Φυσικά και έχει δίκιο ο πρωθυπουργός όταν υποστηρίζει ότι στις δύσκολες στιγμές θα πρέπει να συμπαραστέκονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην κυβερνητική προσπάθεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Κι αυτό παρόλο που ο ίδιος ουδέποτε επέδειξε διάθεση συνεργασίας ή συμπαράστασης όταν ήταν στην αντιπολίτευση και ήταν άλλοι εκείνοι που πάσχιζαν να βρουν λύσεις στα προβλήματά μας.
Οταν, όμως, θέλεις συνεργασία τη ζητάς. Και μαζί της ζητάς και τη γνώμη του άλλου. Πώς τα βλέπει, πού συμφωνεί ή διαφωνεί, τι νομίζει ότι θα πρέπει να γίνει. Συνεργασία και συμπαράσταση δεν σημαίνει εξουσιοδότηση εν λευκώ για να κάνεις ό,τι κατεβάσει η κούτρα σου κι ο άλλος να έχει ως μοναδικό δικαίωμα να κουνάει καταφατικά τη δική του.
Αλλά ο πρωθυπουργός έτσι την εννοεί τη συνεργασία. Αλλωστε, όποιος δεν συμφωνεί μαζί του είναι με
τους «άλλους» και σε βάρος του λαού και του τόπου. Κι όταν λέμε για «άλλους», εννοούμε όποιον λάχει. Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος ήταν με τη Μέρκελ και τα μνημόνια που τότε ήταν κακά και ολέθρια, αλλά τώρα εξαγνίσθηκαν στη συριζαϊκή κολυμβήθρα. Η Γεννηματά και ο Θεοδωράκης είναι ουρά της ΝΔ επειδή συμβαίνει να έχουν την ίδια άποψη για το τι ψηφίζουν και τι απορρίπτουν, αλλά τότε ουρά της ΝΔ ήταν κι εκείνος όταν από κοινού με τον Σαμαρά υποδύονταν τους αντιμνημονιακούς ή και συνοδοιπόρος της Χρυσής Αυγής όταν και οι δύο προπαγάνδιζαν υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα.
Δυστυχώς οι ψευδαισθήσεις δεν διαρκούν πολύ. Κι ο πρωθυπουργός θα ‘πρεπε να το ξέρει. Αλλωστε, μόλις πριν από οχτώ μήνες υποδυόταν τον πορθητή των Βρυξελλών και τον εξολοθρευτή του νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού κατεστημένου και τελικά βρέθηκε κολλητός, ομοτράπεζος και παρακοιμώμενός τους. Και στις εκλογές μ’ ένα τσουρούτικο «35% και κάτι» επικράτησε και σαν μονόφθαλμος από μια παρέα τυφλών επελέγη, μια και η 7μηνη κυβερνητική θητεία του συνετέλεσε ώστε να τον εγκαταλείψουν 320 χιλιάδες ψηφοφόροι.
Α, και κάτι τελευταίο. Τις δηλώσεις της Χρυσοβελώνη τις πληροφορήθηκε; Οι βουλευτές των ΑΝΕΛ θα ψηφίζουν εφεξής κατά συνείδηση. Ετσι είπε. Που σημαίνει ότι γρήγορα τον βλέπω τον Τσίπρα να ξαναπέφτει στην ανάγκη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Ναι, και του Λεβέντη.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου