14 Ιαν 2010

Ουέ κι' αλίμονο...

ΟΥΕ κι' αλίμονο, αγαπητή κ. Δ. Κ., αν ένα οποιοδήποτε μέλος της Κοινότητας μπορούσε, στη διάρκεια μιας γενικής συνέλευσης, να φέρει προς συζήτηση, ανά πάσα στιγμή, μια οποιαδήποτε πρόταση του ...καπνίσει! ΑΣ υποθέσουμε ότι ο προεδρεύων της Γ. Συνέλευσης επιτρέπει σε πέντε μέλη, να πάρουν το λόγο και να κάνουν πέντε προτάσεις, για πέντε διαφορετικά, έστω σοβαρά, θέματα του οργανισμού...! Πότε θα τελειώσει η συνεδρίαση κυρία Δέλτα Κάπα; Σε έξι περίπου ώρες; Οκέυ; Εγώ το μέλος της Κοινότητας ο οποίος κλήθηκα να παραστώ για να αποφασίσω την ημερομηνία των εκλογών και να εκλέξω την εφορευτική επιτροπή, (υπόθεση μιας ή δύο ωρών), γιατί θα πρέπει να καταναλώσω τριπλάσιο χρόνο απ' τη ζωή μου, για να ακούσω κάποιους (που ίσως δεν έχουν κάτι καλλίτερο να κάνουν) να παρουσιάζουν κάποιο θέμα για το οποίο οι ίδιοι είχαν όλο το χρόνο να σκεφτούν (και πιθανόν να το μελετήσουν), αλλά σε μένα δίνουν πολύ λίγα λεπτά της ώρας για να αποφασίσω, έστω και με την ψήφο μου, για την τύχη του, πιθανότατα, σωστού αυτού θέματος; Δεν νομίζετε ότι κάτι τέτοιο είναι άδικο για μένα; Πόσο ...κακό θα ήταν αν οι ενδιαφερόμενοι να συζητήσουν κάποιο ζήτημα, το έστελναν γραπτώς στο Δ. Συμβούλιο, και κείνο με τη σειρά του μας πληροφορούσε μέσω ατζέντας, ώστε να είμαστε και οι λοιποί κατά κάποιο τρόπο ενήμεροι και έτοιμοι να πάρουμε θέση...; Kαι βέβαια "...μέσα στην αίθουσα πρέπει να δίνει λόγο ο καθένας" αλλά αφού κληθεί γι' αυτό, ώστε να είναι έτοιμος... Και κάτι άλλο: " Ο Φούσιας το ξέκοψε από την πρώτη στιγμή" όπως γράφετε, δεν νομίζω ότι ταιριάζει σε μια κυρία και μάλιστα τακτική αναγνώστριά μου... Υ.Γ. Ο Φούσιας είναι και κύριος και γιατρός, αν δεν συμφωνείτε, μην χρησιμοποιείτε το όνομά του, τουλάχιστον δημόσια... και ειδικότερα μέσω του "περίδρομου"...παρακαλώ !

Δεν υπάρχουν σχόλια: