Το γεγονός πως ο τωρινός αρχηγός της Ν.Δ. συνεχίζει τα καραγκιοζιλίκια και τη σχιζοφρενική συμπεριφορά, πέρα από το τραγικό της υπόθεσης (πρόκειται για θεσμικό παράγοντα της πολιτικής ζωής…), μας φέρνει στην ευχάριστη θέση να του τα χώνουμε ξανά και ξανά, συμβάλλοντας στο παραπέρα ξεσκέπασμά του και το μεγαλύτερο ρεζίλεμά του !
Αρκετές από τις ηλιθιότητές του, ο τρελλαντώνης της Συγγρού, τις αμολάει μόνος του, συνήθως σε αλαζονικές ομιλίες του σε κομματικά ακροατήρια, πολλές όμως τις πλασάρει στην πιάτσα, μέσω του κολαούζου του, Μιχελάκα, ο οποίος με το που προσλήφθηκε στο σαμαρέϊκο έκανε εμφύτευση, κάπου στο στόμα του, μιας ειδικής καραμέλας, η οποία πιπιλιζόμενη βγάζει συνέχεια τη φράση «πρώτος ο Σαμαράς…».
Το να παρακολουθείς το δίδυμο Σαμαρά – Μιχελάκα, είν΄ αλήθεια πως αποτελεί μιας μορφής μαζοχισμό, έλα, όμως, που στην πολιτική δράση και ενασχόληση τα πάντα επιβάλλονται, όταν επιδιώκεται η προσέγγιση και η αποκάλυψη της αλήθειας.
Η έξαρση των προβλημάτων στην Ε.Ε. που δικαίωσαν τις αρχικότατες εκτιμήσεις – επισημάνσεις του Γ. Παπανδρέου για το χαρακτήρα και την ουσία της κρίσης, έφερε τους τελευταίους μήνες στην επιφάνεια και το ζήτημα του Ευρωομολόγου. Αυτές τις ημέρες δε, που το πιθανολογούμενο ντόμινο της κρίσης χρέους, πήρε σάρκα και οστά, στις επιθέσεις ενάντια σε Ιταλία και Ισπανία, η λύση του Ευρωομόλογου πλασάρεται ως το σωτήριο φάρμακο για την Ευρωζώνη.
Ο Αντωνάκης τα ξέρει αυτά και μέσα από τις συχνές ενημερώσεις που του παρέχει ο πρωθυπουργός, ο οποίος επιμένει, ακόμα και μετά τα όσα του έχει κάνει ο «συμφοιτητής του», να επικοινωνεί τακτικά μαζί του και να του δίνει πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη.
Συνεχίζοντας, λοιπόν, την ανεύθυνη και ακραία λαϊκίστικη συμπεριφορά του, ο τρελλαντώνης της Συγγρού, έχει αρχίσει να μιλάει συνέχεια για το Ευρωομόλογο, εμφανιζόμενος, ως ο «πατέρας» της ιδέας, ενώ ο κολαούζος του Μιχελάκας πιπιλίζοντας την εμφυτευμένη καραμέλα του, διατυμπανίζει το …ποίημα «ο Σαμαράς το πρότεινε !...».
Ας παρακολουθήσουμε σκηνές από την παράσταση:
«ο Καραγκιόζης τα λέει, όλα, πρώτος !...».
1. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ / 8-7-2011
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ : "Από πέρσι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς έχει επισημάνει την ανάγκη να υιοθετηθεί, το ταχύτερο δυνατό, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωομόλογο, ως μέσον στήριξης της δημοσιονομικής ισορροπίας στις χώρες της Ευρωζώνης.
Ο κ. Σαμαράς είχε τονίσει την ανάγκη της έκδοσης Ευρωομολόγων κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε, το Δεκέμβριο του 2010, με τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Επίσης, στις 5 Ιανουαρίου του 2011, σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, η οποία κοινοποιήθηκε και προς τον Πρόεδρο του Eurogroup κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κ. Βίλφρεντ Μαρτένς, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τόνιζε, μεταξύ άλλων, ότι η έκδοση των Ευρωομολόγων είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση χρέους, όχι μόνο για τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά για την Ευρωζώνη συνολικά".
2. ΔΗΛΩΣΗ /20-7-2011
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ : …Λύσεις υπάρχουν. Υπάρχει πάντα η λύση του ευρω-ομόλογου, ώστε χώρες που έχουν πρόβλημα να ξεπληρώσουν με ευνοϊκότερους όρους τα δάνειά τους και να γίνει το χρέος τους βιώσιμο. Το ευρω-ομόλογο θα επιτρέψει αισθητή μείωση επιτοκίου και επιμήκυνση αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, χωρίς να υπάρξει “επιλεκτική χρεοκοπία”…
3. ΔΗΛΩΣΗ /5-8-2011
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ : "Αυτή την ώρα, οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να επιδείξουν ψυχραιμία, αποφασιστικότητα, αλλά κυρίως ταχύτητα.
Και αν τελικά δεν επιλέξουν το ευρωομόλογο, που για μας - το φωνάζουμε καιρό - είναι η καλύτερη και αποτελεσματικότερη λύση, τότε τουλάχιστον θα πρέπει να ενισχύσουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στήριξης, ώστε να καταλάβουν οι κερδοσκόποι ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη, ότι έχει τα πολεμοφόδια να τους αντιμετωπίσει".
Τι μας λένε, λοιπόν, τα γαλάζια σαΐνια ; Πως το Ευρωομόλογο είναι η καλύτερη λύση, κάτι που αυτοί (κι όχι άλλος) το φωνάζουν από καιρό, δηλαδή από τις 15 Δεκεμβρίου του 2010, που ο Σαμαράς τό ’βαλε στον Γιούνγκερ και από το Ιανουάριο του 2011, που ο ίδιος τόγραψε σε επιστολή του προς τον Μπαρόζο και άλλους.
Το ό,τι συζητείται, συνεπώς, αποτελεί δικαίωση της Ν.Δ. και του αρχηγού της, ενώ αν θεσμοθετηθεί κιόλας, τότε θ΄ αποτελέσει θρίαμβο της πολιτικής τους !
Να τους χαλάσουμε, όμως, λίγο τα αυτολιβανίσματα και να τους κόψουμε την όρεξη για πανηγύρια και φιέστες στην περίπτωση θετικής έκβασης, του, πράγματι, σημαντικού αυτού ζητήματος :
1. Μπορεί, τώρα, ο Μιχελάκας να διατείνεται πως «…ο κ. Σαμαράς είχε τονίσει την ανάγκη της έκδοσης Ευρωομολόγων κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε, το Δεκέμβριο του 2010, με τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ…», το ρεπορτάζ, όμως, εκείνων των ημερών τα λέει κάπως διαφορετικά. Τι λέει ; Μα πως «…ο κ. Σαμαράς είπε στον κ. Γιούνκερ ότι συντάσσεται με τη δική του άποψη για την ανάγκη έκδοσης ευρωομολόγων…». Και που στηρίζεται εκείνο το ρεπορτάζ ; Μα στις δηλώσεις του ίδιου του κ. Σαμαρά !
2. Μπορεί, τώρα, ο κολαούζος του Αντωνάκη να περνάει, έντεχνα, πως η πρόταση για το Ευρωομόλογο έγινε από το Σαμαρά, στην επιστολή που έστειλε στις αρχές του Ιανουαρίου του 2011, στον Μπαρόζο, τον Γιούνγκερ και τον Μαρτένς, ο ίδιος, όμως, ο αρχηγός του και σημερινός καθοδηγητής του, γράφει επί λέξει, πως «…ο κύριος σκοπός της επιστολής μου είναι να σου μεταφέρω την πλήρη στήριξη του Κόμματός μας, της Νέας Δημοκρατίας, στην πρόταση για τα ευρωομόλογα…». Είναι ξεκάθαρο, δηλαδή, πως η πρόταση προϋπήρχε κι ο Σαμαράς, απλά, τη στήριζε…
3. Προϋπήρχε, λοιπόν, η πρόταση για το Ευρωομόλογο, όταν πρωτοασχολήθηκε ο Αντωνάκης, από ποιον άραγε ; Τα ΜΜΕ στις 2 Δεκεμβρίου 2010 γράφουν για την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Πολωνία, στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος : «…Οι Σοσιαλιστές προτείνουν νέα αποτελεσματικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης», δήλωσε από το βήμα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην πρόταση για φορολογία των χρηματοοικονομικών συναλλαγών, η οποία ανήκει στον ίδιο και υιοθετήθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και στα ευρωομόλογα τα οποία μπορούν όχι μόνον να εξυπηρετήσουν δανειακές ανάγκες αλλά να αναδειχθούν και σε αναπτυξιακούς μοχλούς…».
Ευρωομόλογα και μάλιστα διττής στόχευσης και για δανεισμό και για χρηματοδότηση της ανάπτυξης, πρότεινε ο Γ. Παπανδρέου στις αρχές του Δεκέμβρη 2010…
4. Λίγες ημέρες πριν, στις 24 Νοεμβρίου 2010, ο πρωθυπουργός ενημερώνει το υπουργικό συμβούλιο για την επερχόμενη σύνοδο κορυφής και είναι σαφής : «…Είμαστε ενόψει μιας πολύ κρίσιμης διαπραγμάτευσης για το μόνιμο μηχανισμό, ο οποίος πρέπει να είναι κι ένας «έξυπνος» μόνιμος μηχανισμός. Έξυπνος, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει την ψυχολογία των αγορών». Και αναφέρει την πρότασή του για τα ευρωομόλογα ως την καλύτερη λύση : «Πιστεύω ότι σε αυτό το μηχανισμό, αν όχι τώρα, μακάρι και τώρα, αλλά σίγουρα μακροπρόθεσμα, η λύση θα είναι τα ευρωομόλογα, δηλαδή η δυνατότητα ουσιαστικά των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης, να δανείζονται μέσω ευρωομολόγων».
Είναι στις 18 του Δεκέμβρη, της ίδιας χρονιάς, που σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ εξαγγέλλει εκστρατεία για το ευρωομόλογο, που ξεκινάει με τη διενέργεια ευρωπαϊκής εκστρατείας συγκέντρωσης 1.000.000 υπογραφών προκειμένου να ξεκινήσει επισήμως στην Ε.Ε. μια συζήτηση για την νέα Συνθήκη της Λισσαβόνας.
5. Και για να φύγουμε από το παιχνίδι με τις μέρες, ας πάμε έναν ολόκληρο χρόνο πριν, αρχές του 2010, λίγες ημέρες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ο Γ. Παπανδρέου τοποθετείται πρωτοποριακά και προφητικά : «…η άνοδος του κόστους δανεισμού του Δημοσίου είναι αποτέλεσμα επίθεσης κατά της ευρωζώνης για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους και η Ελλάδα έχει στοχοποιηθεί ως ο πιο αδύναμος κρίκος…», ζητάει, δε, «…κεντρικό δανεισμό των χωρών μελών της ζώνης του ευρώ όπως γίνεται στις ΗΠΑ, όπου τα ομόλογα εγγυάται η ισχύς της αμερικανικής οικονομίας και όχι της κάθε Πολιτείας χωριστά…».
Επίλογος ; Δεν χρειάζεται ! ΄Αλλωστε, απ΄ ό,τι φαίνεται δεν θα γραφεί ποτέ στην ανεύθυνη συμπεριφορά του μεγαλύτερου λαϊκιστή που έβγαλε η δεξιά, παρά μόνο, όταν ο λαός τον ξαναστείλει στο περιθώριο !...
ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ