15 Μαΐ 2015

Δεν πρέπει για δεύτερη φορά να περάσει του Σαμαρά..




Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε και πάλι την διαπάλη τυχοδιωκτικών ψευδαισθήσεων τόσο από πλευράς ΝΔ, όσο και από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, με τον μεν Σαμαρά να είναι σχεδόν έτοιμος να εκκινήσει δεύτερο "αντιμνημονιακού" αγώνα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα καταψηφίσει την συμφωνία που θα φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή και στο δε εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάνης να μπογιατίζουν την Κουμουνδούρου με βαθιές κόκκινες γραμμές, υπερασπίζοντας τον αντιμνημονιακό εαυτό τους στα μάτια μιας σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Για ακόμα μια φορά αυτά τα πέντε χρόνια η χώρα κινδυνεύει να κυλήσει στην κίβδηλη διάκριση μνημόνιο-αντιμνημόνιο, όπου αρχιτέκτονας είναι ο Σαμαράς και πολιτικός μηχανικός ο Τσίπρας (όταν ο Σαμαράς δημιούργησε τον Τσίπρα), γεγονός που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.

Επειδή πολλά έχουν ειπωθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ και το πόσο πολιτικά απατεώνας τελικά αποδείχτηκε, όπου ο συνδυασμός ανικανότητας, άγνοιας και παπάτζας αποτελούν τις τρείς συνιστώσες της κυβερνητικής Τρόικας σε επίπεδο άσκησης πολιτικής, είναι η ώρα να μιλήσουμε (και πάλι) για τον Σαμαρά, ο οποίος δίκαια έχει πάρει το βραβείο του μοιραίου πολιτικού της 5ετίας (ο επικίνδυνα τυχοδιώκτης Αντώνης Σαμαράς), όπου η υπερψήφιση της χρεοκοπίας τον Μαϊο του 2010, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, ο οποίος δεν λέει με τίποτα να κλείσει.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε με την κυβέρνηση, αλλά με την χώρα, όπου το συμφέρον της χώρας επιτάσσει εδώ και τώρα συμφωνία για να αποφευχθεί η ολοκληρωτική στάση πληρωμών, η χρεοκοπία και κατά πάσα πιθανότητα η έξοδος από το ευρώ. Φυσικά και το προϊόν των διαπραγματεύσεων που θα προκύψει θα κάνει είναι πολλαπλάσια χειρότερη από το περίφημο mail Χαρδούβελη (Στο τέλος θα ζητάμε το mail Χαρδούβελη πίσω και δεν θα μας το δίνουν), αλλά αυτό που στηρίζεις είναι η χώρα να παραμείνει στο ευρώ με την επίτευξη μιας αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας και όχι τον τρόπο που διεξήχθη η διαπραγμάτευση, η οποία βύθισε την οικονομία στην ύφεση, στέρεψε τα ταμεία και πολλαπλασίασε τα αδιέξοδα.

Κατά δεύτερον, ακούγεται από την σαμαρική πτέρυγα ότι "πέσαμε από το mail Χαρδούβελη, δεν μπορούμε να στηρίξουμε μια χειρότερη συμφωνία". Αυτό το επιχείρημα είναι της πλάκας για έναν απλό λόγο: Ποιος ευθύνεται για το γεγονός ότι δεν έκλεισε η 5η αξιολόγηση; Ποιος έσκιζε τα μνημόνια κάθε μέρα, λέγοντας μπροστά στη Μέρκελ ότι πρέπει να εκδιωχθεί το ΔΝΤ; Ποιος άφησε να κατέβουν τα μολύβια μετά την ήττα της ΝΔ στις ευρωεκλογές πέρυσι το Μαϊο, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τον μοιραίο ανασχηματισμό της Βούλτεψη και του Ντινόπουλου; Και τέλος, ποιος γνώριζε από την αρχή που ανέλαβε ότι το πρόγραμμα τελειώνει τον Δεκέμβριο του 2014, έχοντας στο πλευρό του μια πρωτοφανή κοινωνική ηρεμία; Μα φυσικά ο Σαμαράς, τα επίχειρα του οποίου δεν πληρώνει μόνο η παρούσα κυβέρνηση, αλλά και η χώρα.

Γι αυτούς τους λόγους, θα είναι εθνικά επιζήμιο να περάσει για δεύτερη φορά στον Σαμαρά και να ψηφίσει χρεοκοπία, όπως το 2010. Γιατί ασχέτως αν η συμφωνία είναι καλή ή κακή, αυτή η συμφωνία θα φέρνει χρήματα, τα οποία θα επιτρέπουν στην χώρα να υπάρχει. Ο Σαμαράς, όπως με το ΟΧΙ στο πρώτο πρόγραμμα κάλυψε την εγκληματική διαχείριση Καραμανλή 2004-2009, έτσι και τώρα με το δεύτερο ΟΧΙ στη Συμφωνία θα φροντίσει να καλύψει τις ευθύνες και τα ανομήματα της προηγούμενης κυβέρνησης. Αν ο Σαμαράς καταψηφίσει την συμφωνία, ουσιαστικά θα γίνει ένα με την Κωνσταντοπούλου, τον Λαφαζάνη, τους Χρυσαυγίτες και το ΚΚΕ και πραγματικά αναρωτιόμαστε: πιστεύει στα αλήθεια ότι αν πει όχι στην συμφωνία, θα διευκολυνθεί ο δρόμος για την επαναφορά του στην πρωθυπουργία;

Αστεία πράγματα. Το εκλογικό σώμα καταδίκασε τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου γι αυτό που ήταν, όχι επειδή απαραίτητα υλοποιούσε το μνημόνιο. Γνωρίζει πολύ καλά ο Σαμαράς ότι την επομένη της συμφωνίας θα τρέξουν γρηγορότερα οι εξελίξεις για τη διαδοχή στη ΝΔ (στα χαρακώματα Σαμαράς-Ντόρα), γι αυτό και του περνά από το μυαλό να κάνει για δεύτερη φορά το ίδιο ολέθριο λάθος. Και στην περίπτωση που το κάνει αυτό, τρομάζουμε για τις συνέπειες που θα έχει για την χώρα η απόλυτα ρεβανσιστική επιλογή του. Αν η πρώτη φορά είχε αυτά τα αποτελέσματα κι αυτή την ταλαιπωρία, η δεύτερη φορά "αντιμνημονιακά" θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την δημοκρατία σ' αυτό το τόπο. Η χώρα θα χρεοκοπήσει και ο Σαμαράς θα κάνει εμπόριο σωτηρίας στα αποκαϊδια; Πόσο οπορτουνιστική μικρότητα μπορεί να διακατέχει έναν πολιτικό;

Καταληκτικά: Η χώρα πρέπει να απεγκλωβιστεί από το δηλητήριο του "μνημόνιο-αντιμνημόνιο". Πολλοί έλεγαν ότι ο μύθος του αντιμνημονίου θα ξεσκεπαστεί μόλις ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ βάλουν την υπογραφή τους στο τρίτο μνημόνιο. Φαίνεται όμως ότι ο Σαμαράς σχεδιάζει να τινάξει την πορεία του τόπου προς μια στοιχειώδη ομαλότητα. Κι αυτό δεν πρέπει να του περάσει, για δεύτερη φορά. Αρκετά πλήρωσε η πατρίδα τους τυχοδιωκτικούς χειρισμούς του, δεν αντέχει άλλο να υποστεί τις συνέπειες των εξουσιαστικών εμμονών του. Και εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ αν έχουν κότσια, ας πάνε την χώρα σε εκλογές ή δημοψήφισμα, με ψηφισμένη όμως τη συμφωνία για να μπορέσει να ανασάνει τόσο η χώρα, όσο και η πολιτική διαδικασία.

Πρέπει να υπερβούμε το μυωπικό σπιράλ του διχασμού και να σπάσουμε τις αλυσίδες του "πρώτη φορά Αριστερά" του Τσίπρα με το "δεύτερη φορά αντιμνημονιακά" του Σαμαρά..

 http://www.epikairo.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: