Πριν και μετά την κ. Σαββαϊδου

του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι κομμάτι περίεργο: μια κυβέρνηση που έκανε κοτζάμ εκστρατεία και νομοθέτησε το «τεκμήριο αθωότητας» παιδεραστών, καταχραστών δημοσίου χρήματος, γιατρών που άφησαν ανθρώπους να πεθάνουν επειδή δεν είχαν να δώσουν φακελάκι, να ζητεί την παραίτηση της γενικής γραμματέως Εσόδων Κατερίνας Σαββαΐδου επειδή διώκεται σε βαθμό πλημμελήματος· τα περί κακουργήματος, για τον επανέλεγχο ενός προστίμου 78 εκατ. ευρώ, προέκυψαν κατόπιν πρωτοσέλιδων των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων και δεν υπάρχει -προς το παρόν τουλάχιστον- δίωξη.

Ας είναι! Από διπλά μέτρα και σταθμά μάς χόρτασε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι δεξιοί συνοδοιπόροι του. Το ζήτημα είναι ότι αφενός η «κυβέρνηση με το ηθικό πλεονέκτημα» ακολουθεί τη βρώμικη πεπατημένη των προκατόχων της και ότι σ’ αυτή τη χώρα δεν μπορεί να στεριώσει ανεξάρτητος θεσμός. Απομένει να δούμε πόσο ευσταθούν οι κατηγορίες κατά της κ. Σαββαΐδου και τι θα γίνει μετά, αν κι εφόσον κάνει τη χάρη στο Μαξίμου να παραιτηθεί.

Βεβαίως, το έγκλημα κατά της Ανεξάρτητης Αρχής Εσόδων, που κόστισε πάρα πολλά στη χώρα και στις σχέσεις μας με τους εταίρους, ξεκίνησε από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Αυτοί εξώθησαν σε παραίτηση τον προηγούμενο γενικό γραμματέα Χάρη Θεοχάρη και η επιλογή της κ. Σαββαΐδου -παρά το γεγονός ότι έχει τα τυπικά προσόντα- ήταν κομματική.

Ετσι μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι το μόνο πράγμα που έχει συνέχεια σ’ αυτή τη χώρα είναι το κομματικό κράτος, με ένα μικρό διάλειμμα της κυβέρνησης του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Λίγοι, ίσως, θυμούνται ότι οι δύο καλύτερες επιλογές για τη συγκεκριμένη θέση (των κ. Διομήδη Σπινέλλη και Χάρη Θεοχάρη) ήταν προϊόντα του συκοφαντημένου και βραχύβιου opengov. Επιλέχθηκαν ύστερα από διαδικασία κατάθεσης βιογραφικών, χωρίς κομματικές περγαμηνές και ένσημα αφισοκόλλησης. Γι’ αυτό τα πήγαν τόσο καλά και γι’ αυτό επίσης δεν μακροημέρευσαν. Και η «υπεύθυνη» κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και η «ανεύθυνη» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θέλουν ανεξάρτητους λειτουργούς για αυτόν τον ευαίσθητο τομέα. Θέλουν τους δικούς τους ανθρώπους ώστε να κάνουν παιγνίδι, σαν αυτό που ζήσαμε σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης.

Γράφαμε και παλιότερα, την εποχή που αποπέμφθηκε ο κ. Θεοχάρης, ότι «στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ξέρουν (όπως το ξέρουμε κι εμείς από πρώτο χέρι) ότι η τεράστια φοροδιαφυγή είναι πρωτίστως αποτέλεσμα πολιτικών παρεμβάσεων και πιέσεων στον φορολογικό μηχανισμό. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τον “πολιτικό κύκλο της οικονομίας”, όπως τον είχε περιγράψει ο κ. Γιώργος Παγουλάτος. Κάθε φορά που γίνονται εκλογές οι κυβερνήσεις κλείνουν το μάτι στους φοροφυγάδες (που δεν είναι μόνο οι “μεγάλοι”, όπως θέλουν οι αριστεροί μύθοι και θρύλοι) και τα έσοδα του Δημοσίου πέφτουν...» («Το διαρκές failure story» Καθημερινή 6.6.2014).

Είναι αστείο να δηλώνει η κυβέρνηση ότι δεν σηκώνει πλημμέλημα στο σπαθί της όταν καταπίνει τα «πόθεν έσχες» με τον σωρό. Αν ασκηθεί δίωξη για κακούργημα σχετικά με την υπόθεση του προστίμου, η κ. Σαββαΐδου οφείλει να παραιτηθεί. Και μετά θα γίνει το τεστ. Θα επιλέξει το Μέγαρο Μαξίμου μια διαδικασία τύπου opengov για την πλήρωση της θέσης ή θα ακολουθήσει τη συνήθειά του να διορίζει συντρόφους, ξαδέλφια, κουμπάρους και αφισοκολλητές;