Η νέα Αριστερά, η "τσόντα" και
οι… καμμένοι του Βενιζέλου...
Δεν αρκεί να λες ότι δεν είσαι κυβερνητική “τσόντα”. Είσαι. Όταν υποστηρίζεις ότι δεν μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση χωρίς εσένα και αυτός είναι ο εκλογικός και πολιτικός σου στόχος, είσαι “τσόντα”, άντε “αναγκαίο συμπλήρωμα” άντε “γκενσερικού τύπου κόμμα”. Κυρίαρχη και κεντρική έκφραση της ...Δημοκρατικής Παράταξης πάντως δεν είσαι. Ούτε μπορεί, επειδή εσύ απώλεσες ως κόμμα την κεντρικότητά σου στο πολιτικό παιχνίδι, να κηρύσσεις και τη λήξη του διπολισμού. Ο δικομματισμός ηττήθηκε, αλλά ο διπολισμός υφίσταται και μάλιστα σε πιο έντονη μορφή. Μάλιστα διαγενομένων των εξελίξεων ο δικομματισμός θα επανέλθει, αλλά με εκφραστές όχι τα κόμματα που κυριάρχησαν τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες.
Ένα επίσης σημαντικό, ίσως το πιό σημαντικό, πράγμα που πρέπει να κατανοήσει ο αξιότιμος κύριος Βενιζέλος και οι συν αυτώ είναι ότι δεν μπορούν να ξαναφτιάξουν το μαγαζί αυτοί που το “έκαψαν”. Όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν ορισμένοι, το ΠΑΣΟΚ …κάηκε μαζι με το μνημόνιο. Θες απο αβλεψία, θες από αβελτηρία, θες επειδή η πολύχρονη εξουσία αχρήστεψε τους “πυροσβεστήρες” του, θες επειδή το ίδιο το υλικό ήταν εύφλεκτο, πάντως …κάηκε. Και μαζί του κάηκαν και όσοι ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν το μνημόνιο.
Να τους αναγνωριστεί ότι το έκαναν για το καλό της πατρίδας; Να τους αναγνωριστεί. Από την Ιστορία. Να τους αποδοθούν τιμές επειδή έβαλαν το δημόσιο συμφέρον υπεράνω του κομματικού; Να τους αποδοθούν. Από την Ιστορία. Δυστυχώς γι’ αυτούς, αυτό δεν μπορεί να γίνει σήμερα. Σήμερα πρέπει να παραμερίσουν. Για το καλό και των ιδίων, και της παράταξής τους και του πολιτικού συστήματος. Δεν μπορείς να λες δεν ήθελα ή δεν συμφωνούσα με το ΔΝΤ το μνημόνιο, την τρόϊκα και τώρα θα επανορθώσω. Οι μεταμορφισμοί τελείωσαν. Ψήφισες, στήριξες, εφάρμοσες …κάηκες …αφήνεις τη δουλειά της ανασύνθεσης, της ανασυγκρότησης, της αναγέννησης για τους επόμενους.
Αν επιμένεις να τα κάνεις εσύ, είσαι ή εγωϊστής ή βλαξ. Δεν μπορείς να λες ότι χρειάζεται ένας τριαντάρης και να μην του δίνεις τη δυνατότητα και την ευκαιρία να βάλει αυτός την ατζέντα. Γιατί να λες εσύ το τι χρειάζεται να γίνει; Άσε να τα πεί ο καινούργιος. Αν του κάψεις και την ατζέντα, τι θα ‘χει αυτός για να πλασάρει στην πολιτική αγορά; Μόνον την ηλικία του; Οι ευφυείς άνθρωποι που έχουν ιδέες, αξίες, και νοιάζονται για την παράταξή τους και τον τόπο τους, γνωρίζουν και αποδέχονται ακόμη και την αδικία που μπορεί ενδεχομένως να επεφύλαξε για αυτούς η Ιστορία. Διαφορετικά δεν είσαι ευφυής, ενώ κινδυνεύεις και να παραμεριστείς από τις εξελίξεις και να διασυρθείς…
οι… καμμένοι του Βενιζέλου...
Δεν αρκεί να λες ότι δεν είσαι κυβερνητική “τσόντα”. Είσαι. Όταν υποστηρίζεις ότι δεν μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση χωρίς εσένα και αυτός είναι ο εκλογικός και πολιτικός σου στόχος, είσαι “τσόντα”, άντε “αναγκαίο συμπλήρωμα” άντε “γκενσερικού τύπου κόμμα”. Κυρίαρχη και κεντρική έκφραση της ...Δημοκρατικής Παράταξης πάντως δεν είσαι. Ούτε μπορεί, επειδή εσύ απώλεσες ως κόμμα την κεντρικότητά σου στο πολιτικό παιχνίδι, να κηρύσσεις και τη λήξη του διπολισμού. Ο δικομματισμός ηττήθηκε, αλλά ο διπολισμός υφίσταται και μάλιστα σε πιο έντονη μορφή. Μάλιστα διαγενομένων των εξελίξεων ο δικομματισμός θα επανέλθει, αλλά με εκφραστές όχι τα κόμματα που κυριάρχησαν τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες.
Ένα επίσης σημαντικό, ίσως το πιό σημαντικό, πράγμα που πρέπει να κατανοήσει ο αξιότιμος κύριος Βενιζέλος και οι συν αυτώ είναι ότι δεν μπορούν να ξαναφτιάξουν το μαγαζί αυτοί που το “έκαψαν”. Όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν ορισμένοι, το ΠΑΣΟΚ …κάηκε μαζι με το μνημόνιο. Θες απο αβλεψία, θες από αβελτηρία, θες επειδή η πολύχρονη εξουσία αχρήστεψε τους “πυροσβεστήρες” του, θες επειδή το ίδιο το υλικό ήταν εύφλεκτο, πάντως …κάηκε. Και μαζί του κάηκαν και όσοι ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν το μνημόνιο.
Να τους αναγνωριστεί ότι το έκαναν για το καλό της πατρίδας; Να τους αναγνωριστεί. Από την Ιστορία. Να τους αποδοθούν τιμές επειδή έβαλαν το δημόσιο συμφέρον υπεράνω του κομματικού; Να τους αποδοθούν. Από την Ιστορία. Δυστυχώς γι’ αυτούς, αυτό δεν μπορεί να γίνει σήμερα. Σήμερα πρέπει να παραμερίσουν. Για το καλό και των ιδίων, και της παράταξής τους και του πολιτικού συστήματος. Δεν μπορείς να λες δεν ήθελα ή δεν συμφωνούσα με το ΔΝΤ το μνημόνιο, την τρόϊκα και τώρα θα επανορθώσω. Οι μεταμορφισμοί τελείωσαν. Ψήφισες, στήριξες, εφάρμοσες …κάηκες …αφήνεις τη δουλειά της ανασύνθεσης, της ανασυγκρότησης, της αναγέννησης για τους επόμενους.
Αν επιμένεις να τα κάνεις εσύ, είσαι ή εγωϊστής ή βλαξ. Δεν μπορείς να λες ότι χρειάζεται ένας τριαντάρης και να μην του δίνεις τη δυνατότητα και την ευκαιρία να βάλει αυτός την ατζέντα. Γιατί να λες εσύ το τι χρειάζεται να γίνει; Άσε να τα πεί ο καινούργιος. Αν του κάψεις και την ατζέντα, τι θα ‘χει αυτός για να πλασάρει στην πολιτική αγορά; Μόνον την ηλικία του; Οι ευφυείς άνθρωποι που έχουν ιδέες, αξίες, και νοιάζονται για την παράταξή τους και τον τόπο τους, γνωρίζουν και αποδέχονται ακόμη και την αδικία που μπορεί ενδεχομένως να επεφύλαξε για αυτούς η Ιστορία. Διαφορετικά δεν είσαι ευφυής, ενώ κινδυνεύεις και να παραμεριστείς από τις εξελίξεις και να διασυρθείς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου