ΞΑΝΘΗ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ...ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ !...
Φαντασθείτε ότι κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο. Από την άλλη άκρη της γραμμής σάς ζητούν να πάρετε μέρος σε μια δημοσκόπηση. «Ποια είναι η γνώμη σας;» ρωτά η άγνωστη φωνή. «Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα να σας χτυπήσει την πόρτα μια δίμετρη ξανθιά με πράσινα μάτια ή το φιλόπτωχο της ενορίας; Πολύ ωραία... Επιλέξατε την ξανθιά. Θα την... ψηφίζατε όμως;».
Προφανώς η Κεντροαριστερά δεν είναι ξανθιά. Είναι όμως αυτό που λείπει. Και στα μάτια του ανέστιου λαού του μεσαίου χώρου -ή τουλάχιστον του τμήματός του εκείνου που δεν μετανάστευσε οριστικά κάπου αλλού- μοιάζει με την ξανθιά που θα του χτυπήσει το κουδούνι, θα τον πιάσει από το χέρι και θα τον οδηγήσει μακριά από τις διπολικές μυλόπετρες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, σ' έναν χώρο κεντροαριστερό και ονειρεμένο.
Προς αποφυγήν παρερμηνειών, ας σημειωθεί ότι οι εταιρείες ερευνών κοινής γνώμης πολύ καλά κάνουν και θέτουν το ερώτημα αν είναι θετικό να συνεργασθούν εκλογικά οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και όποιες άλλες. Το θέτει, άλλωστε, η ίδια η πολιτική αγορά. Δεδομένου, ωστόσο, ότι τα εμπλεκόμενα κόμματα κινούνται επί του παρόντος σε τόπους μακρινούς, τα μυθικά ποσοστά που δίνουν οι έρευνες στο νέο σχήμα (;) κινούνται περισσότερο στην κατηγορία των ευχών παρά της πολιτικής πραγματικότητας.
Οι δημοσκοπήσεις, άλλωστε, σπανίως επιλύουν πολιτικά προβλήματα. Και, εν προκειμένω, το πρόβλημα που ανακύπτει δεν είναι αν πρέπει να υπάρξει ένα νέο κόμμα του ενδιάμεσου χώρου -η «νέα Κεντροαριστερά» όπως τη φαντάζονται το ΠΑΣΟΚ και η «κίνηση των 58» ή ο «τρίτος πόλος» όπως τον θέλει η ΔΗΜΑΡ- αλλά η πολιτική και το προγραμματικό πλαίσιο που θα επιλέξει.
Στη σφαίρα της πολιτικής επιθυμίας, όπως δείχνουν άλλωστε ανάγλυφα και οι έρευνες, η πιθανότητα να υπάρξει μια μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη που θα εξισορροπήσει το σύστημα και θα αποκλιμακώσει την αδιέξοδη πόλωση που σφραγίζει το σκηνικό είναι αυτό ακριβώς που λείπει. Για να υπάρξει, ωστόσο, απαιτούνται πολύ περισσότερα από τους βολονταρισμούς που προστάζουν εκλογική σύμπραξη εδώ και τώρα, ακόμα κι αν είναι ηλίου φαεινότερον ότι επί του παρόντος δεν υπάρχουν οι όροι για να οικοδομηθεί.
Κάποιοι οραματίζονται ένα εκλογικό σχήμα με δύο βασικούς συνεταίρους, εκ των οποίων ο ένας κραυγάζει υπέρ της κυβέρνησης και ο άλλος την αποδοκιμάζει. Με τέτοια συνταγή, η ξανθιά δεν θα έρθει ποτέ. Το φιλόπτωχο, ίσως...
Χρήστος Μαχαίρας
Φαντασθείτε ότι κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο. Από την άλλη άκρη της γραμμής σάς ζητούν να πάρετε μέρος σε μια δημοσκόπηση. «Ποια είναι η γνώμη σας;» ρωτά η άγνωστη φωνή. «Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα να σας χτυπήσει την πόρτα μια δίμετρη ξανθιά με πράσινα μάτια ή το φιλόπτωχο της ενορίας; Πολύ ωραία... Επιλέξατε την ξανθιά. Θα την... ψηφίζατε όμως;».
Προφανώς η Κεντροαριστερά δεν είναι ξανθιά. Είναι όμως αυτό που λείπει. Και στα μάτια του ανέστιου λαού του μεσαίου χώρου -ή τουλάχιστον του τμήματός του εκείνου που δεν μετανάστευσε οριστικά κάπου αλλού- μοιάζει με την ξανθιά που θα του χτυπήσει το κουδούνι, θα τον πιάσει από το χέρι και θα τον οδηγήσει μακριά από τις διπολικές μυλόπετρες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, σ' έναν χώρο κεντροαριστερό και ονειρεμένο.
Προς αποφυγήν παρερμηνειών, ας σημειωθεί ότι οι εταιρείες ερευνών κοινής γνώμης πολύ καλά κάνουν και θέτουν το ερώτημα αν είναι θετικό να συνεργασθούν εκλογικά οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και όποιες άλλες. Το θέτει, άλλωστε, η ίδια η πολιτική αγορά. Δεδομένου, ωστόσο, ότι τα εμπλεκόμενα κόμματα κινούνται επί του παρόντος σε τόπους μακρινούς, τα μυθικά ποσοστά που δίνουν οι έρευνες στο νέο σχήμα (;) κινούνται περισσότερο στην κατηγορία των ευχών παρά της πολιτικής πραγματικότητας.
Οι δημοσκοπήσεις, άλλωστε, σπανίως επιλύουν πολιτικά προβλήματα. Και, εν προκειμένω, το πρόβλημα που ανακύπτει δεν είναι αν πρέπει να υπάρξει ένα νέο κόμμα του ενδιάμεσου χώρου -η «νέα Κεντροαριστερά» όπως τη φαντάζονται το ΠΑΣΟΚ και η «κίνηση των 58» ή ο «τρίτος πόλος» όπως τον θέλει η ΔΗΜΑΡ- αλλά η πολιτική και το προγραμματικό πλαίσιο που θα επιλέξει.
Στη σφαίρα της πολιτικής επιθυμίας, όπως δείχνουν άλλωστε ανάγλυφα και οι έρευνες, η πιθανότητα να υπάρξει μια μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη που θα εξισορροπήσει το σύστημα και θα αποκλιμακώσει την αδιέξοδη πόλωση που σφραγίζει το σκηνικό είναι αυτό ακριβώς που λείπει. Για να υπάρξει, ωστόσο, απαιτούνται πολύ περισσότερα από τους βολονταρισμούς που προστάζουν εκλογική σύμπραξη εδώ και τώρα, ακόμα κι αν είναι ηλίου φαεινότερον ότι επί του παρόντος δεν υπάρχουν οι όροι για να οικοδομηθεί.
Κάποιοι οραματίζονται ένα εκλογικό σχήμα με δύο βασικούς συνεταίρους, εκ των οποίων ο ένας κραυγάζει υπέρ της κυβέρνησης και ο άλλος την αποδοκιμάζει. Με τέτοια συνταγή, η ξανθιά δεν θα έρθει ποτέ. Το φιλόπτωχο, ίσως...
Χρήστος Μαχαίρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου