Στο τέλος λοιπόν του άρθρου αποκαλύπτεται το πραγματικό του πρόβλημα, ο πραγματικός του εφιάλτης: η δικαίωση του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών του. Εκείνοι που μέσα σε μία κόλαση λόγω Καραμανλή, κράτησαν την Ελλάδα όρθια και μέσα στο ευρώ, όταν κανονικά έπρεπε να είχαμε χρεοκοπήσει από το Μάιο του 2010.
Μια τελευταία παρατήρηση: Τέτοια άρθρα αξίζουν να φιλοξενούνται στη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ». Όχι στα «ΝΕΑ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου